lukost

Tutaj: http://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=31&t=32972 masz niezłą okazję - jeśli się nie sprzedał to bierz. Kratownicowe newtony (Taurusy itp.) są bez porównania lżejsze i mobilniejsze niż jakakolwiek produkcja seryjna. Z podlinkowaną "piętnastką" logistyka będzie prostsza niż z firmową "dwunastką " w pełnej tubie.

Piotr, pewnie masz rację z tymi drzewami otaczającymi łączkę obserwacyjną pana Bortle'a, ale kto z nas szuka miejscówki z horyzontem (szczególnie południowym) zasłoniętym na wysokość 20-30 stopni? ;) A co do miejsc ciemniejszych niż Roztoki pełna zgoda - wystaczy podjechać do Tarnawy Niżnej czy Mucznego. Z tym, że tam równiez nie obijałem się o teleskop...

Dodam jeszcze, że NGC 604 świetnie reaguje na filtr typu UHC ( i - o dziwo - całkiem nieźle na OIII). Użycie filtra mgławicowego "gasi" galaktykę, kontrastując "engieca", który wówczas po prostu sam wpada w oko, będąc widoczny jako owalna, nieco nieregularna plamka. Wczoraj bezproblemowo wyłuskałem górującą M33 z tarasu (przedmieścia, świecąca niedaleko latarnia uliczna), używając lornetki 12x50. Pomiędzy chmurami niebo było idealnie przejrzyste, co przełożyło się na całkiem przyjemny widok. Jesli próbowałeś ostatniej zlotowej nocy, to jako przyczynę porażki obstawiam raczej kiepskawe niebo (słaba przejrzystość).

Windforce, a nie chciałoby Ci się zmajstrować analogicznego wątku z zimowymi planetarkami? Zestawienie tych letnich wyszło Ci rewelacyjnie.

Ze skalą Bortle'a jest jeden mały problem - mianowicie całkowicie nie zgadzam się ze stwierdzeniami dotyczącymi widoczności "naziemnej". W Bieszczadach mamy do czynienia z niebem klasy 2-3, a otoczenie (teleskop, towarzysze obserwacji) jest bezproblemowo widoczne nawet z kilkunastu metrów (oczywiście po porządnej adatpacji oka). Macie podobne przemyślenia w tym temacie?

Tutaj: http://www.deepsky-visuell.de/ masz stronę sąsiada (no, prawie ;) ) - zerknij w wolnej chwili, bo facet wyczynia zupełnie niesamowite rzeczy w tych Alpach. 20 lat temu zaczynał od refraktorka Bresser 60/700 (czyli sporo mniejszego niż Twój), a gdzie jest teraz... Czego i Tobie życzę :)

