Shuwar

Ja 1 maja pod Bortle 5 z marnym seeingiem (który nie pozwalał na podglądanie Gromad Kulistych takich jak M3, M53, M13 - widoczne tylko mydło) mimo wszystko wyłapałem ciekawie wyglądające galaktyki w Wielkiej Niedźwiedzicy M81 (gal. Bodego, 6,9mag) i M82 (tuż obok Zderzenie dwóch galaktyk, 8,4mag, pionowe, wąskie cygaro). U Ciebie w Bortle 3 pewnie będą bajeczne - daj znać czy się udało. Ale rzeczywiście Spróbuj z gromadami - jeśli seeing u Ciebie pozwoli, to będziesz widział bajkę. Mnie w połowie kwietnia wbiło w fotel, pomimo tego, że Księżyc był wtedy w fazie 89%. Teraz go nie ma, więc masz spore szanse na spektakularny widok.

Tak, dokładnie o tym miejscu wokół Choinki mówiłem (o ile dobrze się zorientowałem w trakcie obserwacji). Pewnie zmyliło mnie to, że Stellarium podaje alias dla "Christmas Tree Cluster" jako Cone Nebula. No i dzięki za sugestię, niby to wiem, że czym wyżej, tym lepiej, ale muszę o tym pamiętać planując obserwację, by nie męczyć się na niskich obiektach, bo to bezcelowe. Lepiej ten czas poświęcić na coś, co jest wyżej na niebie.

Nie bardzo mam co rozwinąć. To było moje subiektywne odczucie, coś jakby wrażenie, że za chwilę od wpatrywania się wyłoni się jakiś zarys mgławicy, coś jakby majaczyła mętna powierzchnia między gwiazdami. To oczywiście mogło być tylko złudzenie. Za krótko się wpatrywałem, by to potwierdzić albo wykluczyć. Nie zdążyłem nawet spróbować z filtrami.

No ja walczyłem w podszczecińskim Bezrzeczu w piątek. Zapowiadało się bardzo optymistycznie, stanowisko ładnie przygotowane, księżyca brak, parawan rozstawiony... Zdążyłem jedynie obejrzeć podwójną Epsilon Monocerotis A+B w Jednorożcu i przez chwilę Choinkę (która była jednym z głównych celów na tą noc). Już zaczynałem główną zabawę, nawet prawdopodobnie zaczęła mi majaczyć mgławica Stożek, ale dosłownie z 5-10min później, gdy próbowałem mniejszego okularu, stwierdziłem, że jakieś to takie o dziwo niewyraźne... po czym zorientowałem się, że to chmury, które coraz bardziej podnosiły się znad horyzontu przyspieszyły i w dosłownie 10-15min praktycznie całe niebo było zabetonowane. Wczoraj poranne prognozy nie zapowiadały niczego szczególnego, więc plany na wieczór ustaliłem inaczej. Gdy po 23:00 zbierałem się do wyra spojrzałem przez okno... i jedynie X&$^@% wyszło z moich ust. Pociesza mnie jedynie stwierdzenie Koszy69, że przejrzystość była nijaka (takie też miałem wrażenie: niby gwiazdy są, ale jakieś takie mętne to wszystko), dlatego nawet nie chciało mi się rozkładać lornetki. Ja tam jednak w prognozach widzę szansę na majówkę. Trzymajmy kciuki.

O ja! To po prawo na chmurach było widoczne gołym okiem? Czy wyszło na foto? Jak długo się utrzymywało?

W moim przypadku nie mam problemu z wbijaniem, wchodzą same, dość łatwo. Jak trafię na bardziej twardy grunt pomagam sobie metalowym prętem, którym robię mniejszy otwór, a potem to już samo idzie. Wszystko ręcznie, bez żadnych młotków. Tu chyba istotna jest sama tyczka, jej twardość i budowa. Ja kupiłem PCV Verve w Castoramie (10zł za 2,1m, 1,8m za 8zł). Są dość solidne, karbowane i zaostrzone na jednym z końców. Ostatnio widziałem też na Astrohop za ok. 100zł opatentowane, czerwone okulary firmy Noctutec, podobno chroniące adaptację wzroku. Zastanawiam się, czy warto w to zainwestować. Tu link. Z wykresu wynika, że wycina światło o długości do ok. 580nm.

