jolo

Będzie pięknie i masa farfocli w tle 🙂

Szczerze to nie importowałem nigdy tego 🙂 Ale tak - upuszcza się go na klatkę i powinny tam być sample, bo tam wszystkie informacje są zapisywane z procesów. Możesz też poszczególne procesy dwukliknąć i normalnie się otworzy okienko z zapisanymi ustawieniami.

Taki dość mocny gradient lepiej schodzi po zwiększeniu Tolerance - ja zrobiłem to w dwóch podejściach. 1. DBE tolerance 1.5, samples 15, sample weight 0.4 2. SNCR 0.4 3. DBE tolerance 1.0, samples 17, sample weight 0.4 Załączam też process container - powinno się udać zaimportować i przejrzeć. rafal73-m51.xpsm

AutoStakkert ASI Studio

Elegancko, szkoda że już nie ma konkursu...

Z tego co wiem to nie ma takiej opcji - NINA jest w założeniu do akwizycji jedynie. Ja sobie podglądam zdjęcia i robię analizę w ASTAP. I tak go warto zainstalować i wybrać w NINA jako narzędzie do plate solve, bo to chyba obecnie najpewniejszy i najszybszy program do tego.

Jak po instalacji wciąż nie będzie chciało działać, to możliwe że trzeba przestawić zworki w środku koła - w zależności jak są wpięte, to koło działa przez USB albo przez kabelek do kamerki:

Rozeta - materiał jeszcze z lutego i marca, ale jakoś nie mogłem się zebrać żeby go zmontować. Rozetki przedstawiać nie trzeba raczej nikomu, sam mam do niej trochę słabość przez te ciemne farfocle w środku. To kolejny obiekt na niebie, który praktycznie idealnie rozmiarami wpasowuje się w zestaw z detektorem APS-C i ogniskowej 400-500mm. A jeszcze sporo jest na liście do zrobienia 🙂 TecnoSky 90/540 Owl, 0.8x FF/FR, EQ6, QHY268M, HSO 3x6 godzin w klatkach po 3 minuty. Niebo podmiejskie, przejrzystość średnia-dobra, Bortle 6, Księżyc, luty-marzec.2023, pełna klatka i wycinek środka.

Pomarańczowe Słońce widziałem przez folię Solarlite produkcji Thousand Oaks - pewnie da się wyguglać gdzie można kupić.

I drugie zatomskie pokurzawki - LBN550 i okolice w Cefeuszu na granicy ze Smokiem. Trochę tutaj się zagapiłem, bo kadr miał być obrócony o 90 stopni, a tak to się załapały jakieś peryferia dziwne, zamiast całego zaplanowanego kompleksu. No ale jest jak jest i pamiątka z wyjątkowo pogodnie udanego zlotu zostanie 🙂 Askar FMA230, StarAdventurer GTi, QHY268M, 4 godzin luminancji i 3x1 godzina RGB w klatkach po 2 minuty na gain 0.

1. Stiopa - pyra 5 2. Zielu +1 - pyra 7 3. Gayos - Pyra 5 4. stefanchm - Pyra 5 5. Pery-pyra4 6. Alien - pyra 2 7. Mirek - Pyra 6 8. kenny - pyra 2 9. blazer1983 - pyra 5 10. Acidtea - Pyra 1 11. Thomas - Pyra 1 12. Polaris - Pyra 1 13. Maciej - Pyra 1 14. Paweł Sz. - Pyra 1 15. Piotr K. - Pyra 3 16. jolo - Pyra 3 17. pavelm - Pyra 3

No ładnie powalczyłeś i elegancko wyszło. W Zatomiu lukaliśmy tam kilka razy, ale tym razem kamerki tam nie kierowałem.

Tak zrobimy. Powiem Ci wszystko co wiem. Zajmie to może z 10 minut 😁

No niestety - wszystko drogie. Dopóki obracamy się wśród teleskopów tak do 15kg życie jest łatwiejsze i finansowo i logistycznie. Później zaczyna się robić niemrawo. W montażu silniki czy łożyska to groszowe sprawy. Na pewno dość kosztownym elementem są przekładnie w obu osiach. Odlewane korpusy też pewnie nie są banalne w produkcji, trzeba też pamiętać że astrograty to dużo mniejsza skala produkcyjna jak komórki, aparaty fotograficzne czy laptopy.