W tym poście znajdziecie linki do wszystkich dotychczas opublikowanych odcinków cyklu "Obiekt tygodnia". Będzie on na bieżąco aktualizowany - w miarę zamieszczania nowych postów z tej serii. Jeżeli ktoś ma jakieś specjalne życzenia (lub zastrzeżenia) co do "Obiektu", to niniejszy wątek jest właściwym miejscem, by je sformułować. 2013 Obiekt tygodnia 18.09.2013 NGC 457 (Gromada ET, Caldwell 13) Obiekt tygodnia 25.09.2013 NGC 7479 (Caldwell 44) Obiekt tygodnia 02.10.2013 Struve 2816 i 2819 Obiekt tygodnia 16.10.2013 NGC 7331 (Caldwell 30) Obiekt tygodnia 23.10.2013 M 76 (Mgławica Małe Hantle) Obiekt tygodnia 22.11.2013 Barnard 361 Obiekt tygodnia 02.12.2013 Messier 35 (NGC 2168) 2014 Obiekt tygodnia 24.05.2014 Porrima (gamma Vir) Obiekt tygodnia 09.10.2014 NGC 7293 (Mgławica Ślimak) Obiekt tygodnia 17.10.2014 ?E? Barnarda (B142-3) Obiekt tygodnia 23.10.2014 NGC 281 (Pacman) Obiekt tygodnia 29.10.2014 NGC 253 (Galaktyka Rzeźbiarza, Srebrna Moneta, Caldwell 65) Obiekt tygodnia 09.11.2014 NGC 1 Obiekt tygodnia 13.11.2014 Smocze Trio (NGC 5981/5982/5985) Obiekt tygodnia 19.11.2014 M 33 Obiekt tygodnia 28.11.2014 NGC 752, Caldwell 28 Obiekt tygodnia 10.12.2014 Plejady Obiekt tygodnia 13.12.2014 NGC 1360 Obiekt tygodnia 19.12.2014 Kot z Cheshire Obiekt tygodnia 24.12.2014 NGC 2264 (Gromada Choinka, Collinder 112) Obiekt tygodnia 30.12.2014 Abell 21 2015 Obiekt tygodnia 6.01.2015 NGC 2261 (Zmienna Mgławica Hubble'a) Obiekt tygodnia 13.01.2015 Melotte 31 z otoczeniem Obiekt tygodnia 29.01.2015 Abell 12 Obiekt tygodnia 05.02.2015 Collinder 69 Obiekt tygodnia 18.02.2015 Tokyo 994 (Barnard 9-11-13) Obiekt tygodnia 26.02.2015 M67 Obiekt tygodnia 4.03.2015 NGC 2438 Obiekt tygodnia 12.03.2015 Collinder 65 Obiekt tygodnia 19.03.2015 M 53 i NGC 5053 Obiekt tygodnia 02.04.2015 Melotte 111 Obiekt tygodnia 17.04.2015 Septet Copelanda Obiekt tygodnia 27.04.2015 IC 2574 Mgławica Coddingtona Obiekt tygodnia 1.05.2015 NGC 4236 Obiekt tygodnia 7.05.2015 NGC 6210 Obiekt tygodnia 18.05.2015 NGC 6633 i IC 4765 Obiekt tygodnia 21.05.2015 M51 z NGC 5195 Obiekt tygodnia 29.05.2015 Sekstet Seyferta Obiekt tygodnia 10.06.2015 Izar (epsilon Bootis) Obiekt tygodnia 17.06.2015 IC 4665 Obiekt tygodnia 25.06.2015 NGC 6717 (Palomar 9) Obiekt tygodnia 17.07.2015 Barnard 168 Obiekt tygodnia 22.07.2015 omikron i omega Łabędzia Obiekt tygodnia 26.07.2015 IC 1296 Obiekt tygodnia 30.07.2015 STF 1897, STF 1905 i STF 1906 Obiekt tygodnia 15.08.2015 IC 5146 Obiekt tygodnia 22.08.2015 Kwintet Stephana Obiekt tygodnia 01.09.2015 Ruprecht 173 + 175 Obiekt tygodnia 15.09.2015 Gęś z bonusami (Stock 1) Obiekt tygodnia 22.09.2015 Jones 1 Obiekt tygodnia 07.10.2015 Barnard 138 Obiekt tygodnia 9.10.2015 NGC 246 Obiekt tygodnia 16.10.2015 NGC 6939 oraz NGC 6946 Obiekt tygodnia 23.10.2015 " Kocie Oko" i "Trzy Ptaszki" (NGC 6543 + WDS BRD3) Obiekt tygodnia 29.10.2015 Stock 23 (Gromada Pazmina) Obiekt tygodnia 6.11.2015 