Z tego co pamiętam, to chyba na naszym forum nawet pisano o takiej korespondencji bezpośrednio z producentem (akcja zakończona sukcesem). Także pisałbym do producenta. Ale w sumie co szkodzi kopię wysłać do sklepu? Może sami coś doradzą?

Ostatnio wpadłem na pomysł jak poradzić sobie z lampami i światłami sąsiadów bijącymi mi w oczy podczas obserwacji na moim ogrodzie, psujące zabawę. Dzielę się, bo myślę, że warto... Kupiłem w sklepie budowlanym cztery 2,1 metrowe tyczki pcv i czarną agrowłókninę. Wbilam to w ziemię na głębokość ok 20 cm (spokojnie starcza, bo i tak nie obserwuję przy większym wietrze), naciągam płótno na tyczki spinając agrafkami i powstaje swoisty parawan zasłaniający wszystko do wysokości ok. 1,9m. Powiem Wam, że nawet się nie spodziewałem jak to pomaga! Prócz tego, że mam teraz ładnie zacienione miejsce i brak refleksów w szkle, to jeszcze przy chłodniejszych nocach jest zauważalnie cieplej (nie ciągnie chłodem od pól - mój ogród jest jakieś 1-2m wyżej od otoczenia, także dość mocno wystawiony jestem na chłodne powietrze). Rozwiązanie sprawdza się na tyle, że już planuję kolejny, nieco niższy parawan, by zasłonić jeszcze jedno źródło światła od sąsiada z boku (lampy na ogrodzeniu). Myślę, że nawet dla osób obserwujących na wyjeździe, też mogłoby to pomóc (przypadkowe światła aut z ulicy, wiatr, chłód, ...) Polecam każdemu!

Czyli jak mawiał klasyk... jak się nie obrócisz, d*pa z tyłu 🙂 A może by wysłać zapytanie do producenta, co by doradził? Tak nawet z czystej ciekawości, czy tylko zasugerują: kup pan nowy.

Co prawda nie mam zbyt wielkiego porównania, bo posiadam jedynie ES'y i standardowe Skywatcherowe kitowe okulary, dołączone do telepa, ale mogę powiedzieć jedno: ES'y mi nigdy nie zaparowały. Natomiast kitowe zawsze. Musiałem nawet się pilnować, by nie mówić w czasie, gdy wlepiam w nie oko, bo wtedy parowanko miałem murowane. Oczywiście, gaz jest w środku, ale mam wrażenie, że dzięki temu temperatura samej soczewki jest zawsze nieco wyższa (niż bez gazu), a dzięki temu wilgoć nie kondensuje się na niej tak łatwo. Jak dla mnie Księżyc w moich ES'ach wygląda świetnie. Jowisz również był zdecydowanie wyraźniejszy, niż w kitowcach, no ale to raczej było nietrudne do przewidzenia. Podobnie dobrze sprawdzają się do obserwacji plan na Słońcu. Za jakiś czas pewnie będę mógł skonfrontować ESy z Vixenem SLV. Pewnie będzie lepiej, ale nie zmienia to faktu, że dla laika ESy są spoko i dają dużo frajdy.

Ja nie znam odpowiedzi na to pytanie, ale ES'y są wypełnione gazem. Po ich rozebraniu więc tracą tą przydatną funkcję.

A mi się udało wstrzelić między chmury i pożegnać się z 12P/Pons Brooks (fota telefonem) i popodziwiać koniunkcję Jowisza z Księżycem. Już myślałem, że nie dane będzie zobaczyć komety, bo w Zachodniopomorskim przez ostatnie tygodnie jest lipa z pogodą, a tu proszę - takie zaskoczenie. Wystawiłem telep na taras, bez wiary w to, że ma to jakiś sens (chmur było całe niebo), ale stwierdziłem, że wolę go schładzać, niż sobie potem w brodę pluć - i opłaciło się! W okolicach 21:00 zrobiło się na zachodzie okienko.

