jolo

Jeśli chodzi o korektory komy, to nie wszystkie działają na zasadzie wydłużania ogniskowej, np Baader MPCC. A co do wielkości komy, albo przynajmniej błędu czoła fali to np w http://www.telescope-optics.net/newtonian_off_axis_aberrations.htm opisują to tak jak pisał Windforce (równanie 70).

LTO (http://www.lpi.usra.edu/resources/mapcatalog/LTO/) to zestaw map Księżyca w skali 1:250 000. W oryginale są wydrukowane na arkuszach o rozmiarze 25.5x26.5 cala, a więc całkiem sporych. Wykonano je na podstawie fotografii wykonanych w czasie misji Apollo 15-17. Każdy z arkuszy to około 1/16 obszaru z arkusza z popularnych map LAC (http://www.lpi.usra.edu/resources/mapcatalog/LAC/). W wątku http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/2073-zaawansowany-atlas-ksiezyca/?p=82239 wspomniałem o tych mapach i Zdzich (Alien) zadał sobie sporo trudu i pobrał cały materiał w pełnej rozdzielczości a następnie utworzył z niego plik PDF o objętości, bagatela, 1.5GB! Dokument ma 224 strony z poszczególnymi mapami w pełnej rozdzielczości i jest do pobrania z dropboxa pod adresem: https://www.dropbox.com/s/w1trvjsbqfuayd8/Lunar%20Topographic%20Orthophotomap.pdf?dl=0 Podziękowania dla Zdzicha, i super warunków dla wszystkich obserwatorów Księżyca!

Tak na chłopski rozum w 99.99% przypadków czerwony to plus i plus jest w środku gniazdka/wtyczki (inaczej było np w pierwszej edycji JoloFocusera :D ) Co do zaginania to nie wiem :( Ale wiem na pewno, że dla Atika383 musisz mieć mocno osłabione światło w flatownicy, żeby klatki flat naświetlać z czasami co najmniej 3-4 sekundy. Inaczej będziesz miał na flatach cień od migawki.

Dokładnie tak jak piszesz. Najczęściej wiesza się go na montażu, ale u mnie wisi np na tubusie, bo montaż sterowany jest przez BT. W ten sposób do zestawu idą tylko dwa kable - 12V i USB.

Gratuluję zakupu! Teraz tytuł wątku jest trochę może mylący, ale za to edukacyjny :)

Będzie dobry. AstroHub to dodatkowe pudełko rozdzielające, więc zwiększone napięcie będzie tutaj zaletą (o ile tylko podpinane urządzenia nie są wrażliwe na napięcie 13.6V). Ale sam AstroHub będzie miał jedno wyjście z regulowanym napięciem na którym można będzie ustawić np 13.6V, dlatego taki zasilacz nie jest konieczny (Radek o to pytał). Wg mnie w przypadku tego zasilacza nie warto.

Tu nie ma co generalizować - niektóre urządzenia pracują dobrze do 11V, niektóre będą do 10V. Niektóre mają własne zasilacze stabilizowane (np kamerki SBIGa), niektóre można zasilać 12 albo 24V (montaże Takahashi), niektóre 11-16V (EQ6, HEQ5), a niektóre 0-12V (np grzałki :) ) To nie tak że wszystko zasilamy 12V, a nawet jeśli to 12V innym 12V nie jest równe (standardowa tolerancja zasilaczy to 10%, czyli na wyjściu możemy mieć od 10.8 do 13.2V, zależy jak chińskie rączki zmontowały). Nie sądzę, żeby w tej kwestii wypadał gorzej niż zasilacz XBOXa.

Tak, ten zasilacz który podlinkował Dominik daje 10A i spokojnie zasili nawet rozbudowany zestaw. Dodatkowo daje on napięcie 13.6V a nie 12, co jest zaletą kiedy korzystamy z różnego rodzaju pudełek rozdzielających - spadki napięcia na złączach mogą być dość spore, a poniżej 11V już mało które urządzenie chce pracować prawidłowo (łącznie z montażami EQ6 czy HEQ5), nie wspominając o takich które nawet przy 12V słabo działają (jak np Atik383 :) )

Optymista ::)

Profesjonalne urządzenie - możesz zrezygnować z Astrohuba :D Jak sterujesz wyświetlane wartości?

