Przemek_K

Przy następnej okazji wyceluję tam i nagram parę aviów w trybie kadrowania, może coś się złapie. Tylko kiedy to będzie żeby razem "zagrała" pogoda, warunki, wysokość i faza Księżyca...

Dzisiaj miałem takiego gościa na lawendzie - wie ktoś jak to stworzenie się zwie? Zwinne, szybkie, idealnie zawisa w miejscu ale nie siada na kwiaty, ciągle w locie:

Dzisiaj udało się wreszcie przetestować EDa 80 z filtrem ND5 na Słońcu. Warunki nie były niestety wyśmienite ale warto było spróbować, tak jak w przypadku Księżyca widać różnicę w detalu w stosunku do achromatu. W Registaxie nie muszę tak agresywnie ostrzyć ani używać funkcji Deringing co w przypadku achromatu było konieczne. ED80, ND5, barlow 2x, C60D, stack 25 klatek, PIPP, Registax6, RawTherapee:

Na pamiątkę z superpełni 13 i 14 czerwca zestawienie kilku fotek. Pierwszego dnia rozstawiłem teleskop ale Księżyc był tak nisko, że miałem tylko chwilę żeby pstryknąć parę klatek w wąskim okienku między drzewami tam gdzie akurat nie ma blisko budynków. Tarcza dosłownie się gotowała - po lewej klatka z EDa i Canona, po prawej dwie klatki z 14-tego pstryknięte już kompaktem SL1000 z okna, było jeszcze gorzej bo przez chmury.

Parę dni później to "o ja p....!!!" padło kolejny raz jak spojrzałem pierwszy raz na Łysego przez EDa ? Aż żal, że go tak mało a jak jest to tak nisko teraz.

Kiedyś trzeba będzie spróbować. Z GSO 2x ED wyciągam 2,16x, ze wszystkimi przedłużkami jakie mam podejdzie pod 2,5x. Tak na szybko taki stack wyszedł mi z trybu kadrowania, 10% z 2500 klatek. Ujęcie z 10.06. Ale ciężko z obróbką tego typu materiału, Registax nie daje rady z wynikowym avikiem z PIPP, Stakkert jakoś to przemielił - dużo opcji i kombinacji, trzeba to będzie jeszcze przećwiczyć.

W opcjach do wyboru jest jakość RAW 5184x3456, MRAW 3888x2592 i SRAW 2592x1728 - w trybie 3:2, w trybie 4:3 RAWy są 4608x3456, w 16:9 5184x2912 i w 1:1 3456x3456, każda z tych opcji wpływa na wielkość pliku bo automatycznie zmienia się przy wyborze ilość możliwych do zapisania zdjęć. Ja używam najlepszej opcji, RAW w 3:2, 18mpx.

Dzięki. W Canonie 60D można nagrywać w trybie kadrowania 640x480, tak nagrywałem planety. Na Księżycu wtedy wychodzą takie fragmenty w dużym powiększeniu, ostatnio nagrałem kilka avików ale jeszcze nie miałem czasu spróbować ich obróbki, jak coś się uda to wrzucę.

Wszystko ma wpływ na jakość zdjęcia, większa apertura w niekorzystnych lokalnych warunkach (parujący dookoła "osiedlowy beton") jest bardzo wrażliwa, mam porównanie do 6 calowego lustra. Sama obróbka też wymaga wprawy i doświadczenia, ciągle się uczę i próbuję różnych rozwiązań. Po tym jak mi samolot wyszedł jeszcze lekko rozmazany przy 1/100s uznałem, że czas spróbować krótszych czasów i sprawdzić jaki to będzie miało wpływ na jakość finalną. Na razie najlepsze efekty na Księżycu i Słońcu uzyskuję z aparatem strzelając normalnie zdjęcia w RAW, to jest 5194x3457px na klatkę, przy planetach kręciłem aviki. PIPP bez problemu łyka RAWy i konwertuje, wycina i centruje jak chcemy.

