lukost

Ciąg dalszy dłubania z filtrem STC. Widywałem znacznie lepsze Weloniki, ale gorsze też. ? Tym razem obiektyw 200 mm przymknięty do f/3.5, 55x200 s. Ciepła noc, więc Canon sobie szumi (jak dokoła las ), zauważyłem natomiast że zmiana światłosiły pozytywnie wpłynęła na odblaski wokół jasnych gwiazd, redukując je. Przy f/4 lub 4.5 powinno już być całkiem dobrze. Z rzeczonymi gwiazdkami coś nie mogę się "dogadać", wyszły jak wyszły - tym razem chyba minimalnie źle trafiłem z ostrością. Bez dwóch zdań trzeba palić je osobno, pora też chyba na maskę Bahtinova.

Paczałem sobie na te pociemnienia dziś nad ranem przez 12x56. Są dość łatwe do identyfikacji, gdy Łabędź góruje. Ładnie widać Fish on the Platter (B 144), nieźle i wyraziście kłębi się też wokół ? Cyg. Tulipana nie widać. ? Co innego w niutku 350 mm z filtrem UHC - wtedy owszem.

Świetny pomysł na OT. Każdy kto obserwuje większym niutkiem zna to pociemnienie.

Tak sobie wczoraj/dziś niezobowiązująco wycelowałem Canona 200 mm w centralną część Łabędzia, nie licząc na wiele, bo co chwilę pojawiało się niskie zachmurzenie. Coś tam jednak się złapało, choć materiału jest nieco za mało na "poważniejszą" obróbkę. Niemniej jako impresja z krótkiej, czerwcowej nocy powinno się nadać. 6d, 200 mm f/3.5, 50x150s

Czyli Dino, Kosa, Wąs i parę innych ciemnot. ? 6d, trzy godzinki po 150s, 200 mm f/3.5. plus sklejka z kawałkiem innego kadru

Pogratulować to trzeba głosującym, a co do reszty - szkoda słów. Frekwencja jak w śp konkursie wizualnym i z miesiąca na miesiąc maleje. Kiepsko to widzę.

Kombinowałem by złapać razem Hantle i Wieszak z drugiej strony, ale wtedy oba obiekty byłyby totalnie na krawędzi. Samym Wieszakiem zajmę się dziś lub jutro. ?

Każdy z nas ma swoje ulubione rejony na niebie. Dla mnie kwintesencją lata jest Strzała - mrowie gwiazd, kulka, planetarka (choć to już Lisek, no ale kto by tam go zlokalizował), delikatne przepylenia... Niewielki gwiazdozbiór, w sam raz dla FOV obiektywu 200 mm i Canona 6d. 60x150s, obiektyw przymknięty do f/3.5, nienachalna obróbka.

No dokładnie tak należałoby zrobić - materiał z filtrem, starnet++ (plus pewnie stempel), następnie materiał bez filtra na same gwiazdki, złożyć. Wychodzi na to, że innego, prostszego sposobu nie ma. Się dowiedziałem, że ten filtr robi gwiazdkom takie odblaski i taka jego uroda. Ale daj mi jeszcze trochę czasu na opanowanie teorii i praktyki, tudzież (opcjonalnie) stacjonarną astrobudkę, by zbliżyć się z rezultatami do czołówki. ?

Jakiś czas temu z Hongkongu dotarła do mnie paczuszka, oclona niestety. To co było w środku podpiąłem pod Canona 6d i tak się złożyło, że dopiero wczoraj udało się zebrać pięćdziesiąt kilka klatek po 200s, z Samyangiem 135 na pokładzie. Niestety po niebie przewalały się cirrusy, co odbiło się na jakości finalnej fotki. Co tam jeszcze z wad? Ano, obróbki takiego materiału muszę się dopiero nauczyć, na razie zrobiłem jak umiałem. Pasuje wyeliminować paskudne odblaski wokół jasnych gwiazd (jak i czy w ogóle się da???? ), nie jestem też zadowolony z detalu (przykładowo Motyl wyszedł jakiś taki plackowaty). Powstanie pewnie jeszcze kilka wersji, bo lubię tą zabawę. ? Na razie jest tak PS Zawartość przesyłki to STC duo - band w formie klipsa do FF. PS 2 Porady i krytyka mile widziane.

