Cała aktywność

Pas idzie praktycznie przez mój balkon więc nie muszę nawet wychodzić z domu 😄

Sugerując się cenami sklepowymi to nie wiem czy tak nie daleko, bo ich cena to ok. 1600 co znacznie przekracza moje możliwości. Natomiast można założyć, że wybrany okular ma być tym docelowym dopóki nie wejdę na poziom freak 🙂 @Koszy89, przede wszystkim bardzo Ci dziękuje za tak obszerną odpowiedź. Nie wiem jakie są parametry tych kitowych okularów w dobsonie które mam, ale rzeczywiście podążanie nawet za księżycem jest irytujące, stąd wnioskuję, że kąt pola jest istotnym czynnikiem. Stąd z propozycji które podałeś w ramach pierwszej i drugiej drogi kierując się tylko polem, lepszym wyborem byłby Celestron X-Cell niż Ortho Fujiyama. Natomiast jaka jest różnica praktyczna między ortho a SWA która różni te dwa okulary? Czy to jest tylko kwestia pola widzenia, która w ortho jest po prostu mniejsze czy chodzi też o samą jakość obrazu? Będąc przy kwestii pola widzenia, tutaj nie do końca rozumiem to co napisałeś. Czy to jest tak, że pomimo mniejszego pola widzenia ortho, zapewniają lepszą jakoś obrazu niż propozycje, które podajesz dalej w tej częsci 👇 Pentax, Nikon czy TeleVue, na nie jeszcze przyjdzie czas. Myślę, że jako amator i tak nie byłbym w stanie ich dobrze wykorzystać a kosztują sporo kasy. Potencjalnie wspomniane przez @polaris (dzięki 🙌) Morpheus 9mm mogłyby być wyborem ale czy dobrze rozumiem, że mimo większwego pola i er, wg. nie będą lepsze niż jakikolwiek ortho, nawet wspomniany na końcu Starbase 9mm? Z czego wynika taka sugestia? Chodzi o jakość obrazu? Bo jednak ER i pole ma lepsze w porównaniu do tych orto które wrzucałeś? Zdaję sobie sprawę, że prawdopodobnie teraz u bardziej doświadczonych obserwatorów wywołam teraz uśmiech politowania, ale... Mówi się, że te kitowe okulary mogą służyć jako zaślepka, lecz w jakim stopniu albo czym się będzie objawiać przewaga zaproponowanego przez Ciebie Starbase'a względem tego kitowca? Okej 9mm vs. 10mm, natomiast ten kitowy Super plossl ma większe pole (nie wiem jak wypada porównanie er). Czy sama konstrukcja szkieł orto już deklasuje tego kitowca czy są też jakieś inne aspekty? Jeszcze raz dziękuję za zaangażowanie @Koszy89 i wybacz banalne pytania z mojej strony. @piotrfie jak wspomniałem wcześniej rzeczywiście gonienie jest irytujące, ale na ten moment jeszcze nie na tyle aby inwestować w dodatkowe rozwiązania 🙂

W zestawie - luneta prowadząca 50 mm f/3,2 z wyjściem 1,25" - uchwyt na teleskop z regulacją - płaska stopka montażowa z gwintem wewnętrznym 1/4 cala - Pierścień parfokalny 1,25 - Klucz imbusowy - zaślepki po obu stronach lunety Stan bardzo dobry 280 zł + kw (18 zł paczkomat)

Aktualne

1. 210 zł z wysyłką

Aktualne

1. 1330 zł 3. 540 zł

Potwór znika i na pożegnanie trzasnął jeszcze rozbłyskiem klasy X8,79 - póki co najsilniejszym w obecnym cyklu :)

Witam wszystkich. Z góry przepraszam jeżeli źle trafiłem ale troche juz pytań wysłałem w internet i brak odpowiedzi. Wiem że ludzie którzy interesują się kosmosem interesują się też tym co z niego spada a jeśli szukają meteorytów napotykają różne twory i może Wy mi pomożecie. Moje znalezisko raczej należy do ziemskich bytów a wiem że im więcej głów tym wiecej odpowiedzi na nurtujące mnie pytanie. Znalazłem ostatnio ciekawy okaz hmm kamienia? wyglądającego dość nietypowo. Dość ciężkiego wręcz jak stal lecz wykrywacz nie reaguje, magnez również go nie przyciąga. Posiada ciekawe wgłębienia, elementy jakby stopienia a nawet złotawe akcenty. wymiary 18x10x13 cm waga 3kg. Może ktoś trafił na coś podobnego i potrafi podpowiedzieć co to jest. Pozdrawiam wszystkich.

M92 z nocnej sesji - ruch na niebie jest w tym miejscu taki, że 1/3 zebranych klatek miała krechy... Ale korciło żeby zobaczyć czy tam faktycznie tyle niebieskich "brylancików" dookoła jest jak na podglądzie w Stellarium 😉 ED80/600+0.85x+C60D, 54min. w klatkach po 15s, Siril+GraXpert+GIMP, crop:

Do sprzedania nasadka kątowa GSO lustrzana SCT 90° 2" w zestawie redukacja na 1,25" Stan idealny cena 270 zł + kw

Do sprzedania klin Herschela firmy Hercules - 1,25" - pełen komplet cena: 670 zł + kw

Do sprzedania trochę filtrów: 1. Baader - Fringle Killer with IR-Cut - 1,25" - (stan bardzo dobry) - 220 zł + kw 2. Baader - Semi APO - 1,25" - (stan bardzo dobry) - 220 zł + kw 3. Svbony - O III - 1,25" - (stan bardzo dobry) - 140 zł + kw 4. Svbony UV/IR Cut - 1,25" - (stan bardzo dobry) - 45 zł + kw 5. GSO IR Block - 2" - (stan bardzo dobry) - 80 zł + kw 6. GSO Yellow No. 12 - 2" - (stan bardzo dobry) - 65 zł + kw 7. Angeleye Blue No.82 - 2" - (stan bardzo dobry) - 65 zł + kw koszt przesyłki 18 zł paczkoamt.

