jutomi

Niby nic wielkiego, ale mój (niezbyt wyśrubowany) rekord: Księżyc 27,5-godzinny w fazie 1,4%. Na ostatniej fotografii Księżyc jest 1,5o nad horyzonetem. FF z 300mm

Moja wersja cienkiego Łysego w cirrusach.

Oczywiście w trakcie największego zbliżenia Wenus do Plejad było maksymalne zachmurzenie. Dzisiejszego mglistego wieczora wypada zamknąć wątek na kolejne trzy lata. Pamiątkowa fotografia Wenus, Plejad i Hiad z Aldebaranem. C6d+S100-300/4 @100/5,6 I na szeroko z dwudniowym Księżycem. C6d+S50/1,4 @6,3

Mój przed chwilą dotarł i dołączył do ośmiu starszych braci. 😀 Dziękuję.

A w zeszłym roku i dwa lata temu nie było bliskiego przejścia Wenus przez Plejady, czy było ale je przegapiliśmy?

Blisko, coraz bliżej. Przed chwilą udało mi się wykorzystać wieczorny brak zachmurzenia do zarejestrowania Wenus i Plejad przy separacji równych 4 stopni. Dodatkowo kadr urozmaicił przelatujący Embraer 190 DUS-WAW. Tym razem - dla podkreślenia urody Wenus - użyłem ładnie spajkującej Sigmy 100-300/4 @193/5,6

Wypada zacząć tegoroczny odcinek serialu. W najbliższych dniach Wenus ponownie zawita do Plejad. Najciekawiej będzie to wyglądało wieczorem 10-12 kwietnia. Niestety Wenus nie przejdzie przez Plejady. W maksimum zbliżenia minie ich centrum o około 2,5 stopnia. Ale i tak koniunkcja będzie na tyle ciasna, żeby zmieścić się w kadrze teleobiektywów i krótkoogniskowych teleskopów. W lornetkach również z pewnością będzie prezentować się przepięknie. Ponieważ pogoda w najbliższych dniach wydaje się być niepewna postanowiłem na wszelki wypadek uwiecznić zbliżające się zbliżenie już dzisiejszego wieczoru, przed nadciągającą nocną śnieżycą. Sprzęt ten, co zwykle C6D + C200/2,8 @4,0 ISO3200 1s - z nieruchomego statywu.

Dzisiaj mieliśmy komplet księżyców galileuszowych na Jowiszu. Przy przysłonie f/11 Sigma ciekawie zaspajkowała.

Parka wspaniale widoczna przez lornetkę 12x50 na dziennym niebie. Około 16.00 separacja wynosiła 40'. Wenus prezentowała się jako ostro świecąca kulka a Jowisz jako 4-krotnie większa, zwiewna kulka która nagle wyłania się w polu widzenia. Przy stałym punkcie odniesienia (gałąź drzewa) Wenus bez problemu jest widoczna gołym okiem. Jowisz widoczny gołym okiem od 17.24, przy Słońcu dotykającym linii horyzontu.

Do maksymalnego zbliżenia (29') dojdzie drugiego marca około 6.00 - niestety wtedy parka będzie ukryta kilkanaście stopni pod horyzonem. Wieczorem jutro i pojutrze po 18. za Sky Safari możemy liczyć na takie widoki: I moje z dzisiejszego wieczoru:

1. DarX86 - 1 szt. 2. miron - 1 szt. 3. jolo - 2 szt. 4. Stiopa - 1 szt. 5. Artir - 1 szt. 6. Sebastian Ś. - 1 szt. 7. Herbert_West - 1 szt. 8. pavelm - 1 szt. 9. Fobek - 1 szt. 10. Alien - 1 szt. 11. Lukasz83 - 1 szt. 12. Palacz - 1 szt. 13. Sovaga Kato - 1szt. 14.Energetyk - 1szt. 15. kenny - 1 szt. 16. Ciekawska - 1 szt. 17. Majcher - 1 szt. 18. Przemek_K - 1 szt. 19. wismat - 2szt + 1 szt z zeszłego roku. 20. Zielu - 1szt. 21. zombi - 1 szt. 22. Jutomi - 1 szt.

U mnie na skraju nadciągającego od zachodu zachmurzenia wieczorne trio prezentowało się zjawiskowo: Dodatkowo zanurzone w cirrussach i mgłach przypominało gigantyczny asteryzm Rho Opchiuchi

Dzisiejszy zmierzch z przetartym niebem i trzygodzinną dziurą w chmurach to dobra pora na pożegnanie komety C/2022 E3. Tym razem na szeroko z Marsem, Plejadami, Aldebaranem i Hiadami S50/1,4 @3,5 ISO800 1x300s

Zachęcony obiecującymi prognozami pojechałem pod ciemniejsze niebo niż wczoraj (20,40 mag/arcsec2). Niestety w zenicie przesuwały się zdradliwe cirrusy a przy horyzoncie dodatkowo trzeba było walczyć z ostrym cieniem mgły. Pamiątkowo jedna klatka C200/2,8 @4,0 ISO1600 300s Dystans, jaki kometa pokonała na niebie w ciągu niecałej doby:

Dzisiejsze polowanie na kometę ułatwiło jej zbliżenie na około 1 stopień do Aldebarana. Zdjęcia z godziny 22., przy gęstniejącej mgle i słabym podmiejskim niebie w porywach do 19,95mag/arcsec2, C200/2,8 @4,0 ISO1600 180s , FF cała klatka. 1. Przy Aldebaranie i Hiadach 2. Z Marsem i NGC1647 3. Portretowo (centrum pierwszego kadru) z hiadowym asteryzmem Triple-Double