Zajęcia Sekcji

[jpatka]

W dniu wczorajszym na zajęcia Sekcji przyjechał nasz kolega Krzysiek z Zielonej Góry i przywiózł swój sprzęt. Co prawda warunki pogodowe zrobiły się na koniec fatalne, ale łapaliśmy Jowisza i Księżyc jak tylko się dało. Spotkanie to planowaliśmy już od dawna, ale zawsze coś wyskakiwało. Tym razem rzutem na taśmę zdobyliśmy niezwykłe doświadczenie. Członkowie zespołu poznali nowoczesny sprzęt, na który nam przyjdzie jeszcze dość długo pracować.Dzięki takim pasjonatom możemy mieć kontakt ze wspaniałymi ludźmi i doświadczać niezwykłych rzeczy.

Planowaliśmy spotkanie i pokazy nieba na niedzielnym koncercie Walentynkowym. Lecz pogoda dzisiejsza (jest niedziela) zupełnie na to nie pozwala. Chmury i tylko chmury. Tym bardziej się cieszymy, że udało się zorganizować tak wspaniałe zajęcia. Gdyby nie zachmurzeni, to nikt by nie wracał do domu do samego rana.

[jpatka]

W dniu 19 marca dopisała pogoda i w ramach zajęć przetestowaliśmy najnowszy nabytek MEADE 6" ACF. W sumie piękna maszyna, szczególnie dla takiej grupy, która często robi pokazy nieba - przy każdej impresie w mieście - ale wyszła nam jedna wada i moje niedopatrzenia w zakresie logistyki. Ten egzemplarz wyjątkowo bez prądu nie podziała. Taki urok. Obniżając się temperatura skróciła życie naszych baterii w panelu i komputer zaczął nieco wariować, co skończyło się manualnym naprowadzaniem na obiekty. Ale sama optyka jest super. Obraz przepięknie ostry aż do samego brzegu pola widzenia. Księżyc w Syntcie 10" od połowy pola robi się rozmyty i najprawdopodobniej trzeba ją będzie wyposażyć w końcu w korektor komy.

Tak ja w naszym Newtonie tak i tu dobrze spisuje się statyw i montaż. Solidny i nie miotający się daje dobre warunki do obserwacji. Prowadzenie mechaniki jest jak na razie bez zastrzeżeń. Ustawiony Saturn przy powiększeniu 187 nie wymagał korekcji nawet przez 40min. to wspaniała wiadomość, bo ciągłe ustawianie teleskopu przy pokazach wprowadza masę zamieszania.

Okulary i filtry stosowane w Newtonie dają się bez problemu stosować w SC. I co ciekawego dało się zaobserwować, okular 10mm od Synty uważany jest zawsze za masakrę, ale w naszym SC dawał całkiem przyzwoite obrazy. Jak to jeden z naszych przyjaciół powiedział kiedyś w czasie telekonferencji. Jak optyka teleskopu jest do bani to najlepszy okular nie pomoże, a jak teleskop ma super wykonana optykę to nawet zwykły Kellner da zobaczyć kształtny obraz. I coś w tym musi być.

Największą furorę zrobił jednak Księżyc wschodząc nad dachami okolicznego osiedla. Dzięki porównaniu jego rozmiarów z budynkami i drzewami zrobił piorunujące wrażenie. Znamy go do początku, a cały czas nas zadziwia.

[Marvaz]

Tak z ciekawosci jaka apertura tego SCT?

[maropr]

Tak z ciekawosci jaka apertura tego SCT?

W dniu 19 marca dopisała pogoda i w ramach zajęć przetestowaliśmy najnowszy nabytek MEADE 6" ACF.