Zaliczyłem już trochę wizualno-fotograficznych wypraw na Księżyc z achromatami 120/1000 i 80/400, teraz przyszedł czas na nowy rozdział z SW ED80 i mam nadzieję, że będzie to pełna ciekawych doznań przygoda o których od czasu do czasu coś tutaj napiszę ? Udało mi się ukończyć wszystkie niezbędne prace nad dodatkami do EDa czyli filtrem słonecznym i tuleją mocującą wyciąg z CC6. Teraz pozostało mi już tylko testować nową konfigurację i szukać najlepszych ustawień do fotografowania aparatem przy okazji rzucając trochę okiem wizualnie na naszego naturalnego satelitę. Wczoraj była pogoda i trochę więcej czasu na testy. Sprzęt rozstawiłem gdzieś ok. 23 w typowej konfiguracji z jakiej korzystałem wcześniej z achromatami czyli ED80 plus barlow GSO 2x ED w redukcji 2"/1,25" z C60D dający w sumie 2,16x. O swoich pierwszych wrażeniach już pisałem w temacie o wyborze refraktora, po ustawieniu ostrości uderzająca jest wręcz jakość obrazu w porównaniu do achromatów. Księżyc jest z dnia na dzień coraz niżej, warunki wczoraj były słabe no i te rozgrzane parujące dachy... Zacząłem strzelać fotki przy ustawieniach ISO200 i 1/100s, po kilku klatkach przytrafiła mi się niezła niespodzianka, była 23:19, akurat jak pstryknąłem zdjęcie i aparat wyskoczył z podglądu zdjęcia z powrotem na live viewa na tarczę Księżyca wleciał samolot ciągnąc za sobą pokaźną smugę. Dobrze, że trzymałem w ręku pilota z palcem na spuście, szybka reakcja i jeszcze udało się gościa złapać na tarczy ? W sumie przez kilkanaście minut wykonałem ok. 70 klatek zerkając od czasu do czasu na ekran aparatu i trybie powiększeń x5 i x10 oglądałem co ciekawsze zakamarki. W oczy rzucał się od samego początku Aristarchus ze swoją bardzo jasną ścianą i zarówno on jak i jego okolice z Herodotusem i ciągnącą się nad nim doliną Vallis Schroteri przykuły mogą największą uwagę. Szkoda, że tak kotłowało wczoraj mocno bo fajnie wyglądały cienie i światła w tych miejscach, na szczęście jakiś finalny stack z wczorajszej sesji udało się sklecić i wyciąć do pokazania ten interesujący fragment: Sam pełny stack to 30 klatek z 70, PIPP, Registax6 i RawTherapee: Jakość obrazu i klatek nawet przy tak słabych warunkach jest dużo lepsza niż z achromatów, krawędź tarczy jest ostra, nie widzę praktycznie żadnej aberracji a PIPP konwertując klatki i segregując je wg jakości zaczął tradycyjnie od klatki 100% jakości a zakończył przy 70-tej na... 98,81%. Z achromatami przy tylu klatkach kończyło się zazwyczaj poniżej 90%, czasem 86%. Pomiar wielkości otrzymanej tarczy też zgadzał się z moimi wcześniejszymi wyliczeniami wg zdjęć z 400 i 1000mm, tarcza wychodzi ok. 2700px z barlowem 2x. To na początek właściwie tyle, teraz tylko czekać na kolejne okazje i lepsze warunki. W planach mam zamiar sprawdzić jakość zdjęć przy nieco większym ISO a krótszych czasach typu ISO400 i 1/250 czy 1/320s, może da to jakiś pozytywny efekt w stosunku do 1/100s przy kotłującym się obrazie a samo ISO400 nie powinno jakoś źle wpłynąć na szum bo wg testów w necie C60D daje zauważalne 1% szumy od ISO800 no ale to wszytko wyjdzie w testach. Zatem do kolejnych ciekawych sesji i miejsc na Księżycu! ?

Dzisiaj mi się poszczęściło - rozstawiłem sprzęt, zacząłem pstrykać zdjęcia i nagle niespodzianka! Czysty przypadek, pierwszy raz coś takiego mi się przytrafiło ? Pojedyncza klatka, SW ED80, barlow 2x, C60D, 1/100s, ISO200, godz. 23:19, zmniejszona, trochę suwaków i B&W w RawTherapee:

Te warunki z 8-9 maja były wyjątkowe, takie cuda rzadko się u nas zdarzają. Akurat wtedy Księżyc był na niebie w takim miejscu u mnie gdzie nie było blisko parujących dachów domów ale mogę się tylko domyślać jak cudownie musiało być gdzieś w polu z dala od nagrzanych betonów.

