MichalKaczan

Ładne żniwo! Galaktyki pod takim niebem pokazują swoje wdzięki!

Sombrero wymiata

Nie wiem jak to się stało, że umknął mi ten temat. @lulu świetna robota!

Podczas jednej z ostatnich nocek jeszcze raz przymierzyłem się do parki Ngc3226/27. Warunki nie były tak idealne jak ostatnio i nie byłem w stanie dostrzec poprzeczki. Natomiast skupiłem się na stronie przeciwnej do eliptycznej Ngc 3226. Rzeczywiście, zerkaniem mogłem dostrzec niegwiazdowe pojaśnienie zaraz za jądrem. Szukałem w necie zdjęcia, na którym byłoby coś widać. Co potwierdzałoby obserwację i znalazłem taką krótkoczasową fotografię: Także coś tam rzeczywiście świeci. Podejrzewam, że na innych zdjęciach nie widać tak dobrze tego pojaśnienia ze wzgledu na zbyt długi czas naświetlania i zlewania się detali. Ramiona spiralne rzeczywiście wyglądają słabo na tle poprzeczki, czy tego pojaśnienia i tu przydałoby się parę cali lustra więcej.

Mam podobny problem. Wydrukowałem całość i oprawiłem, ale podane jasności to dla mnie zagadka. Najbliżej jasności wizualnych wydają się być wartości z kolumny B_TC.

Rzeczywiście, jest podobna do myśliwca Świetnie oddaje to ten szkic: Z tym, że w 16" ramiona zaczynaja się domykać, tworząc obręcz na około centrum. Dzięki Darek, tą miejscówkę koło Kuźnicy Zagrzebskiej rozważałem jakiś czas temu, ale robi się daleko - 130km, choć dojazd dobry. Masz tam upatrzone jakieś konkretne miejsce? Teraz jeżdżę ok 90km od Jelcza za Złoty Stok. Jest 700m npm, świetne południe, nawet lepsze niż zenit. Łuny od Lądka praktycznie nie widać, bo niknie w zamgleniach.

Super, lubię takie lekko zaszumione, czarno-białe jednoklatkowce. Nawet bardziej niż tzw astrofotografię estetyczną. Gdyby jeszcze była w tym taka magia jak przy obserwacjach wizualnych, to bym się przebranżowił Zdecydowanie tak . Wczoraj obserwowałem Hicksona 61 na miejscówce wg mapy LP 21.62mag/arcsek2, ale przejrzystość i zasięg szału nie robiły. Hickson 68 świecił, natomiast w 61 cała czwórka widoczna, jednak to nie było to.

Ciąg dalszy poszukiwań. Było ostatnio kilka nocek obserwacyjnych, w tym jedna z naprawdę dobrą przejrzystością. Tym razem na tapecie perełki Panny i Warkocza Bereniki i uciekający Lew. Padły jeszcze dwie spiralki oprócz niżej opisanych, ale opiszę je później. Oczywiście było też sporo porażek. Tym bardziej cieszy to co się udało NGC 4535, 9.84 mag, 8.2'x7.5' Kwietniowy obiekt tygodnia: W Delosie 8mm (232x) z początku widoczna jako okrągła chmurka światła o nierównomiernej jasności. Pięknie komponuje się z kilkoma gwiazdami świcącymi na jej tle. Zerkaniem wyskakuje poprzeczka i łukowate pociemnienia na tle galaktyki. Po dłuższym chwili, co jakiś czas, wyskakują i znikają roztapiając się w halo dwa słabiutkie ramiona, nadając galaktyce kształt litery S. Przepiękna galaktyka NGC 4536, 10.38mag, 7.1'x2.5' Również Obiekt Tygodnia : W akcji również Delos 8mm (232x). W tym powększeniu bardzo duża, słabo skoncentrowana i rozciągnięta . Obserwowałem ją podczas dwóch nocy na 700 m npm i przy lepszych warunkach jedno z ramion widoczne właściwie na wprost, długie i odcięte krótką przerwą od jasnego centrum. Drugie ramię krótsze i zawinięte też właściwie widoczne bez problemu. Byłem w szoku, że doświadczyłem takich widoków tak łatwo. Następnej nocki już tak dobrze nie było - to jaśniejsze ramię widoczne tylko zerkaniem. Także przejrzystość rządzi. NGC 4618, 10.80mag, 3.6'x2.3' Niezwykły kształt. Jasne, rozciąłe centrum i niesymetrycznie położone halo. Zerkaniem mogłem zobaczyć, że w tym halo znajduje się ciemne wcięcie oddzielające centrum od ramienia. Po chwili staje się jasny przebieg tego masywnego ramienia: wychodzi z centrum, staje się coraz grubsze i zakręca, tworząc łuk bliski 180 stopni . Fajny widok. Są tam jeszcze dość jasnye obszary HII: IC3668 i IC3669. Niestety nie zwróciłem na nie uwagi. Także jeszcze tu wrócę NGC 4725 , 9.00mag, 9.7'x7.1' Przy dobrej przejrzystości robi wrażenie. Wcześniej oglądałem ją z nizin i widoczne było tylko halo z ledwo zaznaczonym, mglistym łukiem. Teraz jest ogromna i mogę podbijać powiększenie. Widoczne bardzo jasne centrum i dwa jasne ramiona po obydwu stronach galaktyki. Szczególnie jasne są dwa łuki po przeciwnych stronach. Środek przecina delikatna poprzeczka. Same ramiona sprawiają wrażenie cętkowania. Świetny widok, nie spodziewałem się tyle zobaczyć. NGC 3596, 11.26mag, 3.5'x3.4' W końcu, po kilku podejściach udało mi się dostrzec co nieco. Przy 300x (Delite 11mm + TMB 1.8x) czasami, zerkaniem wyskakuje blade łukowate pojaśnienie , oddzielone od jasnego centrum. Co ciekawe widziałem górne, czyli południowe ramię. Na zdjęciu widać, że w tym miejscu obydwa ramiona przebiegają obok siebie i może stąd było łatwiej. W mniejszych powiększeniach już widać, że coś się tak kręci, ale nie mogłem potwierdzić jak te spirale przebiegają. cdn

