Ranking użytkowników

Pierwsze zdjęcie w 2024r. Cieszę się że w końcu udało mi się je zrobić bo zacząłem zbierać fotony na początku listopada 2023 i była realna szansa, że przez pogodę nie będzie dane mi go dokończyć. Trzy dobre noce blisko ostatniego nowiu sprawiły że to mamy 🙂 Mgławica Mucha (NGC 1931), Mgławica Pająk (IC417) oraz Mgławica Kijanki (IC410) Mgławica Mucha jest mgławicą emisyjną, otwartą, znajdującą się ok. 10tys lat świetlnych od nas. To ta kulka na lewo od środka zdjęcia. Nieopodal czai się na nią Mgławica Pająk, która to oddalona jest od nas ok 7500 lat świetlnych. IC417 jest dużą mgławicą emisyjną, gwiazdotwórczą w której znajduje się gromada otwarta. Stwierdzono, że gwiazdy w środkowej gromadzie mają wiek ok 1-5 mln lat co może świadczyć o tym że proces gwiazdotwórczy zachodził tu kilkukrotnie. Całej akcji z prawego dolnego rogu przyglądają sie tzw. Kijanki czyli mgławica emisyjna będąca tak naprawdę częścią gromady NGC 1893. Kijanki oddalone są od nas o ok. 12tys lat świetlnych, a same mają długość ok 10 lat świetlnych czyli taki mały dzyndzel, a jego długość jest 2x większa niż odległość od nas od najbliższej Alfa Centauri). Kadr dobrałem tak żeby zarejestrować jeszcze na nim gromadę otwartą M36 znajdująca się na skraju lewego boku. Znajduje się ona ok 4tys lat świetlnych od nas (czyli jest najbliżej z charakterystycznych obiektów tego kadru), ma wielkość ok 14-20 lat świetlnych i powstała ok 25 milionów lat temu. Nie chciałem używać rotatora do tego kadru bo miałem w trakcie jeszcze kilka projektów, a zdjęcie robiłem zdalnie (niestety nie mam elektrycznego rotatora). Może byłoby lepiej. SHO 80x300, RGB 30x120 - 23 godziny. Żeby trochę odciążyć serwer wrzucam wersje w 90% rozdzielczości. Różnica w jakości mała, ale w mb już spora 🙂 Pogodnych Nocy Mateusz

Po 70 latach wraca do nas kometa 12P/Pons-Brooks. Obecnie widoczna jest w Lutni jako obiekt o jasności około 8mag, ale wiosną 2024 planowane jest przez naukowców pojaśnienie do 4.5mag. http://www.aerith.net/comet/catalog/0012P/2024.html Trzymamy kciuki! 🙂 Mapka z pozycjami: I dzisiejszy APOD z jej udziałem: źródło https://apod.nasa.gov/apod/ap231208.html

Udało mi się dzisiaj zobaczyć między chmurami kometę 12P/Pons-Brooks w lornetce 10x50. Obserwowałem ją między godziną 19 a 20 i był to pierwszy raz, kiedy ją zobaczyłem. Po wstępnej, kilku-kilkunastu minutowej adaptacji wzroku na dworze, kometę dostrzegłem z łatwością, jako rozmyty, niewielki obiekt w oczekiwanym miejscu, zaraz pod 72 Cygni. Co chwile zakrywały ją chmury, ale pędziły na tyle szybko, że raz po raz można było wyłapać moment, kiedy na chwilę pojawiała się wyraźna rozmyta mgiełka. Lornetkę opierałem o płot, ale kometa była widoczna również bez trudu z ręki. Po drugiej stronie nieba, gdzie chmury znacząco były już podświetlane przez Włodawę, słabo widać było mgławicę Płomień. Dla pewności porównywałem ją z blaskiem Alnilama i Mintaki, jednak szybko stwierdziłem, że przy Alnitaku jest charakterystyczna, mglista poświata, ulokowana mniej więcej na godzinach 10,11. Przy okazji rzuciłem okiem jeszcze na kilka klasyków. Na kometę trafiłem przeglądając Astropolis. Znalazłem tam wątek, w którym fotografował ją użytkownik LibMar i bardzo mi się spodobała na tych zdjęciach. Kilka dni temu, odkrywszy, że nie ma jej w moim Stellarium (wersja 1.2), postanowiłem ją dodać i udało się po kilku minutach. Jeżeli ktoś również jej u siebie nie ma, a nie wie jak dodać, poniżej procedura, jaką zrobiłem u siebie (być może po punkcie 5, od razu będzie punkt 7, dlatego go przekreśliłem; wcześniej wydawało mi się, że punkt 6 był, ale jak sprawdzam teraz, wydaje się być pominięty). Może komuś się przyda. 1. Okno ustawień widoku i nieba. 2. SSO. 3. Solar System Editor... 4. Układ Słoneczny. 5. Zaimportuj elementy orbitalne w formacie MPC... 6. Dodaj obiekty. 7. Wyszukiwanie on-line 8. Wklejamy lub wpisujemy nazwę komety: 12P/Pons-Brooks i klikamy szukanie obok. 9. Jeśli znalazło poniżej, zaznaczamy kometę. 10. Dodaj obiekty.

Spokojnie zobaczysz cały katalog Messiera, the best NGC i sporo innych obiektów jak katalog Caldwela. To jest na kilka lat obserwacji

Jeśli jeszcze nie widziałaś to koniecznie skieruj teleskop uzbrojony w okular 30mm na M42 w Orionie póki jeszcze zima trwa 🙂

Nie. To był tylko przykład. Nigdy nie uzywalem takiego ustrojstwa 🙂

Po wczorajszym wieczorze mogę napisać co nieco o okularze Explore Scientific z serii LER 6,5mm 82°. Niebo było ładnie czyste z ładnym sierpem Księżyca. A więc, obserwacyjne można porównać z ES 11mm 82°, jednakowo ostrzą gwiazdy (jak szpilki) praktycznie w całym polu widzenia, jeśli się ktoś uprze to może dopatrzyć się lekkiego zamglenia czy nieostrości obrazu przy diafragmie (6,5 mm). Księżyc to bajka, obraz ostry jak żyleta, momentami była widoczna minimalna zielono-żółta obwódka, poza tym obraz bez zakłóceń. Jowisz także ładny i ostry. W dziennych obserwacjach dało się zauważyć niebieską obwódkę w polu widzenia przy samej diafragmie, w nocy to było niezauważalne. W ES 11mm tego nie ma. Mimo tego okular ES 6,5mm 82° wg mnie jest w porządku, ogólnie rzecz biorąc obrazy daje ostre i ładnie kontrastowe w 90-93% pola. Jest wyraźnie lepszy np od WA 6mm 66°. Do mojego Bressera 102/460ED nadaje się idealnie. Pozdrawiam!!!