No właśnie, na Księżycu jest tyle do zobaczenia, każde miejsce wygląda inaczej w zależności od kąta padania promieni słonecznych. A tak mało jest okazji by tego spróbować, za mało pogody. Teleskop to jedno ale ile złego robią nagrzane dachy domów to ja mogę coś o tym powiedzieć... A więc też dobre miejsce żeby nam się te widoki za bardzo nie gotowały.

Zakończyłem prace nad tuleją mocującą - było to niezłe wyzwanie jak dla kogoś kto w toczeniu ma raczej niewiele doświadczenia jak i samą tokarkę 350mm w której obrobić 100mm element to już max. możliwości. No ale do rzeczy czyli jaka drogę trzeba było przejść by z czegoś takiego: otrzymać taką tuleję: Po zamocowaniu i ustawieniu jak najrówniej się da wałka w uchwycie obtoczyłem jego krzywizny i wyprowadziłem średnicę kołnierza do mocowania w tubusie. Oryginalny wyciąg ma śr. 96,6-96,7mm, tubus EDa wewnątrz ma prawie 97mm. Po odkręceniu śrub ten oryginalny wyciąg wyraźnie wewnątrz ma luz, lata tak z dobre 0,5mm i po oparciu go luzem widać sporą szczelinę w tubusie. Kołnierz tulei wytoczyłem tak by wchodził bez dużego oporu ale też bez luzów czyli ciut więcej niż te 96,7mm, jakieś 96,85mm. Później przygotowałem otwory do mocowania w tubusie wkładając tuleję do EDa, stawiając wszystko do pionu zaznaczyłem otwory mocujące: Ostrym punktakiem strzeliłem środki otworów i zaznaczyłem od czoła tulei linie do jej środka żeby potem równo przyłożyć do wiercenia: Śruby mocujące to M4 więc wiercenie wykonałem wiertłem 3,3mm, później na koniec już roboty nagwintowałem te otwory. Dwa najcięższe zadania to wykonanie przelotu w tulei i wycięcie gwintu pod tuleje wyciągu GSO z CC6. Po "wykopaniu" przelotu do połowy mogłem obrócić element w uchwycie i przystąpić do próby gwintowania. Gwint w tulei CC6 jest metryczny, ma skok 1mm, akurat dobrze, że miałem tak ustawione zęby w gitarze tokarki na posuw 1mm. Gorzej z samym nacinaniem, przy takiej wielkiej tulei nie da się użyć normalnego noża prostopadle do elementu, musiałem kupić składak gdzie można obrócić dowolnie ostrza. Na szczęście nie był drogi. Przed samym gwintowaniem wyprowadziłem wyjście spod gwintu: Trzeba było przynajmniej kilkanaście przejść zrobić, delikatnym wiórem, bez szaleństw - jakbym coś tu zepsuł to praktycznie cała robota poszła by na marne: Później to już tylko dokończenie "tunelu", lekkie fazki i finał: Tuleję wewnątrz pomalowałem czarnym matem: Po zamocowaniu w tubusie: Plus tuleja z CC6: Razem z wyciągiem: W testach na Księżycu wyszło, że można dać dwie takie tuleje dystansowe z CC6 dzięki czemu aparat łapie ostrość przy niedużym wysunięciu wyciągu: I teraz sedno sprawy: dlaczego tak usilnie walczyłem o to mocowanie? Uważam, że to jest lepsze rozwiązanie niż dedykowany wyciąg GSO do EDów, ten z CC6 jest mocowany pierścieniem na gwint i ma w sumie w komplecie trzy tuleje dystansowe - potężne z 75mm przelotem. Zamiast więc dawać jakieś przedłużki do wysuniętego wyciągu można tu jakby przedłużać tubus teleskopu przed wyciągiem. To jest potęga, zero ugięć, wszystko stabilne na maxa! No i to właściwie tyle z całej tej przygody, czasochłonnej ale udało się, jestem zadowolony, teraz pozostaje cieszyć się widokami i fotografowaniem Księżyca i Słońca ?