Wolf-Lundmark-Melotte (PGC 143) Obiekt tygodnia 18.11.2015 NGC 1647 Obiekt tygodnia 30.11.2015 NGC 1499 (Kalifornia) Obiekt tygodnia 8.12.2015 Collinder 62 Obiekt tygodnia 11.12.2015 NGC 2244 - Gromada Rozety Obiekt tygodnia 17.12.2015 Barnard 33 (mgławica Koński Łeb) Obiekt tygodnia 30.12.2015 NGC 869/884 (Gromada Podwójna) 2016 Obiekt tygodnia 17.01.2016 NGC 2024 (mgławica Płomień) Obiekt tygodnia 27.01.2016 NGC 2232 Obiekt tygodnia 14.02.2016 NGC 2359 Obiekt tygodnia 27.02.2016 NGC 2419 Obiekt tygodnia 6.03.2016 Jones Emberson 1 Obiekt tygodnia 11.03.2016 M48 i okolice Obiekt tygodnia 20.03.2016 NGC 5466 Obiekt tygodnia 09.04.2016 NGC 2903 Obiekt tygodnia 22.04.2016 Smocze tajemnice - ? Draconis i okolice Obiekt tygodnia 15.05.2016 Abell 39 Obiekt tygodnia 09.06.2016 NGC 6940 Obiekt tygodnia 20.06.2016 Sztylet Smoka Obiekt tygodnia 25.06.2016 NGC 6520 i Barnard 86 Obiekt tygodnia 15.08.2016 NGC 6822 (Galaktyka Barnarda) Obiekt tygodnia 13.09.2016 LDN 810 Obiekt tygodnia 28.09.2016 Róg Koziorożca Obiekt tygodnia 17.10.2016 Melotte 20 Obiekt tygodnia 21.10.2016 Collinder 463 Obiekt tygodnia 28.10.2016 TGUH 775 (LDN 1265, vdB 1, LkH? 198) Obiekt tygodnia 09.11.2016 NGC 891 Obiekt tygodnia 21.11.2016 Messier 103 Obiekt tygodnia 27.11.2016 NGC 1560 Obiekt tygodnia 4.12.2016 Koźlęta Obiekt tygodnia 15.12.2016 Ukryta galaktyka 2017 Obiekt tygodnia 6.01.2017 Simeis 147 Obiekt tygodnia 29.01.2017 145 CMa (zimowe Albireo) Obiekt tygodnia 17.02.2017 NGC 1514 Obiekt tygodnia 24.02.2017 M41 Obiekt tygodnia 03.03.2017 NGC 7789 Obiekt tygodnia 15.03.2017 NGC 2362 Obiekt tygodnia 7.04.2017 Leo I Obiekt tygodnia 25.04.2017 NGC 3521 Obiekt tygodnia 07.05.2017 NGC 5634 Obiekt tygodnia 28.05.2017 NGC 5746 Obiekt tygodnia 17.06.2017 Minkowski 1-64 Obiekt tygodnia 2.07.2017 IC 1295 Obiekt tygodnia 9.08.2017 IC 4617 Obiekt tygodnia 6.09.2017 NGC 6934 Obiekt tygodnia 26.09.2017 Wieniec Sadra Obiekt tygodnia 1.10.2017 NGC 147/185 Obiekt tygodnia 22.10.2017 Muchomor i NGC 7025 Obiekt tygodnia 29.10.2017 Maffei I Obiekt tygodnia 31.10.2017 Stephenson I Obiekt tygodnia 19.11.2017 Abell 4 2018 Obiekt tygodnia 21.01.2018 NGC 1999 Obiekt tygodnia 26.01.2018 NGC 2360 Obiekt tygodnia 17.02.2018 Melotte 71 Obiekt tygodnia 21.02.2018 Ogonek Małego Psa Obiekt tygodnia 9.03.2018 NGC 2539 Obiekt tygodnia 1.04.2018 HCG 44 Obiekt tygodnia 15.04.2018 NGC 4216 i okolice Obiekt tygodnia 22.04.2018 NGC 4217 (grupa M 106) Obiekt tygodnia 11.05.2018 r. Arp 199 Obiekt tygodnia 20.05.2018 NGC 5897 Obiekt tygodnia 4.06.2018 Rho Ophiuchi Obiekt tygodnia 24.06.2018 NGC 6453 Obiekt tygodnia 14.08.2018 NGC 6229 Obiekt tygodnia 18.10.2018 Pętla Barnarda Obiekt tygodnia 25.10.2018 NGC 404 Obiekt tygodnia 6.11.2018 NGC 6811 Obiekt tygodnia 14.11.2018 Gromady kuliste M31 Obiekt tygodnia 19.11.2018 Kaskada Kemble'a i NGC 1502 Obiekt tygodnia 30.11.2018 Achird Obiekt tygodnia 8.12.2018 Sh 2-308 2019 Obiekt tygodnia 6.02.2019 Messier 78 