;)

[Marvaz]

W tym wieku juz mam prawo nie dowidziec  :P

[jpatka]

W sobotę mieliśmy zaszczyt być zaproszeni na Noc w Muzeum przez Żagańskie Muzeum Obozów Jenieckich. W jego strukturze jest Izba Keplera i to stąd nasza stała współpraca z nimi. W ramach zajęć prezentowaliśmy Słońce przez filtr Mylar zamontowany na 10" teleskopie a po zachodzie Księżyc. Co prawda w planie był jeszcze Saturn, a gdyby pogoda dopisała to i więcej ciekawych obiektów na niebie, bo niebo w rejonie Muzeum jest wyjątkowo dobre - samo muzeum jest na peryferiach miasta, a dojazd tylko samochodem. Pogoda jednak się spaprała, przyszły chmury i basta. W ramach prezentacji zbudowaliśmy z grupą dzieci zegary słoneczne - każdy wykonawca mógł swój zabrać do domu.

[jpatka]

Najbliższe zajęcia Sekcji poświęcimy na zakup koszulki sekcyjnej:

oraz na konserwację naszego teleskopu Synta 10". W związku z odbytymi pokazami i obserwacjami nieba jego lustro aż prosi się o pomoc w utrzymaniu czystości. Będzie to wspaniała okazja na poznanie teleskopu od środka. Wiedza przydatna w przyszłości każdemu obserwatorowi nieba.

[jpatka]

Tym razem zabraliśmy się za nasza maszynę - Synta Dobson 10", bo jej lustro było już straszne.

Tak powstało małe co nieco o czyszczeniu oraz, że to nie takie straszne jak to malują.

Jest też galeria ze zmagań dzieciaków z ta częścią astronomii:

[jpatka]

W dniu 28 czerwca od 17:00 odbyło się astronomiczne ognisko naszej Sekcji Astro. Pierwsza część spotkania stanowiła zakończenie roku szkolnego Szkoły Talentów gdzie działamy. Potem przyszedł czas na grillowanie na ogniu, zabawy i wspomnienia oraz plany na wakacje. Część z nas wyjedzie na kolonie i obozy, a niektórzy do rodziny. Lecz to tylko na krótki czas. Dlatego resztę pogodnych nocy spędzimy na spotkaniach pod gwiaździstym niebem, do czego pogoda mamy nadzieję będzie nam sprzyjać. W czasie tego lata będzie trochę wydarzeń astronomicznych i pomimo białych nocy komfortowa temperatura i mnóstwo wolnego czasu sprzyja takiej aktywności miłośników.

Zasadnicza częścią były obserwacje. Tym razem pogoda była, jak to mawia Damian - wyczesana, więc nie marnowaliśmy ani minuty z tej krótkiej 3 godzinnej nocy. Ledwo słońce zaszło, za chwilę chował się Saturn, więc musieliśmy na niego szybko polować. Udało się zaobserwować nie tylko piękne pierścienie i przerwę Cassiniego, ale i cztery z większych księżyców. W kolejce do teleskopu stała M57, przepięknie prezentujące się i w miarę łatwa do złowienia. Wysoko położony Herkules pokazał tez nam swoje tajemnice w tym przepiękną gromadę kulistą. To był przepiękny widok. W środku tej nocki dało się zobaczyć część drogi mlecznej, okiem nieuzbrojonym. Za to w okularze LV 30mm Galaktyka usiana była gwiazdami, widok zapiera dech w piersiach. Już nad ranem można było popatrzeć uważnie na koleżanki z Andromedy. A o świcie, jeszcze przed starym Księżycem wspiął się na niebo dostatecznie wysoko Jowisz. Ale trafiła nam się kolekcja.

Spotkanie zakończyliśmy przed czwartą nad ranem. Szkoda że noc taka która i biała. Meteorów specjalnie nie dało się namierzyć, szukaliśmy szczególnie Bootydów, ale ich maksimum przypadało na 10:30, więc na cuda nie liczyliśmy, no i ich nie było.

