pguzik

Jest jeszcze Nikon Monarch 7 10x42. Do przyrody to jest naprawdę fajna lornetka. Mój brat (który spędza na obserwacji ptaków setki godzin rocznie, jeśli nie więcej) kupił ją kilka lat temu i jest bardzo zadowolony. Ma całkiem duże pole widzenia (chyba 6.7 stopnia), a do tego jakość obrazu jest wyraźnie lepsza niż w moim Nikonie 10x50 EX. Nowego Nikona Monarcha 7 możesz mieć za 1900 zł. Używanego pewnie kupisz wyraźnie taniej (o ile ktoś będzie się chciał pozbyć takiej lornetki ;)).

Przejeżdżając przez tę okolice przeszło mi nawet przez myśl, czy Ty przypadkiem w jej kierunku nie spoglądasz ;). Gdyby nie to, że ten wypad był totalnie spontaniczny, a decyzja o kierunku w którym pojadę zapadła dopiero kiedy wsiadałem do samochodu, to pewnie bym się do Ciebie odezwał ;).

Na ciemnym niebie kometę 46P/Wirtanen ciągle widać bez większego trudu gołym okiem. Dziś wieczorem w okolicach Markus w warmińsko-mazurskim widziałem ją jako duży (60') okrągły obiekt położony pomiędzy dwoma gwiazdami o jasności około 6.5 mag (gwiazdy te znajdowały się na obrzeżach głowy komety i były dostrzegalne zerkaniem). Jasność komety oceniłem na 4.4 mag. Niebo było całkiem niezłe - SQM-L pokazywał 20.94 mag/"2. W lornetce 10x50 bez większego trudu widać też nadal było kometę 64P/Swift-Gehrels (jej jasność oceniłem na 9.1 mag przy średnicy głowy równej 10').

Ze strony Minor Planet Center: The Minor Planet Center (MPC) operates at the Smithsonian Astrophysical Observatory (SAO), under the auspices of Division F (formerly Division III and, before that, Commission 20) of theInternational Astronomical Union (IAU). The Minor Planet Center derives its operating budget from a five-year NASA grant. The MPC is responsible for the designation of minor bodies in the solar system: minor planets; comets; and natural satellites. The MPC is also responsible for the efficient collection, computation, checking and dissemination of astrometric observations and orbits for minor planets and comets, via its various journals: Minor Planet Center jest instytucją zajmującą się astrometrią, a nie fotometrią. Dlatego jeśli chodzi o prognozę położenia komety to jest to świetne źródło. Jeśli jednak chodzi o prognozę jasności komety, to nie jest to wiarygodne źródło. Po co się upierać przy czymś, co z góry wiadomo że się nie sprawdzi? Chyba obydwaj się zgodzimy, że nazbyt optymistyczne prognozy jasności komet to jest coś co bardzo szkodzi popularyzacji astronomii...

Dwa lata temu na pytanie, dlaczego w Almanachu na 2017 rok nie ma komety 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakowa (obserwacje z kilku wcześniejszych powrotów wskazywały, że powinna mieć w lutym 2017 jasność rzędu 6-7 mag i tak się rzeczywiście później stało) dostałem odpowiedź: A teraz o komecie, co do której ciężko się spodziewać, że będzie jaśniejsza od 17 mag dostaję taką odpowiedź (z prognozą że osiągnie ona jasność 5 mag, a przez 2 miesiące przed maksimum jasności będzie obiektem widocznym w lornetce) : Choć podczas poprzednich powrotów takiego rozbłysku blisko peryhelium nigdy nie było. To jak to w końcu jest z tym obiecywaniem obserwatorom? Można w Almanachu "obiecywać kometę na podstawie domniemań, że może być jaśniejsza", czy nie? W przypadku komety 289P/Blanpain, w przeciwieństwie do komety 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakowa nie bardzo nawet są powody, żeby domniemywać, że będzie tak jasna. Podobne domniemiania można mieć w zasadzie w przypadku prawie każdej komety jaśniejszej od 15 mag (bo wielu kometom przytrafiają się niespodziewane wybuchy).

252P/LINEAR, też była wtedy blisko Ziemi :).

Najbliższej nocy Księżyc będzie przeszkadzał tylko mniej więcej do godziny 1:00. Później kometa będzie świecić wysoko na ciemnym niebie, więc jeśli tylko pogoda na to pozwoli, warto będzie na nią polować. Bez Księżyca będzie ją można oglądać jeszcze przez 3 noce (nie licząc dzisiejszej), tyle że każdej kolejnej nocy obserwacje będzie trzeba planować na późniejszą godzinę.

