jutomi

Nie wiem jak mi się to udało ale na zapowiadane w ostatnich dniach permanentne zachmurzenie każdego wieczoru, miałem cztery na pięć wieczorów z pogodnym niebem. Wczorajsza pogoda była z tych wieczorów najlepsza – mogłem podziwiać koniunkcję aż do 17:48, gdy Jowisz z Saturnem będąc około 1,5 stopnia nad horyzontem znikły w napływającym od zachodu zachmurzeniu. Niedzielna fotka z TSAPO1006 + C6d (przy słabym seeningu) Wczorajsza koniunkcja C6d +C200/2,8 + niezapomniane obserwacje teleskopowe przy powiększeniach 20-120x a) Parka na optymalnej wysokości – z gwiazdk

Dzisiaj pogoda za oknem jest beznadziejna ale czczoraj po zachodzie słońca była łaskawa. Tym razem zapolowałem na parkę planet z długą ogniskową w wizualu. Wybrałem się w teren z D-K 210/3540, który współpracując z ESem 30/82* dał powiększenie 118x przy polu widzenia około 42'. Saturn z Jowiszem przy separacji 21' idealnie mieściły się w polu widzenia. Jowisz pięknie prezentował się z przyklejoną z jednej strony Europą a z drugiej w większej separacji Io i całkiem daleko Calisto. Saturn nie pokazał jednoznacznie żadnego satelity. Pamiątkowa fotka z C6d + S50/1,4.

Dzisiejszy efekt polowania między chmurami. Jowisza i Saturna dzieli już mniej niż średnica Księżyca. Oby w najbliższych dniach pogoda po zachodzie Słońca była porównywalna. Koniunkcja nad poznańską starówką z przyległościami.

Po koniunkcji - parka coraz bardziej oddala się od siebie.

Wczorajszej nocy wykorzystując okienko pogodowe udało mi się powtórzyć "wyczyn" uwiecznienia trzech komet w półtorej godziny. Komety są trochę inne, okoliczności przyrody również. a. C/2020 F8 pomiędzy Kapellą a Mifrakiem - zwiewny duszek b. C/2017 T2 przy galaktykach Bodego i Caddingtona - już dużo ciemniejsza ale ciągle widoczna c. C/2019 Y1 w ciekawym towarzystwie Sowy i Przyjaciół - o jasności poniżej 12 mag, praktycznie niewidoczna

To, co nie udało mi się dwa tygodnie temu udało mi się wczorajszej nocy. Mam SWANa ale to już nie jest ta efektowna kometa, którą obserwowano miesiąc temu z południowej półkuli. Kometa jest dosłownie cieniem samej siebie, ulotną mgiełką pomiędzy Kapellą a Mifrakiem, nawet o północy ginącą w poświacie Słońca. a. C6d+S100-300/4 @300/5,0 ISO800 1x180s b. C6d+C200/2,8 @4,0 ISO1600 1x120s

Teraz powinno być łatwiej bo kometa zrobiła się jakby niezachodząca. 😉 Tylko co z tego, skoro przez całą krótką noc szoruje parę stopni nad północnym horyzontem.

A widziałeś wyraźnie w Edku parkę gwiazdek Rho i 94 Psc, które zaznaczyłem na wczorajszym zdjęciu. Jeśli z nimi były problemy a są minimalnie jaśniejsze aktualnie od komety i dużo bardziej skondensowane to na kometę również i dzisiaj rano nie było szans. Zasięg na Twoim zdjęciu jest faktycznie nie za duży; najsłabsza zarejestrowana gwiazdka to Eta And 4,4 mag ponad 10 stopni nad horyzontem. O której godzinie robiłeś to zdjęcie? Jeśli około 3:45, to Hamal 2,0 mag powinien być już widoczny 5 stopni nad horyzontem.

Plan był sprytny i prosty. Jako założyciel wątku o komecie C/2020 F8 postanowiłem być pierwszym, który uwieczni tą kometę z terenu Polski, centralnej Polski. Początkowo wydawało się, że wszystkie okoliczności przyrody są sprzyjające. Deszczowy front wspaniale oczyścił powietrze, chmury frontowe właśnie odchodziły na wschód parę stopni nad horyzontem. Temperatura +1*C i lekki wiatr, gwarantujący brak mgieł. Na miejscówce pojawiłem się o 3:05 i lekko zaniepokoiła mnie szybko jaśniejąca łuna poranka na północnym-wschodzie, przy komecie jeszcze ponad 2 stopnie pod horyzontem. Szybko

Wystarczy, że kometa osiągnie -3mag i wtedy ani świt, ani niskie położenie nad horyzontem, ani mała elongancja nie będzie miała znaczenia. Tylko czy C/2020 F8 może nas aż tak pozytywnie zaskoczyć? 😉 Dla unaocznienia zdjęcia komety C/2006 P1 McNaught wykonane przez Michała K. kilkanaście lat temu:

I tego się trzymajmy. Tym bardziej, że prognozy pogody na przyszłą środę i czwartek są na ten moment bardzo łaskawe. 🙄 Jeszcze małe unaocznienie, czego możemy się spodziewać o 3.45 nad ranem po obiekcie o jasności około 6 mag wiszącym na wysokości około 8 stopni nad horyzontem: poniżej moja 3-minutowa fotka m.in. Mgławicy Trójlistnej Koniczyny o porównywalnej jasności i wysokości nad horyzontem. Mówiąc inaczej: zobaczymy i zarejestrujemy głowę komety bez problemu ale na niuanse w warkoczu i wielkie WOW nie ma chyba co liczyć. Do tego prawdopodobnie dojdzie slalom między chmurami lubiącymi

Ale z Was optymiści, jeszcze więksi niż ja. Obawiam się, że przed 13 maja obserwacje/fotografia SWANa z terytorium Polski będzie niemożliwa. Chyba, że Lukost z Łapszanki nas zaskoczy z jeden dzień wcześniej.

A może to tylko wpływ trudności oceny jasności komety przy pełni Księżyca? Chociaż przy wielomiesięcznych krzywych jasności innych komet nie zaobserwowałem tak wyraźnego tąpnięcia jasności w okolicy pełni.

Wenus ma bardzo wysokie albedo i atmosferę która może silnie rozpraszać światło słoneczne z oświetlonej strony na nieoświetloną...

Muszą istnieć jakieś logiczne/racjonalne/naukowe dowody na potwierdzenie lub jednoznaczne zaprzeczenie takiej tezy.