W sobotę ma być bezchmurne niebo w szczecińskich okolicach... tylko chyba wiatr będzie przeszkadzał. Przy takiej jasności powinno dać się ją łatwo namierzyć między Jowiszem a Hamalem w Baranie. Zrobiłem sobie notatki na jutro, które mają pomóc w szybkim namierzeniu ale chyba przy takim magnitudo chyba nie będą potrzebne 🙂 BTW: Wokół 12P nie ma nic jaśniejszego. Kometa powinna się mocno wyróżniać. Tylko te chmury ... chmury i pył z nad Sachary... no i wiatr... najgorszy jest wiatr 😉

Moja intuicja podpowiada mi, by pod żadnym pozorem nie wypróbowywać pędzelka, czy tej miękkiej poduszeczki (tarczka z gąbką) na naszym ciele, na którym z pewnością jest tłuszcz i złuszczony naskórek itp. Moja córka dostała ostry opierdantum, gdy chciała spróbować jak milutki jest pędzelek na jej twarzy 😉 Tą poduszeczkę wykorzystuję jedynie do usunięcia jakiś większych zanieczyszczeń / plam w rogach soczewki (na szczęście to dość rzadkie sytuacje i robię to bardzo delikatnie), gdzie trudno dostać się mikrofibrą, której moim zdaniem nic nie przebije.

Ja po każdej obserwacji wyciągam filtry i obowiązkowo odkładam na stole, by odparowały (nawet nieużywane mogą zebrać jakąś wilgoć). Jeśli nic na nich istotnego nie ma, chowam po "odtajaniu". Tak też zazwyczaj staram się podejść do tematu - minimalistycznie, jak najmniej dotykania czymkolwiek. Jeśli jest jednak jakiś znaczący pyłek, używam pędzelka optycznego (Omegona). Trzymam filtr poziomo: omiatam bardzo delikatnie pędzelkiem filtr od spodu, tak by zabrudzenie wypadło z niego albo by grawitacja pomogła złapać pyłek pędzelkowi. Żadnych płynów nie używam i nie planuję (przynajmniej na razie). Jeśli zdarzy mi się omyłkowo dotknąć filtr (choć to chyba bardzo rzadkie zdarzenie - bardzo uważam przy dotykaniu filtrów), używam mikrofibry również Omegon'a.

No i działa prawo Murhiego... jak są idealne warunki, to albo człowiek chory, albo jedzie na święta 😞 W marcu w Szczecinie generalnie było mało dni z warunkami do obserwacji. Czytając fora, przeglądając FB i info z innych części Polski wychodzi na to, że chmury szczególnie się z naszym zachodnim pomorzem lubią i są u nas nawet wtedy, gdy w reszcie kraju jest czyste niebo. 😞

No dobra, wczoraj próbowałem znaleźć Urana. Po godzinie poległem... Podpowiedzcie mi, czy tarcza Urana w Newtonie 8'' wyróżnia się jakoś na pierwszy rzut oka od gwiazd tak, że od razu będę wiedział, że to on? Czy może jednak jest on punktowym światłem podobnie jak otaczające go gwiazdy? Może choć odróżnia się kolorem punktowego światła? Czuję, że problem jest w tym, że by go odnaleźć skacząc od gwiazdy do gwiazdy używam dużego okularu 20mm dającego powiększenie x50 z polem 68stopni. Zapewne by Uran był zauważalny jako niebieskawa tarcza zamiast punktowego światła potrzebuję mocniejszego zbliżenia (x200?), jednak przy małoogniskowej soczewce ciężko będzie robić Star hopping. Posiłkowałem się też szukaczem i apką AtroHopper. Znalezienie go, to jeden z moich ostatnich celów, który nie daje mi spokoju 😉 Doradźcie, plizzzz! Każda sugestia na wagę złota.

