Ranking użytkowników

To zależy od strefy czasowej. U nas obecnie na śniadanie.

Do tej pory, ze względu na pogodową kichę, dane mi było przyglądanie się jedynie pojedynczym gwiazdom, Jowiszowi, Księżycowi... Aż w końcu wczoraj pogoda pozwoliła, by spokojnie porozglądać się w obrębie Oriona. Po pewnym czasie natrafiłem na M42 i ... opadła mi szczęka! Od dwóch miesięcy stawiam pierwsze kroki w obserwacjach ale w najśmielszych snach nie myślałem, że jestem w stanie naocznie zobaczyć w mgławicy coś więcej, niż tylko punktowe kropki gwiazd. W okularze zobaczyłem bardzo charakterystyczny, subtelny, lekko błękitny obłok mgławicy, a w nim wyraźne kropki gwiazd. Byłem przekonany, że takie rzeczy są możliwe jedynie dzięki astrofotografii. Wcześniej miałem przeczucie, że coś takiego może mnie spotkać, ale przyglądając się Plejadom, pomimo zachwytu, nie zauważyłem nic więcej, prócz pięknej grupy gwiazd, dlatego też myślałem, że takie rzeczy jednak nie są możliwe. Czy to jest jedynie specyfika M42 w Orionie, czy na naszym niebie kryje się więcej takich wizualnych rewelacji? Jeśli tak, to podpowiedzcie czego szukać... bo CHCĘ WIĘCEJ ! 🙂 Załączam fotę, którą strzeliłem z ręki telefonem. Oczywiście jest marnej jakości, poruszona, nieostra i podkręcona w GIMPie by wydobyć to subtelne tło. Chciałem zachować cokolwiek, by móc to później przeanalizować. Od razu dodam: to nie była chmura oświetlona przez Księżyc. W tamtym momencie niebo było w 100% czyściutkie.

Noo, jak w okolicy pełni opadła szczęka, to strach myśleć, co się stanie podczas nowiu (wypadnie?). A tak poważniej, po pierwsze zapoluj na M42, jak na niebie nie będzie Księżyca. Teraz będzie wstawał coraz później, więc po zapadnięciu zmroku można będzie przed jego wschodem próbować. Po drugie, pamiętaj o adaptacji wzroku do ciemności. Zaczaj się tam, gdzie w zasięgu wzroku nie będzie bezpośrednio widać lamp i świateł domów i nie używaj telefonu. Po kilkunastu minutach w ciemności, będzie największy skok przyzwyczajenia oczu (jeśli chodzi o szybką różnicę), ale to dopiero początek i wzrok może adaptować się nawet godzinę i dłużej. Jedno spojrzenie w telefon i tracisz w jednej chwili cenną adaptację. Jeśli wydawało Ci się, że mgławice dostępne są jedynie w astrofotografii, to poprzeglądaj w necie szkice z różnych teleskopów i lornetek, oraz poczytaj jakieś opisy obserwacji innych ludzi. Oprócz M42 na niebie jest tysiące obiektów. Te najjaśniejsze z reguły są spisane w katalogu Messiera, ale nie tylko, bo i wiele obiektów NGC bywa podobnie jasnych lub jaśniejszych i ciekawszych. Szkice teleskopowe znajdziesz sobie sam, ale celowo chcę tutaj zalinkować przykłady widoków, jakie można zobaczyć już w lornetkach. Zerknij w ten link. Szczególnie polecam zobaczyć M8. No i ten błękitny kolor w mgławicy, to na pewno było złudzenie. Co prawda można zobaczyć w M42 kolory, ale potrzeba do tego ciemnego nieba, braku Księżyca na niebie i raczej większego teleskopu. Odnośnie Plejad, można dostrzec tam mgławicę Merope, ale to bardzo trudny obiekt jak na początek obserwacji, więc nawet jeśli skierowałbyś tam teleskop czy lornetkę w bezksiężycową noc, wcale nie byłoby dziwne, gdybyś napisał, że wciąż niczego tam nie ma. A Plejady wraz z mgławicą Merope znajdziesz także w powyższym linku z widokami z lornetek. W obserwacjach obiektów DS, brak Księżyca na niebie to podstawa. Można oczywiście patrzeć jak jest mały i gdzieś za plecami, ale najlepiej jak jest pod horyzontem. Wszelkie latarnie, okna domów, światła samochodów i telefony, wymiatają skutecznie obiekty z nieba (a łysol to taka naturalna latarnia). Dlatego ludzie, którzy mieszkają w dużych miastach, nie widzą prawie w nocy gwiazd.

Według mnie najlepsze rozwiązanie to Mak 102 na AZ4, za 500 zł nie da się niczego logicznego kupić.

Słońce dziś wyszło zza chmur. Łapane około południa. Wyróżnia się grupa plam 3590 z jak do tej pory największą ilością plam tj. 45 w grupie. Dane ze strony https://www.spaceweatherlive.com/en/solar-activity.html. Moje zdjęcie z avika 50% z 1000 klatek. Łapane w SharpCap a stackowane w AS! Pewnie można cos więcej wyciągnąć by było ale jak na razie to ciągle się uczę. 12_36_28_lapl3_ap94_conv.tif12_36_28_lapl3_ap94_conv.tif Źródło jak powyżej: https://www.spaceweatherlive.com/en/news/view/524/20240222-x6-3-solar-flare.html Trzy dni wcześniej z tego obszaru rozbłysk klasy X - trzeci w tym "sezonie", Klasa X może powodować długotrwałe burze radiacyjne w górnych warstwach atmosfery Ziemi.

Cześć. Zapisać się możesz (miejsca na pewno będą wolne). Termin do zapłaty jest na 31 marca bo pieniądze przelewam 1 kwietnia, tak, że myślę, że do poniedziałku będziesz wiedział czy jedziesz czy nie. A co do posiłków to kilka osób zawsze deklaruje się, że będą we własnym zakresie robili sobie jedzenie a jednak korzystają z posiłków u Krysi. Tylko wtedy rozliczają się osobiście na miejscu.

Druga część obiecanego materiału. Obszary aktywne przy wschodniej krawędzi Słońca 09.01.2024. H-alpha: Mozaika z kilku zdjęć pokazująca obszary aktywne nr. 3540, 3541, 3544, 3546 i najbliżej krawędzi tarczy wyłaniający się 3545. TS152/900 (ERF130mm), Quark chromo, Player-One Apollo m-max, Celestron AVX Fotki WL: Tylko na to starczyło czasu czyli obszary 3540 i 3541 oraz na drugiej fotce 3545. TS152/900, klin Herschela Lunt, barlow ES 2x, QHY462c +UV/ir cut+Solar Continuum, Celestron AVX