Łóżko może poczekać...

[M.Rudy]

Późno  wróciłem dziś z pracy. Zmęczenie daje się we znaki. Zjem coś,  wykąpie się i idę spać. Woda nie za gorąca, cudownie. Jeszcze tylko spojrzenie przez okno na niebo, przed snem nie mogę się oprzeć aby nie popatrzeć na gwiazdy. Ależ one piękne , dobrze że nie mieszkam w mieście, wyraźnie widać  Drogę Mleczną . Ech, może rozstawić jeszcze teleskopik,  szkoda nieba, jutro może się już zachmurzyć. Szybka decyzja, łóżko może jeszcze poczekać, wychodzę. Z początku nosiłem teleskop z domu na podwórko. Rozkładanie, składanie i znów wnoszenie na górę do domu. Teraz stoi pod ręką  zawsze gotowy do pracy. 

[M.Rudy]

Wystawiam go na podwórko, ustawianie na gwiazdę polarną. Zestrojenie lunetki celowniczej i  pierwsze spojrzenie przez okular.                                                                                                                                                                          Na początek Księżyc, pierwsza kwadra. 

Pięknie oświetlone formacje w pobliżu terminatora, wyraźnie zarysowane krawędzie i stożki  uderzeniowe w centrum  kraterów. Góry rzucają cień na równiny, muszą być naprawdę wielkie, ich cienie rozciągają się na wiele kilometrów. Dziś jeszcze nie widać krateru Kopernika. Bardzo lubię obserwować jego tak charakterystyczne okolice. Zastanawiam się niekiedy jak niewiele osób widziało ?z tak  bliska? naszego satelitę, z jego bogato ukształtowaną powierzchnią. Za każdym razem gdy pokazuję to któremuś z moich znajomych, który nigdy wcześniej nie patrzył przez teleskop, robi to na nim wielkie wrażenie. Wspaniałe kratery:  Kopernik,Erastothenes czy Gassendi

[M.Rudy]

Teraz przestawienie teleskopu na króla planet,  Jowisza. Zmieniam okular i już widzę ciemny pas okalający planetę. Jeszcze dwa lata temu można było podziwiać  oba charakterystyczne pasy ciemnych chmur na powierzchni planety. Teraz został już tylko jeden ale myślę ze to tylko stan przejściowy i wkrótce drugi pas wróci na swoje miejsce. Wokół Jowisza kotłują się cztery jego największe księżyce które odkrył Galileusz. 

Mamy tu Ganimedesa, Europę, Io i Callisto. Te cztery księżyce można zobaczyć już przez lornetkę z 10-cio krotnym powiększeniem. Ale dopiero przez teleskop zobaczymy np. cień  Ganimedesa wędrujący po powierzchni  Jowisza .

[M.Rudy]

Już druga, późno się zrobiło, rano musze znów do pracy. Zerknę jeszcze tylko na M31 Wielką mgławicę Andromedy  , M57 mgławicę planetarną w Lutni, M13 w Herkulesie i odstawiam telepa na miejsce. Można  oglądać  w Internecie nawet najpiękniejsze zdjęcia Jowisza czy Księżyca ale zobaczyć  to wszystko na żywo  gdy wzrok odbiera prawdziwy obraz a uszy słyszą odgłosy nocy  to zupełnie inna bajka.

Cykanie świerszczy na łące odgłos sowy ,świst przelatujących kaczek, szczekanie sarny w lesie?  gdy pierwszy raz usłyszałem sarnę miałem wrażenie jakby szczekał zachrypnięty pies z piekła rodem . Dopiero znajomy leśniczy wytłumaczył mi ze to sarna wydaje ten nieco przeraźliwy odgłos. Teraz  bardzo często słyszę gdy podchodzą blisko zabudowań. To może dziwne ale te wszystkie nocne odgłosy kojarzą mi się z astronomią, z gwieździstą nocą. Mało tego nawet kiedy czuję zapach sprayu na komary, gdy zamknę oczy widzę mój teleskop i rozgwieżdżone niebo. Przy teleskopie  czuję się integralną częścią wszechświata. Niestety rano zostają tylko piekące z niewyspania oczy i znów trzeba czekać na noc?                                                                                                                             

[krzysiekk24]

Jowisz zeszłoroczny ;D

[M.Rudy]

Plus za spostrzegawczosc :-) dokladnie z sierpnia 2010 ale i tekst wylezal sie w szufladzie hehe

[piotrkusiu]

Pięknie napisane.

