megrez23

podpisuję się czterema kończynami?

Robimy Waiting Star Party

Prawie jak będzie pełnia to się wypogodzi, kolejny bonus dla Wilkołaków?

Kupiłem drugi teleskop? i obawiam się, że na bezchmurne niebo długo poczekam.??Życzę jednak pogodnego nieba wszystkim o każdej porze.?

Niestety nie mogę na razie pochwalić się świeżym szkicem ze względu na braki sprzętowe, ale znalazłem dwa z przed lat. Pierwszy wykonany 11 lutego 2001 Newtonem 265 mm z zastosowaniem Pentaxa XL 10,5 /x116/ i drugi z 12 kwietnia 2004 z zastosowaniem Pentaxa XL 7 /x189/.

Dokładnie w 2015, 2016, 2017, ale w tym czasie rozważałem jeszcze powrót do Astro....

5 kwietnia 2021, piękna bezksiężycowa noc /sam nie wierzę, że mogłem tak napisać?/. Z relacji na FA widać, że przez wielu wykorzystana. Również i ja próbuję swoim sprzętem z balkonu skorzystać z jej uroków. Poniżej szkic przedstawiający galaktykę soczewkowatą M85 oraz jej "sąsiadkę" galaktykę spiralną z poprzeczką NGC 4394. Na drugim szkicu gromada kulista M53. Pozdrawiam Jarek

Relacje są bardzo ważne. Nakręcają innych do działania. Każdy ma swój styl i sposób przekazywania swoich wrażeń. Zresztą widać na FA ostatnio. Tak trzymać everybody!

Nie ważne czym obserwujemy i na co spoglądamy. Ważne, żeby niosło to radość i satysfakcję, a sprzęt i warunki jakie posiadamy zostały wykorzystane do maksimum. Do tego jeszcze czas na relację i życie na Forum rozkwita jak wiosna. Kolejna relacja Pawła jest tego potwierdzeniem. Pozdrawiam Jarek

Często szukamy daleko, sięgając głęboko w bezkres bogactwa otaczającego nas Wszechświata niedoceniając tego co bliskie i łatwe z pozoru.

Mare Orientale /Morze Wschodnie/. Na pewno dla wielu z Was nazwa znajoma, ale czy ktoś miał okazję obserwować i zgłębiać topografię tej formacji? Morze Wschodnie znajduje się blisko zachodniej krawędzi Srebrnego Globu i ze względu na położenie jego obserwacja z Ziemi jest dosyć utrudniona. Najdogodniejsze warunki do obserwacji są kilka godzin przed pełnią przy korzystnej libracji zachodniej, czyli rzadko. Morze jest uważane za jeden z najmłodszych basenów uderzeniowych Księżyca. Jego wiek szacuje się na dużo mniej niż 3,85 mld lat. Powstało na skutek upadku dużej planetoidy, ma średnicę 327 km i zajmuje centralną część krateru uderzeniowego, którego średnica wynosi 930 km, a głębokość około 6 km. Nazwa "Mare Orientale" po raz pierwszy pojawiła się w książce "Der Mond" niemieckiego astronoma Juliusa Franza w 1906 roku. Jednak badania Gererda Kuipera w latach 60-ych pozwoliły na ustalenie, że morze to jest pochodzenia kraterowego. Sam przymiotnik Orientale, czyli Wschodni, odnosi się do położenia morza na wschodnim skraju widocznej strony Księżyca, ale nazwa nie uległa zmianie mimo przemianowania strony wschodniej na zachodnią przez "konwencję astronautyczną" w roku 1961. Moje pierwsze obserwacje tego fenomenu wykonałem 20 października 2019 o godzinie 04:30 CWE. Korzystałem z MAK-a 127 oraz bino SW z parą okularów Plossla GSO 25 mm. Poniżej szkic z nazwami tworów będących częścią pierścieniowej struktury. Kolejny szkic wykonany 22 października 2019 o godzinie 04:15 CWE tym samym zestawem obejmuje bardziej południową część formacji. Szkice wykonane zostały długo po pełni, ale przy dosyć korzystnej libracji zachodniej kiedy były dobrze widoczne Lacus Veris /Jezioro Wiosny/ i Lacus Autumni /Jezioro Jesieni/. Udało mi się zdobyć informację, że kolejna okazja na obserwację Morza Wschodniego nadarzy się 17 marca 2022, około 8-10 godzin przed pełnią przy pięciostopniowej libracji zachodniej Księżyca. Na powyższym przykładzie widać, że nasz Satelita skrywa skrzętnie przed nami swoje tajemnice, pomimo tego, że jest częstym gościem na niebie. Chcąc zgłębiać jego tajemnice musimy mieć wszystko zaplanowane i być czujni. Zapraszam do dzielenia się swoimi uwagami i spostrzeżeniami. Sam raczkuję w poznawaniu tych tajemnic. W tej krótkiej relacji zamieszczam tylko swoje szkice. Wspaniałe zdjęcia, szkice i relacje można znaleźć na sąsiednim Forum. Pozdrawiam Jarek c.d.n.