Jak tam, macie jeszcze siłę po ostatnim okienku pogodowym? Jeśli tak to na ten tydzień proponuję jeden z klasyków kosmicznych zderzeń: grupę Hickson 61 zwaną potocznie "The Box". http://www.asod.info/?paged=10&cat=48 Na Hicksona składają się cztery galaktyki o jasnościach od 13.2 do 14.3mag (niektóre źródła podają 12,2 do 13.5mag) Przy okazji garść informacji: NGC 4169 ; 13m2 (12m2v) 2.3' x 1.2' NGC 4173 ; 13m6 (12m7v) 5.0' x 0.7' NGC 4175 ; 14m2 (13m4v) 1.1 'x 0.5' NGC 4174 ; 14m3 (13m5v) 1.8' x 0.4' Stłoczone na obszarze kilku minutach kątowych, są jednym z bardziej spektakularnych przykładów oddziałujących na siebie galaktyk. Co ciekawe, trzy z nich mają prędkości ucieczki około 2900 km/s . Natomiast NGC 4173 z 1100 km/s oddala się znacznie wolniej. Inne sposoby pomiaru odległości wykazały, że NGC 4173 jest obiektem na pierwszym planie, który nie jest fizycznie powiązany pomimo widocznych zaburzeń. Tak więc rzeczywistości oddziałują 3 z nich: NGC 4169,4174 i 4175. Wszystkie oddalone od nas o 180mln lat świetlnych. Natomiast największa NGC4173 położona jest ok 55mln lat świetlnych od Ziemii. https://astronomy.com/sitefiles/resources/image.aspx?item={C61731F2-D881-421A-AD9D-A9CAC81A3479} Wg mnie grupka jest przyjemniejsza w obserwacji niż słynny Hickson : Kwintet Stephana, z tej przyczyny, że już w niewielkim teleskopie można rozpoznać różne kształty galaktyk wchodzących w jej skład. Obserwując Hicksona 61 nie należy żałować powiększenia, gdyż grupka jest niewielka, a przy tym dość jasna (jak na Hicksony ). Wyzwaniem może się okazać największa z galaktyk NGC4173, ale o tym za chwilę. W 16" najlepszy obraz wygenerował Delite 11mm z barlowem 1.8x (300x), źrenica ok 1.35mm. Cała grupka dobrze widoczna i tworzy przepiękny, ciasno "napakowany" czworokąt. Jedynie NGC 4173 ze względu na swoją niską jasność powierzchniową, znika czasami przy próbie bezpośredniego patrzenia. Najbardziej podobają mi się właśnie te dwie igiełki : NGC4173 i 75. Najjaśniejsza Ngc 4169 ma jasne centrum otoczone owalnym halo, natomiast NGC 4174 jest najmniejsza z całej czwórki, ale dość jasna, podłużna z jasnym centrum. Wszystkie 4 składniki mogą próbować wyłapywać posiadacze 12" calowych luster. Im ciemniejsze niebo, tym szansa na dostrzeżenie 4 składników większa. Natknąłem się na raport z 8" na stronie http://www.faint-fuzzies.de/en/observations_all_glx_com.html . Autor, pod niebem 21.5mag/arcsek2, był w stanie dostrzec całą grupkę. Lokalizacja : Gwiazdozbiór Warkocz Bereniki. Od Gamma Com odbijamy o ok 40' do gwiazdy 5.70mag. Hickson 61 tworzy trójkąt prawie prostokątny jeszcze z inną gwiazdą 6.5mag Cartes du Ciel Koniecznie spróbujcie i dajcie znać jak poszło!