13 Autor: Łukasz Ostrowski Miejsce: Łapszanka Data: maj 2021 Obiekt: Summer Classic Montaż: SWSA Teleskop: Canon 200 mm Detektor: Canon 6d mod Ekspozycja: 63 x 140s Obróbka: Sequator, Photoshop Akceptuję regulamin konkursu.

Damian, bo mało jest na forum merytorycznych postów, to i giełda się przebija na pierwszy plan. Na AP posty "inne" są generowane w takiej ilości, że tematy giełdowe nikną w ich natłoku. Jak jest tu, każdy widzi i sam może wyciągnąć wnioski.

Fajna, ale zawsze zastanawiała mnie kwestia zaparowania okularów, w końcu człek "wychuchuje" z siebie sporo wody i to się później kisi pod takim kapturem. No chyba że to jakiś oddychający i wysoce przepuszczalny materiał.

No, po dorobieniu flatów szkic wygląda świetnie. ? Dwa cale lustra więcej i dobre niebo sprawiły, że miałeś dwie gwiazdki na tle galaktycznego halo. U mnie w mgiełce zanurzona była tylko ta najsłabsza.

Fajny detal wyszedł, całość prezentuje się jakby była robiona daaaleko na południe od Polski. Jak patrzę na twoje zdjęcia utwierdzam się w przekonaniu, że z 6d można jeszcze sporo wyciągnąć i jeszcze nie pora na kupno kamery. Opiszesz krótko jak łączysz tak różne stacki?

Dzięki. Kawałek z Niebieską Głową Qnia mam, pozostaje dopalić kadry z mgławicą wokół zetki Oph (możliwe jeszcze w tym roku, zobaczymy co z pogodą) oraz powyżej Gwiezdnej Chmury Strzelca (całkowicie wykonalne, ten obszar jeszcze długo będzie dostępny).

Dokleiłem se Skorpiona do Fajki i Laguny, a co się będę ograniczał. ?

Świetna praca, choć jak na mój gust na końskiej głowie ciut za mocno nasycone barwy. Czuć jakość bieszczadzkiego nieba. ?

Wrzuciłem do pierwszego posta jeszcze jedną wersję Rho, na ten moment lepiej nie umiem. ? Chyba czas spróbować obróbki w APP, czasem widzę w necie foty zaskakująco dobre jak na ilość materiału, a obrobione właśnie w tym programie. W drugiej wersji udało się zredukować obwódki wokół gwiazdek, szczególnie irytujące na tle obszarów mgławicowych. Niestety Canon 200 mm potrafi wygenerować "zieleninę" po obwodzie jaśniejszych gwiazd, która później w trakcie obróbki przechodzi mi w niebieski. Receptą jest idealne trafienie z ostrością i widzę już, że bez maski bahtinowa będzie ciężko...

Gdzie tam Podhale, a gdzie niebo bieszczadzkie... Sklejki robię w fotoszopce>pliki>photomerge

