jutomi
-
Liczba zawartości
597 -
Rejestracja
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
13
Zawartość dodana przez jutomi
-
Trzy migawki z wczorajszego szybkiego polowania na tranzyt między chmurami. TSAPO1006 600mm f/6 na statywie fotograficznym bez napędu. 1. Filtr szklany 1000 Dębów 2. Filtr foliowy fotograficzny Baader ND 3,8 3. Filtr ND 3,8 + Solar Continuum
-
Różne kadry, identyczny setup i parametry. Astrowalker+MN410+MN055+C60D+S100-300/4 @100/5 1x180s ISO1600 Gwiazdozbiór Lutni M27, Strzała i Wieszak Wiosenny tył Łabędzia
-
Wczoraj przed nadejściem frontu z zachmurzeniem zdążyłem zrobić jedną klatkę C60D+C200/2,8 @4,0 71s ISO1600, pełna klatka APS-C Kometa wyraźnie osłabła i zwolniła. Zauważyłem lekką zmianę barwy komy w kierunku barwy niebieskiej.
- 24 odpowiedzi
-
- 3
-
-
- 252p/linear
- kometa
- (i 1 więcej)
-
Typowe weekendowe klimaty dla mieszkających w pobliżu podpoznańskiego Ligowca:
-
Prawdopodobne wystąpienie zorzy po 2.00 w nocy, przy 57% Księżycu kilkanaście stopni nad horyzontem - może być za widno. Chyba, że rozbłyśnie bardzo mocno...
-
Dzisiejszy początek nocy był niezapomniany. Około 20.30 nad Poznaniem i okolicami z małej chmury runął duży deszcz, przepięknie czyszcząc atmosferę. Wreszcie pojawiło się okienko w chmurach sięgające na zachodzie po Rostock. Zdj. 1. To było trzecie w ostatnim tygodniu podejście do ?upolowania? Merkurego. Poprzednie były nieudane ze względu na chmury, które jak na złość zasłaniały po 21.00 właśnie ten fragment zachodniego horyzontu, na którym najbardziej mi zależało. Z mojej koziegłowskiej skarpy miałem dzisiaj ciekawą perspektywę, bo Merkury zachodził idealnie nad Moraskiem (tym Moraskiem) a kilka stopni powyżej Merkurego zachodziły Plejady. Klimatu dopełniła Warta, która przepływała kilometr ode mnie i zaczęła produkować lokalne zamglenia. Pierwsza lokalizacja Merkurego to godzina 21.10. Był bez problemu widoczny w lornetce 8x30, niecałe 70 nad horyzontem. Miałem już przygotowany zestaw: statyw + C60D + C100/2,8 którym uwieczniałem pierwsze zdjęcia: Zdj. 2. Zdj. 3. Merkury był coraz niżej ale cały czas był widoczny, pomimo iż jego wysokość nad horyzontem coraz bardziej malała: Zdj. 4-6. Nie wierzyłem własnym oczom. Nawet Wenus czy Jowisz ?rozpływały się? w chmurach około 2-30 nad horyzontem a dzisiejszy Merkury był już około 10 nad horyzontem i ciągle wyraźnie widoczny zarówno w lornetce, jak i na fotografiach: Zdj. 7. Wreszcie o godzinie 21.54 zaszedł na wysokości około 0,70 nad horyzontem za chmury nad Rostockiem odległe o ponad 300km. Ekstyncja atmosferyczna zmniejszyła w tym momencie jego jasność do około 6,2m. Ciekawe, czy gdyby nie te chmury mógłbym go obserwować. aż zniknie na linii horyzontu? Tak czy inaczej było to niezapomniane przeżycie. Zdj. 8.
-
Wczoraj z Wielkopolski próbowałem zapolować na zorzę, ale nie było szans; chmury po wieczornych opadach nie chciały się rozproszyć przy bezwietrznej pogodzie. Zdjęcia pokazują, że wczorajsze zjawisko było jednym z silniejszych w ostatnich latach; szkoda tylko tej nieprecyzyjnie ustawionej ostrości i plackowatych gwiazd...
