lolak89

O 1:00 patrzylem na nia z balkonu przez maka 150. Na poczatek 60x, pozniej stopniowo do 200x przy uzyciu bino i parki plossli 12.5 mm. W tej krotnosci wygladala najlepiej, na wprost niewidoczna, wzrok lekko w bok i wyskakuje bardzo jasna tarczka.

Panowie deszcze też jest potrzebny, niech pada do samej soboty. Warzywa w ogródku mi podleje pięknie a i trawa ładnie rośnie, nawóz na polu się rozpuszcza, same plusy:)

Za 1000 zł dasz radę upolować maka 127 na eq3-2 bez dwóch zdań, były już tu takie i to nader często. Makiem z balkonu popatrzysz na planety i Łysego bez problemu. Pamiętajmy, że im mniejsza źrenica wyjściowa tym mniej tło nieba będzie przeszkadzać. Z odsprzedażą również nie będzie żadnego problemu bo to chodliwy balkonowy towar. Co do lornetki to sam mam czasem ochotę sprzedać te wszystkie graty ze stopki i kupić Fujinona 10x50 FMT SX2 i mieć sprzęt na całe życie. Edit: A nie uważacie, że te śruby na wysokości korektora w tym SCT to jakaś pomyłka? Co to ma znaczyć w ogóle? Takie z fabryki nie wyjechało moim zdaniem.

Oooooh, niech żałuje ten co dziś nie oglądał Jowisza. Super widoki, nawet w tym małym lustrze dwa razy mi zamigotał szary owal (choć mógł to być równie dobrze paproch w oku:)) w pociemnieniu biegunowym, tym południowym od strony grubszego pasa równikowego, a dokładniej w takim pasie chmur, tzn pierwszej warstwie pociemnienia biegunowego. Pokazał mi się tu taki pas, o dziwo tylko na połowie szerokości planety miał wyraźny brudny kolor, reszta zlana kolorystycznie z pociemnieniem. Właśnie w tej "bromarańczowej" części pasa zamajaczył mi szary obszar (pewnie jednak to oko). Jestem mega zadowolony. Co prawda nie dało rady wskoczyć wyżej niż 140x ale widoki przednie.

Zaliczyłem wczoraj pełną sesje obserwacji zaćmienia słońca na Jowiszu której autorem był Io. Według informacji cień wkroczył na tarcze około 21:30 jednak z racji niskiego położenia planety cień dopiero był w pełni widoczny od 22:00 do końca zjawiska. Ostatnich 5 minut zjawiska już nie obserwowałem a szkoda bo powinienem sprawdzić czy dam radę wyzerkac cień do samego końca. Seeing był dość łaskawy, mydlił obraz jednak przez większość czasu można było podziwiać piękna WCP na jednym pasie i cień Io na drugim dokładnie na wprost siebie, wędrowały razem przez całe zjawisko. Pod koniec przedstawienia (ostatnie 30 minut) obok cienia w miejscu gdzie powinien być Io, pojawił się drugi delikatniejszy cień, raczej 150 Mak nie ma szans pokazać Księżyca na tarczy tym bardziej w przeciętnych warunkach. Czekam na zdjęcia z tranzytu żeby to wyjaśnić. Ustawiłem budzik na 3:30 żeby sprawdzić co tam u Saturna, Marsa i oczywiście zerknąć na Jowisza. Zmarnowałem 10 minut życia:) taki syf wisiał że ledwie widziałem pasy na Jupku plus bezkształtne tarcze Marsa i Saturna, totalna porażka.

U mnie się wyświetliło trochę inaczej:) Trudno, jednak zostaniemy przy konwencjonalnej formie;)

Lisek, kwadrat. Prościzna, znaczy to mniej więcej "jestem przebiegły ale prostolinijny"

Znowu oglądałem i znowu miałem sekundę lepszego seeingu:) Jowisz dziś od godziny 2:00 uspokoił się dość fajnie i można było dostrzec jasną przerwę między WCP a pasem atmosfery, nie była to przerwa na całej długości, na środku nie mogłem ich rozdzielić ale to pewnie przez turbulencje. Generalnie widok duużo stabilniejszy niż ostatnio, wiele razy widziałem i teraz jestem tego pewien, małe 2 bądź 3 (zależy jak liczyć) pasy między głównym a pociemnieniem biegunowym. Jest główny pas, potem cienki biały, potem ciemny również cienki a nawet cieńszy od białego i znowu biały, zaraz za nim pociemnienie biegunowe w którym znowu był biały pas ale ten widoczny był na granicy percepcji chwilami i jego nie potwierdzę na 100%. Pojawiła się również sekunda dobrej widoczności i główny pas, ten na którym nie ma WCP zaczął pokazywać wyraźne zawirowanie ale szczerze powiedziawszy zanim porządnie skupiłem wzrok żeby porozdzielać szczegóły już zniknęły:) M5 w bino i BCO 18 mm pokazuje pojedyncze gwiazdki:) Można nie wierzyć ale oprócz jasnego jądra reszta jest rozbita, ciemna i trzeba się mocno skupić ale normalnie w okularze są rozsypane gwiazdki, jestem pod wrażeniem. Nie mogę się doczekać kiedy wsadzę bino do dużego lustra u któregoś kolegi i skieruje na jakąś kulkę. Naoglądałem się AstroLife i stwierdziłem, że spróbuję znaleźć coś z galaktyk Panny. Znalazłem galaktykę wiatraczek, nie mam długich okularów dlatego nie oczekiwałem wiele no i wiele nie zobaczyłem, ot, szara kulka. Potem chciałem znaleźć coś jaśniejszego od niej i wcelowałem się w galaktykę M49 i o dziwo pokazała mi się w szukaczu 9x50 SW:) w okularze nic ciekawego nie zobaczyłem oprócz kulki z jaśniejszym środkiem. Oby wreszcie trafić na porządne warunki na Jowisza, nie mogę się doczekać.

