WhyDuck

Witam, Nie musisz czekać na wieczór. Popatrz w dzień na odległy ziemski obiekt z użyciem koła filtrowego i Barlowa. Nie musisz wkładać nawet filtrów, Pozdrawiam

Wobec tego znajdź w Stellarium gwiazdki o jasności 5-6 mag leżące w pobliżu obecnego miejsca Jowisza i spróbuj je znaleźć w lornetce. To da Ci odpowiedź na pytanie czy delikatne zachmurzenie bądź zanieczyszczenie światłem mogą powodować Twoje niepowodzenie.

To praktycznie niemożliwe abyś przez lornetkę nie widział księżyców Jowisza. Pamiętam jak przed pierwszą obserwacją Jowisza przez teleskop (kiedy to było), zastanawiałem się jak odróżnię księżyce od gwiazd i pierwszy rzut oka w okular rozwiał wątpliwości - księżyce ustawione są praktycznie w jednej linii i nie sposób się pomylić. Moim zdaniem patrzysz nie na Jowisza i to jest przyczyną Twojego niepowodzenia. Pozdrawiam

Witam! Księżyce Jowisza bezproblemowo widzę w lornetce 7x30. Są one widoczne tak jak gwiazdy o jasności 5-6 mag. Coś mi się wydaje, że patrzysz nie na Jowisza. Pozdrawiam

Witam, Odpowiadając na pytanie JSC dotyczące zależności zasięgu gwiazdowego i źrenicy wyjściowej - wystarczy popatrzeć na wzór zasięgu. zasięg gwiazdowy [mag] = zasięg gołym okiem [mag] + 2,5 * log (apertura [cm]) + 2,5 * log (powiększenie) Czyli dla danego teleskopu - im mniejsza źrenica wyjściowa (czyli większe powiększenie), tym większy zasięg gwiazdowy. Pozdrawiam

Witam, Popatrz na folię ND 3.8, która przepuszcza 16 razy więcej światła od ND 5.0 i jest dedykowana do fotografii. Pozdrawiam

Witam, a może byś tak sam spróbował poszukać co to jest kolimacja teleskopu. Polecam również zaznajomienie się z pojęciami montaż paralaktyczny i montaż azymutalny, wtedy zrozumiesz do czego i dlaczego się wykorzystuje gwiazdę polarną, a także dlaczego nie ma potrzeby korzystania z niej w tym drugim przypadku. Szukanie informacji nie boli. Nie idź na łatwiznę. Pozdrawiam

Cześć, Mikroruchy mają ograniczony zakres (i w związku z tym potrzebę cofania) chyba tylko w montażu AZ3. Pozostałe montaże nie mają tej przypadłości. Jak chcesz szybko zmienić położenie tuby, to po prostu luzujesz hamulce montażu i przesuwasz tubę ręcznie. Tak jak pisał kjacek - mikroruchy są użyteczne przy dużych powiększeniach. Pozdrawiam

Witam, Odnosząc się do kwestii zbyt jasno świecących czerwonych punktów w Red Dotach, mogę powiedzieć, że nie dotyczy to wszystkich urządzeń, ale tylko części. Ja w każdym ze swoich Red Dotów (mam ich trzy) zmniejszałem jaskrawość świecenia LED (w William Optics nie musiałem, ale chciałem) poprzez dołożenie dodatkowego rezystora zmniejszającego płynący prąd. Nie mam efektu utraty adaptacji wzroku do ciemności, ułatwione jest wyszukiwanie i celowanie na słabe obiekty (gwiazdy o niskiej jasności), a dodatkowo bateria "żyje" znacznie dłużej. Dla Red Dota od wiatrówki użytego do astro, musiałem zmniejszyć minimalną jaskrawość 40 krotnie. Wykorzystuję do wyszukiwania wyłącznie Red Doty i sprawdzają się w tej roli w moim przypadku znakomicie. Mi ciężko byłoby użyć do wyszukiwania oka, którym nie patrzę w okular, ponieważ korzystam z Red Dota patrząc obojgiem oczu. Pozdrawiam

Cześć, Coś mi się wydaje, że mylisz M110 z M32, ale gratuluję pomysłu i wytrwałości w jego realizacji. Pozdrawiam

Witam, Poza radami kolegów, poczytaj o filtrach planetarnych, które pomagają uwypuklić dany element szczegółów powierzchni planet. W moim odczuciu i doświadczeniu, stosowanie filtrów pomaga w obserwacjach detali planet i warto z nich korzystać. Pozdrawiam

Witam, Do punktu 4. dodam, że alkohol i obserwacje z reguły nie idą w parze. W dwu lub więcej osobowym spotkaniu astro, czasami trafi się wątek filozoficzny, ale zapodany z umiarem tylko dodaje smaczku kontemplacjom podczas sesji. Pozdrawiam

To rzeczywiście była niecodzienna okazja - 2 metry apertury i możliwość obserwacji wizualnych. Trafiło się ślepej kurze ziarno. OK, w wolnej chwili postaram się opisać swoje wrażenia z obserwacji w Bułgarii. Pozdrawiam

