Blondas

Wessel, ale nikt nie powiedział, że masz uchwycić całą planetę, skieruj sprzęt w dół i wal, nawet bez guidingu.

No udało się. Dwie noce temu trafiłem na Wolinie bezchmurną, a przy tym ciepłą nockę i spędziłem miłe 2 godziny leżąc z lornetka na trawie. Tym razem była ewidentna, piękne ciemne pasmo wyróżniające się z tła gwiazd. O nieregularnym przebiegu, w kształcie przypominała kij hokejowy. Wracałem do niej wielokrotnie. Potem czesałem lornetką resztę nieba w kilku miejscach widziałem podobne obszary. Nie nazwę ich teraz, ale mają ciemne mgławice coś w sobie. Grunt to ciemne niebo.

Przyjrzałem się 2 dni przez Nikona EX 10x50 temu haczykowi na ryby będąc na Wolinie. Wreszcie udało mi się zobaczyć te dolne gwiazdy tworzące haczyk. Niniejszym dołączam do grona haczykowców.

Poza tym co przeszkadza koledze, zaawansowanemu astromaniakowi zalogować się i samemu zadać pytania i odpowiedzieć na różne inne?

Poza tym to nadal planeta, tylko karłowata, nieco zdegradowana. Tak jak karłowaty człowiek nadal jest człowiekiem, tak karłowata planeta nadal jest planetą.

Próbowałem podchodzić do B168, ale to nie na moje niebo. Była nieco za bardzo w kierunku Krakowa od zenitu, widać brak gwiazd, ale bez kształtów. Nacieszyłem się za to M39 i kilkoma pobliskimi otwartymi.

No, w takim Hobbicie też jest trochę prawdy, bo przecież na koniach jeżdżą, ale to nie znaczy, że pod mostami mieszkają trole.

Jak zwał, tak zwał. A co mi przypomina to inna historia. Grunt, że warto na niego popatrzeć.

Dla mnie to kij hokejowy, ode mnie słabo widać to dolne zagięcie. Niedalej jak wczoraj się mu przyglądałem. M11 jest fajnym zwieńczeniem.

Widać gołym okiem na dobrym niebie, całkiem kształtne przejaśnienie.

Nie pisałem, że w nim, tak ogólnie, z niezdrowej ciekawości [emoji1]

A żona co sobie w zamian zrobiła? Skoro każdemu się coś należy? :-P A dzieło Ci fajne wyszło.

Trudno nie czytać Wiedźmina. Jeżeli lubisz fantasy to zdecydowanie polecam Opowieści z meekhańskiego pogranicza Roberta Wegnera, właśnie zacząłem czytać 4. tom, świeżo wydany.

E, chyba szybciej ta Achaja, bo wciąga niesamowicie. Niestety z tomu na tom coraz gorzej. Trylogię ryfterów przeczytałem, świat opisany bardzo dobrze, jednak akcja średnio mnie wciągnęła. Zacząłem Lód Dukaja, ale poddałem się po 40%. Przerost formy nad treścią.

Napój zlotu to dobry pomysł. Ostatnio w Bieszczadach napojem zlotu było piwo browaru Ursa Major. Całkiem niezłe.

Jak dla mnie warkocz jest widoczny w lornetce 10x50, w lewo skierowany. W teleskopie pięknie widoczne jasne jądro i ewidentnie zielony kolor. Gołym okiem widoczna bez problemu. Oj dawno takiego nieba nie było nad Krakowem.

Kruca bomba, też się spóźniłem, ale przyjmij szczere życzenia kolejnych sukcesów. Sto lat.

To i ja się przyłączę do życzeń. Ciemnego nieba i spełnienia marzeń.

Wg mnie Gra Endera to pozycja łatwa, nawet dla młodzieży, ale rzeczywiście świetne czytadło. Kolejne dwie rewelacyjne, dużo lepiej mi się je czytało, natomiast przekombinowany jest Ksenocyd.

Fajne fotki. Ta grupa też świetnie prezentuje się w Luncie. Dużo czasu jej dzisiaj poświęciłem, ponadto towarzyszyła jej duża, łukowata protuberancja.

Ja ostatnio oglądałem go na Krecie, w 10x50. Na tak fajnym niebem widoczny bez problemu, bez pociemnienia w centrum. Na niebie podmiejskim pod domem dla mnie nie do zobaczenia.

Generalnie rzadko obserwuję ciemne mgławice. Rzadko to i tak za dużo powiedziane. Sam dotychczas nigdy tego nie robiłem. Raz na obserwacjach z Pawłem Trybusem oglądaliśmy kilka przez jego lornetę i mam wrażenie, że były niezłe odcięte od tła gwiazd. Może to dzięki efektowi bino i przestrzenności obrazu, wyglądało jak na zdjęciu.

Próba podjęta. Wybrałem się 12 km od wybrzeża w góry. Jednak zachodnia Kreta jest taka sobie na obserwacje. Mocno daje łuna od Chani i z zachodniego wybrzeża. Na szczęście południe było bez łuny. Ciut zasłonięte przez górę, zatem władowałem się w winnicę, żeby poprawić sobie widoczność. Trzeba było stać, bo na ziemi były jakieś kolczaste rośliny. Zasięg niezły. M13 widoczna gołym okiem, widoczna też gwiazdka w głowie Smoka. W lornetce 10x50 dobrze widać NGC 6520 jako drobną mgiełkę i na prawo od niej jest jasna gwiazda wyraźnie oddzielona ciemnym obszarem. Nie jest to jednak taki ewidentny kleks oddzielający się od mocno zagwieżdżonego obszaru wokół. Tu brakuje przede wszystkim powiększenia. Gromada z gwiazdą zajmują niewielką część pola widzenia.

Ja jestem zachwycony M6. Na południu Europy jest dość wysoko i świetnie się prezentuje w 10x50. W środku robi się piękny krzyż z gwiazd. Z Polski mogłem ją tylko zaliczać. Tutaj jest głównym przedmiotem obserwacji. M7 to fajna mgiełka, ale nie tak spektakularna. Kolejny przedmiot zachwytu to opisywana M22. Jest tu olbrzymia. Dużo bardziej efektowna niż M13. Tym bardziej, że ma bogate towarzystwo gwiazd. Spróbuję zapolować na Kleksa.

Siedzę sobie teraz na Krecie. Niestety pod niezbyt fajnym niebem no i sobie zapolowałem na kometę. Nawet przy wielu światłach wokół widać ją wyraźnie. Trzeba wyznaczyć trójkąt równoboczny, którego dolny bok utworzony jest przez dwie "dolne" gwiazdy Kasjopei. W jego szczycie w lornetce 10x50 widać wyraźny trójkąt z gwiazd. Po lewej stronie szczytowej gwiazdy widać wyraźnie głowę komety jako rozmytą mgiełkę. Bez warkocza niestety.