lukost

Opcja numer 2 to montaż paralityczny - och, sorry, paralaktyczny; dla początkującego najłatwiejszy w użytkowaniu będzie montaż Dobsona, czyli te białe płyty wiórowe stojące na podłodze, które budzą Twój niepokój. ;)

Witaj na forum. Twój faworyt numer 1 nie ma montażu ani okularów, z kolei faworyt nr 2 troszkę upierdliwy w użytkowaniu będzie, no i możliwości ma nieporównywalnie mniejsze od ośmiocalowego lustra. Uczyń zatem swym faworytem numer 4 (tym bardziej, że stówkę z ceny spokojnie powinno dać się jeszcze urwać), kup go i ciesz się niebem.

Laser już u mnie jest - Darek, dzięki! Jako opiekun konkursu postanowiłem pozwolić sobie na pewną samowolkę - otóż po zakończeniu tegorocznej edycji zamierzam ufundować autorowi wybranej przeze mnie (no, może w konsultacji z Marasem) relacji nagrodę w postaci dowolnej książki o tematyce związanej z astronomią o wartości do 200 zł, którą wybierze sobie wskazana przeze mnie (lub nas) osoba. Nie będzie to miało nic wspólnego z wynikami głosowania - ot, taki kaprys. :)

O tak, to był wspaniały wątek - deklasował nasz Roweselacz, a nawet wpisy kolegi E. na Astropolis... Można było przykładowo dowiedzieć się, że od zrobienia sobie tatuażu już tylko krok do zostania miłośnikiem abażurów z ludzkiej skóry, produkowanych - zdaniem autora postu - przez doktora Mengele itp. itd. :)

A co, planujesz już sesję na lato 2016? ;) Ale czemu nie, przeca wiesz, że tak naprawdę to je lubię. A które planetarki bierzesz na warsztat? Z tego co pamiętam kilka jest w zasięgu większej lornety, ale to maleństwa...

Ech, Paweł, a jeszcze całkiem niedawno napisałbyś o położonej tuż obok Kociego Oka galaktyce spiralnej z poprzeczką NGC 6552 (1,0' × 0,7', 13,8mag), że o pobliskich NGC 6598 (13,1mag) i NGC 6621/6622 (Arp 81, 13,2mag) nie wspomnę. Cała ta drobnica jest możliwa do wyłapania w teleskopie 12/13". Szczególnie Arp wart jest chwili uwagi, choć nawet w -nastocalowcu to tylko subtelnie zarysowana, nieco podłużna, maleńka mgiełka. Za to na zdjęciu wykonanym przez HST.... - no zobaczcie sami.

Z ciekawości siadłem i policzyłem, ile w końcu tych planetarek w Orle wyłuskałem. No dobra, wygrałeś - mam tylko 18 obiektów.

Na tej półce stoi jeszcze poradnik dla startujących w naszym konkursie "wizualnym". Kupujcie - Panas już go ma. :)

O, jednak go wypuścili??? :)

Marku, gdybym zsumował ilość "zaliczonych" w tej konstelacji planetarek, wynik byłby zapewne podobny. PS A jedna z nich (NGC 6781) raczyła się nawet ukazać w lornecie 15x70 (z filtrami OIII, rzecz jasna). Czy ta konkretna obserwacja rozgrzesza mnie choć w minimalnym stopniu? ;)

A po drodze było jeszcze to... http://apod.nasa.gov/apod/ap151014.html

Darek, Olek - wielkie dzięki! Cholerka, tylko co tu napisać, by samemu nie otrzeć się o science - fiction? Na niebie cały czas chmurwy, a światełka w tunelu nie widać... PS Nie wiem jak wy, ale ja się domyślam, kim jest ów tajemniczy, zamknięty w najgłębszej piwnicy, wśród osadzających się na ścianach pasm gęstego, ciemnego pyłu, osobnik...

Chiński robotnik nie chce już pracować za miskę ryżu, a koszty trzeba trzymać w ryzach. No i patrz pan, kogo zatrudniają przy montowaniu...

Ależ ja nie odstraszam, wręcz przeciwnie - zwyczajnie zachęcam czytających do obejrzenia tej parki pod naprawdę ciemnym niebem, gdzie zdecydowanie zyskuje na wyrazistości i urodzie. W poprzednim poście pisałem o obserwacjach w kontekście nastocalowców, ale warto też wykorzystać mniejsze sprzęty; obserwując jesienią 2013 r. przez achromat 80/400 zanotowałem, że zerknąłem na dwa klasyki letniego nieba, mianowicie gromadę NGC 6939 i galaktykę 6946. Oba obiekty pięknie zaprezentowały się w szerokim polu Naglera 12 mm. Mimo niskiego powiększenia nie było wątpliwości, który z nich to gromadka, a który galaktyka. Podczas wrześniowej sesji w Czytogarbie (z wykorzystaniem refraktora 150/750) też poświęciliśmy chwilkę na prawdziwą ozdobę późnoletniego i jesiennego nieba ? wspaniałą parkę składającą się z galaktyki Fajerwerk (NGC 6946) i gromady otwartej NGC 6939, zlokalizowaną na cefeuszowo ? łabędzim pograniczu. Dla takich właśnie obiektów stworzono krótkie achromaty ? szerokie pole Maxvisiona i Naglera 12 mm pozwoliło cieszyć się oboma obiektami jednocześnie. Szczególnie Nagler świetnie się spisał ? przy powiększeniu 62x nie było najmniejszych wątpliwości, która plamka jest galaktyką, a z której wybijają się skrzące jak diamentowy pył gwiazdki.

Bledziuśkie jakieś takie wydają się być na tym szkicu... Obserwowałem je ostatnio kilkakrotnie pod dobrym niebem przez lornetę 15x70 i słowo daję - wyraźniejsze były. A na Fireworks Galaxy (a co, napiszę po ichniemu - wyjdzie, jaki jezdem światowy i że literaturę tamtejszom czytuję ;) ) warto zerknąć z pomocą dużego lustra - mamy wówczas szansę dostrzec dość wyraźny zarys ramion spiralnych. W 12/13 calach są łatwe, ale tak coś kojarzę, że i 10 cali też dało radę.

A jeśli nie to spotkajmy się w okolicy styczniowego nowiu gdzieś w Beskidzie Niskim. Ja i Jurek (Krater) będziemy na pewno, Piotrek Guzik pewnie też.

Będzie powtórka najbliższej zimy? I ewentualnie gdzie/kiedy?

U mnie ten ATM już dwa tygodnie bez przerwy trwa...

made in? :) toż to będzie najprawdziwsze dziecko FA! :)

Mówisz i masz, teraz lepiej? :)

Immer langsam voran - jak mawiał Maks Baum w "Ziemi obiecanej". : ) Poprawisz w wolnej chwili, bo warto - jak dla mnie był to jeden z najlepszych artykułów, jakie dotychczas ukazały się w "Astronomii". Ten konkretny numer mam zresztą odłożony na wierzchu gazetowego stosiku, bo często wracam do tekstu i korzystam z mapek.

O widzisz, to jest cenna opinia. Na ten moment myślę raczej o typowym albumie pamiątkowym, bo przygotowanie przewodnika obserwacyjnego to już poważniejsza sprawa. Choć kto wie, gdyby podzielić go na kilka części (obiekty okołobiegunowe, a następnie według pór roku), a każdą część przygotowałby ktoś inny (np. spośród załogi Obiektu tygodnia)? Hmm, trza pomyśleć...