Nikt za Ciebie (Was) nie podejmie decyzji, ale jakbym jako pierwszy instrument dostał taki refraktor pod choinkę byłbym na pewno przeszczęśliwy :)

M106 - zapomniana przez Messiera Galaktyka M106 została odkryta w lipcu 1781 roku przez Pierra Mechain. M106 nie znalazła się w opublikowanej wersji katalogu Messiera. Dodała ją dopiero w 1947 roku Helen Sawyer Hogg wraz z M105 i M107. Mechain opisał ją takimi słowami: "In July 1781 I found another nebula close to the Great Bear [ursa Major] near the star No. 3 of the Hunting Dogs [Canes Venatici] and 1 deg more south, I estimate its right ascension 181d 40' and its northern declination about 49d. I will be going to determine the more acurate position of this one shortly." A obserwowana przez Williama Herschela 7 lat później doczekała się takiej notatki: "Very brilliant. Bright Nucleus. With faint milky branches north preceding and south following. 15' long and to the south following running into very faint nebulosity extending a great way. The nucleus is not round." Galaktyka M106 położona jest około 24 milionów lat świetlnych od nas i jest zaliczana do galaktyk Seyferta - aktywnych galaktyk ze stosunkowo jasnym jądrem, w którego widmie można zidentyfikować jasne linie mocno zjonizowanych pierwiastków - wodoru, helu, azotu i tlenu. Obecnie uważa się, że około 10% wszystkich galaktyk to właśnie galaktyki Seyferta. Wiele z nich jest dokładnie badanych, ponieważ wykazują wiele wspólnych cech z kwazarami, choć położone są bliżej i mają mniejszą jasność. W centrach tych galaktyk położone są supermasywne czarne dziury otoczone dyskiem akrecyjnym. Obserwowane w świetle widzialnym galaktyki Seyferta nie różnią się zbyt wiele od zwykłych galaktyk, ale badane w innych długościach fali ukazują swoje bardzo jasne centralne obszary. Galaktyki z aktywnym jądrem (ang. AGN - active galactic nucleus) posiadają centralne obszary, które są najsilniejszymi znanymi we Wszechświecie źródłami promieniowania. Dwie najliczniejsze grupy obiektów z AGN to kwazary i galaktyki Serferta - zasadnicza różnica pomiędzy nimi polega na tym, że w kwazarach jądro emituje co najmniej 100 razy więcej energii, niż wchodzące w skład kwazara gwiazdy, a w przypadku galaktyk Seyferta ten współczynnik jest znacznie mniejszy. M106 zaliczana jest do galaktyk Seyferta typu II - cechują się one obecnością jasnego jądra i mają sporą jasność w podczerwonym zakresie promieniowania. Widmo galaktyk typu II zawiera jedynie wąskie linie, choć obecnie stosuje się raczej płynne przejście pomiędzy typem I i II w zależności od względnej siły wąskich i szerokich składników widma - M106 w tej skali ma oznaczenie typu 1.9. Masę czarnej dziury wewnątrz galaktyki M106 ocenia się na około 40 milionów mas Słońca. W jej sąsiedztwie odkryto kilkanaście maserów wodnych (obserwowanych radiowo w częstotliwości 22GHz), co pozwoliło na dokładne wyznaczenie odległości do galaktyki (dokładniej, niż w przypadku pomiaru np za pomocą cefeid). M106 jest pod względem rozmiarów i jasności bardzo podobna do galaktyki M31 w Andromedzie, a przy okazji jest nachylona pod podobnym kątem dla obserwatora na Ziemi. Należy do grupy galaktyk Canes II - to spora grupa galaktyk położona około 30 milionów lat świetlnych od nas. M106 jest jej największym składnikiem. W galaktyce M106 do tej pory odkryto dwie supernowe. Druga z nich to SN2014bc odkryta 20 maja 2014. Jej jasność wynosiła wtedy 14.8mag, ale w tym momencie jej wiek oceniono już na 40 dni. Na zdjęciu oprócz bliskich bohaterek zarejestrowało się w tle sporo pomniejszych kłaczków. Bliższe oględziny i porównania pozwoliły mi zidentyfikować obiekty oddalone od nas o 3 i 4 miliardy lat świetlnych: http://messier.seds.org/m/m106.html http://www.universetoday.com/50138/messier-106/ http://www.constellation-guide.com/messier-106-ngc-4258/ http://www.atlasoftheuniverse.com/galgrps/cvnii.html http://astrojolo.blogspot.com/2013/05/in-galaxy-far-far-away.html http://astrojolo.blogspot.com/2014/05/supernova-sn2014bc-in-m106-galaxy.html

Wg mnie zdecydowanie musi być sama folia. Mam taką folię w oprawie 11" i spokojnie wytrzymuje. Zawsze możesz poświęcić część apertury i zrobić mniejszy otwór w oprawie na folię.