A odgłosy zwierząt nocą są niesamowite, szczególnie jak się samemu stoi na polanie pośród lasu.

[bolid25]

A co to za refraktor?:)

[PiTeR]

Zazdroszcze wam tych obserwacij :) ja swoim sprzetem tez oblookalem juz ksiezyc i jowisza chociasz nie tak efektownie jak na waszych zdjeciach ale juz mam w planach zakup dobrego sprzetu czekam tylko na dobre oferty :) oczekuje na wasze dalsze relacje dzisiaj niebo zachmurzone takze chyba lipa. Apropo gdzie znajde droge mleczną ? (nie śmiać się z mojego pytania każdy z was kiedys miał taki problem jak nie był w temacie)

[ignisdei]

Apropo gdzie znajde droge mleczną ? (nie śmiać się z mojego pytania każdy z was kiedys miał taki problem jak nie był w temacie)

Z centrum Kalisza.. będzie ciężko.. ;D wyjedź za miasto kilkanaście km. i patrz w zenit: Warunek: dobra pogoda i całkowity brak Księżyca  :)

[PiTeR]

Nie mieszkam w centrum moge wyjsc na dach jakby co tylko nie mam puntku odniesienia (zenit mi nic nie mowi) uzywam programu Stellarium ale tam nic nie ma o drodze mlecznej :/

[polaris]

Jak to nie???

Oddal sobie widok nieba w Stellarium klawiszem PageDown do jakichś 150^o to zobaczysz Drogę Mleczną ;)

[ignisdei]

Ależ w STELLARIUM JEST PIĘKNIE ZAZNACZONY PAS PRZEJAŚNIENIA CENTRALNEGO obrazka!!!!

To droga mleczna obserwowana z Ziemi czyli środek talerza widziany z  jego obrzeża.. ;)

Wolisz konkretne granice zassij Cartes Du Ciel

[PiTeR]

Ale ze mnie placek  :-\ jak ktos cos podpowie to od razu lepiej juz kumam co i jak thx :)

[M.Rudy]

Faktycznie trzeba miec tylko w miare ciemne niebo a wtedy wystarczy zadrzec głowę wysoko i juz jak na dłoni mamy Droge Mleczna ciągnącą się z północnego wschodu na południowy zachód. Ja tez aby sfotografowac Droge wyskakuje na pobliską łąkę i oto jedno takie zdjęcie z wrzesnia tego roku :)  najjasniejsza gwiazda w tle to Altair. PiTeR czytaj duzo róznych postów na tym forum a wkrótce obraz nieba Ci sie napewno rozjaśni ( że tak sie wyrażę niefortunnie ;)

[Paweł Baran]

A koledzy to koledzy piszą o drodze mlecznej no cóż ja mieszkam na wsi i widziałem na żywo a nawet wszedłem w taką drogę mleczną, którą mój kotek niechcący zahaczył miseczkę pełną mleka no i cóż mleko się rozlało i miałem okazję widzieć drogę mleczną usłana gdzie nie gdzie bąbelkami, ktoś napisze no to pech, niech i tak będzie, zaś ja napiszę tak Galaktykę widziałem i widzę bez problemu drogę mleczną sam wszedłem na Ziemi a dokładniej w kuchni no i jaki ten świat jest dziwny patrzysz w niebo usłane gwiazdami a wchodzisz mleko rozlane przez kota. ;)