Obiekt tygodnia 10.02.2019 NGC 2467 Obiekt tygodnia 17.02.2019 Palomar 2 Obiekt tygodnia 03.03.2019 Galaktyka Ufo Obiekt tygodnia 24.03.2019 NGC 2301 Obiekt tygodnia 31.03.2019 Messier 83 Obiekt tygodnia 9.04.2019 NGC 2537 Obiekt tygodnia 17.04.2019 NGC 4565 Obiekt tygodnia 20.04.2019 LoTr 5 Obiekt tygodnia 26.04.2019 NGC 4527 i 4536 Obiekt tygodnia 2.05.2019 Messier 101 Obiekt tygodnia 11.05.2019 Arp 286 Obiekt tygodnia 20.05.2019 King 10 Obiekt tygodnia 28.05.2019 ? UMa Koń z Jeźdźcem Obiekt tygodnia 1.07.2019 Palomar 7 Obiekt tygodnia 8.07.2019 NGC 7662 Obiekt tygodnia 15.07.2819 Mroczne okolice M 11 Obiekt tygodnia 25.07.2019 Minkowski's Butterfly Obiekt tygodnia 11.08.2019 NGC 7044 Obiekt tygodnia 9.09.2019 NGC 6441 Obiekt tygodnia 15.09.2019 IC 1287 Obiekt tygodnia 22.09.2019 Cas A Obiekt tygodnia 06.10.2019 NGC 7332 i NGC 7339 Obiekt tygodnia 20.10.2019 WR 134 Obiekt tygodnia 25.10.2019 HCG 7 Obiekt tygodnia 11.11.2019 Simeis 22 Obiekt tygodnia 17.11.2019 NGC 278 Obiekt tygodnia 1.12.2019 Galaxies beyond M44 Obiekt tygodnia 7.12.2019 NGC 2820 i okolice Obiekt tygodnia 15.12.2019 NGC 1501 Mgławica Ostryga Obiekt tygodnia 22.12.2019 NGC 1579 2020 Obiekt tygodnia 5.01.2020 Lambda Arietis Obiekt tygodnia 12.01.2020 NGC 1333 Obiekt tygodnia 19.01.2020 UGC 2885 Obiekt tygodnia 26.01.2020 Petavius Obiekt tygodnia 02.02.2020 Układy wielokrotne w M44 Obiekt tygodnia 9.02.2020 Abell 33 Obiekt tygodnia 15.02.2020 Trapez Obiekt tygodnia 23.02.2020 IC 443 Obiekt tygodnia 1.03.2020 Słonecznik (Messier 63) Obiekt tygodnia 8.03.2020 Abell 30 Obiekt tygodnia 15.03.2020 Z Ursae Majoris Obiekt tygodnia 22.03.2020 NGC 3226 i 3227 Obiekt tygodnia 28.03.2020 Grupa NGC 3995 (Arp 313) Obiekt tygodnia 4.04.2020 NGC 4526 i 4535 Obiekt tygodnia 12.04.2020 System Keenana (Arp 104) Obiekt tygodnia 20.04.2020 NGC 4631 Obiekt tygodnia 26.04.2020 The Box Obiekt tygodnia 6.05.2020 Messier 24 Obiekt tygodnia 10.05.2020 Najbardziej płaska NGC 4762 "Paper - kite galaxy" Obiekt tygodnia 15.05.2020 Messier 6 Obiekt tygodnia 24.05.2020 Osiołki w Wolarzu Obiekt tygodnia 2.06.2020 M 5 i jeszcze jedna piątka Obiekt tygodnia 12.06.2020 NGC 6369 (Little Ghost) Obiekt tygodnia 22.06.2020 NGC 6826 Mgławica Mrugająca Obiekt tygodnia 29.07.2020 R Scuti 2021 Obiekt tygodnia 17.01.2021 Galaktyczne trio NGC 1618/1622/1625 Obiekt tygodnia 21.02.2021 NGC 2174/2175 Obiekt tygodnia 12.03.2021 NGC 4051 Obiekt tygodnia 03.04.2021 Obiekt Mayalla Obiekt tygodnia 10.04.2021 NGC 2841 Obiekt tygodnia 17.04.2021 Arp 299 Obiekt tygodnia 26.04.2021 NGC 4298/4302 Obiekt tygodnia 3.05.2021 Gyulbudaghian's Nebula Obiekt tygodnia 14.05.2021 NGC 3344 Obiekt tygodnia 12.06.2021 - pasy pyłowe "Śmigło w M 13" Obiekt tygodnia 15.11.2021 Zeta Lyrae Obiekt tygodnia 6.12.2021 WeBo1 2022 Obiekt tygodnia 24.01.2022 - NGC 2022 Obiekt tygodnia 02.02.2022 NGC 2194 Obiekt tygodnia 22.02.2022 Trumpler 5 Obiekt tygodnia 21.03.2022 Volcano Nebula

