Mały EDek, Veil i planety

[Mareg]

Od paru dni przy mojej ulicy nie działa oświetlenie, więc bardzo wzrosła determinacja obserwacyjna i dziś w nocy cierpliwie czekałem na jakieś dziury w chmurach.
Koło trzeciej rano niebo przetarło się na tyle, że wystawiłem EDka 80. Zenit był czysty, w zenicie Łabędź, w Łabędziu Veil nie widziany od tylu miesięcy, więc od razu w wyciąg poleciał XW 30 i OIII Lumicona i po raz pierwszy pod niebem 20 mag/arcsec^2 spróbowałem uderzyć w Veila małym refraktorkiem.
No i od razu pokazały się obie części, których jaśniejsze partie były widoczne nawet na wprost. Jeszcze lepsze obrazy były w APM XWA 20 (x30, źrenica 2.7), bo tło pociemniało i pokazał się lekki detal pomimo tego, że niebo nie było całkowicie czyste i walały się cirrusy.
Niestety niebo już jaśniało i w takiej konfiguracji zdążyłem jeszcze tylko zerknąć na M27 i M57.

Ale szczęście mi dalej dopisywało, bo chmury od południa zeszły na tyle nisko, że pokazał się Saturn !
Od ostatniego sezonu jego pierścienie się jeszcze bardziej ustawiły do nas bokiem i kulka planety więcej wystaje poza nie od dołu.
Na początku obraz bardzo falował i aberka atmosferyczna dokuczała, ale z czasem obraz się wyraźnie poprawiał, tak że w którymś momencie XW 5 (x120) został zamieniony na XW 3.5 (x170).
O 4:30, kiedy kończyłem obserwacje Saturn był już 21° nad horyzontem. Do tego czasu dało się wyłuskać pierścienie na tle planety, pas równikowy, namiastki Cassiniego i bardzo wyraźnego Tytana, pomimo jego 9.2 mag i już całkiem jasnego nieba.

Konkurencję dla Saturna robił Jowisz, ale że był niżej położony, to niestety jakość jego obrazu była wyraźnie gorsza.
Wszystko co dało się wypatrzeć to dwa pasy.

Całkiem niedaleko Jowisza był jeszcze Mars, ale jego pomarańczowa tarczka była malusieńka.
Pod koniec obserwacji aberka atmosferyczna ustąpiła prawie całkowicie, ale jedyne co można było dostrzec to okrągłą tarczę bez szans na jakikolwiek detal.

A na koniec chmury były tak miłe, że odsłoniły Wenus.
O 4:30 była tylko 9° stopni nad horyzontem, co przy jej jasności robiło z niej falującą tęczę.
Na takie okazje mam czerwony filtr Baadera Longpass 610 nm, który i tym razem nie zawiódł.
Dłuższe fale są mniej wrażliwe na działanie atmosfery i Wenus pokazała fazę. Jej obwódka dalej sporo falowała, ale faza była teraz wyraźnie widoczna.

Pomiędzy planetami od czasu do czasu spoglądałem na nisko położony Księżyc, także po to aby skorygować ostrość, bo na jego szczegółach dawało się to robić najpewniej.
 

Edytowane 23 Maja 2022 przez Mareg

[Maciek_Cz]

@Mareg zazdraszczam planet i starzejącego się Księżyca. Muszę wpaść w ciąg obserwacyjny. Może dzisiaj coś popróbuję bo mam okularek do przetestowania.
Czyli Saturn z roku na rok będzie pokazywał coraz więcej bieguna i pierścieni? To super wiadomość.

[Mareg]

18 minut temu, Maciek_Cz napisał:

(...)
Czyli Saturn z roku na rok będzie pokazywał coraz więcej bieguna i pierścieni? To super wiadomość.

Niestety, wręcz przeciwnie.
Pisząc "pierścienie się jeszcze bardziej pochyliły" miałem na myśli "pochyliły w stronę równika", czyli raczej wyprostowały.
Tę niejasność pozwoliłem sobie zedytować.

Jak na szybko sprawdzam orientację Saturna w SkySafari przewijając miesiące w kalendarzu, to widzę, że najbardziej "z boku" pierścienie będą gdzieś koło połowy 2024 roku, ale będzie to jednak trochę więcej niż cieniutka kreska.
 

[Maciek_Cz]

Szkoda, a już sobie smaku narobiłem?

[JSC]

Nie ma tego złego... za to będą widoczne pasy na planecie zarazem poludniowe jak i polnocne. To znaczy mam taką nadzieję ?