Z planów na wakacje szykuje się jeszcze biwak, choć na jedną noc, polowanie na Akwarydy i Perseidy i oczywiście na koleżankę Kometę. Pogoda musi tylko dopisać. Będzie czas na dobrą książkę i zaległe filmy, jest już ich spora kolejka do obejrzenia.

Spotkanie przy ognisku.

[Paweł Baran]

Jak ja lubię oglądać takie zdjęcia, że spotkań super cieszę się, że mogę oglądać, i czekam na kolejne fotografie pozdrawiam. :)

[jpatka]

Wakacje zbliżają się nieubłaganie ku końcowi, co jeszcze bardziej mobilizuje nas do wykorzystania każdej nadarzającej się chwili pogody do spędzania czasu pod rozgwieżdżonym niebem. W dniach 23 i 24 sierpnia członkowie sekcji spotkali się na Stalagu w Żaganiu na wakacyjnych obserwacjach. głównym celem była kometa C/2009 P1 (Garradd), ale plany były znacznie ambitniejsze. Pogoda nie daje niestety nam więcej szans. Ni poddając się bezlitosnym atakom komarów i przeciwnościom aury wykorzystujemy każdą godzinę pogody na badania kosmosu.Większość członków Sekcji miała okazję po raz pierwszy w życiu obserwować w tak dobrych warunkach rozwijająca się kometę, gościa z dalekich głębin kosmicznej otchłani naszego Układu Słonecznego.

Warunki są dobre, gdyż kometa jest widoczna już od chwili zachodu słońca na południowym-wschodzie i to na tyle wysoko, że nie przeszkadza szczególnie warstwa atmosfery, która oddziela nas od kosmicznej pustki.

Warunki pogodowe, jednak jakby na przekór, stają na przeszkodzie tym wspaniałym obserwacjom. Niezrażeni pasjonaci zgromadzili sprzęt obserwacyjny w dogodnym miejscu, niedaleko Żagańskiego Muzeum Obozów Jenieckich, gdzie tylko nieliczne lampy znajdują się w dużej odległości, a całe południowe niebo jest dostępne obserwacjom.

23 sierpnia pomimo dość pozytywnych prognoz nadciągnęły chmury i obserwatorom udało się jedynie zobaczyć w szczelinach chmur mgławice planetarna M57 oraz kilka dość jasnych meteorów i stację ISS. Za to kolejnego dnia - w środę - szczęście dopisało znacznie lepiej i już poz mroku niebo przejaśniło się a naszym oczom ukazał się piękny pas Drogi Mlecznej. Stalag to jedyne miejsce gdzie można ją w takiej krasie zobaczyć. Kometa została szybko namierzona i cały sprzęt skierowany został w jej kierunku. Widok zapierał każdemu u dech w piersiach, choć komarzyce nie dawały nadal spokoju, to jednak nie miało już większego znaczenia.

Kometa znajduje się obecnie nieco powyżej gwiazdozbioru strzały i szybko się przemieszcza, co daje się zaobserwować w kolejnych dniach oraz na mapce z naniesioną trasa wśród gwiazd. Kometa zbliża się do Słońca i jej koma nadal się powiększa, a jasność stopniowo rośnie. rozmiary jednak są na tyle małe, że bez powiększenia rzędu 20 razy trudno jest ją obserwować. W czasie obserwacji wizualnych daje się zobaczyć asymetryczny kształt głowy komety, choć na zdjęciach jest to już mniej widoczne. Nie daje się jeszcze zaobserwować warkoczy komety. Zdjęcia tez nie pokazują ich wykształconych kształtów. Jasność rzędu ponad 7mag. nie pozwala na wizualne obserwacje bez użycia teleskopów.

Sekcja, do końca wakacji, regularnie stara się organizować obserwacje. Są one jak zwykle otwarte dla wszystkich chętnych. Z racji charakteru obserwowanego obiektu wymagane jest dość ciemne niebo, a to dostępne jest jedynie w okolicach Muzeum. Obserwacje prowadzone są w godzinach od 20:00 do 24:00, więc jeśli tylko ktoś jest w stanie do nas dotrzeć można w nich swobodnie uczestniczyć. Szczegółowe informacje o organizowanej akcji obserwacyjnej w danym dniu znajdują się zawsze na naszej stronie w panelu dotyczącym komety - góra strony serwisu Gwiezdne Wrota.