Alpy masz stosunkowo blisko... Brałbym to pod uwagę przy planowaniu wyjazdowych sesji obserwacyjnych (i ewentualnym późniejszym astrofoceniu). Pod ciemnym, górskim niebem nawet niewielki teleskop ukaże Ci znacznie więcej niż w pobliżu dużego miasta. Dobra miejscówka jest lepsza niż jakikolwiek filtr.

Tej obserwacji zazdroszczę jak mało której. Jak w takich przypadkach mawia Panasmaras - nienawidze Cię. ;)

No, 18 cali swoje zrobiło... Z drugiej strony cieszę się, że nie zamówilem u Jarka Leskiego aż tak dużego lustra (choć kusilo, oj, kusiło). Logistyka związana z jego użytkowaniem pewnie by mnie przerosła...

Piotr, chyba masz rację - Reiner Vogel pisze, że łatwiej wyłuskać ją refraktorem 80 mm o sporym polu widzenia niż dużym newtonem. Tutaj: http://www.reinervogel.net/index_e.html można znaleźć interesujący przewodnik po dużych mgławicach planetarnych (klikamy na large pn).

Hmm... Marek, Janko - naczelni lorneciarze RP - czytacie to? Spróbowałbym lornetą 28x110, tylko filtrów nie mam >:D

Skąd takie założenie? Jeśli masz przyzwoite niebo lub możliwość wyjazdu pod takowe - warto brać jak największe lustro. W astro rozmiar naprawdę ma znaczenie ;). Dla jasności - owo "przyzwoite" niebo to nie muszą być Bieszczady. A swoją drogą gdzie dokładnie mieszkasz? Masz w pobliżu jakieś duże miasto? Widzisz spod domu Drogę Mleczną? Próbowałeś wyznaczyć zasięg w zenicie (jakie najslabsze gwiazdy widzisz?)

Ta mgławica to mój priorytetowy cel na najbliższe obserwacje. Chodzi za mną już od sierpniowych Roztok, ale wtedy Persuesz był jeszcze trochę za nisko... Myślisz, że sześć cali wystarczy, by ją wyłuskać? Bo przykładowo mgławica Jones Emberson 1 w Rysiu w sześciocalowym lusterku była mocno problematyczna, a ta ma jeszcze niższą jasność powierzchniową. Od jakiegoś czasu myślę o zakupie newtona 200/800 - właśnie na okoliczność obserwacji tego typu "wynalazków" w szerokim polu.

Tytułem małego uzupełnienia dodam, że zdjęcie galaktyk NGC 1/2 zaczerpnąłem stąd: http://cseligman.com/text/atlas/ngc0.htm Swoją drogą to całkiem fajne źródło informacji o obiektach z katalogów NGC/IC. Ps. Podlinkowane przez Polarisa zdjęcie świetnie oddaje "małość" Obiektu tygodnia ;)