Pospiesznie donoszę o dostrzeżeniu paskudy w T16" w okularze Delite 11mm z barlowem TMB ED 1.8x (300x). Galaktyka bardzo trudna, widoczna zerkaniem przez ok 10% czasu obserwacji jako mglisty obłoczek. Szkic z pierwszego postu świetnie oddaje kolosalną różnice różnicę jasności. M57 po prostu razi w oczy ;) Nawet kilka razy migła mi też gwiazda centralna w Pierścionku.

Myślę, że najpierw mógłbyś sam powtórzyć obserwacje. W końcu to ty masz możliwość najlepszego odtworzenia warunków, przynajmniej jeśli chodzi o sprzęt. Jednak nie raz zdarzało się nawet bardzo doświadczonym obserwatorom, że widzieli coś czego nie było, lub nie mieli szans zaobserwować. Żeby dojechać do 17mag w 12" to musiało by być niebo Bortle 1, albo inne Bieszczady. Osobiście lubię takie "rozkminy" i dzięki Ci za podzielenie się tematem. Nie omieszkam spróbować jeszcze w tym sezonie, choć Lew już coraz niżej. Mam na tą okazję Delite 5mm. Daje mi 370x, pole 10' i ostrość jak w orciaku. Platforma też się znajdzie Czekam z utęsknieniem na otwarcie granic, bo po czeskiej stronie mam upatrzoną, bardzo przyzwoitą, górską miejscówkę. Może tam uda się dobić z zasięgiem w 16" do 17mag. A zobaczyć gwiazdę w innej galaktyce, to jest coś!

Coś udało mi się znaleśźć w literaurze. Wg tego źródła: http://articles.adsabs.harvard.edu//full/1993AJ....106.1420L/0001425.000.html Strona 1425 ,pierwszy wykres to jasności wizualne 16tys gwiazd w Leo 1. Coś zaczyna się dziać od 19mag, także rozumiesz..

Rr Lyrae to małomasywne gwiazdy, więc ich jasność będzie niewielka. Z drugiej strony w Leo l podobno dawno temu zakończyła się działalność gwiazdotwórcza. Nie ma tam wiele młodych, masywnych i jasnych gwiazd, bo te mają z reguły krótki żywot. Żeby nie pozostać tylko przy spekulacjach spróbowałem wczoraj Leo l w dużym powiększeniu. Zasięg grubo ponad 6mag w zenicie, 16" i Delos 8mm (232x). W tym zestawieniu pobliska Ic 591 spokojnie widoczna. A sam Leo l.., coż, w tym powiększeniu galaktyka skurczyła się dwukrotnie w porównaniu do widoku przez ES24mm i jest widoczna jako pojaśnienie tła, nic więcej. Żadnych plamek, pojaśnień itp. Także trudno mi uwierzyć, że mniejszym teleskopem, pod słabszym niebem, to co widziałeś było realne. Tylko jeszcze uwaga, seeing miałem średni i te 230x to max na jaki mogłem sobie pozwolić. Przejrzystość była niezła, ale nie rewelacyja, widoczne ramiona spiralne w M99 i z trudem w M61.

Obserwowałem tę parkę kilka dni temu przy okazji poszukiwań Arpa 148. Glaktyki widoczne już w okularze przeglądowym. W polu widzenia także trzecia galaktyczka NGC 5205. W wyższych powiększeniach Ngc 5216 okrągła, z delikatnym halo wokół nieco jaśniejszego centrum. Natomiast Ngc5218 jest sporo jaśniejsza i ma wydłużony, łezkowaty kształt. Zerkaniem mogę dopatrzyć się halo wokół tej jaśniejszej części. O pomoście nie ma mowy. Będąc w okolicy udaje mi się jeszcze wyzerkać słabiutką Ugc 8467.

