jutomi

Po koniunkcji - parka coraz bardziej oddala się od siebie.

Wczorajszej nocy wykorzystując okienko pogodowe udało mi się powtórzyć "wyczyn" uwiecznienia trzech komet w półtorej godziny. Komety są trochę inne, okoliczności przyrody również. a. C/2020 F8 pomiędzy Kapellą a Mifrakiem - zwiewny duszek b. C/2017 T2 przy galaktykach Bodego i Caddingtona - już dużo ciemniejsza ale ciągle widoczna c. C/2019 Y1 w ciekawym towarzystwie Sowy i Przyjaciół - o jasności poniżej 12 mag, praktycznie niewidoczna

To, co nie udało mi się dwa tygodnie temu udało mi się wczorajszej nocy. Mam SWANa ale to już nie jest ta efektowna kometa, którą obserwowano miesiąc temu z południowej półkuli. Kometa jest dosłownie cieniem samej siebie, ulotną mgiełką pomiędzy Kapellą a Mifrakiem, nawet o północy ginącą w poświacie Słońca. a. C6d+S100-300/4 @300/5,0 ISO800 1x180s b. C6d+C200/2,8 @4,0 ISO1600 1x120s

Teraz powinno być łatwiej bo kometa zrobiła się jakby niezachodząca. 😉 Tylko co z tego, skoro przez całą krótką noc szoruje parę stopni nad północnym horyzontem.

A widziałeś wyraźnie w Edku parkę gwiazdek Rho i 94 Psc, które zaznaczyłem na wczorajszym zdjęciu. Jeśli z nimi były problemy a są minimalnie jaśniejsze aktualnie od komety i dużo bardziej skondensowane to na kometę również i dzisiaj rano nie było szans. Zasięg na Twoim zdjęciu jest faktycznie nie za duży; najsłabsza zarejestrowana gwiazdka to Eta And 4,4 mag ponad 10 stopni nad horyzontem. O której godzinie robiłeś to zdjęcie? Jeśli około 3:45, to Hamal 2,0 mag powinien być już widoczny 5 stopni nad horyzontem.

Plan był sprytny i prosty. Jako założyciel wątku o komecie C/2020 F8 postanowiłem być pierwszym, który uwieczni tą kometę z terenu Polski, centralnej Polski. Początkowo wydawało się, że wszystkie okoliczności przyrody są sprzyjające. Deszczowy front wspaniale oczyścił powietrze, chmury frontowe właśnie odchodziły na wschód parę stopni nad horyzontem. Temperatura +1*C i lekki wiatr, gwarantujący brak mgieł. Na miejscówce pojawiłem się o 3:05 i lekko zaniepokoiła mnie szybko jaśniejąca łuna poranka na północnym-wschodzie, przy komecie jeszcze ponad 2 stopnie pod horyzontem. Szybko rozłożyłem montażyk i rozpocząłem ostrzał linii horyzontu przy różnych czasach i czułościach tradycyjnym zestawem C6d+C200/2,8. Niestety położenie komety dzisiejszego poranka było wyjątkowo niekorzystne. W lornetce 12x50 nie zauważyłem nic w miejscu, w którym powinna być kometa. Nie udało mi się nawet wypatrzyć wschodzącego w pobliżu Hamala a to przecież gwiazda drugiej wielkości. O 3:55 zakończyłem tą nierówną walkę. W domu przejrzałem wszystkie ekspozycję. Najbardziej rokującą wyciągnąłem za uszy wszelkimi możliwymi suwaczkami i uzyskałem zaledwie efekt widoczny poniżej. Gwiazdki 94 i Rho Psc zaznaczyłem, ponieważ właśnie koło nich jutro wczesnym ranem będzie przelatywać SWAN. Nie udało mi się zarejestrować blisko horyzontu żadnej gwiazdki poniżej 6,5 mag, więc o rejestracji nawet głowy komety nie mogło być dzisiaj mowy. Kolejne podejście zrobię najwcześniej w sobotę. A mogłem skupić się na kometarnej koniunkcji C/2017 T2 i C/2019 Y1… 🙄

Wystarczy, że kometa osiągnie -3mag i wtedy ani świt, ani niskie położenie nad horyzontem, ani mała elongancja nie będzie miała znaczenia. Tylko czy C/2020 F8 może nas aż tak pozytywnie zaskoczyć? 😉 Dla unaocznienia zdjęcia komety C/2006 P1 McNaught wykonane przez Michała K. kilkanaście lat temu:

I tego się trzymajmy. Tym bardziej, że prognozy pogody na przyszłą środę i czwartek są na ten moment bardzo łaskawe. 🙄 Jeszcze małe unaocznienie, czego możemy się spodziewać o 3.45 nad ranem po obiekcie o jasności około 6 mag wiszącym na wysokości około 8 stopni nad horyzontem: poniżej moja 3-minutowa fotka m.in. Mgławicy Trójlistnej Koniczyny o porównywalnej jasności i wysokości nad horyzontem. Mówiąc inaczej: zobaczymy i zarejestrujemy głowę komety bez problemu ale na niuanse w warkoczu i wielkie WOW nie ma chyba co liczyć. Do tego prawdopodobnie dojdzie slalom między chmurami lubiącymi wisieć sobie często bezpośrednio nad horyzontem.

Ale z Was optymiści, jeszcze więksi niż ja. Obawiam się, że przed 13 maja obserwacje/fotografia SWANa z terytorium Polski będzie niemożliwa. Chyba, że Lukost z Łapszanki nas zaskoczy z jeden dzień wcześniej.

A może to tylko wpływ trudności oceny jasności komety przy pełni Księżyca? Chociaż przy wielomiesięcznych krzywych jasności innych komet nie zaobserwowałem tak wyraźnego tąpnięcia jasności w okolicy pełni.

Wenus ma bardzo wysokie albedo i atmosferę która może silnie rozpraszać światło słoneczne z oświetlonej strony na nieoświetloną...

Muszą istnieć jakieś logiczne/racjonalne/naukowe dowody na potwierdzenie lub jednoznaczne zaprzeczenie takiej tezy.

W trakcie wczorajszych obserwacji teleskopowych miałem nieodparte wrażenie, że przy zapadającej nocy widzę światło popielate Wenus. I nie wydaje mi się, żeby to była siła sugestii albo wady słabego okularu. Nieoświetlony fragment tarczy planety miał wyraźnie inny odcień szarości niż tło nieba. Sprzęt D-K 210 f/17 ; okular ES 30mm/82o; powiększenie 118x ; godzina 21.30-22.00. Czy ktoś z Was miał również nieodparte wrażenie obserwacji światła popielatego Wenus?

Pomyślałem, niech spróbuje obserwacji lornetkowych i teleskopowych, żeby mógł sprawdzić co mu bardziej pasuje i dokonać świadomego wyboru ... komfortowych, dwuocznych obserwacji lornetkowych. 😎

Dzisiejszej nocy Misiek niespodziewanie przeskoczył do teleskopowego powiększenia 120x i rozpoczął Księżycowo-Wenusowe obserwacje w rzepakowych okolicznościach przyrody. Przelot Starlinków nie wywołał u niego zachwytu...