-
Właśnie zaczęła się promocja i SS4 Pro można kupić z 50% zniżką.
-
A to mój faworyt w tematyce czasomierzy astro: http://www.luxurybazaar.com/items/itemid_15769_Celestial_Grand_Complications_6104G001.html Wiernie odwzorowana Droga Mleczna, jest nawet przerwa w Łabędziu. I to wszystko zamknięte w 44mm luksusu. Tylko budżet zdecydowanie przekroczony. Dla porównania - kosztuje tyle, co 10szt topowych apochromatów 200mm...
-
WALKA O ODWRÓCONY OBRAZ ? DECYDUJĄCE STARCIE W końcu udało się! Uzyskałem ziemski obraz w tandemie obiektyw-okular! 1. Potrzebna jest najzwyklejsza kątówka 1,25?/90° 2. Wykręcamy tulejkę, bierzemy dekielek z canonowskim bagnetem EF i wycinamy w nim centralne otwór fi 32mm; następnie sklejamy dekielek z pozbawionym jednej tulejki korpusem kątówki. 3. Wykręcamy z barlowa 1,25? / 2x soczewkę z oprawą; we wnętrzu dekielka z twardniejącej masy plastycznej (ja użyłem Poxiliny) wykonujemy tulejkę/stożek o średnicy wewnętrznej fi 31,7mm ; wysokości około 12mm i w miarę cienkiej średnicy zewnętrznej, żeby nie było kolizji z ?dupkami? obiektywów. 4. Ta ręcznie wykonana tulejka zapewnia suwliwe pasowanie dla soczewki barlowa (niestety nie mają jednakowych gwintów i nie da się jej po prostu wkręcić). Połączenie jest jednak wystarczające, żeby utrzymać soczewkę w osi optycznej bez ryzyka wysunięcia się i porysowania ostatniego szkła obiektywu. 5. Całość prawidłowo współpracuje z każdym obiektywem, którego ostatnia soczewka jest zagłębiona na co najmniej 15mm w korpusie. W moim wypadku są to teleobiektywy C200mm i S100-300mm Podsumowanie możliwości i ograniczeń takiego rozwiązania: + uzyskałem obraz odwrócony! + obraz jest bardzo dobrej jakości prawie po diafragmę, również z okularami 82°; wyraźna degradacja obrazu w obiektywach występuje dopiero po przekroczeniu powiększeń ponad 1,5D + kątówka ostrzy ze wszystkimi moimi okularami w standardzie 1,25? od 5÷32mm - ogniskowa obiektywów została wydłużona dwukrotnie (sprawdziłem również tulejki z barlowów 1,6x i 3x ? nie da się nimi uzyskać ostrego obrazu na ?) - ograniczeniem jest standard 1,25?, który w połączeniu z wydłużeniem ogniskowej uniemożliwia uzyskanie pola widzenia ponad 8° - ograniczeniem jest stosowanie jedynie obiektywów z ostatnią soczewką zagłębioną ponad 15mm w korpusie Mimo powyższych ograniczeń zastosowanie złączki poprawiło komfort obserwacji i zakres zastosowań duetu obiektyw-okular.
- 16 odpowiedzi
-
- 5
-
-
- obiektywy canon
- obiektyw
- (i 3 więcej)
-
Pogoda pokrzyżowała mi plany uwiecznienia zbliżenia tej parki. Dzisiaj rano przed nadejściem chmur zdążyłem tylko na 3-minutową obserwację przez lornetkę 10,5x70 - przy dzisiejszym nowiu kometa prezentowała się wspaniale. Niestety nie zdążyłem rozstawić zestawu fotograficznego, więc na pocieszenie cudza fotka. Jeśli przyjmiemy, że M14 ma 11' średnicy, to 252/P będzie miała obecnie około 1o. W lornetce była wyraźnie większa od tarczy Księżyca.