Ja się tylko dopisałem do listy - sam jestem ciekaw za czym ta kolejka stoi, bo te założenia jakieś niejasne ... ^-^

Sam się cieszę, że udało mi się załapać do pierwszej partii :D

Jeśli możesz to wypunktuj te idiotyzmy przed zamknięciem wątku - warto, żeby czytający go też o nich wiedzieli. W końcu po to jest forum.

100 lat w zdrówku i pogodzie.

Oglądałem dzisiaj obecny rzut SkyLuxów i Aurioli - SkyLux wciąż markowany przez Bressera, Auriol trochę inny niż dwa lata temu. Lornetka zoom 30x - wiadomo, nie dotykać lepiej. Podsumowując lekko temat (pomijając lornetki): - w cenie SkyLuxa dostaniemy refraktor SW o takich samych parametrach i na nieco lepszym statywie http://teleskopy.pl/product_info.php?cPath=21_33&products_id=1310&lunety=Teleskop_Sky-Watcher_Synta_R-70/700_AZ-2 . Osobiście uważam, że to byłaby lepsza opcja. - w cenie SkyLuxa dostaniemy samą tubę SW 80/400 - sprawdzony (choć nie bez wad) sprzęt - wciąż w cenie SkyLuxa dostaniemy używany refraktor 90mm albo newtona 130mm z montażem - wciąż w tej samej cenie dostaniemy samą używaną tubę newtona 150mm, albo używaną tubę SW 102/500

Wiadomo, to sporo roboty jest - jakby zebrało się kilka osób to można by podzielić pracę. Myślę że te wersje 150dpi spokojnie starczą i nie ma sensu pobierać 300dpi.

Fajny zestaw map fotograficznych Księżyca w skali 1:250000 to mapy LTO (Lunar Topographic Orthophotomap). Tutaj przykładowy fragment w najniższej rozdzielczości 72dpi: Całość pod linkiem http://www.lpi.usra.edu/resources/mapcatalog/LTO/ . Czasami sobie je oglądam i sobie spaceruję wirtualnie po Księżycu :) Ale jakby ktoś pobrał komplet i wystawił na dropboxa to byłby fajny zestaw.

Fajnie wyszło - możesz napisać jakie moduły PWM zastosowałeś, bo wyglądają na jakieś gotowe? Możesz też pomyśleć o jakimś mocowaniu płytek śrubkami, bo klej z pistoletu na mrozie ma tendencję do puszczania (o ile to jest taki glut z pistoletu).

Nie spotkałem się nigdzie z definicją SemiAPO (no chyba że w znanym filtrze Baadera :) ) Z tego co pamiętam, to: - ED, fluoryt to określenia na materiał z którego wykonano jedno lub więcej szkieł w obiektywie - achromat, apo, superapo to określenia konstrukcji obiektywu skorygowanego dla dwóch, trzech albo czterech różnych długości fali Stąd możemy mieć pewnie np achromat ED, ale semi apo to jakiś chłyt marketingowy. Podejrzewam, że w TS określają tak obiektywy ED, choć jak widzę w ich katalogu taką radosną twórczość jak "APO doublet refractor telescope and ED telephoto lens" to zaczynam tracić grunt pod nogami...

A ja czekam, aż z kamerkami będzie tak łatwo. Coś QHY nie chce ciąć kosztów, chyba nie mają w Chinach konkurencji na razie :)

Powstają pewnie na tej samej taśmie http://www.astronomyoutreach.net/index.php?title=JOC (Meade, Maxivision, Explore Scientific). Gdzieś czytałem, że oprócz wielu domniemywań na temat kontroli jakości, odrzutów i takich tam jedyna różnica jaką udało się zmierzyć to różnica w powłokach na soczewkach w obu okularach.