Ranking użytkowników

Kochani! Co tu dużo gadać - Plejady i już 🙂 Nawet dla "kociego oka" jest to wdzięczny cel w szerokim kadrze. Materiał zbierany w kilku sesjach z lat 2022-2023 (ostatnia pochodzi z 18 listopada ub. roku). W sumie 95 klatek z Nikona D700 + RedCat 51 po 150-180 sekund na ISO 1600, prowadzone przez AstroTrac 360 Camera Tracker - bez guidingu. Warunki były bardzo zróżnicowane (przejrzystość powietrza, niekiedy jakiś ulotny Cirrus/Cirrostratus się przyplątał), stąd m.in. halo wokół jasnych gwiazd. A oto wersja z opisem: I jeszcze ciekawostka: 16 lutego wieczorem dojdzie do bliskiego złączenia Księżyca w pierwszej kwadrze z Plejadami, które w ludowej tradycji znane były m.in. jako... Baby 😉 O szczegółach mówię w filmowym kalendarzu astronomicznym - zapraszam! Czystego nieba 🙂

Po kilku latach od ostatniego zdjęcia M42 postanowiłem ponownie wrócić do Wielkiej Mgławicy w Orionie. Największą przeszkodą była oczywiście pogoda oraz fakt, że Orion wisi u mnie centralnie nad miastem. W styczniu po dwóch nowiowych nocach w których paliłem Plejady kolejna miała mieć warunki tylko do północy. Postanowiłem złapać kilka klatek M45 i zobaczyć czy jest sens robić to nad miastem. Okazało się, że warunki były całą noc i uzbierały się 52 klatki naświetlane po 5 minut. Poniżej wrzucam co osiągnąłem z teleskopu TSQ80 i kamerki QHY183C na montażu EQ6Pro pod niebem Bortle 5. Wydaje mi się, że wyszło całkiem przyzwoicie pomimo przepalenia trapezu.

Wiadomo, że czasami materiał musi poleżeć swoje, żeby "nabrać mocy urzędowej" Ten matriał czas mia aż nadto bo czekał od 2021-10-09. Co prawda pierwsze próby obróbki już były ale nie byłem z nich zadowolony. Ostatnia pogoda i dodatkowo zakup BlurXterminator i NoiseXterminator zadziałały mobilizująco 🙂 Co do technikalii to jest to stack 113 z 150 5 sekndowych klatek z ZWO ASI 290mm. Tuba optyczna SW 1200/200 powieszona na EQ6-R. Stackowane w DSS następnie obróbka PixInsight, GraXpert, BlurXterminator i NoiseXterminator

Juz 5 mm to za duze powiekszenie (x180) stad problem z ustawieniem ostrości, szzegolnie jeśli wciaz obserwujesz w pomieszczeniu co stanowczo odradzamy takze nie mysl narazie o barlowach . Ksiezyce Jowisza( mowa oczywiscie o 4 galileuszowych bo Jupek ma ich znacznie wiecej )widac na luzie w lornetce 10x50 chyba ze myslisz o ich tarczkach jesli tak to jest mozliwe ale jedynie z teleskopem i seeingiem pozwalającym na znaczne powiększenia. Do 130/900 do planet ksiezyca celowałbym w plosa 7-8 mm np VIXEN NPL 8 mm, rozsądny do sprzetu i wiekszosci seeingu power

Dodałem do zestawienia obiekty z moich sesji obserwacyjnych z 2023 roku. Kilka spod nieba Bortle 3. Pełne relacje z mapkami i zdjęciami dostępne są na www.astronoce.pl/obserwacje.php. Nie był to szczególnie bogaty w obserwacje rok, chociaż nieco ciekawych obiektów padło. Zapraszam do lektury i czerpania z niej inspiracji.

Plejady - córki tytana Atlasa i Plejone, towarzyszki bogini Artemidy, ścigane przez Oriona zostały zamienione przez Zeusa w gwiazdy i umieszczone na niebie. To jedna z wielu historii dotycząca najbardziej znanej gromady otwartej nieba zimowego. Inaczej nazywane Siedmioma Siostrami, znajdują się w marce producenta aut - po japońsku Subaru, często przez laików mylone z asteryzmem Małego Wozu. Znajdują się w gwiazdozbiorze Byka nieopodal Hiad, które również były córkami Atlasa. Gromada około 500 młodych gwiazd oddalonych od Ziemi o 444 lata świetlne. Wiele z nich to niebieskie nadolbrzymy, którym zawdzięczamy kolor otaczającej je mgławicy refleksyjnej. Zagadka: gdzie na zdjęciu jest galaktyka oddalona o 280 milionów lat świetlnych? Technikalia: 85x300s, TSQ80, QHY183C, EQ6Pro, guidowane. Processing: Maksim DL, Pixinsight. Klatki wykonane w nocy z 9 na 10 stycznia.

Mareg, dzięki za szybką odpowiedź. Redukcja z linku zamówiona.

Coś mi umknęło czy znalazłeś patent na time travel?