Dokładnie tu: https://goo.gl/maps/TUxM5ExKHL62. Obszar pogodnego nieba był mały (na około może 30 km na 50 km, a może i mniej) i poważnie obawialiśmy się, że okienko pogodowe "zakmnie się" zanim do niego dotrzemy. Na północy wisiały czarne jak smoła chmury niskie, za to nisko nad południowym i zachodnim horyzontem snuły się już chmury pierzaste. Na szczęście na miejscu okazało się, że ta dziura w chmurach jest stabilna i w sumie przez dwie godziny, które tam spędziliśmy większość nieba była czysta. A niebo w tamtym miejscu jest naprawdę ciemne. Co prawda SQM-L pokazywał 21.25 mag/"2, jednak miejscówka ta na mapie LP ma obliczony współczynnik "ratio" równy 0.11 i to by się w sumie pewnie zgadzało, bo jakiekolwiek łuny były ledwie widoczne. Pod tym względem niebo wyglądało chyba lepiej niż w Lipowcu.

Udało się :). Na Słowacji trafiliśmy z Mariuszem Świętnickim na piękne ciemne i czyste niebo. Kometa doskonale widoczna gołym okiem, jako duży, okrągły obiekt. Jej jasność oceniłem tej nocy na 3.8 mag, a średnicę jej głowy na 80'. Geminidy pięknie się sypią - choć nie były celem obserwacji, to widziałem ich ponad 40. Przed chwilą przetarło się też niebo w Krośnie i z Krosna też widać ją gołym okiem (choć oczywiście znacznie słabiej). Jeden Geminid złapał się na zdjęciu (Nikon D5200, 6s, Nikkor 35mm f/2.8, ISO 6400) wraz z kometą.

Ja jak zwykle mam uwagi co do działu o kometach ;). Skąd wzięła się tak optymistyczna prognoza jasności dla komety 289P/Blanpain? Jeśli nie przydarzy się jej jakiś wybuch, to w maksimum blasku będzie mieć prawdopodobnie 17 - 18 mag. W Almanachu podana jest jasność 4.8 mag - to jest olbrzymia różnica. I może warto byłoby jeszcze dodać kometę 46P/Wirtanen - ona akurat w styczniu ciągle będzie jeszcze bez trudu widoczna w lornetkach, choć będzie już po peryhelium.

Ja widziałem ja wczoraj na umiarkowanie ciemnym niebie gdzieś w okolicy Nowego Wiśnicza (wracałem nocą z Krakowa), jako obiekt dość oczywisty podczas obserwacji zerkaniem. Dziś, na ciemniejszym niebie, w Beskidzie Niskim była widoczna bez trudu gołym okiem. Jej jasność oceniłem na 4.5 mag, a średnicę jej głowy na 70'. Fantastycznie prezentowała się też w każdej lornetce (2.3x40, 10x50 i 25x100). Kometa była większa i znacznie jaśniejsza niż świecąca blisko zenitu galaktyka M 33 (też widoczna gołym okiem).

Niedawno "rozwiał się pył" po poprzednim wybuchu tej komety, a już wybuchła po raz kolejny. Wczoraj widziałem ją dość wyraźnie w 33 cm teleskopie, jako niewielki, umiarkowanie skondensowany obiekt o jasnosci 12.5mag i średnicy głowy około 1'.

Ta kometa od wielu tygodni na ciemnym niebie jest jasnym i bardzo ładnym obiektem. Wczoraj na ciemnym beskidzkim niebie widać ją było bez większego problemu w lornetce 10x50, jako duży, okrągły obiekt. Jej jasność oceniłem na 8.5 mag, a średnicę jej głowy na 15'.

Mój SQM-L pokazywał 21.20, a do tego niebo było wyjątkowo przejrzyste - wcześniej bez problemu widziałem gołym okiem gwiazdę γ Gru (w gwiazdozbiorze Żurawia), której jasność wynosi 3mag, a której deklinacja to -37°22', więc u mnie góruje na wysokości około 3 stopni.

Dobrze podejrzewasz. Na ciemnym niebie w Beskidzie Niskim (przełęcz nad Mszaną koło Chyrowej) wczoraj w nocy widziałem ją gołym okiem bez większego problemu (choć oczywiście dość słabo). Jej jasność oceniłem na 5.1 mag, a średnicę jej głowy na 50'.