- 24 odpowiedzi
-
- 1
-
-
- 252p/linear
- kometa
- (i 1 więcej)
-
Przy tak małej krotności powiększenia wzrost zasięgu gwiazdowego nie będzie chyba imponujący (przynajmniej w porównaniu do powiększeń 2x lub 2,3x). To trochę za blisko powiększenia "gołoocznego" 1x z bezkonkurencyjnym polem ~120x90o...
-
A może to ekspozycja 24-godzinna i ślad wypalony przez Polarną w jej drodze wokół bieguna?
-
Kometa z dzisiejszego ranka. Polowanie przy gęstniejącm cirrusie i łunie od Poznania. C60D + C200/2,8 @4,5 1x120s ISO800, pełna klatka APS-C. Średnicę komety oceniam na około 40', jasności nie podejmuję się ocenić. W dzisiejszych, bardzo kiepskich warunkach miałem trudności ze zidentyfikowaniem jej przez DOE 10,5x70. O obserwacjach przez BGSZ'a czy gołym okiem można było tylko pomarzyć (Sabik ledwo co majaczył nad horyzontem). Zbliża się do M14 (lewy górny róg kadru); 1-stopniowa koniunkcja za dwa dni - warto zapolować.
- 24 odpowiedzi
-
- 2
-
-
- 252p/linear
- kometa
- (i 1 więcej)
-
Za ciemny - światłosiła F/32 I laser zielony mają ostro rozkolimowany. Jak takim celować w drugą M109, gdy wiązka jest rozbieżna na kilka stopni?
-
Zasugerowałem się pierwszą z brzegu wygooglaną ceną nowych na amazonie 49,99$. Widzę, że (do dzisiaj ) można je kupić rzeczywiście dużo taniej. Prosty zawiasik do regulacji rozstawu obiektywów też nie powinien być problemem dla prawdziwego ATM'owca. W podlinkowanych, gotowych egzemplarzach spodobały mi się dwa ciekawe patenty: adaptery do stosowania filtrów 2" na obiektywach i muszle okularowe odcinające światło boczne. A czy nikt nie eksperymetnował z innymi niż nikonowskimi telekonwerterami?
-
Jako autor podlinowanych recenzji jestem bardzo ciekawy konfrontacji tego "telekonwerterobino" z BGSZem. Jeśli dobrze zrozumiałem oprócz zakupów dwu telekonwerterów nie potrzebujemy montażu żadnych "okularów", bo są już "zintegrowane" z obudowie- czy jakikolwiek brak regulacji ostrości nie jest uciążliwy? Czy obraz jest rzeczywiście idealnie ostry od 50cm do nieskończoności? Cena takiego ATMowego bino też jest niemała - prawdopodobnie grubo ponad 400zł. W zdjęciach gotowych produktów brakuje mi regulacji rozstawu oczu - to trochę samolubne robić ATM tylko pod siebie (z którego ewentualnie może skorzystać tylko ktoś o zbliżonym rozstawie oczu).
-
Dlatego napisałem, że co najmniej 30% pola na obwodzie to będzie kicha. Dlatego dlatego też czekam, aż ktoś się na nią skusi pierwszy i opisze swoje wrażenia. A nuż to będzie świetnej jakości sprzęt za rozsądne pieniądze, o parametrach niespotykanych obecnie wśród potentatów lornetkowych. Swoją drogą dziwię się, dlaczego minęła moda na szeeerokokątne lornetki typu 6x24, 6x25 czy nawet 7x35 ale o polu 11-13o. Ciągle czekam, aż pojawi się ich współczesny odpowiednik z dobrze skorygowaną jak największą częścią dużego pola. Skoro Vixen potrafił wypuścić model Ascot 10x50 o polu 8,5o to może ktoś skusi się na analogiczny krok w klasie "maluchów"...
