Ranking użytkowników

Chyba pomyliłes konkursy ze swoim Orionem ?

Jest jeden znaczący plus tej pogody. Może być tylko lepiej.

Hm...Zdjęcie kicha...Rozproszone światło od Księżyca w gęstwinie cirrusów. Wielki szum i ogólnie kaszana, ale coś tam widać. Może pogoda jeszcze pozwoli mi, na lepsze fotki. 1x180 sek, Gain 250

Mój pierwszy raz z tą konstelacją. Obrobiony na szybko (byłem cholernie ciekaw jak wyjdzie) materiał z dzisiejszej nocki; było naprawdę nieźle - sucho i ciepło jak na koniec października, a mgły udało się zostawić w dole. Ok. 2,5 h materiału w klatkach po 180 sekund. Wreszcie dorobiłem się guidera, więc nic się nie zmarnowało. ? Reszta jak zwykle - 6d mod plus Samyang 135 mm, zawieszone na SWSA. Chyba obleci? Oczywiście zdaję sobie sprawę, że M 42 jest przepalona (powalczę z tym), a godzinka dodatkowego materiału wcale by nie zaszkodziła. wersja nr 2 - po roku z hakiem ?

Materiał z 04.11.2020 Zgniły niż załatwił Nas na dobre. Około 15 listopada wielkość kątowa Marsa będzie porównywalna z z Marsem w opozycji w 2022 . Jeżeli będzie okazja ,warto nasze armaty wystawić , chociażby po to żeby mieć odniesienie do tego co nas będzie czekać za 2 lata. Mars z prawej to publikowany wcześniej , natomiast z lewej to nowa obróbka. Marsa z lewej 2020-11-04-2224_5 UTC Mars z prawej 2020-11-04-2131_9 UTC

Dobrze że wtedy się udało wyskoczyć z @polaris i @Thomas bo bym skisł tyle czekając żeby chociaż zerknąć w okular ?

Gnije bardzo powoli : )

Jeszcze trochę i zrobię kieliszki z okularów : ) Może wtedy nie będą bezczynnie leżeć : )

Może sesja nie do końca księżycowa, ale w dużej mierze jednak tak ? Sesja przydomowa

Wczorajszy wieczór i brak chmur. Wreszcie. Piękny zachód słońca, które jeszcze majaczyło nad horyzontem a ja już targałem teleskop na taras. Rozstawiony i już patrzę w okulary. Pierwszy w oczy włazi łysy. Pcha się tak, że trudno na niego nie zerknąć. I jak zacząłem zerkać to już przepadłem całkowicie i tylko on pochłonął cały wieczór. W małym powiększeniu (okular 30mm) łysy na tle błękitu i pierwsze spostrzeżenie - Chyba nie jest tak źle z seeingiem. Okular 6,7mm (z barlowem 2x) i podróż wzdłuż terminatora wskazuje, że nie jest tak różowo ale są "momenty" aż dech zapiera. Patrze patrze i nagle zdziwienie a co to? Może dla niektórych to nic nowego ale dla mnie opad szczeki. Clavius! Powiecie co Clavius? Sam w sobie drugi co do wielkości krater na widocznej stronie (chyba tak jest ) a mnie zaskoczył sierp kraterów wewnątrz, Zaczynając od Rutherfurd'a włączam LunarMapHD i zaczyna się podróż. Dalej Claviusy D, C, N, J i perełka na końcu nieopisana aplikacji. Rozmiary ich od 47 poprzez 28, 21, 12 do chyba 5-6 km ta nieopisana perełka. Szukam kolejnych Claviusów bo skoro są te to powinny być i inne Ku swojemu zaskoczeniu nagle obraz wyostrza się tak, że dostrzegam grupkę ziarenek piasku ale z wyraźnymi krawędziami układającymi się na kształt "plusa" lub "iksa". Największy z nich najbardziej na południe to Clavius X (6,5km). Jak się później okazuje (Wiki) jego nazwa własnie od tego iksa z kraterów pochodzi. Ziarenka pewnie po parę kilometrów (wizualnie ok wielkości promienia Claviusa X czyli jakieś 3 km) ale zaskoczyły mnie bardzo bo wcześniej nie dostrzegałem tak małych szczegółów. I one pochłonęły cały mój czas a raczej wyczekiwanie na te momenty ostrości kiedy były wyraźne Odkrywania Księżyca ponoć nigdy dość a ja dopiero zaczynam. Ostrości wszystkim.

Wczoraj udało mi się poobserwować Księżyc. Przepięknie oświetlone regiony wzdłuż terminatora, bogactwo szczegółów niewspółmierne do obserwacji głębokiego nieba. Przy zmiennym seeingu postanowiłem sprawdzić jaką uda mi się wycisnąć rozdzielczość z 8" @206x. Udało mi się dostrzec i rozpoznać niepunktowo kratery Encke M (3,3 km) i Herigonius K (3,1 km).