Mi się to zdarzyło raz. Pięknie świecący Jowisz i szansa na Saturna (którego jeszcze nie udało się zobaczyć). Wystawione, przygotowane... udało się rzucić okiem przez 3 min i koniec zabawy. Ale zawsze szukam co mogę z takiej sytuacji wyciągnąć, nauczyć się. Np. zauważyłem, że mimo chmur czasami udaje mi się przez mojego 8'' Newtona zobaczyć tarczę Jowisza. Potem przyszła zabawa na wypróbowanie przystawki do smartfona i spróbować strzelić kilka fotek oknom sąsiadów, by sprawdzić konfigurację okularów, barlowów i jak z tym sobie radzi telefonowy aparat. Notatki zrobione, przydadzą się na zabawę z fotografowaniem księżyca.

Cześć wszystkim. Niestety pogoda ostatnio nie rozpieszczała, ale w końcu się udało. Powoli zaczynam ogarniać co z czym się je. Ale od początku. Księżyc złapałem tylko w pełni i dzień po. Zacząłem od okularu 25mm ale szału nie było, wrzuciłem 10mm i już wyglądało to fajnie. Spoko kratery na krawędziach itd. Koniecznie z filtrem księżycowym bo obraz za jasny i aż oczy bolały. Udało się zapolować na jowisza. I jak kolega podpowiedział przy zamkniętym oknie 🙂 Wrzuciłem 5mm i było widać jasny punkt z dwoma pasami przebiegającymi pod skosem. Niestety chyba wyciąg jest mało precyzyjny i ciężko złapać super ostrość, ale już coś widać. Dopiero na jowiszu zauważyłem jak ważny jest montaż teleskopu. Niby eq2 nie jest zły, ale po każdym ruchu obraz delikatnie drgał. Jestem ciekaw jak to wygląda np na eq5. Pytanie do fachowców: czy barlow 2x pomoże dostrzec księżyce jowisza? czy to już będzie za duże powiększenie i obraz będzie niewyraźny? Podsumowując: zaczynam się zakumplowywać z moim SW. Jeszcze raz dziękuję za porady 😉

Seria Small Wonders Obserwacje AN Wątek na forum:

Ja stałem się posiadaczem Newtona miesiąc temu. Od tego czasu większość nocy jest fatalna i też nie za wiele udało się zdziałać. Zdarzyło mi się wstrzelić kilka razy w krótkie okienko pogodowe więc nie jest tak źle. Na tą chwilę przyglądałem się z powodzeniem Jowiszowi, Księżycowi (ze dwa razy trafiliśmy na świetne warunki) i Słońcu. Udało się nawet zorganizować wspólną, rodzinną obserwację pasów na Jowiszu i jego księżyców - było mega. Gdybym był bardziej zaparty dużo dałoby wstawanie w nocy, tuż przed wschodem słońca, ale jakoś nie mam na razie do tego weny. Kilka dni temu przebudziłem się koło 3:30. Schodząc do kuchni po coś do picia, zza okna Księżyc aż się prosił by go opstrykać, no cóż... jednak łóżko wzywało 😉 Nie ma pośpiechu. Wychodzę z założenia, że najpierw muszę nabrać wprawy ze sprzętem, obsługą, śledzeniem, uczę się kolimacji, itp. Dużo czytam, zbieram wiedzę, co też jest fajne. A tak z pozytywów: Jak sięgam pamięcią, to tak właśnie chyba wygląda ta typowa polska zima ostatnimi latami. Pamiętam też, że gdy przychodzi wiosna / lato mam u siebie w podszczecińskiej wiosce problem z wodą z powody suszy. Jest więc pewna zależność: susza + brak wody = czyste, bezchmurne, bezdeszczowe niebo 🙂 Cierpliwości nam wszystkim życzę.

To jest najmniej korzystny wariant. Jeśli bardzo chcesz obserwować ale jeszcze bardziej nie chcesz marznąć, to już lepiej zerkać przez zamknięte okno, przynajmniej nie ma problemu z falującą poduszką powietrzną. Trzymamy za słowo! 🙂

Galaktyki numer 2 i 3 ze zlotu. W przypadku M63 musiałem zrobić dużego cropa i jakość nie do końca mnie zadowala. 63x300 sekund. TSQ80APO, QHY183C, EQ6. Obróbka Pixinsight. Messier 63 - Galaktyka Słonecznik Do M101 postanowiłem ostatniej nocy zaprząc Newtona 150/750. Miesiąc wcześniej przeszedł gruntowną kolimację i muszę napisać, że nigdy wcześniej nie miałem tak kształtnych gwiazd tym sprzętem. Z uwagi na brak guidingu przy tej tubie musiałem skrócić czasy naświetlania do 180s. 50x180 sekund. SW 150/750, QHY183C, EQ6. Obróbka Pixinsight. Messier 101 - Galaktyka Wiatraczek

Pierwsza z czterech galaktyk fotografowanych przeze mnie podczas wiosennego zlotu. 50x300 sekund. TSQ80APO, QHY183C, EQ6. Obróbka Pixinsight. M51