Koskowa Góra, 24 XI 2014

[pguzik]

W nocy z 23/24 listopada wybrałem się z Kraterem i Qbszonem na Koskową Górę. Zgodnie z prognozami, po drodze na miejsce wznieśliśmy się ponad mgły i na Koskowej niebo było bezchmurne. Niestety (także zgodnie z prognozami), na miejscu powiewał wiatr, który co prawda nie był zbyt silny, ale przy ujemnej temperaturze i sporej wilgotności mocno przeszkadzał. W związku z tym wiatrem pojechaliśmy bliżej szczytu, na polanę, z której co prawda sporo horyzontu jest zasłonięte, ale za to wiatr wieje tam znacznie słabiej.

Na obserwacje wziąłem po raz pierwszy od ponad 3 miesięcy mojego Taurusa 13". Przygotowanie sprzętu zajęło znacznie więcej czasu niż zwykle - najpierw lusterko wtórne okazało się być czymś zabrudzone (wyglądało tak, jakby osiadł na nim szron, ale po podgrzaniu osad nie zniknął, trzeba je było przetrzeć), później trzeba było jeszcze uporać się z kolimacją na gwiazdach, bo kolimator przestał współpracować. Koniec końców obserwacje rozpoczęliśmy około godziny 3:00.

Na początek przyjrzeliśmy się fantastycznej M 42 - ciężko przejść obok niej obojętnie w jesienne noce. Później zerknęliśmy szybko na kilka innych jasnych obiektów.
Po szybkim wstępie postanowiłem zapolować na słabą kometę - 108P/Ciffreo, która świeciła wysoko w Woźnicy. Miejsce, w którym miała się ona znajdować zlokalizowałem dość szybko, jednak w pierwszej chwili jej nie zauważyłem. Po chwili okazało się jednak, że jakiś bardzo słaby obiekt świeci kilka minut kątowych obok, tuż obok słabej gwiazdki. Rzut oka na mapkę zdawał się wyjaśniać tę "zagadkę" - na mapce była zaznaczona pozycja komety o godzinie 0:00. Po powrocie do domu upewniłem się, że kometa była dokładnie tam, gdzie miała być około 3:30. Jej jasność oceniłem na 13.6 mag, a jej średnicę na 1', przy czym była ona obiektem lekko skondensowanym.
Następnie skierowałem teleskop w stronę komety C/2014 Q3 (Borisov), która kilka tygodni temu była całkiem nieźle widoczna w 25 cm teleskopie. Zanim trafiłem w kometę, przez przypadek w pole widzenia trafiła całkiem ładna galaktyka NGC 6503. Kometa tym razem była obiektem dość trudnym, mocno rozmytym i widocznym słabo, jednocześnie miała stosunkowo duże rozmiary kątowe. Jej jasność oceniłem na około 11.0 mag, a średnicę jej głowy na 4'. To, że była tak słabo widoczna wynikało prawdopodobnie z faktu, że świeciła ona niezbyt wysoko (jakieś 30 stopni nad horyzontem), na dodatek dokładnie na łuną od Krakowa.

Po tych dwóch kometach postanowiłem popatrzeć przez chwilę z użyciem filtra O-III. Najpierw wycelowałem teleskop w mgławicę Abell 21 (Meduza). Ze zdziwieniem zauważyłem, że w polu widzenia prawie nic nie widać. Długo się wpatrywałem zanim mnie "olśniło" - lusterko wtórne zaparowało. Na szczęście dość szybko się zorientowałem co się dzieje i "odparowanie" lusterka poprzez ogrzewanie dłonią od tyłu zajęło tylko kilka minut. Po tym zabiegu mgławica Abell 21 stała się obiektem oczywistym, widocznym jako "gruby rogal", którego jasność przy obserwacji zerkaniem była zdecydowanie niejednorodna.
Następna w kolejności była mgławica Rozeta (NGC 2237), widoczna bardzo wyraźnie, składająca się z wielu jasnych fragmentów porozdzielanych ciemniejszymi pasmami i nie mieszcząca się w całości w polu widzenia przy powiększeniu 67x. Spojrzeliśmy też na jeden z moich ulubionych obiektów zimowych, czyli ukrytą w gromadzie M 46 mgławicę planetarną NGC 2438 - zarówno z filtrem O-III jak i bez niego prezentowała się bardzo ładnie, szczególnie w powiększeniu 114 razy.

Później pooglądaliśmy znów kilka bardziej znanych galaktyk, między innymi: M 51, M 65, M 66 i NGC 3628, M 82, M 97, M 108, M 109 a także NGC 2903. Przed świtem przyglądnęliśmy się jeszcze dwóm jasnym mgławicom planetarnym: NGC 2392 (Eskimos) oraz NGC 6543 (Kocie Oko) - ta druga w małym powiększeniu pokazała piękny zielony kolor (NGC 2392 też była wyraźnie zielonkawa, choć w jej wypadku gwiazda centralna trochę przeszkadzała w podziwianiu tego koloru). Obydwie mgławice fajnie prezentowały się też w powiększeniu 182x.

