Erik68

Tak trochę z innej beczki.Warto poczytać wypowiedzi amatorów wizuala( niejednokrotnie z 40-50 letnim doświadczeniem!) na temat Se-Kum,często traktowanym jak Święty Graal. Tak naprawdę to tylko część prawdy o jakości nieba danej miejscówki(mowa oczywiście wyłącznie o wizualu). https://www.cloudynights.com/topic/791226-bortle-scale-and-sqm/ PS. Niektórzy mają świra na punkcie pomiarów,czytałem raport z obserwacji pod Teksańskim niebem .Goście mieli do dyspozycji 40"newtona, i zamiast podziwiać Wszechświat ,to najważniejszą częścią był chorobliwy pomiar Se-Kum ,czy ma 22,01 czy 21.98. Notorycznie odnotowywali to w relacji🤣

Wg.map z 2020 ,moje podwórko 20.49-20.01 ,w normalne noce widać gwiazdy do 6.3mag ,a przy dobrej przejrzyści 6.5mag, idealne niebo to 6.6-6.7mag,wiem że przeskalowanie NELM na SQM, jest bardzo wątpliwe ,ale mapa przegina.W zimie w noce z arktycznym powietrzem widać MW w CMa aż do S horyzontu.

Tutaj z 2020r. https://djlorenz.github.io/astronomy/lp2020/overlay/dark.html

Całe życie ,obserwowałem galaktyki,a teraz ze świrowałem ,na punkcie różnych chmur molekularnych.Widziałem masę zdjęć, superbańki, ale to jest ABSOLUTNIE GENIALNE! Kocham takie "kurzące" tło! PS.Planowałem to wrzucić na Astropołudnie, ale nie chcę popełnić dejavue...

Obiekt ogólnie znany, obserwowany i fotografowany, w Polsce to nadal super egzotyka... Struktura odkryta ok. 1970r. przez K.Heilesa. Poszczególne włókna ,skatalogowane już 1959r.przez S.Sharplessa i B. Lynds. Gwiazdy typu O i B wytwarzają silne wiatry gwiazdowe, intensywne pola promieniowania i potężne wybuchy supernowych. Wszystkie trzy z tych procesów mogą kształtować natywne obłoki molekularne otaczające te gwiazdy, przy czym tak młode gwiazdy często tworzą duże puste przestrzenie gorącej plazmy w ISM(Ośrodek międzygwiazdowy). Połączone działanie OB może doprowadzić do tego, że takie bąble będą miały rozmiary setek parseków wielkości. Te duże bańki powstałe w wyniku asocjacji OB są określane jako superbąble(superbubble). Region formowania gwiazd Oriona właśnie stworzył taką dużą superbańkę, rozciągającą się co najmniej 45 stopni w kierunku do gwiazdozbioru Erydanu, został on nazwany Superbańką Orion-Eridanus. Po stronie Oriona znajduje się jasny półksiężyc emisji Hα, znany jako Pętla Barnarda, po stronie gwiazdozbioru Erydanu znajdują się trzy włókniste elementy określane jako Pętla Erydanu i indywidualnie oznaczane jako łuki A, B i C. OBSERWACJA Pętla Erydanu, jest potężną strukturą(Tau-Eri)długości ok.35*! średniej szerokości ok.3*!Najlepszy sprzęt to lornetka 50mm-80mm z polem widzenia przynajmniej 3* i większym, oraz filtr H-beta 12nm-5.5nm(węższe pasmo przepustowości , lepiej pokaże obiekt.)W przypadku teleskopów, koniecznie musimy użyć największych źr. wyjściowych(EP) 7mm-8mm. Starhoping zaczynamy od Hiad ,kierując się na zachód w stronę jasnej gwiazdy-35Tau(3.5mag), następnie schodząc w dół (kierunek południe),w stronę 38Tau i 40Tau, znajdujemy najjaśniejszą część pętli -Sh2-245(nazywana czasem Fishhook Nebnulae).W noc z kryształową przejrzystością prześledziłem pętle od N części w Tau. aż do jej południowych krańców, refraktorem 152/760,pow.19x(EP-8mm) z filtrem H-beta5.5nm.Można było do zerkać się włóknistych struktur. Przy pow.25x (EP-6mm), z trudem dostrzegłem tylko najjaśniejsze fragmenty. Jaśniejsze struktury, Pętli Erydanu, mają w przybliżeniu jasność ,porównywalną z północną częścią Pętli Barnarda, zaczynającą się przy gwieździe 47Ori.Szkicu nie udało się zrobić, przy takiej wielkości obiektu potrzeba godzin ,aby przenieść to na papier.. Permanentny brak pogody, skutecznie uniemożliwia kolejne obserwacje, a okres najkorzystniejszej widoczności( Listopad-Styczeń) już się kończy... Tutaj kilka szkiców Złożona mozaika kilku szkiców M. Bartelsa z lat 2015-2018r. Newton 6" f/2.8 ,bez filtrów. SQM- 21.6 mag/arc.sec PS. Najmniejszy sprzęt w jakim można dostrzec najjaśniejszy obszar pętli(Sh2-245) to lornetka 8x30+H-beta,pod niebem 6.5mag.(U.Glan) Pozdrawiam Irek.