Edytowane 23 Maja 2022 przez JSC

[Hagen]

Zeby tak u mnie to świetlne cholerstwo chciało zdechnąć choć tak na jedną noc!!! Ech!!! 

[Charon_X]

W dniu 23.05.2022 o 06:22, Mareg napisał:

Od paru dni przy mojej ulicy nie działa oświetlenie, więc bardzo wzrosła determinacja obserwacyjna i dziś w nocy cierpliwie czekałem na jakieś dziury w chmurach.
Koło trzeciej rano niebo przetarło się na tyle, że wystawiłem EDka 80. Zenit był czysty, w zenicie Łabędź, w Łabędziu Veil nie widziany od tylu miesięcy, więc od razu w wyciąg poleciał XW 30 i OIII Lumicona i po raz pierwszy pod niebem 20 mag/arcsec^2 spróbowałem uderzyć w Veila małym refraktorkiem.
No i od razu pokazały się obie części, których jaśniejsze partie były widoczne nawet na wprost. Jeszcze lepsze obrazy były w APM XWA 20 (x30, źrenica 2.7), bo tło pociemniało i pokazał się lekki detal pomimo tego, że niebo nie było całkowicie czyste i walały się cirrusy.
Niestety niebo już jaśniało i w takiej konfiguracji zdążyłem jeszcze tylko zerknąć na M27 i M57.

Ale szczęście mi dalej dopisywało, bo chmury od południa zeszły na tyle nisko, że pokazał się Saturn !
Od ostatniego sezonu jego pierścienie się jeszcze bardziej ustawiły do nas bokiem i kulka planety więcej wystaje poza nie od dołu.
Na początku obraz bardzo falował i aberka atmosferyczna dokuczała, ale z czasem obraz się wyraźnie poprawiał, tak że w którymś momencie XW 5 (x120) został zamieniony na XW 3.5 (x170).
O 4:30, kiedy kończyłem obserwacje Saturn był już 21° nad horyzontem. Do tego czasu dało się wyłuskać pierścienie na tle planety, pas równikowy, namiastki Cassiniego i bardzo wyraźnego Tytana, pomimo jego 9.2 mag i już całkiem jasnego nieba.

Konkurencję dla Saturna robił Jowisz, ale że był niżej położony, to niestety jakość jego obrazu była wyraźnie gorsza.
Wszystko co dało się wypatrzeć to dwa pasy.

Całkiem niedaleko Jowisza był jeszcze Mars, ale jego pomarańczowa tarczka była malusieńka.
Pod koniec obserwacji aberka atmosferyczna ustąpiła prawie całkowicie, ale jedyne co można było dostrzec to okrągłą tarczę bez szans na jakikolwiek detal.

A na koniec chmury były tak miłe, że odsłoniły Wenus.
O 4:30 była tylko 9° stopni nad horyzontem, co przy jej jasności robiło z niej falującą tęczę.
Na takie okazje mam czerwony filtr Baadera Longpass 610 nm, który i tym razem nie zawiódł.
Dłuższe fale są mniej wrażliwe na działanie atmosfery i Wenus pokazała fazę. Jej obwódka dalej sporo falowała, ale faza była teraz wyraźnie widoczna.

Pomiędzy planetami od czasu do czasu spoglądałem na nisko położony Księżyc, także po to aby skorygować ostrość, bo na jego szczegółach dawało się to robić najpewniej.
 

 

O 3 masz jeszcze ciemne niebo o tej porze ? Nawet nie sprawdziłem wczoraj, że był Saturn, Jowisza widziałem i obok był Mars, w małym APO 60/360 ibue planety złapały się w 1 polu. Wiatr już się zerwał nad ranem i seeing bardzo kiepski. Poza tym chmury mocno przeszkadzały.  

[Mareg]

38 minut temu, Charon_X napisał:

O 3 masz jeszcze ciemne niebo o tej porze ? Nawet nie sprawdziłem wczoraj, że był Saturn, Jowisza widziałem i obok był Mars, w małym APO 60/360 ibue planety złapały się w 1 polu. Wiatr już się zerwał nad ranem i seeing bardzo kiepski. Poza tym chmury mocno przeszkadzały.  

Między Koszalinem a moją podkrakowską wsią jest ponad 4 stopnie...
Ale prawda, że nie było całkiem ciemno, bo o 3-ciej Słońce było już tylko 12 stopnie pod horyzontem.
Dlatego tym bardziej mnie zdziwiło, że Veil był tak wyraźny.