Zgadza się. Ale na wszelki wypadek przejrzałem wczorajszą sesję ?

Mogły to być faktycznie odbicia światła od ściany krateru, akurat w tym danym momencie przy odpowiednim kącie padania promieni zachodzi takie zjawisko. Może warto to mieć na uwadze i pilnować przy następnych okazjach tego miejsca by to zjawisko potwierdzić. W książce "Niebo" D.H. Levy pisze o zjawiskach przelotnych na Księżycu, punkt 7.3 str. 95-97, jest nawet lista obszarów podejrzanych o aktywność zjawisk przelotnych typu zmiany jasności, kolorów, zamgleń i zaciemnień czy rzadkich rozbłysków. Plato też jest na tej liście. Takie projekty obserwacyjno-fotograficzne to bardzo ciekawa sprawa ale trzeba do tego dużo cierpliwości i obserwacji danego obiektu przez kilka osób w danym czasie by takie zjawiska potwierdzić. Wczoraj zrobiłem 40 zdjęć między 22:40 a 22:43 ale niczego szczególnego na dnie tam nie widać, tylko małe zmiany na zachodniej ścianie wynikające raczej z ruchów atmosfery.

No więc stało się - pogoda pozwoliła wreszcie dzisiaj na szybki wypad i kilka testów tuby SW ED80 na ok. 52% Księżycu. EDek jeszcze ze zwykłym wyciągiem bo tuleja do mocowania wyciągu GSO z CC6 wciąż jest w obróbce. Jak zamontowałem aparat, odpaliłem live viewa x10 i złapałem ostrość to zatrzęsły się niebiosa, o ja p.....!!! W życiu nie widziałem w podglądzie tak ostrych kraterów ani w 80/400, ani w 120/1000 ani w CC6, obłęd, nic dodać, nic ująć. Wreszcie po tylu latach posmakowałem widoku przez FPL-53, różnica w stosunku do zwykłego achro jest wyraźna. Zapodałem w zestaw barlowa GSO 2x ED, soczewka ta doskonale "dogadywała" się z achromatami więc spodziewałem się tego samego z ED80. Wyciąg już mocno wysunięty i to jeszcze z przedłużką 2" żeby złapać ostrość - nieźle to musiało już być ugięte a i tak pokazało bardzo ładny obraz. Mam nadzieję, że uda mi się pozytywnie zakończyć prace nad tuleją i będę mógł przetestować EDa z porządnym wyciągiem bez żadnych ugięć. Po aparacie poszła w wyciąg kątówka 2" i GSO 15mm SV którym zawsze fajnie obserwowałem Księżyc achromatami. Po wyostrzeniu wrażenia te same co przy aparacie, kompletny kosmos, ostrość kraterów wbija w glebę, Rupes Recta z pięknym cieniem fenomenalna! Gapiłem się dość długo wchłaniając te swoje pierwsze EDowe widoki, teraz będę trawił te wrażenia jakiś czas. Absolutnie pozytywnie, sprzęt wart przesiadki ze zwykłego achromatu i jak dla mnie i moje warunki tutaj to strzał w dychę ? Próbne zdjęcia, czyste klatki z aparatu, B&W, zmniejszone: Prosto z EDa: Z barlowem:

Przed chwilą na zachodzie:

Po zakupie tuby ED80 przyszedł czas dorobić do niej co trzeba. Jestem w trakcie walki z tuleją mocującą do wyciągu GSO od CC6, trochę mi to jeszcze zejdzie bo obrobić 100mm kawałek wałka alu na tokarce 350mm to jest sporo pracy i kombinowania. Taka średnica to max. co można w ogóle złapać w szczęki odwrotne w uchwycie takiej tokarki. Jak projekt się powiedzie i uda się najbardziej newralgiczna część roboty czyli nagwintowanie pod tuleję mocującą to zdam z całej akcji obszerną fotorelację. Jak się nie uda to postanowiłem, że sprzedam CC6 i kupię gotowy wyciąg GSO do EDa ? Na razie mała zajawka, zaczęło się od kupna wałka alu 100mm, który oczywiście był jajowaty i krzywo ucięty więc trzeba było równać: Po wytoczeniu odpowiednich średnic i zrobieniu wyjścia spod gwintu na mocowanie tulei od CC6, plus pierwsze podejście do wytaczania przelotu: Tymczasem wykonałem oprawę filtra na folię ND5, z nową folią wyszło o wiele lepiej niż przy 80/400 gdzie robiłem z już używanej i zdemontowanej, wystarcza kawałek 15x15cm: Porównanie do filtra z 80/400, EDowy jest sporo większy:

Fajny dokument w dwóch częściach o misji Apollo 17, świetne zdjęcia i muzyka, polecam:

Przyłapany przed chwilą na zachodzie, kompaktem SL1000 z okna, manual:

Dzięki! Kombinowałem czy nie próbować sprzedać swoich sprzętów i dołożyć do 80mm TSa z FPL-53 ale stwierdziłem, że to przesada. ED80 to uznana tuba z dobrą optyką, kupiłem nową z naszym forumowym rabatem więc dużo taniej niż taki TS. Stawiam na lekkość i dobrą optykę, wyleczyłem się z "więcej i dalej" bo nie ma już do tego zdrowia żeby targać ciężary ani dobrych warunków tutaj gdzie same domy dookoła, betony i asfalty. Sprzęcik idealny na EQ3-2, na moje potrzeby wystarczy czyli trochę wizuala i fotografia aparatem Księżyca i Słońca. Postaram się zrobić jakąś małą relację z montażu wyciągu i pierwszych obserwacji oraz zdjęć. Będzie porównanie ze zdjęciami z achromatów ?

Na podstawie moich wyliczeń i kalkulacji o których pisałem w tym temacie: oraz lokalnych warunków jakie tutaj u siebie mam doszedłem do wniosku, że najlepszym wyborem jest refraktor z 600mm ogniskowej. Da mi to w mojej konfiguracji aparat+barlow 2x (od 2,16x do 2,49x) tarczę Księżyca o śr. ok. 2690px do 3100px a więc sporo większą niż w 80/400 gdzie miałem z 2,16x ok. 1793px. Szkło miało być 80mm z racji jego odporności na niekorzystne warunki, przez chwilę myślałem czy nie kupić achromatu 102/600 ale odpuściłem. Po tylu latach w tym temacie czas wreszcie spojrzeć przez legendarne FPL-53, więc tak jak chciałem udało się taką tubę ze zwykłym wyciągiem kupić. Teraz muszę dorobić mocowanie do wyciągu GSO tak jak zrobiłem to w 80/400: Tym razem spróbuję z tym tematem zmierzyć się sam bo niestety tokarze wołają teraz chore pieniądze za taką usługę. Zresztą już sam materiał na taki pierścień to są absurdalne kwoty, metale tak podrożały, że szczęka opada. Za 5cm kawałek wałka aluminium fi 100mm trzeba zabulić 69zł. Mam w robocie małą tokarkę do metalu więc powalczę, na szczęście pierścień mocujący wyciągu GSO ma typowy gwint metryczny o skoku 1mm a nie jakieś calowe wynalazki ? Jestem szalenie ciekaw możliwości ED80 w obserwacjach i foceniu Księżyca i Słońca ?

Weźmy jeszcze pod uwagę jakie warunki muszą być dla tych 6/8 cali - ile razy to przerabiałem przy foto Księżyca z 80/400 i CC6. Mieszkam w środku osiedla, dookoła milion domów których nagrzane dachy robią swoje i mam tu efekt obserwacji z gotującego się kotła. W 80/400 w aparacie bez problemu łapię ostre kratery w podglądzie x10, w CC6 po powieszeniu masakra, wszystko się gotuje i nie idzie ostrości złapać, po godzinie trochę lepiej ale bez szału. Bardzo rzadko mam tu takie warunki żeby wykorzystać większy potencjał CC6 i muszę go długo chłodzić a te 80mm szkła w refraktorze ma "wywalone" na warunki i od ręki mogę fotografować.