Jedno słowo.. Wow.

Warunki były okropne ale jedna sekunda w przeciągu 3 godzin obserwacji od 22:00 do 1:00 zaważyła nad tym, że nie żałuję zmiany maka 127 na 150 (na początku żałowałem bo widok Łysego taki sam a i planety nie pokazały za dużo). Oglądałem Jowisza i kilka kulek M5, M53 i M3. Jowisz do północy był tak słaby, że przy 60x falował okropnie pokazując tylko dwa pasy i WCP. Kulki próbowałem atakować jednoocznie i z bino. Co najfajniejsze najlepszy widok kulek miałem w BCO 18:) Pomimo sporo mniejszej źrenicy i większej krotności niż w LET 28 mogłem ciekawiej przestudiować strukturę kulek. W bino jest potencjał na kulkach ale to muszę się zaopatrzyć a 32 mm plossle a najlepiej w Newtona 8 cali:) Jednak nie o tym chciałem napisać. Jowisz wczoraj pływał okropnie, czasami nawet z ledwością widziałem dwa pasy. Dopiero od 24:00 do 1:00 zaczęło się nieco poprawiać, WCP zaczęła odcinać się od pasa, jest biała przerwa między plamą a pasami, pierwszy raz to zobaczyłem własnie wczoraj. Myślę, że to dzięki sporej krotności z jaką obserwowałem, około 200x w bino. W maku 127 nigdy tego nie widziałem ale też nie oglądałem WCP powyżej krotności 120x którą uważam za seeingo-odporną. Dwa pasy w chwilach dobrej stabilności atmosfery doskonale widoczne ze zgrubieniami chmur gdzie kolor przechodzi w ciemnobrudny. Pociemnienie biegunowe przecięte dwoma (tak mi się wydawało, że dwoma ale nie jestem pewny) białymi pasami. Drugi biegun również łapie kolor. Były to chwilami ciekawe widoki i czułem potencjał w stosunku do mniejszego maka. Oglądałem w większości w Plosslach Omni 12.5 mm, ciekawe i wystarczające na tą chwilę okulary dla mnie dające sporą krotność i nie siejące odblaskami od Jowisza jak BCO (niestety ale to prawda). Delektowałem się widokiem i wtedy stało się. Przez jedną jedyną krótką, może niepełną sekundę powietrze stanęło w miejscu... Tak jak moje serducho. Jowisz stał się tak ostry i oczywisty że miałem wrażenie jakbym nigdy go nie oglądał. To było jak zdjęcie, zdążyłem przez tą sekundę jedynie spojrzeć na pociemnienie biegunowe, które pokazało się cholernie ciemne, ciemne jak nigdy dotąd z białymi owalami, pasem i nawet z nieregularnościami w kolorystyce poszczególnych obszarów tak jakby zawirowania w atmosferze. Nie mogłem się opanować, aż mnie ścisnęło w sercu dlaczego nie ma u nas dobrych warunków do obserwacji, stabilnej atmosfery. Ten obraz był jak migawka, już sam nie wiem czy to widziałem naprawdę czy naoglądałem się zdjęć Jowisza i mi się przysnęło przy okularze. To był tak cholernie bogaty w detale widok. Na co nam sprzęty za grube tysiące skoro atmosfera niszczy wszystko? Chyba dla takich krótkich sekund, które potrafią zmienić przeciętne obserwacje w nadzwyczajne doświadczenie.

Ja nawet w Skymaxie 150 przy około 110x i źrenicy 1.4 (takie mam najdłuższe okulary) wolę patrzeć na m42 czy m13 niż jednym okiem. Jest to zwyczajnie o wiele przyjemniejsze. To co musi dziać się w dużym lustrze?