Dziś pokazałem po raz pierwszy Oriona mojej Radzie Nadzorczej (weszła na ogród bez adaptacji wzroku). Od razu powiedziała, że widzi zielonkawo- błękitną chmurę, ale sama dodała, że to zapewne złudzenie kolorów, bo ta szarość mocno wyróżnia się na tle pozostałych obiektów i pewnie mózg sam to tak projektuje. BTW: To był mój debiut z UHC, robi robotę, widać w M42 więcej detali chmury, wyraźniejsze przejścia między nimi. Nadal jednak szukam alternatywnej mgławicy, na której zobaczę prócz gwiazd chmurę gazu. Na razie bez powodzenia. Przyglądałem się Mgławicą: NGC 2237 Rozeta i IC 434 Horsehead (około 21:00). Widzę skupisko gwiazd ale ani najmniejszego zarysu chmur. Za duże light pollution? W Andromedzie M31 natomiast (choć nie jestem pewien, czy dokładnie na nią trafiłem) zauważyłem szarą owalną, gęstą plamę, wypełniającą środek okularu 20mm, ale bez jakichkolwiek szczegółów, prześwitów, ani gwiazd. Wyglądało to jakbym miał brud na okularze 🙂Jakby ktoś zrobił odcisk palca na środku, bez widocznych linii papilarnych (pełne wypełnienie, zanikające przy brzegach). A "najlepsze" jest to, że wczoraj wyszedłem z zamiarem odszukania Pons Brooks i ... przypomniałem sobie o niej dopiero grubo po 21:00 kiedy była już za nisko 😛

Tak, mam prosty. Mi to nieszczególnie przeszkadza. Wykorzystuję go do wstępnego nacelowania. Wymiana na kątowy też raczej nie wiele zmieni, bo utrudnieniem jest "obrócenie" obrazu (w stosunku do newtonowskiego), no i konieczność "przenoszenia" oka na inny instrument.

Cześć. Zastanawiam się nad sposobem ułatwienia sobie namierzania obiektów w moim Newtonie 200/1000. Oczywiście wstępnie posługuję się szukaczem 9/50, ale ostatecznie i tak patrzę w okular. Obecnie do tego zadania wykorzystuję ES 20mm z 68 stopniami, co daje rzeczywiste pole widzenia 1,36o i w zasadzie jest to często (do gromad) już docelowy okular. Zastanawiam się nad dokupieniem czegoś bardzo taniego (jakość nie jest istotna, gdyż ma być to tylko do ułatwienia wyszukiwania) w rozmiarze 1,25'' by po namierzeniu wymienić okular na docelowy. To co mi wpadło w oko, to 32mm DO-GSO Plössl z polem 52o za około 139zł, który zwiększy FOV do 1,66o przy źrenicy 6,4. Chodzi mi też po głowie wyłapanie czegoś na Aliexpress, ale obawiam się tego chińskiego "allegro". Większa ogniskowa raczej nie wchodzi w rachubę, bo źrednica robi się już >7. Czy to ma sens? Możecie coś polecić, podpowiedzieć?

Słońce z 24.02.2024, z godziny ~14:00. SW 200/1000 + ND5, #11, okulary: ES 20mm + 8,5mm. iPhone 7. Edycja zdjęć, podciągnięcie kolorów i kontrastu w systemowy aplowskim oprogramowaniu.

W moim przypadku używałem okularów 20mm i 8,5mm, co dawało ŹW odpowiednio 4,0 i 1,7. Przypomniałem sobie też sytuację, gdy z rodziną wpatrywaliśmy się w Jowisza. Moja 18 letnia córka widziała zarys Wielkiej Plamy, mi się to do tej pory nie udało. Wpływ na to co widzimy może rzeczywiście mieć ŹW i co idzie w parze nasz wiek oraz wiek i stan techniczny naszego oka.

