jutomi

W trakcie testów również zaobserwowałem minimalnie gorszą korekcję wad brzegowych przy ogniskowej 14mm ale różnica nie była aż tak znacząca. Była bardziej subtelna. Wprawdzie Morfeusze testowałem na Newtonie f/5 a Twój jest f/4,5 ale przy wzroście światłosiły wszystkie okulary proporcjonalnie powinny pokazywać wyraźniejszą komę i astygmatyzm. Dodatkowo wg. mnie Morfeusz 17.5-milimetrowy jest najlepiej skorygowany z całej rodziny a z Twoich szkiców wynika, że minimalnie gorzej niż 12,5-milimetrowy. Wszystko to wskazuje na rozrzut jakościowy w poszczególnych egzemplarzach. Obstawiam, że Twój 14-milimetrowy Morfeusz jest wadliwy, znacząco odstaje od poziomu rodziny. Jedynym sposobem na potwierdzenie tej tezy jest konfrontacja z drugim 14-milimetrowym egzemplarzem. Ps. Aktualnie konfrontuję najdłuższego Morfeusza z Naglerem 17mm i jestem lekko zaskoczony wynikami konfrontacji.

Wspomnienie ze środowej luźnej koniunkcji Księżyc-Wenus-Hiady-Plejady. Przepiękny spektakl nad północno-zachodnim horyzontem przy zapadającym zmroku. Niestety, "Antyksiężyc" w bonusie prawdopodobnie od Canona 50/1,8.

Ci z Australii mają jednak lepiej. Mars góruje na wysokości 82o, więc i koniunkcja wyszła im ciut lepiej. Poza tym, mieli pod ręką FSQ 106 i FLI11002... http://spaceweathergallery.com/indiv_upload.php?upload_id=143494&PHPSESSID=b90cillpv074neqig5hgt7k1v1

A ja jestem ciągle zadowolony z mojego Visionkinga 5x25 : https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/11741-visionking-5x25-–-dawnych-szerokokątnych-lornetek-czar/ Jest budżetowy, dachowy, bardzo szerokokątny (15,5o) ale niestety nie kompaktowy (540g).

To wrzucę jeszcze koniunkcję w wersji dla spotterów. O 19.00 Ławica wyglądała prawie jak Heathrow - samoloty podchodziły do lądowania jeden po drugim.

Wszyscy wrzucają koniunkcję Księżyca z Wenus i Merkurym. Postanowiłem pójść o krok dalej i uwiecznić młody Księżyc w towarzystwie trzech planet: Atmosfera była dzisiaj tak wspaniale przejrzysta, że mogłem obserwować i fotografować zachodzoącą Wenus nawet poniżej linii horyzontu!

Fotografia ekstremalna planetarno – deesowa Dlaczego ekstremalna? Po pierwsze pobudka w poniedziałek o godzinie 2.55 jest lekko ekstremalną porą. Po drugie fotografowane obiekty były ekstremalnie nisko 7-10 stopni nad horyzontem. Po trzecie czasu na ich uwiecznienie było ekstremalnie mało. Musiałem się zmieścić w okienku od 4.15 (gdy fotografowane obiekty wzeszły wystarczająco wysoko by móc je w ogóle uwiecznić) do 4.40 (gdy zaczęły znikać w jaśniejącej łunie wschodzącego Słońca). Miałem czas jedynie na kilka 3-minutowych ujęć i wybór najbardziej udanego. Niestety pośpiech odbił się na nie do końca prawidłowo ustawionej ostrości. Na szczęście wiatr o poranku osłabł na tyle, że jego porywy nie majtały Astrowalkerem na wszystkie strony. Po czwarte powietrze było ekstremalnie przejrzyste prawie po horyzont. Polluksa widziałem gołym okiem gdy był zaledwie 1,5 stopnia nad zachodnim horyzontem! Natomiast w lornetce 8x30 i na fotografii był bezproblemowo widoczny, gdy był na wysokości zaledwie 1/3 stopnia. Niestety, nad południowo-wschodnim horyzontem (na którym mi najbardziej zależało) przewalały się delikatne chmury, skutecznie psując losowe fragmenty kadrów. Jasność nieba w zenicie na początku sesji była bliska rekordowej w tym miejscu wartość 21,00 mag/”2. Po piąte koniunkcja, w trakcie której Mars przechadza się centralnie pomiędzy Laguną i Trójlistną Koniczyną zdarza się ekstremalnie rzadko. Wynik porannego polowania. 19.03.2018 Astrowalker + C60 + C200/2,8 @4,0 ISO800 1x180s Szkoda, że nie byłem parę stopni na południe pod ciemniejszym niebem, bo używając tego setupu przy prawie identycznych parametrach to poranne spotkanie mogło wyglądać duuużo lepiej: I jako bonus jeszcze jedna, trochę szersza koniunkcja Saturna i gromad kulistych M22 i NGC6642.