He he facet obserwuje przy źrenicach wyjś. 7mm-8mm ,i daje rady, podobnie Jiri Gardavsky (78lat). A propos żw. ,to przy obserwacji takich bardzo rozległych mgławic o niskiej jasności powierzchniowej,.7mm a nawet 8mm to widzieć lub nie widzieć. Nie jednokrotnie to co widziałem przy żw 6mm z filtrem, mogłem zobaczyć przy żw-8mm ,bez filtra. W każdym razie 6mm to minimum, a 5mm to zbyt mało.Oczywiście w przypadku lornetek, działa to zdecydowanie inaczej , ale patrzymy w tedy obuocznie.

Nie wiem czy źle to napisałem... więc napiszę jeszcze raz .W 2021r na Oregon Star Party. Mel Bartels pokazywał ten obłok wielu obserwatorom ,nie zdając sobie sprawy z jego natury ,nazywając go "Szelfem Andromedy"Wcześniej obserwował go wielokrotnie myśląc że to IFN. Koński Łeb też został odkryty wizualnie ,przez Herschela w 1811r. Tak....wszyscy obserwują galaktyki z filtrem OIII ,a zwłaszcza M31......

Niedawno czytaliśmy o sensacyjnym odkryciu, wielkiego obłoku OIII obok M31, a już Mel Bartels i kilku innych obserwatorów ,widziało go wizualnie. Zaczęło się od 30"newtona F/2.7,potem były meniskowe (f/2.7-f/3) 16" i 14",a ostatnio lornetka 80mm z filtrami OIII! Co ciekawe M.Bartels obserwował ten obłok wielokrotnie(przed odkryciem astrofoto),ale nie zdawał sobie sprawy z jego natury, biorąc go za chmurę IFN. Nadał mu nawet nazwę-"Szelf Andromedy" Link do strony z dokładnymi raportami - https://www.cloudynights.com/topic/860229-oiii-cloud-next-to-m31-seen/ Pozdrawiam Irek.

Sypnęło wizualem ,jak śniegiem w Polsce ;)). Brawo Ola! Twoje relacje czyta się jak opowiadanie.Obiekty ,mają tutaj nowy wymiar, nie są tylko mało znaczacym nr. w katalogu.Tak trzymaj !

Jak widać i słychać,nie potrzeba dużej apertury, czy bieszczadzkiego nieba. Wystarczy chcieć . Powiem to jeszcze raz, wizual trzeba mieć w sercu.

"Idąc cmentarną aleją(FA) szukam Ciebie mój przyjacielu(wizual) Odszedłeś bo byłeś słaby(permanentne olewanie) jak suchy liść......" TSA "51" Na FA ,było już naprawdę sporo powiedziane o tym obiekcie. Mimo wszystko postanowiłem jeszcze dorzucić tutaj swoje "trzy grosze". NGC 1499 można już dostrzec ,nieuzbrojonym okiem, przy idealnej przejrzystości pod niebem min 7mag.(Bartuś3-kilka raportów). Najlepszym obecnie filtrem do "Californi" jest H-beta5,5nm . Co ciekawe, przy jego zastosowaniu, najmniejsza apertura i granicznie jasne niebo które pozwoli nam ją jeszcze zobaczyć ,to- użycie lornetki 7x42 pod niebem NELM 4.0mag.!(raport Ch.Hay) Moje dwa szkice, robione przy różnym seeingu, jak widać ma on spory wpływ na dostrzegalność detali w DS. Sama mgławica wraz z najjaśniejszymi regionami, widoczna bezpośrednim widzeniem. Reszta detalu zerkanie, najsłabsze farfocle AV4 Pozdrawiam Irek.