Tę galaktykę najlepiej pamiętam z ubiegłorocznego wyjazdu w Bieszczady. Lało cały tydzień z jedną przerwą i akurat trafiło się też okienko obserwacyjne. Zabrałem Taurusa 16" i klamoty na Przełęcz Wyżną i obserwowałem min. NGC 4631. To miejsce jest obserwacyjnym rajem. Tło czarne jak smoła w każdym powiększeniu. W Delosie 14mm i SSW10mm galaktyka ogromna i jasna. Wyraźny kształt wieloryba z mnóstwem niewielkich pojaśnień będących regionami HII. Do dziś mam w głowie ten widok.

Ciekawa sprawa, spróbuję w 16". Szukam w necie jaka jest najjaśniejsza gwiazda w Leo I, ale nie mogę znaleźć. To byłaby już jakaś weryfikacja.

Relację byś jakąś napisał, a nie ciągle te zabawy

W Pannie jest jeszcze dość jasny Abell 36 i jeszcze jaśniejszy Abell 37. Tutaj też możesz znaleźć co nieco:

Bardzo ładna parka galaktyk, widoczna w jednym polu okularu przeglądowego (Newton 16" i ES24mm 68st). Szczególnie spodobała mi się N4535. W Delosie 8mm (232x) z początku widoczna jako okrągła chmurka światła o nierównomiernej jasności. Pięknie komponuje się z kilkoma gwiazdami świcącymi na jej tle. Zerkaniem wyskakuje poprzeczka i łukowate pociemnienia na tle galaktyki. Po dłuższym chwili, co jakiś czas, wyskakują i znikają roztapiając się w halo dwa słabiutkie ramiona, nadając galaktyce kształt litery S. Takich widoków szukałem Jakieś 25' od N4535 wypatrzyłem jeszcze słabiutką parkę galaktyk N4518A i B. Natomiast N4535A w pobliżu N4535 jakoś nie chciała się ukazać.

Tak się składa, że wspinam się trochę, ale o tym patencie nie słyszałem. Dobrze, że nie gibnął się razem ze stołem Ćwiczenia same mi wchodzą na ręce, w dokładnie dwa bobasy jeden 15kg drugi 10kg. Kilka kółek po mieszkaniu i ręce dogrzane Zmajstrowałem też takie coś na bocznej ścianie garażu u rodziców i daje do radę Od razu dzieci też mają zabawę. Tylko muszę dokupić chwytów. A tak to czasem robię trening obwodowy. Drążek, hantelki i można sporo ćwiczeń zrobić. Później się przydaje jak trzeba 16" z piwnicy wyciągnąć.

Czytałem wczoraj do poduchy, świetna lektura!

Dzięki. Dodawanie zdjęć, to takie zboczenie po cyklu OT Nie każdy może wiedzieć o jaki obiekt chodzi. Cieszę się, że się podoba

Chyba tak tylko gdzie tu ciemnego nieba kupić?