Miała być super pogoda i super seeing, meteoblue zapowiadało 4 bądź 5 w pięciostopniowej skali. W piątek wieczorem poprawiłem kolimacje w maku na tyle, że już mi tak bardzo nie przeszkadza. Oglądałem od 3:30 do 5:00 rano. Okropny seeing, Jowisz pokazał pasy i pociemnienia jednak kolor był ledwie widoczny, przy 200x pasy wyglądały jak czarno białe. Cień Io na tarczy widoczny jako szara plama, czasami tylko pokazywał się ostro. WCP gdzieś tam majaczyła ale słabo widoczna i nie zwracalem na nią uwagi. Niestety ale czyste niebo to nie wszystko i seeing pokazał kto rządzi przy obserwacjach planetarnych. Marsa, Saturna i Księżyca oglądałem łącznie minute.

Mam szczęście do pobocznych:) tym razem poranne z dziś.

To tak odnośnie ładności Maka 150 w pokoju czy akurat tutaj w syialni:) ale fakt faktem pod ciemnym niebem każda synta rozniesie go w pył na DS. Przyjdzie czas na wymianę na SCT 8, ma jednak większe lustro i tym samym większą zdolność rozdzielczą. P.S. Bino dołożyłem dla szpanu:)

Dokładnie tak samo miałem, ostatecznie usiadłem razem z żoną do głosowania bo inaczej nie mogłem.

kieliszek a nie szklankę:) To jest taka mała różnica.

Jeśli ten teleskop miał służyć głównie do planet to raczej słaby wybór. Aberracja w achromacie F5 będzie okropna na powiększeniach planetarnych. Niżej właśnie BCO 6 mm bym nie schodził (czyli power lekko powyżej 100x). No nie wiem, niech posiadacze takich refraktorów się wypowiedzą. Miałem F5 80/400 i fiolet już przy ~40x zaczynał wychodzić. To raczej mocarz jeśli chodzi o szerokie pola.

Dziś rano miałem godzinę bez chmur. Głównym celem było przetestowanie Maka 150 na Jowiszu ale zerknąłem również na Marsa. Przy 200x w bino pokazał się jako fajna kulka z lewej strony widać było fazę planety. Ale co najlepsze zobaczyłem ciemny obszar. Poniżej wrzucam mniej więcej co widziałem zrobiony w paincie. Skoro już teraz coś widać myślę, że w czasie opozycji będzie na co popatrzeć. To ciemne nie było oczywiste przez cały czas, było widać jak powietrze przepływa przez obraz i czasami zamazywało widok. Nie mogę się doczekać lata.

Dziś z rana (4:20 - 5:15) odbyłem dziewiczą podróż do Jowisza z moim nowym nabytkiem Makiem 150. Kryje się potencjał w tym maczku, pokazał Jowisza mniej więcej podobnego do tego z postu wyżej czyli. Dwa pasy doskonale widoczne z czego na jednym było jakieś dziwne poczerwienienie na środku a na pewno nie była to WCP. Drugi pas, ten bardziej intensywny w kolorze pokazywał zgrubienia i pociemnienia, ponadto jedno jak i drugie pociemnienie biegunowe oddzielone białym pasem atmosfery. Powiedziałbym, że pokazał tyle samo detalu ile Mak 127, którego wczoraj odesłałem do nowego właściciela, w czasie opozycji. Czekam aż Jowisz będzie bliżej i będzie widoczny wieczorem i w nocy a nie nad ranem w brzasku dnia. Oglądałem w bino przy 140x i 200x. Przy 200x tylko jedna krawędź planety była ostra, druga delikatnie rozmazana co mnie zdziwiło bo faza 99% więc ten 1% nie powinien stanowić problemu.

Pierwsze poboczne w życiu:) super widok, po zrobieniu pamiątkowej foty jeszcze się nasiliło i pojawiło delikatnie z drugiej strony.

Dokładnie tak:) Ja nie potrafiłem cieszyć się 82 stopniami w UWAN 7 mm, może ESy pozwalają jakoś lepiej ogarnąć to pole. Za to 68 w GSO SV w bino było idealne:) Pentaxy chyba mają 65? Też fajne pole i w zupełności mi wystarczało. Hmmm tylko, że mi wystarcza nawet 42 stopnie w ortho więc moje zdanie odnośnie pola widzenia jest mało wartościowe

Na szczęście jest masa miejsc gdzie można się wszystkiego nauczyć. Szybko i wygodnie możesz dobrać sobie okulary np TU. Ustaw sobie swoje parametry teleskopu i teraz wystarczy tylko wstawiać parametry okularów które Cię interesują i masz wszystko jak na dłoni, źrenica i pogląd mniej więcej jak to będzie wyglądało. Np Taki ES 11-14 mm 82", idealne powiększenie, fajna źrenica i mega pole które już dla mnie jest za duże, oko nie ogarnia ale większość to lubi:)

Zwykłe polubienie posta nie wystarczy To trzeba osobistych gratulacji. Gratuluję sukcesów i liczę na kolejne "wielkie" wieści.