Również dziękuję za album. Zdjęcia są przepiękne. Jedynie czego się można przyczepić to ze 2 mm za dużo przycięty spad na niektórych stronach.

A możesz dla porównania wrzucić pojedynczą 3,5-sekundową klatkę. Jestem ciekawy, ile detalu i w jakiej jakości utrwala się w trakcie pojedynczej ekspozycji Twoim setupem.

Zgodnie z powyższą sugestią chciałbym się jeszcze uśmiechnąć do posiadaczy Vixena LVW 17mm o możliwość pożyczenia jednego egzemplarza. Jest szansa na większy test porównawczy samych siedemnastek...

Czy któryś z szanownych forumowiczów dysponuje Delosem 17,3mm i mógłby mi go grzecznościowo pożyczyć do sparingu z Morfeuszem na 2-3 tygodnie? Pokryję koszty przesyłki w obie strony i gwarantuję zwrot w nienaruszonym stanie.

Przeanalizowałem sytuację, pomierzyłem długości i różnice wzniesień. Wyliczyłem, że z przełęczy mamy zasłonięte 4 stopnie nad horyzontem, ze szczytu Wyżniańskiego Wierchu mamy zasłonięte 3,3 stopnia. Ale wystarczy podejść tę samą odległość szlakiem w stronę Połoniny Caryńskiej i mamy horyzont zasłonięty jedynie na ostatnich 2,1 stopnia. Oczywiście idąc tym tropem najlepiej byłoby przejść tym szlakiem od przełęczy około 1200 metrów osiągając wysokość 1090m n.p.m. (zrównujemy się z wysokością grani Wielkiej Rawki na południu) i ciesząc się widokami po horyzont od wschodu do północnego zachodu. Wrzucam jeszcze fragment znanej mapy z jakością nieba. Na całym obszarze od Krywego po Wyżniańską Przełęcz mamy prawie identyczną jakość nieba w zenicie: 21,93-21,95mag/"2 - chociaż wydaje mi się, że na tym konkretnym obszarze mapka jest trochę uproszczona np. nie widać intensywności łuny i spadku jakości nieba w centrum Wetliny.

Uchwyciłeś Plejadki w ładnym kontekście, Piotrze.

Rzeczywiście, udało mi się pomylić zdjęcia i przełęcze. Z przełęczy Wyżniańskiej jest minimalnie lepszy widok na południe. Południe wypada na opadającym zboczu Wielkiej Rawki, które zasłania ostatnie 6 stopni nad horyzontem. Ale już południowy wschód jest bardzo dobrze odsłonięty. Po wyjściu na wspomnianą przez Ciebie łączkę z pewnością będzie jeszcze lepiej. Nie wiem tylko na ile rygorystycznie jest przestrzegany zakaz przebywania/noclegu po zmroku na terenie BPN - czy ktoś z Was miał z tego powodu jakieś nieprzyjemności? Czy parkingi na przełęczy Wyżnej i Wyżniańskiej są traktowane jako enklawy na terenie BPN i zakaz ten nie obowiązuje?

Dobrze, że przypomniałeś o tej miejscówce. Posiada szeroki widok na południe i wysokość 804m n.p.m. Byłem tam ostatnio jesienią 2007 roku. Niestety tylko wieczorem, bo pogoda nie pozwoliła na nocne obserwacje. Wtedy wyglądało to tak: Mam nadzieję, że przez ostatnie 11 lat te krzewy i drzewka po słowackiej stronie nie wybujały za bardzo. Na tę chwilę jedyna wada tej miejscówki to konieczność wyjazdu nocnego co najmniej w dwie osoby. To już jest odludzie i nocki solo nawet w lecie lepiej nie ryzykować.