Sam Baader przyznaje, że MPCC to dość stara i prosta konstrukcja. Na pewno lepsze wyniki uzyskasz stosując nowsze korektory aplanatyczne. https://www.teleskop-express.de/shop/product_info.php/language/en/info/p6706_TS-Optics-NEWTON-Coma-Corrector-1-0x-GPU-Superflat---4-element---2--connection.html https://www.teleskop-express.de/shop/product_info.php/language/en/info/p5836_Skywatcher-Coma-Corrector-for-fast-Newtonian-Telescopes---2--Connection.html Jeszcze nie tak dawno były w cenie około 250EUR, ale już raczej nie będą 😞

Ciemne masy Cefeusza. Około 5 godzin luminancji zebrane na wiosennym zlocie w Zatomiu po obróbce ukazały takie puchate ciemnoty jak poniżej. W prawym dolnym rogu galaktyka spiralna NGC6951. Nieco na lewo od centrum Irys. Pomiary na materiale zebranym na zlocie wykazały, że jasność nieba wahała się przez zlotowe nocki w zakresie 21.2-21.5 mag/arcsec2. Askar FMA230, StarAdventurer GTi, QHY268M, 5 godzin luminancji w klatkach po 2 minuty na gain 0.

Dopóki się nie sprawdzi to nie wiadomo 🙂 Mój EQ6 obciążony 5 i 15kg prowadził tak samo, podobnie AVX obciążony 3 i 9kg, ale wiadomo - to zależy na pewno jakoś od konstrukcji.

Trochę czasu musiało upłynąć zanim przewalające się fronty atmosferyczne uzgodniły z moim wolnym czasem termin na dwa wieczory, w czasie których mogłem zebrać trochę materiału z użyciem CQ350. Mocno dający po oczach Księżyc nie dawał zbyt wielkiego wyboru wśród obiektów wiosennego nieba. Na pierwszy ogień poszło centrum Woźnicy z mgławicami Płomień i Kijanki - oczywiście przez filtr Ha. Ale zanim materiał został zebrany, wyznaczyłem błąd okresowy montażu. Ze względu na spore przełożenie głównej przekładni w osi RA, okres obrotu ślimaka w CQ350 wynosi zaledwie 280 sekund, a błąd okresowy wyznaczony przez Asystenta Guidingu w PHD2 wyniósł +-3 sekundy łuku - całkiem dobry wynik. Średni sumaryczny błąd prowadzenia z sesji to 0.76”, a na podglądzie analizy korekt możemy zauważyć, że największy wkład mają poprawki korygujące błąd właśnie o okresie 280s od pełnego cyklu ślimaka, ale także o okresie 400s - może to wynikać ze stopnia przełożenia przekładni pasowej ślimaka w osi RA. Również gdy spojrzymy na pełny log z sesji fotograficznej można zauważyć, że korekty nie są całkiem losowe, ale układają się w pewne cykle. Takiemu zachowaniu na pewno udałoby się zaradzić nagrywając do montażu krzywą PPEC. Niestety nie udało mi się uruchomić nagrywania tej krzywej. Uruchamianie z poziomu pilota nic nie dawało, a zarówno aplikacja SynScan jak i GS Server pokazywały, że PPEC Training nie jest dostępny. Możliwe że to kwestia oprogramowania i wkrótce ukażą się nowsze wersje, które pozwolą na nagranie PPEC i poprawę jakości śledzenia. Przy tak niewielkim błędzie okresowym o stosunkowo łagodnym przebiegu PPEC powinien dać wymierne korzyści. Sama kalibracja guidingu w PHD2 przebiegła praktycznie wzorowo, a pełne wyniki z Asystenta Guidingu pokazane są poniżej: Montaż został ustawiony na biegun za pomocą programu SharpCap z błędem poniżej 0.1 minuty. Wyniki uzyskane przez montaż (prędkości dryfu oraz PE) są bardzo dobre, a również wyznaczony luz w deklinacji nie będzie stanowił problemu podczas guidowania i szybkiej stabilizacji montażu po operacji ditheringu. Po Woźnicy czasu starczyło jeszcze na szybką Meduzę - również przez filtr Ha. Tym razem udało się zebrać 50 klatek po 3 minuty. Następnej nocy pomimo szalejącego Księżyca postanowiłem zebrać trochę luminancji i skierowałem teleskop z montażem na duet M81 i M82. Zebrane 20 klatek po 2 minuty prezentuje się tak jak poniżej (to powiększony wycinek pełnego kadru): Dokładność prowadzenia montażu podczas drugiej sesji była podobna - w okolicach 0.7-0.8”. Zdarzały się okresy, kiedy schodziła w pobliże 0.5”, tak jak na przykład na zrzucie poniżej: Na taki sumaryczny błąd prowadzenia montażu składa się szereg czynników. Oprócz samych błędów pochodzenia mechanicznego na jakość guidingu wpływa też oczywiście seeing. Warunki atmosferyczne podczas obu sesji były dość mieszane, a seeing był zmienny. Podejrzewam że w dobrych warunkach, kiedy atmosfera będzie stabilna, CQ350 będzie w stanie pracować z dokładnością raczej w okolicach właśnie 0.5”, a nie 0.7-0.8. Dodatkowo opcja nagrania PPEC powinna ten wynik jeszcze poprawić - miejmy nadzieję, że jak najszybciej stanie się ona dostępna. I po tych dwóch nockach pogoda znowu powiedziała stanowczo “nie” na dłużej i montaż już nie miał okazji się ponownie wykazać. Ze względu na niedomagającą pogodę mam trochę niedosytu po testach CQ350, bo mam mocne wrażenie, że stać go na więcej. Ale póki co cyfry są jakie są i nie ma co z nimi dyskutować. Można zapytać - czy błąd guidingu 0.7” to dużo czy mało? Przede wszystkim trzeba pamiętać, że ten błąd pochodzi nie tylko z montażu. W jego skład wchodzi też błąd wyznaczenia położenia gwiazdy w guiderze. Jeśli gwiazdki w guiderze mają średnicę 10-15 albo więcej sekund kątowych, to nie ma co oczekiwać, że taki guider będzie w stanie dokładnie prowadzić montaż klasy CQ350. Podczas testów montażu guiding był prowadzony zarówno przez guider Evoguide 50ED jak i przez główny refraktor i błąd był porównywalny, dlatego w tym przypadku parametry guidera były wystarczające. Druga sprawa to nasz krajowy klimat. Przy klasycznej fotografii długoczasowej rzadko kiedy zdarza się u nas seeing na poziomie 2” albo lepiej. Zazwyczaj oscyluje w oklicach 2.5” i taki też jest średni rozmiar gwiazd. Dlatego guiding z błędem na poziomie 0.7” nie będzie dla nas wąskim gardłem - ponieważ sumaryczny rozmiar gwiazdy nie jest zwykłą sumą rozmiaru kątowego i błędu prowadzenia, ale w przybliżeniu pierwiastkiem sumy kwadratów (brzmi okropnie, ale łatwo to obliczyć). Jak to zwykle bywa pochmurne noce z CQ350 odpoczywającym w domu dłużyły się strasznie, a z kolei te kilka godzin pogody minęły błyskawicznie. Tak czy siak, czas już się rozstać z montażem i zregenerować plecy, bo wystawianie w każde możliwe okienko pogodowe około 60 kilogramów sprzętu po pewnym czasie już nie było taką frajdą, jak na początku 🙂 Co mi się spodobało w CQ350? rozsądna waga głowicy przy nośności 35kg dobre rozwiązania mechaniczne do ustawiania głowicy na biegun blokady sprzęgieł osi RA i Dec kable poprowadzone wewnątrz montażu do siodełka - wraz z aktywnym hubem USB3.0 masywny statyw mały błąd okresowy dobre prowadzenie (ale może być lepiej) Co mi się podobało mniej? gniazda wejściowe wyprowadzone na czoło głowicy od strony przeciwwagi braki w oprogramowaniu (DEC offset który nie może być stosowany w CQ350 ze względu na blokady mechaniczne, brak możliwości nagrania PPEC) szeroko rozstawiony statyw w połączeniu z głowicą “center balanced” może sprawiać kłopoty przy celowaniu w okolice zenitu - tylna część teleskopu może zahaczać o nogi statywu