[krzysiekk24]

Jednym słowem" kotastrofa"

[M.Rudy]

A co to za refraktor?:)

Otóż to rosyjski TAŁ 100RS poczciwa maszyna ;)

[M.Rudy]

Ni chcąc zakładac nowego wątku wrzucam tutaj relację z moich ostatnich zmagań ze sprzetem i nauka fotografowania obiektów:

Ostatni wieczór był wspaniały. Po długim okresie deszczy i zasnutego

chmurami nieba, w końcu pokazały się gwiazdy. Długo czekałem na ten moment

ponieważ zależało mi na sprawdzeniu jak bardzo do Ziemi zbliżył sie Mars

i jak teraz wygląda jego tacza. Teraz mamy najlepsze warunki do jego

obserwacji bo jest w koniunkcji ze Słońcem czyli znajduje się najbliżej

Ziemi. W oczekiwaniu na wyłonienie się Marsa zza drzew postanowiłem

wypróbowac swój nowy mały nabytek czyli wężyk spustowy do Canona. Jest do

dość

ważny gadzet poniewaz pozwala na uzyskanie dłuższych czasów naswietlania

co w

astrofoto jest warunkiem dobrych zdjeć. Wczorajsza sesja nie była wiec

nastawiona na jakiś konkretny obiekt a raczej testem nowych możliwości.

Mamy zatem w kolekcji zdjęć wiele róznorodnych obiektów i tak na pierwszy

rzut poszła Międzynarodowa Stacja Kosmiczna. No tutaj to już była zupełna

partyzantka, to była pierwsza moja próba uchwycenia stacji w locie i

zrobienie zdjeć lustrzanką zamocowaną w ognisku głównym Tała.  Jak się

okazało brak doświadczenia spowodował ze zastosowałem zbyt krótkie czasy i

stacja jest ledwie widoczna jako nieregularny kształt majaczący na orbicie.

Wrzucam jednak to zdjecie bo to moje pierwsze wykonane ta metodą a licze że

będą wkrótce lepsze. Kolejnym obiektem była królująca na niebie koniunkcja

Jowisza, Księżyca i Wenus. Skoro obie planety tak biły po oczach tez

uwieczniłem je na zdjęciach:)

[M.Rudy]

Wenus i Jowisz oraz test długich czasów na Orionie

[M.Rudy]

Czasy powyżej 2 min nie spowodowały zbyt dużego przesuniecia gwiazd w

ogniskowej 75mm a więc przy dokładnym ustawieniu montazu teleskopu moge z

powodzeniem pomeczyc Oriona którejś nocy i uzyskac ciekawe zdjecia.

Skoro miałem już Oriona w zasięgu teleskopu,

nie mogłem pokusic się o strzelenie M42 na czasach

dłuższych niz te 30 sek które mogłem uzyskiwac bez wężyka.

Więc fotka M42 jest wynikiem stackowania kilku zdjec z czasami ok 2 min.

Następnie ustawiłem teleskop na M31 i tez przetestowałem mozilwosc

stosowania długich czasów.

Na zdjeciu załapał sie jakis satelita jako cieniutka linia wzdłuz zdjecia.

[M.Rudy]

cd

[M.Rudy]

W koncu ok 21:30 zza lasu ukazał się Mars i już dośc wysoko świecił

pieknym pomarańczowym światłem

Na jego powierzchni widac jasną czape lodową a takze ciemne obszary

zastygłej lawy,

które pieknie kontrastują z jaśnieszymi piaskami. Jest to naprawde

najlepszy czas na obserwacje tych trzech planet

które teraz mozemy podziwiać tuz po zachodzie Słonca a Marsa wieczorem i

wcale nie potrzeba zarywać nocy, no chyba że ktos ma ochcotę na Saturna to

po północy jest juz na tyle wysoko ze mozna z powodzeniem prowadzic

obserwacje teleskopowe.