Na AP juz trąbią... https://www.astrobin.com/1d8ivk/

Nie, nie, Panowie sorry za to całe zamieszanie.Tekst kończyłem już późno w nocy i tak na prędko "chlapnąłem" .Skoro mogłem zaznaczyć pozycję obiektu ,to musiałem go widzieć ,ale było to na granicy percepcji, tak że trudno było stwierdzić czy tam coś jest ,czy mi się wydaję. Identyfikacja ze zdjęciem potwierdziła istnienie obiektu (o którym nie miałem zielonego pojęcia),dokładnie w miejscu ,w którym zaznaczyłem na wydrukowanej wcześniej mapie gwiazd.

@Setaarius OCZYWIŚCIE że źle mnie zrozumiałeś. Czapki z głów! Dla twojej tytanicznej pracy nad stworzeniem licznych przewodników i nie tylko.Dobrze wiem, ile godzin zajmuje wypocenie małego posta na forum......Użytkownicy FA ,często piszą bardzo wartościowe posty(dotyczy wizuala), na swoich prywatnych stronach ,lub niedużych lokalnych forach. Oczywiście ICH PRAWO. Zgadza się że jest to swoiste zabezpieczenie przed ,"utonięciem" w czeluściach i natłoku informacji. Fajnie było by, gdy by takie rzeczy zawsze "wylądowały" również tu, na FA. Jeżeli już ponieśliśmy trud wielu godzin pracy nad danym tematem ,czemu nie umieścić go tutaj i TUTAJ. Jak widać wizual FA leży już w gruzach, "Obiekt tygodnia"-umarł! Twórcy i aktywni forumowicze działu"Obserwacje astronomiczne" wycofali,się pod wpływem gnuśności części użytkowników, lub przeszli na ciemną stronę(astrofoto). Takie podzielenie się każdym tematem,to duża szansa na ożywienie i odbudowanie wizuala, który kiedyś miął na FA swój bujny rozwój. PS .Część z w/w postów czasem trafia na FA....

Hm....cóż mogę powiedzieć....Wielka szkoda że wartościowe teksty nie trafiają na fora. Tutaj przeczyta je niewspółmiernie większa ilość osób,niż na stronach prywatnych....

W przypadku AV6,to może faktycznie, trochę pojechałem. Opierałem się na kilku swoich doświadczeniach obserwacyjnych, gdzie mogłem jedynie stwierdzić że jeżeli coś faktycznie jest, to w tym a tym miejscu. Taka "intuicyjna" detekcja. Obiekty w każdym przypadku ,takiej obserwacji ,okazywały się faktem(konfrontacja ze zdjęciem),a dodam że nawet nie miałem pojęcia że tam są. Pojawiały się przypadkowo podczas przeglądu szerokich pól gwiazdowych w danym rejonie nieba. Po identyfikacji ,najczęściej były to obłoki IFN i ISM.