Niniejsza część cyklu ?Obiekt Tygodnia? adresowana jest do posiadaczy nieco większych teleskopów. Lorneciarze tym razem odpoczywają (no, chyba, że któryś przyczaił się z Fujinionem 150 mm ;) ). Ale przejdźmy do rzeczy - nawet początkujący miłośnik astronomii z pewnością słyszał o katalogu NGC. Czytając literaturę astronomiczną, wyszukując na mapach cele obserwacyjne czy podczas dyskusji na forach każdy z nas posługuje się i ma styczność z oznaczeniami obiektów głębokiego nieba wprowadzonymi pod koniec XIX wieku przez duńskiego astronoma Johna Dreyera - twórcę Nowego Katalogu Ogólnego (New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars, NGC). Stworzenie tego katalogu zaproponowała mu Rada Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego, mając na uwadze trudny dostęp do obowiązującego wówczas Ogólnego Katalogu Mgławic (General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars, GC) z 1864 r., autorstwa Johna Herschela. Katalog NGC został opublikowany w 1888 roku. Dreyer oparł go na wspomnianym wyżej katalogu GC, który zrewidowano, poprawiono i rozszerzono. W nowym katalogu znalazło się 7840 obiektów, spośród których sam Dreyer odkrył kilkanaście. W kolejnych latach J. Dreyer stworzył dwa uzupełnienia do katalogu NGC, uwzględniające nowo zaobserwowane obiekty. W roku 1895 wydany został Index Catalogue, czyli IC (zawierający 1529 obiektów odkrytych w latach 1888-1894), zaś w roku 1908 kolejny suplement - Second Index Catalogue, liczący 3857 pozycji i podsumowujący odkrycia z lat 1895-1907. Łącznie katalog IC zawiera 5386 obiektów; zawarto w nim też uwagi i poprawki dotyczące katalogu NGC. Nie zapobiegło to niestety powstaniu licznych błędów, powtórzeń i nieścisłości ? o jednej z takich pomyłek będzie jeszcze zresztą mowa. W uznaniu zasług J. Dreyer został uhonorowany własnym kraterem na Księżycu (niestety, znajduje się on po niewidocznej z Ziemi stronie naszego naturalnego satelity). No dobrze, ale o ile prawie wszyscy wiedzą, jakiego rodzaju obiektem jest M 1 i gdzie się znajduje, to z pewnością nie każdy ma świadomość, czym jest i gdzie szukać NGC 1? No i właściwe dlaczego ten konkretny obiekt został wyróżniony numerem jeden? Odpowiedź nie jest skomplikowana; Dreyer zdecydował, by obiekty mgławicowe skatalogować w porządku uwzględniającym rosnącą rektascensję, poczynając od 0h. W chwili tworzenia ktalogu, według koordynatów epoki 1860, na których bazował, pozycja NGC 1 została określona jako 00h 00m 04s. Ok, ale co z precesją osi Ziemi, powodującą zmianę współrzędnych na niebie? No cóż, gdy ją uwzględnimy okaże się, że aktualnie NGC 1 nie jest już najbliżej godziny ?zero?. Nie powinno nas to jednak zniechęcić, tym bardziej, że starhopping do ?engieca? numer 1 jest banalnie prosty ? wystarczy namierzyć jasną gwiazdę Alpheratz (? And), stanowiącą lewy, górny róg Wielkiego Kwadratu Pegaza, po czym odbić nieznacznie na południe (ok. 1,4 stopnia). Drogowskazem będzie wyimaginowana linia ułożona z czterech gwiazdek o jasności ok. 6.5mag. Ostatnia z nich ? żółty olbrzym oznaczony jako SAO 73733 ? znajduje się tuż obok naszego celu, zlokalizowanego niecałe pół stopnia na wschód. Nie ukrywam, że w kierunku galaktyki NGC 1 warto wycelować teleskopy o sporej aperturze, bo specjalnie jasna ani duża nie jest (12.8mag, 1.8'x1.1'). Jak już na wstępie wspominałem, lornetki raczej odpadają. To galaktyka spiralna, oddalona o około 200 milionów lat świetlnych od Ziemi. Odkrył ją Heinrich Louis d?Arrest 30 września 1861 roku. Jest nieco większa od Drogi Mlecznej, jej średnica szacowana jest na 130 tys. lat świetlnych. W bezpośredniej bliskości NGC 1, nieco na południe, odnajdziemy numer dwa katalogu NGC; to także galaktyka spiralna, odkryta przez brytyjskiego astronoma Lawrence'a Parsonsa 20 sierpnia 1873 roku. W przestrzeni kosmicznej NGC 2 jest położona znacznie dalej niż jej sąsiadka ? od Ziemi dzieli ją dystans ok. 330 milionow lat świetlnych. NGC 1 i 2 stanowią zatem parę jedynie pozornie, a w rzeczywistości nie są powiązane grawitacyjnie. Jasność i rozmiar ?dwójki? są znacząco mniejsze od ?jedynki? (odpowiednio 14.1mag i 1.2'x0.7'). W rezultacie, o ile NGC 1 jawi się obserwatorowi jako dość oczywista, to znajdująca się tuż obok NGC 2 jest znacznie słabsza, będąc widoczna głównie zerkaniem (nawet w dużych teleskopach o kilkunastocalowej aperturze). Philip S. Harrington w swej książce ?Cosmic Challenge? podaje, że pod dobrym niebem NGC 1 jest możliwa do wyłapania już w teleskopie sześciocalowym. Nie sprawdzałem, czy faktycznie tak jest, ale byłbym jednak nieco ostrożniejszy ? próby obserwacji w naszych polskich warunkach podejmijmy teleskopami o aperturze od ośmiu cali w górę. Przy NGC 2 wymagania są jeszcze wyższe ? myślę, że dziesięciocalowe lustro to absolutne minimum. W teleskopie o średnicy 330 mm obie galaktyki były widoczne bez większych problemów (NGC 2 zerkaniem), jako nieco rozciągnięte, mgliste plamki; szesnaście cali pozwoliło mi dodatkowo wyłuskać gwiazdpodobne jądro NGC 1, zanurzone w dość jasnej poświacie. To tyle - na dostrzeżenie jakiegokolwiek detalu czy śladów spiralnej struktury galaktyk w wizualu nie ma niestety szans. Warto stosować powiększenia, dzięki którym uzyskamy źrenicę wyjściową na poziomie 2-2,5 mm. Moim zdaniem to optimum dla tych mgiełek. Na zamieszczonym powyżej zdjęciu okolic NGC 1 i 2 zaznaczony jest nieistniejący obiekt NGC 7839. To jedna z sygnalizowanych wcześniej pomyłek, a rzekoma mgławica okazała się niczym innym jak parą słabych, blisko położonych gwiazd, z których jaśniejsza świeci blaskiem zaledwie 15mag. Księżyca powoli ubywa, zatem skieruj swój teleskop w kierunku konstelacji Pegaza, spróbuj i daj znać, jak poszło!

To może wreszcie wpadnijcie - skombinuję dobrą miejscówkę, herbatkę z łącką śliwowicą (żaden mróz nas nie przegoni!) i dobrego oscypka na przegryzkę. Z lornetkami można by wejść np. na Turbacz i tam uprawiać oglądactwo, nocując w schronisku.

Ech, na sąsiednim forum kolega wspomniał o swoich obserwacjach mgławicy NGC 2359 (Hełm Thora) i zaburzył mi spokój ducha... Coraz bardziej żałuję, że nie spróbowałem dorwać jej lornetą 28x110. Myślę, że byłaby w zasięgu. I dlaczego pominąłem Głowę Małpy (NGC 2174)? O tej mgiełce przypomniałem sobie z kolei dopiero po lekturze podlinkowanej wyżej relacji Janka.

