TomekG

Otrzymałem AstroHub i jest to sprzęt pierwsza klasa! Doskonała robota!

Dzięki wszystkim za życzenia. Oby te dobrej pogody się spełniły, to wszyscy skorzystamy :)

Wszystkiego najlepszego i wielu pogodnych nocy :)

Przelew zlecony - 300 na 1 gotowe urządzenie. Powinien dotrzeć dziś po południu.

Udało Ci się uzyskać bardzo ładne barwy na tym zdjęciu. Gratulacje.

Gratulacje! Neptun wyszedł mistrzowsko.

Chodzi o to, że Ohara produkuje szkło różnej klasy: jedna partia wychodzi lepiej, inna - gorzej. Trudno przy takim materiale o zawsze nieskazitelną, jednorodną produkcję. Na ich stronie był kiedyś dokument z opisem wszystkich parametrów i było tego sporo. Najlepsze (najdroższe) tafle/blanki trafiają pewnie do takich marek jak Takahashi, tańsze pewnie kiedyś trafiały z powrotem do pieca, ale ponieważ hasło "element FPL-53" się dobrze sprzedaje, to te gorsze partie trafiają pewnie do tańszych producentów. Poza tym jest jeszcze taka sprawa, że to tylko jeden z elementów całości obiektywu, a tu dużo zależy od dobrego projektu.

Cóż brak opisów i recenzji też jest jakimś wyznacznikiem jakości. Tak duży tryplet przy tak niskiej cenie miałby masę recenzji, jeśli byłby to sprzęt godny polecenia. Dla porównania inne teleskopy o podobnym rozmiarze obiektywu są co najmniej 3x droższe. I o ile na pewno produkuje się ich dużo mniej niż tych 130 f/7, to mimo wszystko wydaje mi się, że coś tu jest nie tak. Niestety dobre refraktory są bardzo kosztowne w produkcji, a tak duże to już w ogóle. Z dystansem traktowałbym też informację o obecności elementu ze szkła fpl-53.

Fajna. Planujesz dorobić jeszcze OIII?

Wszystkiego najlepszego i samych pogodnych nocy :)

Żeby zadziałało, musisz wykonywać tę operację na warstwie o nazwie Layer 1. Zrób tak jak mówi Jolo, tylko nie zapomnij zmienić nazwy nowo skopiowanej warstwy na Layer 1.

Prześliczna. I te detale... :)

No bardzo ładna kulka, zwłaszcza przy tak zwariowanej pogodzie jaką mamy ostatnio. Może (jak dla mnie) ciut za duży szum tła i może odrobinę za ciepło.

Przyłączam się do polecenia książki. Zacząłem ją czytać wczoraj po przeczytaniu tego posta i właśnie skończyłem (z przerwą na spanie i pracę :D). Bardzo dobrze się czyta i daje sporą dawkę emocji.

Dzięki. Dekonwolucja w Maximie (http://www.princeton.edu/~rvdb/images/deconv/deconv_MaximDLnew.html) i potem jeszcze za pomocą filtra Camera Raw w Photoshopie. Pierwotnie było jeszcze ostrzej, ale stonowałem trochę. Widać za mało :) Szkoda tez było zostawić to nieostre, bo widać, że detal był.

Wiosenna edycja konkursu Master of Processing 2015 dobiegła końca, w związku z czym mogę z czystym sumieniem wrzucić swoją fotkę do zaopiniowania przez wszystkich. Nie ukrywam, spodziewałem się gorszych rezultatów ze swojej miejscówki, a udało się złapać nawet trochę odległych galaktyk. Warunki też były chyba niezłe, sądząc po detalach niebieskiego naleśnika wyostrzonych dekonwolucją. Komentarze, oceny, lajki, hejty... każda opinia jest pomocna i mile widziana :) Optyka: TS Apo 65Q Kamera: Atik 314L+ Montaż: HEQ5 mod Filtry: Baader RGB 1,25", Idas LPS P2 2" Czasy: L: 36x300 s; R: 10x350 s; G: 10x350 s; B: 10x350 s Data: RGB: 16-18.03.2015 r.; L:10.04.2015 r. http://www.astrobin.com/171986/F/

Drizzle jest bardzo fajne, ale jest kilka warunków, żeby działało poprawnie. Kluczowy jest dithering - jeśli fotony będą zawsze trafiać na te same piksele w takiej samej ilości to drizzle nic tu nie pomoże, bo w każdej klatce będzie taki sam sygnał (zakładamy teoretyczne idealne warunki i optymalną jakość sprzętu). Dzięki ditheringowi zbierzemy różny sygnał w każdej klatce i drizzle będzie miało z czym pracować. Druga sprawa to liczba klatek składowych - musi być ich dość dużo, żeby pozwolić na swobodne uzupełnienie danych (bo to de facto drizzle robi) przy skalowaniu zdjęcia. Trudno mi podać konkretną liczbę - próbowałem kiedyś w Maximie z 50 klatkami, ale efekty były marne. Być może ustawiłem nieprawidłowe parametry.