"Idąc cmentarną aleją(FA) szukam Ciebie mój przyjacielu(wizual) Odszedłeś bo byłeś słaby(permanentne olewanie) jak suchy liść......" TSA "51" Każdy amator obserwacji astronomicznych, dobrze wie na czym polega "zerkanie" -patrzenie na obserwowany obiekt nie bezpośrednio, ale tuż obok niego. Temat był poruszany parę razy na forum, ale chciałem go przedstawić w bardziej rozbudowanej formie. RECEPTORY WZROKOWE. Receptory wzrokowe stanowią wyspecjalizowane neurony siatkówki oka, która składa się z czopków i pręcików. Pręciki są wrażliwsze na światło, niż czopki i są skupione bardziej na peryferiach, a nie w centralnej części oka ,gdzie ostrość jest największa.Jak pokazano na rysunku 1,gęstość pręcików wzrasta wraz z odległością kątową od osi oka, osiągając maksimum 18*do20* poza osią. Jeżeli skierujemy w to miejsce światło z obserwowanego obiektu(zerkanie),wykorzystamy pełną czułość pręcików, która daje nam zysk 4 lub więcej magnitudo, w stosunku do patrzenia bezpośredniego. Ceną jest jednak niższa rozdzielczość. W zasadzie każdy kierunek zerkania jest możliwy-z wyjątkiem jednego. rys.1 W LEWO CZY W PRAWO ? Jeżeli obserwator używający prawego oka ,przesunie je w lewo(w kierunku nosa),światło trafi na plamkę ślepą, gdzie nerw wzrokowy łączy się z okiem. Niezależnie od jasności źródła nic nie zobaczy. Lewo-oki obserwator, zerkając w prawo doświadczy tego samego efektu.Zasada jest prosta, niezależnie którego oka używamy, unikamy zerkania w kierunku nosa .Ale co z obserwacją dwuoczną (lornetki ,binonasadki)? Zerkając w tym samym kierunku, jedno oko będzie ustawione dobrze, ale w drugim światło trafi na plamkę ślepą. A inne kierunki ? W GÓRĘ CZY W DÓŁ ? Obszar siatkówki powyżej centrum widzenia, jest nieco mniej wrażliwy, podobnie obszar dolny, który jest do tego mniejszy. Z tego wynika ,że obserwując dwuocznie ,najlepiej jest zerkać do góry. BEZPOŚREDNIE WIDZENIE. Patrząc bezpośrednio, na wystarczająco jasny obiekt ,wykorzystywane są czopki, jednocześnie oko rozpoznaje resztę pola widzenia(zerkanie),gdzie pracują również pręciki.Gdyby tak nie było ,doświadczyli byśmy jedynie, ekstremalnego widzenia tunelowego-które występujące niekiedy w okularach z pozornym polem poniżej30*. RUCH I AKUMULACJA. Oko jest również bardzo wrażliwe, na subtelne zmiany jasności i ruch. To ostatnie wykorzystujemy w technice wykrywania słabych obiektów, poprzez poruszanie teleskopem. Poruszające się źródło ,łatwiej wykryć niż statyczne.Mało kto wie że nasze oczy mogą akumulować światło, podobnie jak klisza czy matryca, ale nie tak efektywnie. Dlatego tak istotny jest czas obserwacji ,poświęcony danemu obiektowi. W ciągu dnia, patrząc na jasne obiekty czas integracji oko-mózg, jest krótki i wynosi 1/30sekundy.W przypadku słabych źródeł światła, czas integracji znacznie się wydłuża i może trwać nawet 6 sekund! Stopień (lub prawdopodobieństwo)wykrycia można określić ilościowo, przez ułamek czasu, w którym obiekt jest rzeczywiście postrzegany, w porównaniu z całkowitym czasem obserwacji. Wartość 50% oznacza, że w ciągu minuty obserwacji ,obiekt był wykrywany(z losowymi przerwami) przez 30sekud. SKALA ZERKANIA Opracowane przez Ron Moralez-Sonoran Desert Observatory AV1 W pierwszej chwili ,obiekt może być widoczny zerkaniem, sporadycznie bezpośrednim widzeniem. Jeżeli obiekt został znaleziony zerkaniem, ale można go dostrzec, w sposób ciągły bezpośrednim widzeniem, nie kwalifikuje się do obiektów zerkania. AV2 Obiekt jest widoczny tylko zerkaniem, bez potrzeby poruszania teleskopem. AV3 Obiekt jest widoczny zerkaniem, ale tylko od czasu do czasu(pojawia się i znika). W tym przypadku widać go, przez ponad 50%czasu. AV4 Podobnie jak w przypadku AV3,ale widać tylko poniżej 50%czasu. AV5 Obiekt można zobaczyć tylko zerkaniem, po ciągłym obserwowaniu pola przez kilka minut lub dłużej. Taki poziom zerkania występuje zazwyczaj, gdy ktoś uważnie obserwuje pole przez dłuższy okres czasu. Może wystąpić w ciągu pierwszych 3do5minut,obserwacji . Na tym poziomie ważne jest żeby obserwator nie znał dokładnej lokalizacji obiektów, zwłaszcza takich o małej wielkości kątowej. Zaleca się zrobić szkic obiektu na tle pola i skonfrontować ze zdjęciem. PDF "Averted Vison Scale" SKALA ZERKANIA.pdf PS. od siebie dodałbym jeszcze AV6 -obiektu nie widać ale można go wykryć.W tym przypadku, jak już wielokrotnie pisałem, jedyną dokumentacją potwierdzającą lub zaprzeczającą detekcję obiektu, jest zrobienie szkicu na wydrukowanej mapce regionu obserwacji. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ! POZDRAWIAM IREK!