Po tak długim czasie trudno już nie popaść w sugestię. Jeśli jednak dobrze to nadal pamiętam, to w moim przypadku ten błękit był elementem gradientu, tj. był takim subtelnym przejściem między szarością a błękitem. Do tego mgławica była baaaardzo niewielką chmurą, obejmującą kilka gwiazd. Na rysunku - chmura otulająca charakterystyczne cztery gwiazdy, a obok chmura posiadająca w sobie trzy spore gwiazdy, kilka innych gwiazd znajdowało się poza tą chmurą. To jest oczywiście obraz rysowany w trakcie obserwacji więc jest odbiciem, jakie pokazuje Newton (używałem czerwonej czołówki zrobionej samodzielnie - naklejone dwie warstwy czerwonej taśmy izolacyjnej). Patrząc na Oriona siedziałem na dworze już od dobrych 2 godzin, było jednak dość jasno ze względu na księżyc. Przyznaję, że w Stellarium na telefonie patrzyłem, ale było to wcześniej (kilkanaście minut wcześniej?). Fotki zacząłem robić dopiero po zauważeniu tego fenomenu, więc wcześniej nie ziałem sobie telefonem w oczy. A no i wrażenie nie zmieniło się po tym jak już zacząłem wpatrywać się w telefon (aparat). Ten błękit, to nie był kolor jak z kreskówki, raczej efekt jakbyś do szklanki wody wpuścić niewielką kropkę farby plakatowej i zakręcić tą szklaną. Jakiś wielkich szczegółów raczej nie dostrzegałem poza miejscami większej gęstości, ale było to coś mniej więcej jak na drugiej grafice (u mnie to nie był taki kolor, zdecydowanie mniej intensywny, powiedzmy, że z 90% słabszy, sama mgławica zdecydowanie mniejsza i bardziej zlewająca się z ciemnym niebem). Jest to fotka z netu, którą znalazłem dzień po obserwacji. To co widziałem było praktycznie takim układem lecz dodatkowo u mnie była chmura nad górnymi, trzema gwiazdami. Strzałkami zaznaczyłem obiekty, które pokrywają się w 100% z tym co i gdzie zobaczyłem. Znajdują się one również na moich rysunkach robionych w trakcie obserwacji. No zrobił się z tego ciekawy temat. Od kilku dni studiuję temat filtrów mgławicowych i w komentarzach widzę wiele głosów osób, które miały podobne wrażenie do moich. Czyżby nowy rodzaj aberracji optycznej? Aberracja ludzka? 🙂

Czyli jednak 🙂 I możemy się spierać, czy to rzeczywisty kolor, czy wpływ warunków, seeingu, zanieczyszczenia światłem, kolimacja, aberacje optyki... ale nie zmienia to faktu, że robi to kolosalne wrażenie i daje dodatkową frajdę, bo uwypukla pewne cechy. W końcu astrofoty też czasami podrasowujemy, by zobaczyć coś więcej. To jak z obserwacją słońca przez nietypowy kolor. Ostatnio użyłem czerwonego filtra dla lepszego wyciągnięcia kontrastu na plamach. Niby nie był to naturalny kolor naszej gwiazdy, ale za to jaki efekt wizualny! A możecie potwierdzić, że filtr UHC pomoże w wyłuskaniu jeszcze więcej? I znowu... niby czytam o tym w wielu miejscach, ale jakoś niedowierzam i aż się prosi by spytać u źródła 🙂Jakich filtrów używacie zazwyczaj do mgławic takich jak M42?

No ja właśnie takie szkice widziałem, ale nie chciałem wierzyć 🙂 Tak, ja sobie doskonale zdaję sprawę z tego, że Księżyc jest mocno niewskazany (już to naocznie zauważyłem na innych obiektach). I też o tym pomyślałem, że jeśli z nim widzę takie cuda, to co będzie bez niego? Za jakiś czas pewnie dla większych doznań i poprawy zanieczyszczenia światłem wesprę się filtrem UHC, Na oku mam 1,25" Explore Scientific za jakieś 260 zeta (... a za miesiąc moje urodziny .. niech się rodzina nie męczy z pomysłami na prezent 🙂 ) Ten błękit był baaaardzo subtelny kolor, taki na granicy widoczności - ale fakt, to z pewnością złudzenie. Była około 21:00 i Księżyc świecił jak szalony tak, że niebo było lekko niebieskie (widać to na fotce z ekspozycją ok 2 sek). Mieszkam na przedmieściach, vis a vis mojego nieba już tylko pola i Niemcy. Między domami jest kilka lamp , które dają niewielkie światło ,ale z pewnością mają negatywny wpływ na to co widzę. Adaptacji jestem świadom, cały czas znajduję jakieś patenty. Ostatnio wpadłem na to, że okulary przeciwsłoneczne mogą się przydać by chronić adaptację w pewnych sytuacjach. Ależ to wszystko fascynujące! A to dopiero mój 2 miesiąc 🙂