Galaktyki spiralne to jest to, co fascynowało mnie od dziecka. Właściwie mogę powiedzieć, że tak zaczęła się moja przygoda z astronomią: pamiętam, że nikt nie umiał mi odpowiedzieć czym jest wir widziany podczas jakiegoś programu popularno naukowego, na czarno-białym jeszcze telewizorze. Nie było innego sposobu jak dowiedzieć się samemu i tak mnie wciągnęło Od tego czasu widziałem trochę spiralek, głównie w Messierach (M31,M33,M51,M61,M65,M99,M100,M101,Ngc2903,7479). Ale ostatnia bytność na górskich miejscówkach uświadomiła mi, że może spróbować w innych katalogach i na mniej znanych obiektach. Przeciwnik jest dość wymagający, potrzebne są noce o możliwie najlepszej przejrzystości i ciemnym niebie. Poza tym chłopaki mają jakieś projekty obserwacyjne, to gorszy nie będę Pojechałem ostatnio na obserwacje obczaić nową miejscówkę koło miejscowości Zawiść. Mapa LP podaje 21.62mag, a na południu jest 15 km lasu, mimo to łuna od Opola była dość spora. Wogóle napradę ciemne były okolice zenitu i w dodatku bardzo przejrzyste jak na niziny. Szybkie spojrzenie na M81 - widoczne dobrze jedno ramię, drugiego muszę się domyślać, później M65 - widać może z jedną trzecią galaktyki. A więc szybka decyzja, dziś trzymam się blisko zenitu, czyli przede mną skarby Wielkiej Niedźwiedzicy. Sesja 25.03.2020, tuż przed ogłoszeniem kwarantanny, chciałem zdążyć przed 24.00, bo nie wiedziałem, czy wolno jeździć, czy nie. Jak się później okazało niepotrzebnie zwijałem się szybciej. Taurus 16" f 4.6 NGC 4088, 10.6mag ,7.0'x2.' Pierwszy rzut oka w okular przeglądowy ES24mm (77x) - bardzo jasna łezka światła o dość równomiernej jasności. Zakładam Delosa 8mm (232x) i to jest to, odpowiedni stosunek jasności do detalu. Galaktyka wypełnia sporą część pola widzenia. Jasność nie jest jednorodna, lecz cętkowana. Teaz zerkanie i szukanie najlepszej pozycji dla oka. Raz na jakiś czas, wzdłuż góry i dołu wyskakują dwa ciemne pasma oddzielające cielsko galaktyki od ramion. Same ramiona widoczne jako dość cienkie pasemka światła. Galaktyka przypomina ducha z dwoma rękami ułożonymi wzdłuż ciała. Piękna! NGC 3893, 9.9mag , 2.7'x1.4' Pierwszy rzut oka - jasne centrum i owalne halo. Zmiana na okular 8mm i to jest to! Widoczne zerkaniem ramię spiralne wychodzące z lewej strony centralnego zagęszczenia i zakręcające w prawo. Dolne ramię znacznie krótsze i subtelniejsze. Dla takich chwil warto taszczyć ten cały złom kilkadziesiąt kilometrów Długo podziwiam ten wspaniały widok! NGC 3726, 10.4mag ,6.2'x4.3' W okularze przeglądowym widoczna jako jasna i owalna mgiełka z bardzo jasnym centrum. Najlepszy widok w Delite 11mm, jednak spiralna struktura bardzo trudna i ulotna, nie jestem pewien, czy nie ulegam złudzeniu. NGC 4051, 10.07mag, 4.9'x4.3' Galaktyka płożona tuż obok dość jasnej gwiazdy 11mag. Tutaj poszalałem z powiększeniem. W użyciu Delos 8mm i Delite 11mm z barlowem 1.8x (300x). Galaktyka podłużna i cętkowana. Końce galaktyki są zagięte, ale lepiej widać to z lewej strony. Ładny kadr z tą gwiazdką 11mag. NGC 3718, 10.58mag, 4.7'x2.3' Piękny kadr w ES24mm: podłużna NGC 3718, okręgła NGC 3729 i cienkie pasemko Hicksona 56. Koncentruję się na 3718. Delite 11mm i barlow 1.8x (300x) obraz ostry, seeing dopisuje. Próbuję doszukać się ramion, ale poza podłużnym kształtem galaktyki nie udaje mi się ich dostrzec. Pasmo pyłu jest bardzo trudne i widoczne przy 300x tylko w okolicy jądra galaktyki. Nie pomyślałem o jakiejś większej źrenicy, a przecież w walizce leżały orciaki 18mm i 25mm. Samo jądro ma trójkątny kształt i tam właśnie widziałem dwa ciemniejsze, krótkie pasemka rozchodzące się w przeciwne strony. NGC3631, 10.1mag, 3.7'x3.1' Jasne jądro otoczone dość sporym halo. Tu mam zagwozdkę: nie jestem w stanie wyłuskać ramion spiralnych i powiedzieć gdzie się zaczynają i którędy przebiegają. Widzę natomiast to, w którą stronę galaktyka się kręci. Gra pojaśnień pociemnień? Nie jestem pewien. cdn a wszystkie zdjęcia pochodzą z Alladina: https://aladin.u-strasbg.fr/

Ok, z tego co pamiętam to ze strony, o której mówisz widziałem cętkowanie na tle halo. Ale powiem szczerze, że tę stronę potraktowałem trochę po macoszemu, a skupiłem się na tej poprzeczce. Też tam wrócę, może jeszcze warun dopisze. A wogóle to fajnie, że możemy wymienić się spostrzeżeniami i myślę tu o wszyskich udzielających się. O to właśnie chodzi w cyklu OT