Teraz pełnia łysy świeci,mała strata.Dopiero ok.12 grudnia ,można będzie coś polukać (o ile się rozpogodzi),bo noc robi się godzinę ,przed wschodem "oślepiającej gawiedzi"😃

Sam się nad takim czymś zastanawiam,... Oczywiście wszystko się obraca...

Ups! Dzięki za zwrócenie uwagi... już poprawiłem...😶 Szkic zawsze robię przy okularze teleskopu,nanosząc obiekt na wcześniej wydrukowaną mapkę regionu(nie muszę tracić czasu na rysowanie gwiazd). Taka metoda pozwala nie tylko zachować idealnie wszystkie proporcje danych asteryzmów ,ale ma kluczowe znaczenie przy późniejszej identyfikacji,szczegółów(mgławica czy artefakt). I oczywiście mogę się skupić wyłącznie na obiekcie. Oryginalny szkic robiony przy okularze telepa. Potem przenoszę na czarny papier,używając suchą białą pastel,pędzli i biały długopis żelowy.

To lecymy dalej z łabądkiem ,dzisiaj na deser Gamma Cygni i otaczające go mgły.To jeden z większych kompleksów naszego nieba.Zdecydowanie najwięcej pokaże filtr H-beta 5,5nm, i to niezależnie od rodzaju i średnicy sprzętu. Najlepszy efekt dają duże pola widzenia ,przynajmniej 3*. Nie identyfikowałem całej tej gawiedzi....nie chciało mi się... OBRAZ LUSTRZANY(KĄTÓWKA) Pozdrawiam Irek!

Trochę szkiców mi się uzbierało. Zaczynam od łabądka . Sh2-119 rozległa mgławica(lub kompleks mgławic LBN)na wsch. od Mgławicy Ameryka. Rozmiarowo od niej nieco większa.Widoczna tylko przez filtr H-beta. Zalecane min. pole widzenia 3*. Myślę że przy użyciu filtrów ,można złowić lornetką 50?-70mm lub większą. Przy pow, 19x (3.8*) widać najlepiej,ale 25x , pokazało subtelne ,detale. Tutaj rozbita na poszczególne LBN OBRAZ LUSTRZANY(KĄTÓWKA) Pozdrawiam Irek

Dzięki Paweł,wiem o co ci chodzi.....Mam podobny efekt kiedy zmieniam 40mm(72*) na 30mm(80*) .Pomimo że 40mm daje ponad 0.5* większe pole widzenia, to po zmianie na 30mm ,jest wrażenie jakby zamiast się zmniejszyć , jeszcze się poszerzyło...😃

Zapomniałem dodać że dla teleskopów luminację można zastąpić drugim wzorem , który da identyczny wynik jak ten w/w .E=EP2xAF2,gdzie EP to źrenica wyjściowa w cm(max 7mm),a AF -pozorne pole okularu i tak dla EP 7mm i 100* okularu ,mamy max. E=4700.(+/- 20%). Szerokie pola to coś, co mnie ostatnio strasznie pociąga. Miałem w planach 70mm ale 10,5x70 ,dlatego że tam EP to 7mm a pole coś ponad 5*,i ref.6"miał zostać .Ale po ostatnim kontakcie ze 110mm binarem, stwierdziłem że wystarczy mi tylko 20x110,zwłaszcza że 95% obserwacji prowadzę przy powerze 19x.