Tutaj w kolumnie po lewej jest lista supernowych jaśniejszych od 17mag https://www.rochesterastronomy.org/supernova.html - chyba nie ma tam nic w M51. No chyba że akurat trafiłeś na wybuch, to pewnie na tej stronie niedługo się pojawi nowy wpis.

Ja też już w domu - dziękuję wszystkim za kolejny zlot, pogoda jak na zamówienie, a szczególne podziękowania dla Piotrka za organizację i Pawła za reperację zasilania na polu obserwacyjnym!

Ukryłaś cały wątek wcześniej - odsłoniłem go na nowo i połączyłem oba. Jeśli chodzi o ikonki w edytorze, to po najechaniu na nie po chwili pojawia się opis 👌

80mm refraktor z lustrzanką będzie w sam raz na EQ5. Do tego flatener, albo flatener z reduktorem. No i jakiś guiding trzeba będzie dołożyć - lunetka, kamerka i jakiś komputerek do tego. Można z AsiAirem, można z mini PC, można z laptopa - nie wiem co przewidujesz?

Fakt że utył nieco w porównaniu do zwykłego SWSA, ale jak porównasz wagę samej głowicy GTi (2.6kg) z SWSA z klinem i szyną Dec (2.5kg) to jest to samo praktycznie. A GTi klin i szynę Dec ma niejako "w sobie".

No to jest tak jak w wielu innych dziedzinach - chciałoby się mieć szybko, dobrze i tanio. Ale można wybrać tylko dwie opcje naraz 😉

Tak https://teleskopy.pl/product_info.php?products_id=7772 - 3.9kg waży sama głowica.