Rzadko zamieszczam komentarze w tym dziale, bo astrofoto to nie moja bajka i kompletnie się na tym nie znam, ale tym razem MUSZĘ zrobić wyjątek: to zdjęcie jest absolutnie niesamowite. Wiem, jak ulotny to obiekt (w szesnastu calach, z filtrem OIII ledwo, ledwo majaczy Sh2-91), a tymczasem u Ciebie wygląda on jak jakiś Veil czy inna oczywista oczywistość. Wielkie brawa!

Rozszyfrowałeś mnie, co wieczór siadam przed komputerem, odpalam www.sky-map.org i myślę, jak by tu wkręcić forumowiczów :) A jak żyć? Zapraszam w góry, jesień bywa tu naprawdę piękna. Znalazłem: http://www.astronoce.pl/obserwacje.php?id=158

Głowę, głowę Wiedźmy - Miotła to banał ;)

Pogoda, jaka jest ? każdy widzi. Z punktu widzenia miłośnika astronomii po prostu genialna. Mimo, że to środek tygodnia, postanowiłem zatem zarwać nockę i spędzić chwilę na podziwianiu perełek zimowego nieba. Na Przełęcz Knurowską dotarłem około pierwszej, sesję zakończyłem o 2.30 nad ranem. Niebo było przecudne; wstęga Drogi Mlecznej ciągnęła się przez cały nieboskłon - od zawieszonego tuż nad północnym horyzontem Deneba, przez chylące się ku zachodowi konstelacje jesienne, by, przeciąwszy znajdującego się w zenicie Woźnicę, rozmyć się w końcu delikatnie w Jednorożcu i Rufie. W użyciu były lornetki 28x110 oraz Nikon 12x50, wspomagane chwilami filtrem UHC-s Baadera (tylko jednym, bo docelowo i tak planuję nabyć parkę UltraBlocków). Obserwację rozpocząłem od górującego gwiazdozbioru Pieca (zresztą, jakie to górowanie ? nawet u mnie konstelacja dźwiga się ledwie kilkanaście stopni ponad horyzont, muskając okoliczne wzniesienia), w którym odnalazłem efektowną mgławicę planetarną NGC 1360. W lornecie 28x110 była widoczna natychmiast, jako blady, lecz oczywisty owal, nieco jajowaty. Obiekt jest na tyle duży i jasny, że bez większych trudności wypatrzyłem go także w lornetce 12x50. Po chwili skupienia tarcza mgławicy była widoczna na wprost; nie stanowiła jakiegoś specjalnego wyzwania. Byłem nieco zdziwiony, pamiętając, że w ubiegłym roku nie powiodła mi się próba upolowania jej lornetką 10x50. Kolejna trafiona planetarka to NGC 1535 w Erydanie, nazywana Okiem Kleopatry. Jest na tyle jasna, że zlokalizowałem ją już z użyciem lornetki 12x50, jednak w tym powiększeniu nie różniła się od okolicznych gwiazd. Co innego lorneta 28x110 ? rzekoma gwiazdka mocno się ?rozmyła? (choć nie na tyle, by mówić o dostrzeżeniu tarczki ? w tym celu należałoby zastosować pow. ok. 50x), przybierając delikatny, niebieski kolorek. Warto. No to lecimy dalej na wschód, w stronę Oriona. Dłuższą chwilę spędziłem na próbach wypatrzenia IC 2118, czyli tak dobrze znanej ze zdjęć Głowy Wiedźmy. Próbowałem obiema lornetkami, szukając rozległego, wydłużonego pojaśnienia tła ? bez powodzenia. I tutaj mam pytanie ? widział ją ktoś, a jeżeli tak to w jakich warunkach i przy użyciu jakiego sprzętu? Skoro nie Wiedźma, to może pobliska mgławica refleksyjna NGC 1788? Odbicie na północ, ponad gwiazdę Cursa (? Eri) ? jest, w dużej lornecie to słaba, lecz oczywista mgiełka, o nieokreślonym kształcie. Od czasu nabycia lornety 28x110 zastanawiałem się, jaką M 42 pokaże mi ta dwururka? Teraz już wiem. Nie będę się rozpisywał, brak mi słów ? to po prostu trzeba zobaczyć samemu, koniecznie w mroźną noc pod krystalicznie czystym, górskim niebem. Dodam jedynie, że głębia obrazu, ilość detalu, rozchodzące się daleko w przestrzeń włókna mgławicy, tworzące pętlę poniżej jej najjaśniejszej części ? wszystko to wyglądało dużo, dużo lepiej niż w popularnym, ośmiocalowym newtonie. Wystarczyło też powiększenia, by rozdzielić Trapez. Oczywiste były też mgławice M 43, kompleks ?Running man? (NGC 1973/1975/1977) oraz malutka NGC 1999. Co dalej? Oczywiście M 78 (niespecjalnie efektowna, ale ten obiekt nie rzuca mnie na kolana nawet gdy używam dużego lustra) i NGC 2024. ?Płomień? przepiękny ? doklejony do Alnitaka, duży, przecięty wpół ciemnym, nieregularnym pasmem. Zaraz, zaraz, widzę mgławicę refleksyjną NGC 2023 (jako rozmyte pojaśnienie wokół gwiazdki), więc może uda się wyzerkać bladą smugę IC 434? Niestety, wszystko psuł jasny Alnitak. Próbowałem usunąć go z pola widzenia, ale zabieg ten nie przyniósł oczekiwanego skutku. Widziałem co prawda jakieś pojaśnienie, ale nie byłem pewny, czy to nie odblask od gwiazdy. Jestem jednak przekonany, że z dobrymi filtrami mgławicowymi (typu UHC lub H-Beta) byłbym w stanie w tych warunkach wypatrzyć poświatę wodorowego IC-ka. Kolejne przystanki to gromada kulista M 79 w Zającu, otwarte emki numer 41 (bardzo ładna, widoczne zróżnicowanie kolorów gwiazd gromady), 46, 47 i 50, Choinka (NGC 2264), no i Rozeta. Przy niej zatrzymałem się na dłużej ? okalający gromadkę gwiazd obszar mgławicowy świecił blado (znów kląłem z powodu braku dobrych filtrów), ale był ewidentny. Pola widzenia wystarczyło, by po raz kolejny mieć odczucie przestrzenności obrazu. Pięknie. Głównym celem tego wypadu miało być potwierdzenie bądź wykluczenie widoczności w lornecie 28x110 starej mgławicy planetarnej Abell 21 w Bliźniętach, określanej jako Meduza. Co tu dużo mówić ? widać ją! Jest ogromna, zerkaniem oczywista; to subtelne, półkoliste pojaśnienie, z widocznymi na jego tle słabymi gwiazdkami. Filtr UHC?s nieco pomógł, podnosząc kontrast, ale bez niego dostrzeżenie obiektu również okazało się możliwe. Z upływem czasu Abell wydawał mi się coraz wyraźniejszy. Myślę, że można podchodzić do niego z nieco mniejszymi lornetami, o ile będą zaopatrzone w dobre filtry mgławicowe. Paweł, Marek - spróbujecie? Na koniec zerknąłem na zatopione w delikatnej poświacie Plejady, sporą, wyraźnie zarysowaną M 1 (Krab) i Jowisza, psując sobie tym sposobem adaptację oka do ciemności. Niestety, przy Jowiszu lorneta przypomniała sobie, że jest krótkim achromatem ? fioletu wylazło na tyle dużo, że satysfakcjonujące obserwacje tarczy gazowego olbrzyma okazały się niemożliwe. Nie macie pojęcia, jak się cieszę, że zwalczyłem senność i jednak pojechałem na Przełęcz. Teraz mogę mówić, że przez lornetkę łupię nie tylko kuliste Palomary, ale też planetarne Abelle :D