Witam, Gwiazdę centralną w M57 widziałem za pomocą teleskopu RC o aperturze 2m. Lutnia była w zenicie, a sama gwiazda widoczna zerkaniem i to nie przez cały czas, a momentami. Nie pamiętam jaki był wtedy seeing. To jednak niezłe wyzwanie. Bardzie j niż gwiazda centralna podobały mi się kolorki samej mgławicy, ale to już efekt dużej apertury. Pozdrawiam

Cześć, Astrobonq pytał: Tak swoją drogą czy ktoś ma achro 150 i uprawiał podobne kombinacje z redukcją apertury do obserwacji US? Mam achromat 150 mm też F/5. Dla pełnej apertury podczas obserwacji Jowisza widać sporą aberrację chromatyczną, ale dla nie tak jasnego Saturna, aberracja jest bardzo niewielka i nie przeszkadza w moim subiektywnym odczuciu. Mniejszy dekielek ogranicza aperturę do 11 cm i wtedy obserwacje Jowisza stają się znacznie lepsze (maleje aberracja). Lukost pytał: A tego nie rozumiem - co ma opozycja do aberracji chromatycznej? Podczas opozycji jasnych planet zewnętrznych (Jowisz, Mars) ich jasność jest największa i wtedy również aberracja chromatyczna najbardziej daje się we znaki - chodzi o subiektywne odczucie psujące doznania z obserwacji. Na pewno achromat F/5, czy to 120 czy 150 mm nie jest teleskopem planetarnym. W swoim Celestronie 150/750 mm cenię szerokie pola (nawet 3,5 stopnia kątowego) i niewielkie, wręcz lornetkowe, minimalne powiększenie przy refraktorowej punktowości gwiazd. Podczas obserwacji DS-ów aberracja chromatyczna dla mnie jest niezauważalna i nie przeszkadza. Wyjątkiem jest kilka bardzo jasnych obiektów (najjaśniejsze gwiazdy i jasne obiekty US) i wtedy przydaje się APO, choć niestety już nie 150-tka. Pozdrawiam

Tekst pod postami kolegów. Pozdrawiam

Cześć, Popatrz na stopki kolegów i wszystko stanie się jasne odnośnie "rodzinki". Pozdrawiam

Zarówno w filmie zamieszczonym przez Piotrka Guzika, jak i na grafice Mirona oraz w filmie Arnolda pokazującym prawidłowy ruch Ziemi, kąt jest stały i wynosi 66,5 stopnia do płaszczyzny obrotu wokół Słońca. Najlepiej to widać na grafice. Weź proszę kątomierz i zmierz ten kąt dla czterech przypadków pokazanych na grafice. Przecież na pierwszy rzut oka widać, że kąt jest ten sam.

Czyli Miron obrazowo oddał to, co ja ująłem w liczbach. U Ciebie kątomierz służący do pomiaru kąta obraca się wraz z obracającą się podstawką globusa, prawda? A ruch Ziemi wygląda tak jak na filmie Arnolda w czasie 2:21 do 2:35, czyli dokładnie tak, jak nie powinien.

Czyli Miron obrazowo oddał to, co ja ująłem w liczbach. U ciebie kątomierz służący do pomiaru kąta obraca się wraz z obracającą się podstawką globusa, prawda?

Na Twoim filmie kąt pomiędzy osią obrotu Ziemi, a płaszczyzną stołu (czyli płaszczyzną obrotu Ziemi wokół Słońca) zmienia się od 66,5 do 113,5 stopnia. Jeśli dostajesz inny wynik, to czas przypomnieć sobie trochę podstaw matematyki.

Bo na Twoim filmie kąt nachylenia osi obrotu Ziemi do płaszczyzny obrotu wokół Słońca jest zmienny, a ma być stały.

Mariusz! Połóż globus z Twojego zdjęcia podstawką na stole. Stół to płaszczyzna, w której Ziemia krąży wokół Słońca. Połóż rękę na podstawce i wykonuj ruch okrężny o średnicy 1 metr.. Popatrz co się dzieje z osią ziemską podczas ruchu podstawki. Przedłuż oś wychodzącą z bieguna północnego do nieskończoności. W dowolnym momencie ruchu podstawki po okręgu dostaniesz jeden punkt. To niebieski Biegun Północny. Samym globusem możesz kręcić jak chcesz wokół osi. Pozdrawiam

Witam! "Oś ziemska", to prosta będąca osią wokół której kręci się Ziemia. Na lekcjach matematyki uczą, że prosta nie ma początku, ani końca, czyli innymi słowy początek i koniec prostej leży w nieskończoności. Te dwa punkty to Północny i Południowy Biegun Niebieski. Dwie jednostki astronomiczne składające się na średnicę orbity Ziemi wokół Słońca to trochę "za mało" w stosunku do nieskończoności, aby zmienić położenie tych punktów. Nie zastanowiło Cię dlaczego osoba wskazująca zielonym laserem jakąś gwiazdę na niebie, wskazuje ją również dla kogoś, kto stoi 3 metry dalej? To analogiczne pytanie do Twojego. Spróbuj sam na nie odpowiedzieć. Pozdrawiam