-
Przy okazji testu porównawczego lornetek 25x100 postanowiłem definitywnie pożegnać z Cataliną, której jasność spadła do około 10,5m. Strzał z 200mm na pełnej dziurze przynajmniej pozwala jednoznacznie zobaczyć kometę i jej warkocz już po 60s przy ISO2000. Ciekawie komponuje się pomiędzy dwoma gromadkami otwartymi.
- 98 odpowiedzi
-
- 1
-
-
- Jasna kometa
- C/2013 US10
- (i 1 więcej)
-
A może ktoś w Was skusił się na tego chińskiego mistrza szerokich pól: http://www.ebay.com/itm/Visionking-5x25-BAK-4-roof-Binoculars-Ultra-Wide-sports-theater-racing-concert-/261351919336 Pole widzenia 15,8o robi wrażenie nawet przy powiększeniu 5x. Ciekawe jak daleko sięga obraz zadowalającej jakości, bo kiepskiej jakości ostatnie 30% tak wielkiego pola jest prawie pewne. Do tego dochodzi ta podejrzana "szybka ochronna" o średnicy 38mm przed właściwym okularem i znaczna waga oraz gabaryty przy tych parametrach.
-
Tym bardziej, że w centrum mamy do dyspozycji prawie 6o idealnie skorygowanych a te ostatnie 1,5o na obwodzie i tak robi za kontekst szeerokiego pola. Po prostu do niczego więcej nie da się przyczepić (o ile pominiemy milczeniem dekielki i futerał ).
-
W moim, intensywnie używanym w nocy egzemplarzu EII nie stwierdziłem "przytłumienia". M36, 37 i 38 w Woźnicy widuję z balkonu, ze środka blokowiska przy podmiejskim, rudawym od sodówek niebie ~4,5m. Wydaje mi się, że Nikonek daje z siebie wszystko, a więcej nie da się fizycznie uzyskać z 30-milimetrowej aperturki. W nocnych obserwacjach najbardziej przeszkadza mi nieostrość brzegowa zaczynająca się trochę za wcześnie, bo po przekroczeniu 2/3 promienia pola widzenia. Gdyby zaczynała się po przekroczeniu 85% przy tak ogromnym polu widzenia byłbym przeszczęśliwy (a tak jestem tylko zwyczajnie szczęśliwy ).
-
Odgrzebię temat. Przypadkowo trafiłem na kolejny klon Lunta 10x50, tym razem pojawił się pod nazwą SKY ROVER http://pl.aliexpress.com/item/Sky-Rover-MS-10x50-Binocular-Telescope-Camera/32546437776.html?spm=2114.010208.3.1.Ab2ScM&ws_ab_test=searchweb201556_6,searchweb201602_3_2000017_10036_10035_10034_507_10020_10001_10002_10017_10010_10005_10011_10006_10003_10021_10004_10022_10009_10008_10018_10019,searchweb201603_7&btsid=8acde8ae-1eca-4b68-ae5a-65a45df1d404 , parametry identyczne, cena niestety niewiele niższa niż europejska. W galerii zdjęć zaplątała im się chyba jakaś siedemdziesiątka, która niedługo powinna pojawić się jako kolejna "nowość".
-
Do asteryzmów z nim!
-
A czy przy szybkości kamerki 150fps można już próbować filmować planety, Księżyc czy Słońce z nieruchomego statywu, bez napędu? W sumie znając ogniskową teleskopu i wielkość pixela matrycy kamerki można wyliczyć graniczny czas, przy którym obiekt przesunie się na tyle minimalnie, że będzie ciągle ostry. Czy da się później klatki w miarę prosto złożyć? Przy dłuższych czasach można by się martwić rotacją pola, ale tu wyjdą setki klatek przez parę sekund naświetlania i tylko uwieczniany obiekt znacznie się przesunie w "polu widzenia" kamerki. W całym wątku rozmawiamy (z konieczności) głównie o kamerkach z pixelem 3,75 mikrometra - na początek planuję używać ogniskowych 200-300mm (teleobiektywy), potem 600mm.