Lepiej spróbuj dogadać się z sąsiadem, żeby np. po 23 wyłączał światła. Filtry ALP są dobre, ale nie zastąpią ciemnego nieba. Jeszcze ad meritum. Ja focę z IDASem LPS P2 praktycznie zawsze, także przez filtry narrowband. Nie zauważyłem żadnych odbić ani gdy korzystałem z lustrzanki dawno temu, ani z teraz, gdy focę Atikiem, nawet przy 20-minutowych ekspozycjach. Jeśli z Idasem faktycznie byłoby coś nie tak, to już dawno przestano by go polecać.

Tak, jasne niebo wyklucza poważne zdjęcia RGB, ale u Ciebie chyba nie było tak źle i seeing dobry, sądząc bo szczegółach tła i niebieskiego spiralnika (u mnie jest po prostu niebieska nieregularna plama :D). Swoją fotkę dałem do konkursu, bo akurat kupiłem filtry rgb z myślą o robieniu mgławic w HaRGB i gromad otwartych i chciałem je przetestować, a że mgławic jeszcze nie widać, to wybrałem ten obiekt. Spróbuję jeszcze raz zebrać luminację, jeśli pogoda pozwoli, ale nie spodziewam się jakichś oszałamiających rezultatów.

Ja znam dwa dobre źródła materiałów, na których można się uczyć obróbki. 1. Hubble Legacy Archive: http://hla.stsci.edu/hlaview.html 2. ESO Online Digitized Sky Survey: http://archive.eso.org/dss/dss Obsługa tego pierwszego jest dość toporna, ale bogactwo materiału chyba warte zachodu. Przykłady zmagań z materiałem z tych archiwów można zobaczyć np. tu: http://www.progressiveastroimaging.com/viewforum.php?f=77 Ad. 1. Trzeba najpierw wyszukać obiekt, np. M16, następnie z tabelki na karcie Inventory wybrać instrument, którym zdjęcie zostało wykonane (np. WFPC2), filtr (np. F656N), nacisnąć przycisk [koszyk]FITS, przejść do zakładki koszyka i kliknąć przycisk Fetch HLA Data. Uff.. Powinien pobrać się zzipowany fits. Instrumentów obserwacyjnych i filtrów na pokładzie Hubble'a było i jest sporo, więc jest z czego wybierać. Na szczęście można używać filtrów wyszukiwania i podglądać zdjęcia przed pobraniem fitsów (przycisk Display), które sporo ważą. http://www.stsci.edu/hst/acs/analysis/throughputs a tu dane dotyczące filtrów i zakresu przepuszczalności. Ad. 2. Wypełniamy formularz na stronie: Coordinates (Współrzędne obietku) albo Object Name (Nazwa obiektu), Image Size (Rozmiar zdjęcia w minutach kątowych), Survey (z którego przeglądu chcemy pobrać dane), Output Format (Format danych wyjściowych: fitsy do obróbki, gify do podglądu). Potem klikamy Retrieve Image i pobieramy materiał. Z DSS2 jest o tyle ciekawie, że mamy w sumie tylko 2 kolory: czerwony i niebieski, oraz dane z podczerwieni, więc trzeba kombinować z paletą.

Świetne Ci to zdjęcie wyszło. Te kolorowe gwiazdy w różnych odcieniach niebieskiego i pomarańczowego; cała ta drobnica w doskonałym tle, no i detale na NGC 8389. Gratulacje.

W końcu przyszedł czas na animację. Zebrałem ok. 1700 klatek, z czego do animacji weszło 1052. Niestety w związku z awarią oprogramowania przy nagrywaniu brakuje 5 minut materiału........................ Próbowałem wyrównać obraz w imgalt, ale niestety algorytm sobie nie poradził ? w połowie zaczął wyrównywać do krawędzi Księżyca, więc wszystko się posypało.

To i ja dorzucę małą składankę: A tu pełna wersja (ok 5000x5000 px): klik!

Też sprawdziłem i metoda jest znakomita. Dzięki, FunkyKoval35, za jej podesłanie!

Dzięki. Bardzo ciekawe. Widać, że achro wydobył z nieba wszystko, co się dało, bo histogram się oddzielił (ledwo, ale jednak). Edkowi przydałoby się pewnie jeszcze z 3-5 min naświetlania, ale z mgławicy obydwa wydobyły chyba wszystko, więc tylko tło wyszłoby poza poziom szumu odczytu. Wydaje mi się też, że gwiazdki z edka są nieco mniejsze niż z achro, który pewnie gorzej koryguje aberrację sferyczną w Ha, ale trudno w sumie powiedzieć, nie przeprowadzając jakiegoś testu. Poza tym dochodzi ten wspomniany brak osiowości, więc ciężko wyrokować. Edkowa mgławica ma też moim zdaniem więcej szczegółów w porównaniu z mgławicą z achro, tylko znowu trudno powiedzieć czy to zasługa optyki edka, czy może brak optymalizacji achromatu albo gorsza jakość nieba przy wykonywaniu nim zdjęcia. Gratuluję uchwycenia tak ciemnego obiektu.