Minął prawie rok, od kiedy ostatni raz przewietrzyłem Taurusa i napisałem coś w ramach tego cyklu. Astrofoto wciągnęło, ale nie na tyle, by nie zerknąć od czasu do czasu w górę bez użycia matrycy CMOS. ? Po odpaleniu sesji foto z przyjemnością błądzę po niebie z przyłożoną do oczu lornetką ? ostatnio jest to genialny Nikon 18x70. Ale to dygresja była, bo nasz cel jest stricte teleskopowy; mimo dłuższego wypatrywania nie byłem w stanie dostrzec NGC 3344 przy użyciu rzeczonej dwururki. Być może byłoby to możliwe z pomocą Argusa 25x100, ale jak dotychczas nie próbowałem. Na obiekt jest już nieco późnawo, niemniej Mały Lew wieczorami wisi jeszcze dość wysoko nad zachodnim horyzontem, w związku z czym warto próbować. Przechodząc do konkretów ? mamy do czynienia ze spiralką z poprzeczką (choć słabo widoczną), o jasności 9,7mag i rozmiarach kątowych ok. 7', odległą o jakieś 20 milionów lat świetlnych, nieco odizolowaną w przestrzeni (gdzieś tam w bocznej odnodze supergromady w Pannie). Starhopping każdorazowo zaczynam od gwiazdy Adhafera (? Leo) o jasności 3,4mag, stanowiącej ?szyję? Lwa. Buszując w tej okolicy nie sposób odmówić sobie przyjemności zerknięcia na Hicksona 44 ? w niedzielny wieczór, przy nadzwyczaj dobrej przejrzystości atmosfery wszystkie cztery składniki (w tym najsłabsza NGC 3187) w lustrze 350 mm były widoczne od razu i patrzeniem na wprost. Od lwiej szyi odbijamy kawałeczek na wschód, mijając w połowie drogi grupkę gwiazdek o jasności pomiędzy 7 a 8 magnitudo, układających się w kształt łuku. Nasz cel znajdziemy pomiędzy gwiazdami 40 a 41 Lmi. NGC 3344 bywa często określana jako ?Sliced Onion Galaxy?. Coś jest na rzeczy, choć obserwując wizualnie możemy mieć problem z rozszyfrowaniem tego nicka, przynajmniej w średnich i małych aperturach . Jak jest w większych niech wypowiedzą się ci, co widzieli. ? Najlepszy widok odnotowałem w ESie 14 mm, który z moim teleskopem generuje powiększenie nieco ponad 100x i źrenicę wyjściową ciut powyżej 3 mm. W szerokim polu engiec pięknie prezentuję się w gwiazdowym otoczeniu; blisko niego (oczywiście pozornie) świecą dwie dość jasne gwiazdki, a trzecia ? nieco słabsza ? zanurzona jest w mlecznej poświacie, stanowiącej zlane światło galaktycznych ramion. Ta trzecia gwiazdka jest znacznie mniej wyrazista niż sąsiadki. W sumie to niezły przykład na to, jak bardzo spada kontrast w sytuacji gdy gwiazda świeci na jaśniejszym tle. Podobnie jest z gwiazdką centralną w M57, sakramencko trudną do wyzerkania. Jasne i wyróżniające się jest za to jądro galaktyki, podobne do rozogniskowanej gwiazdki. Nie byłem niestety w stanie dostrzec jej spiralnej struktury, choć ewidentnie wyłaziły jakieś niejednorodności. Było widać, że nie mam do czynienia z jednorodnym blaskiem jak w przypadku galaktyk eliptycznych, tylko coś tam się wewnątrz dzieje i kotłuje. Trudno to precyzyjnie opisać, najlepiej spojrzeć samemu. W Pentaxie XL 7 (źw nieco ponad 2 mm) mm jest już sporo ciemniej, a rozległe, mgliste halo wokół galaktycznego jądra jest jakby mniejsze, a już na pewno trudniejsze w detekcji; jak na mój gust lepiej chyba stosować średnie powerki. W zamian jednak nasza gwiazdka tła zdecydowanie bardziej się wyróżnia. Tak to prezentuje się na szkicu wykonanym przez kolegę @Erik68: Cóż mogę powiedzieć? Szkic jest świetny, realistyczny i za cholerę nie umiałbym zrobić tego lepiej (ani nawet na zbliżonym poziomie). To jak, zanim obiekt definitywnie ucieknie i pozostanie niedostępny aż do później jesieni spróbujesz i dasz znać jak poszło? PS Ładna, prawda? źródło: https://esahubble.org/news/heic1803/

Ładne, delikatne i z fajnym detalem. Jak najbardziej na plus.

Też obserwowałem ją niedawno przez niutka 350 mm; poprzeczka była, ramion się nie dopatrzyłem. Owszem, widziałem je kiedyś, ale to było dwa lata temu przez 12 cali w RPA.

Plus tradycyjna u mnie "sklejka" z kadrem sprzed roku; mamy tu łańcuszek najpiękniejszych messierowych mgławic zlokalizowanych w tym zakątku Drogi Mlecznej. Często zaliczam je lornetkowo jednym płynnym, skośnym ruchem z góry na dół. Ech, gdyby tylko było czym to do końca wypełnić....

Podmieniłem Konika w poście powyżej na ciut inszą wersję, z której jestem z grubsza zadowolony. Jeśli pogoda jeszcze pozwoli, dopalę dodatkowe dwie - trzy godzinki i wtedy powinno być całkiem ok. Szczerze mówiąc to nie myślałem, że to tak wymagający cel.