W szesnastocalowym lustrze spiralna struktura i detal (cętkowanie) okazały się łatwe do wyłapania. Faktem jest jednak, że trafiłem na wyjątkowo dobre warunki (w sensie przejrzystości atmosfery niewysoko nad horyzontem). Użyte powiększenie to 128x, źrenica 3,1 mm (okular ES 14 mm). W trakcie tej samej (niedzielnej) sesji obserwacyjnej zahaczyłem o pobliską gromadę kulistą NGC 288 i galaktykę NGC 247. Tutaj żadnych szczegółów nie widziałem (poza subtelnymi śladami rozbicia zewnętrznych części kulki). Wszystkie trzy obiekty okazały się bezproblemowo widoczne również w lornetce 12x50.

Nie pamiętam dokładnie, która to nocka w tym roku; średnio trafiają się ze trzy w miesiącu, więc wychodzi, że trzydziesta. Widok Pacmana w H-Becie był inny niż z filtrem OIII - obraz nieco mniej kontrastowy, taki "miękki", ale jeśli chodzi o powierzchnię obszaru mgławicowego to wylazło go chyba więcej. Z kolei ciemna "paszcza" okazała się wyraźniejsza i ujawniła więcej detalu przy użyciu Lumicona OIII. Dziś planuję zwlec się z łóżka około 2 po północy - spróbuję dorwać Abella 21 w lornecie.