[jpatka]

Tym razem obyło się bez spektakularnych widowisk na niebie, mimo, że wszyscy na to właśnie liczyli przy okazji Draconidów. Chmury, chmury i chmury ... choć przez jedna godzinę nawet dało się zobaczyć parę pięknych zjawisk. Potem znowu chmury ...

Przeżyliśmy tą sobotę tylko dlatego, że ... no właśnie przyjechał wujek z ameryki i spełnia nasze marzenia. Tak, tak ... Tak po prostu przyjechało dwóch Panów z Urzędu Marszałkowskiego i powiedziało, że Wojewoda chce nam postawić obserwatorium, a nawet więcej, planetarium, a nawet więcej ... cała sieć obserwatoriów a zacznie od nas. O czym więcej marzyć? Tylko o dobrej pogodzie. Pod warunkiem, że dadzą nam postawić je tam, gdzie widać gwiazdy. Bo z tym to bywa bardzo różnie.

Ja tam wolę nosić tę radochę w sercu i na wierzchu niż zamartwiać się za wczas.

Czy szukanie planet jest trudne? Szukaliśmy tym razem na to odpowiedzi. Wyszło nawet przydługo - jak przeczytacie do końca i nie padniecie. No i jeszcze przygotowywaliśmy konferencję popularnonaukową na 15 listopada z okazji Keplera - rocznica śmierci. Każdy się teraz napracuje by było fajnie w tym deszczowym listopadzie, a może nie będzie tak źle i jeszcze wspólnie pospacerujemy między gwiazdami? Niebo będzie pięknie czarne.

Więcej o tym co na zajęciach na naszej stronie Gwiezdne Wrota

[Gość wanderer]

o.t. czy można gdzieś jeszcze zakupić ta koszulkę u góry? bardzo mi sie spodobała

[jpatka]

Mam nadzieję, że uda nam się tego wydrukować niebawem tyle by inni mogli tez  niej skorzystać. Tymczasem, każdy członek Sekcji sfinansował wydruk dla siebie - 28zł. Gdybyśmy zamówili ich powiedzmy kilkaset, to cena byłaby znacznie niższa, ale nie było na to funduszy. Jedyny sposób to zdobycie środków, ale jeśli będziemy robić dodruk, to będę o tym pamiętał, by zamieścić ty informację, że można ją zamówić dla siebie, może takich chętnych będzie więcej.

[jpatka]

W ramach projektów poszukiwania planet przeprowadziliśmy ćwiczenie w analizie danych z teleskopu Spitzera. Przez wykonanie fotometrii gwiazd wykazaliśmy, że wokół jednej z nich krąży planeta. Do tego zadania wykorzystany był projekt przygotowany przez EUHOU-Polska Wykrywanie planet pozasłonecznych metodą tranzytów - ćwiczenie z wykorzystaniem materiałów przygotowanych przez EUHOU. Na kolejnym spotkaniu odbędzie się analiza wyników pomiarów i dyskusja wyników.

A na kolejnych zajęciach wykorzystamy do tego samego celu analizę widmową.

[jpatka]

W dniu 17 marca 2012 o 19:32 czasu lokalnego mieliśmy okazje w czasie naszych zajęć obserwacyjnych widzieć na własne oczy rozpad bolidu. Zjawisko było niezwykle spektakularne, choć sam ewentualny upadek musiał mieć miejsce już poza granicami kraju. Poniżej mapka z oryginalnymi danymi o obserwacji:

Strzałka wskazuje przebieg zjawiska na niebie. Koniec grotu o miejsce końca obserwacji rozpadu.