Czyż nie piękny??

Odnośnie filtrów to mam takie przemyślenia: "są jak wełniane kalesony, grzeją wyśmienicie, ale jednak mnie gryzą". Nie miałem oczywiście zamiaru nikogo urazić moją błyskotliwą?wypowiedzią, tylko zaznaczyć tendencję do eliminowania szkła w układzie optycznym. Miałem okazję trochę testować w czasie ostatniej opozycji Marsa i doszedłem do wniosku że filtr pomarańczowy robi dobrą robotę, drugim dobrze rokującym jest ND0,6. Do Wenus jakiś niebieski zależnie od apertury. Testowałem także CLS wszystko fajnie, ścienna tło, wyciąga mgławicę, ale gwiazdy jakieś nienaturalne. Wolę mniej, ale bardziej naturalnie jednak. Dodam jeszcze, że mam słabość do szkiełek Baadera. To tak subiektywnie z mojej strony.

Gratuluję prawdziwego talentu! Pozdrawiam Jarek

Z własnych przemyśleń. Na balkon w mieście maksymalnie MAK180. Na wyjazdy minimum Newton 12 cali. Powyższe to tylko moje zdanie. Każdy ma swoje upodobania. O lornetkach się nie wypowiadam, ale to na pewno sprzęt dający wiele satysfakcji. Mam 10x50 Zenith ale bez statywu ciężko.

"Co lepsze? Newton, refraktor czy lornetka. Wyjaśnijmy (wreszcie) ten temat raz na zawsze." To zależy dla kogo. Wszystko zależy od miejsca obserwacji oraz preferencji obserwatora. Ze względu na pogodę najlepiej obserwować wszystko na nieboskłonie, żeby się nasycić. Ale jak już mamy miejscówkę z której będziemy najczęściej korzystać, to najlepiej "dopasować sprzęt" do niej. Jak ktoś mieszka na wsi to ma łatwiej jeden Newton na początek i jazda bez trzymanki. Mieszkańcy miast to już gorzej. Jeden sprzęt na miejscu balkonowy /raczej pod US/, a drugi na wyjazdy jakiś większy by się przydał...większy może więcej?

Kto ma dystrybucję w Galaktyce prowadzić?

powyższe gorąco polecam każdemu. Na każdym kanale świetnie działają, a po założeniu od razu pojawia się poniższy teledysk:

To jest przedszkole przy tej TV(lepszego sortu/. Co do okularów mam na testy. Polecam.

Zwrot do sprzedającego. Zobacz jaki wysyp ofert na OLX. GSO 6, 8 i 10. Nowy towar kupujesz to musi być idealny.

31 marca 2021. Księżyc coraz niżej na ekliptyce, a wraz z jego położeniem warunki seeingowe gorsze. Tym razem podglądam jego powierzchnię stosując popularny okular Baader Classic Ortho 18 mm. Krater Macrobius położony jest na północny-zachód od Morza Przesileń /Mare Crisium/. Jego średnica to 63 km, a głębokość 3,9 km. Został nazwany na cześć starożytnego rzymskiego pisarza Makrobiusa. Jedną z charakterystycznych cech formacji jest mały krater na zachodniej krawędzi ? Macrobius C.

No i o to chodzi, nawet stary wyjadacz powinien nie znać obiektu przed jego studiowaniem. Relacjonując nasze wrażenia wzrokowe powinniśmy być jak pierwsi odkrywcy. Im bardziej doświadczony obserwator tym więcej wyłuska ze swojej apertury pomimo nieznajomości obiektu. "Młody" jeśli złapie bakcyla tez dojedzie do tego. A potem w cieple domowego zacisza możemy porównywać nasze doznania z rzeczywistością. Może za bardzo ortodoksyjnie podchodzę do tematu, ale takie jest moje zdanie. PS. znajomość struktur albedowych Marsa bardzo przeszkadzała mi podczas szkicowania ostatniej opozycji. Kilka detali pominąłem na rysunkach, ponieważ raz, że były trudne do oddania, a dwa straciłem granicę pomiędzy rzeczywistością, a złudzeniem. Kiedyś, to były piękne czasy, kiedy odkrywało się wszystko od zera dla siebie...

Ok, źle Ciebie zrozumiałem. Myślałem, że tutaj tak już mamy, na FA. To takie, coś poproszę, jeśli można na Forum Astronomicznym.?

pokaż mi ten slier na obrazku, bo mój rocznik słabo sobie radzi z takimi udogodnieniami

Zgodzę się z Wami, że wątki giełdowe zaśmiecają Forum, ale z drugiej strony kto z nas od czasu do czasu czegoś nie próbuje sprzedać i kupić. Wszyscy wiemy jak to działa, towar trzeba wyeksponować, przypominać o ofercie potencjalnemu kupującemu czy też sprzedającemu, itp. Kto bez winy, niechaj pierwszy do mnie rzuci BCO6 za połowę ceny?