W końcu przed świtem wycelowałem teleskop w trzecią kometę - C/2014 R1 (Borisov), która kilka tygodni temu była widoczna dość słabo. Tym razem okazała się ona być obiektem oczywistym, widocznym dość wyraźnie, znacznie lepiej niż poprzednio i znacznie lepiej niż 2 pozostałe komety obserwowane tej nocy. Jej jasność oceniłem na 10.7 mag, średnicę głowy na 2' i była ona całkiem nieźle skondensowana. Podobnie jak kilka tygodni temu, świeciła głęboko w świetle zodiakalnym, które pięknie wychodziło znad drzew i sięgało niemal do Raka.

Na tym zakończyliśmy obserwacje i wróciliśmy do lekko zamglonego Krakowa, nad którym snuły się pojedyncze niskie chmury.

[polaris]

Nabieram przekonania, że macie tam zawsze pogodne niebo i tylko swobodnie wybieracie sobie noce które wam odpowiadają na obserwacje. Ja nie widziałem pogodnego nieba od jakiegoś miesiąca. A każda noc obserwacyjna jest jak szmata wyrwana psu z gardła.

[Gość]

Mam podobne odczucia >:(

Gdyby pod Poznaniem była taka góra, musiałbym chyba być na miejscu w południe żeby zarezerwować miejsce :lol:

[Janko]

Nabieram przekonania, że macie tam zawsze pogodne niebo...

Nabieram podejrzeń, że On czaruje ::)

Piotrek, nie przeprowadziłbyś się do centralnej Polski?

[lukost]

To nie do końca tak, że południowe krańce Polski są jakoś szczególnie uprzywilejowane przez pogodę. Po prostu jesień jest tu zwykle długa i słoneczna (o czym można poczytać np. tutaj: http://igorce.eu/gorce-klimat), a dodatkowo mamy możliwość wydostania się ponad mgły. Inne pory roku (szczególnie lato) nie wyglądają już tak dobrze, a szczerze powiedziawszy bywają paskudne - zimne, mokre i z małą ilością pogodnych dni. Niemniej, za nic nie zamieniłbym mojej miejscówki obserwacyjnej na wersję nizinną ;)   

[pguzik]

Jesienią, tak jak napisał Lukost, mamy tę przewagę, że możemy wznieść się ponad mgły i chmury niskie i właśnie z tego korzystam. Niestety, nie jest to aż tak częste, jak mogłoby się wydawać po częstotliwości pojawiania się relacji. Tak naprawdę przez ostatni miesiąc w samym Krakowie Słońce pokazało się kilka razy i to tylko na chwilę. W górach natomiast trafiło się kilka nocek naprawdę fajnych. Gdybym sam wybierał, albo czarował, to te nocki byłyby z piątku na sobotę lub z soboty na niedzielę ;).

 

 

Inne pory roku (szczególnie lato) nie wyglądają już tak dobrze, a szczerze powiedziawszy bywają paskudne - zimne, mokre i z małą ilością pogodnych dni.

Co do tych innych pór roku, to nie przesadzajmy. Lato jest mokre, bo sumy opadów są duże, jednak wynika to głównie z częstszych niż w innych częściach kraju burz. Jeśli chodzi o ilość pogodnych nocy, to raczej jest podobna jak w innych rejonach kraju.

[Panasmaras]

...tyle, że jeśli trafi się Wam pogoda w czerwcu czy lipcu to jesteście do przodu o brak białych nocy.

A poza tym macie za blisko w góry. I za to Was najbardziej nie lubimy, o!

[_Wojtek_]

Marek, nie powstrzymuj się... my ich za to nienawidzimy ;)

[Janko]

...A poza tym macie za blisko w góry. I za to Was najbardziej nie lubimy, o!

Dodaj jeszcze, że tam mieszka niejaki Y..., który straszy (sowami) po innych forach a tutaj nie raczy się odezwać.

Tow. Y..., upominamy Was. Złóżcie samokrytykę i poprawcie się!

[piotrn]

Południe wydaje się ok, ale jest tu duże zagęszczenie mieszkańców/domów . U mnie w Beskidzie Żywieckim dom stoi obok domu - tylko pagórki i lasy są wolne od urbanizacji. Jak jadę nad morze to inspirują mnie te przestrzenie bez domow np. w wielkopolsce.

[polaris]

Jak jadę nad morze to inspirują mnie te przestrzenie bez domow np. w wielkopolsce.

Tak, tak. I to uwodnienie terenu które powoduje wieczne zamglenie. Gdzie się nie ruszyć tam jezioro albo ciek wodny. Inspiracja, cholera jasna ;)