A pamiętam. To może się skusze.

Byliśmy tam na zaćmieniu.

@polariskusisz😉 W którym to jest dokładnie miejscu?

Dziś o 23:35 jest tranzyt jasnego ISS na tle Księżyca. Ktoś chętny? Pas przechodzi bardzo blisko naszej miejscówki zaćmieniowej na grobli w Rogalinku.

Zakładam, że wąskie pole jest problemem głównie z powodu konieczności gonienia planety, a nie chęci oglądania jej w szerszym kontekście. Może zamiast szukać okularu z szerokim polem warto pozostać przy orciaku i spróbować platformy paralaktycznej?

Wczoraj po południu zebrałem się w garść i rozstawiłem zestawik do LS - SCT8" z reduktorem 0.63x na montażu AVX, ale tym razem jako kamerka wylądowała ASI183MM Pro. Zrobiłem nawet darki dla czasów 4s, ale już na flaty nie miałem siły, więc widać miejscami pączki. Wszystkie zdjęcia poniżej mają te same parametry - pełna matryca z ASI183 ale w bin2, 4s, chłodzona do -10C, gain 300, 20 darków. Składane w SharpCapie bezpośrednio, później jedynie takie stacki hurtem obrobione - przycięcie, wyostrzenie, redukcja szumu. Dla porównania tak wyglądał stack M51 na żywo na ekranie SharpCapa (po lewej) i po hurtowej obróbce w Pixie (po prawej). Oczywiście wszystko wyciągane za uszy, ale też trzeba pamiętać, że sumaryczne czasy naświetlania klatek poniżej to 2-12 minut pod niebem podmiejskim z Księżycem wiszącym nisko nad drzewami. M64 - 36 klatek po 4s M51 - 86 klatek po 4s M3 - 27 klatek po 4s Gromada galaktyk Coma - 180 klatek po 4s Igła - 120 klatek po 4s Zabawa jest fajna - po 10 minutach pod niebem podmiejskim z Księżycem wiszącym nisko nad drzewami można w gromadzie Coma było "dostrzec" galaktyki 17mag.

Dobor okularów planetarnych do dobsona dzieli sie w uproszczeniu na pójście 3 drogami. Jedną z nich preferowaną przeze mnie jest wybór okularów klasycznych z małą ilością szkła ktore to są predysponowane do takich zastosowań. Mowa oczywiście o okularach takich jak orto czy plos , Ke ,Rke dają one możliwie najlepszy obraz za nie wygorowane pieniądze, mowa oczywiście o dobrych okularach a nie o okularach kitowych czy budżetowych np plosach gso. Np uzywany okular ortho fujijama kupimy zwykle za okolo +/-400 zł . Okulary te mają jednak swoiste cechy takie jak małe pole i wraz z coraz mniejszą ogniskową coraz mniejszy ER. W dobsonach zwykle nie mamy napędu który śledził by obserwowany obiekt w związku z czym te cechy są dla niektórych obserwatorów używających dobsoba trudne do zaakceptowania . Jako uzytkownik zarowno dobsona Gso 10" jak i maka na eq powiem tak . Na dobsie na planetach mniej wiecej do granicy okularu UO ortho 9 mm jest wystarczajaco wygodnie, przy dobrze wyważonym ułozskowanym przede wszytkim GSO i odrobinie wprawy prowadzenie reczne za planetami jest dość komfortowe. Mialem krotko synte sky watcher 8" to tam juz nie wygląda to tak dobrze bo zamiast łożysk jest ślizg teflonowy. Po doswiadczeniu z ulozyskownym GSO nie chce synty widziec na oczy, tam bez przerobki dobsona na łożyska wszelkie manipulacje w osi elewacjii i azymutu są nie komfortowe. Jednak nigdy nie bedzie to to samo co montaz eq z napędem. No poprostu inny montaz inny świat. Wobec tych cech okularów, pole , ER, producenci wyszli na przeciw oczekiewniom użytkowników i tu wyłania sie druga i trzecia droga ktorą można pójść . Poświęcając nieco jakości obrazu za podobne pueniadze +/- 400 zl na rynku wtórnym mozemy kupić okulary ktore dadzą nam wygodny ER i czasem również i większe pole. Tu bardzo popularnymi okularami są konstrukcje vixena lv, nlv, slv które to wciaz dają małe pole ale ER jest duze i komfortowe. Inna opcja zawierajaca sie w drodze nr 2 to zarówno wygodny ER jak i większe pole. Popularnym przykladem takiego okukaru za nie wygórowane pieniądze będą celestrony x cell. Kupione jako nowe na Ali express bądź na rynku wtornym rowniez nie powinny przekroczyć 400 zl a często taniej. Trzecia droga to droga to pójście na całość a wiec chcemy dobrego pola , ER i jakości nie wiele ustępujacej konstrukcją ortho . Jak latwo sie domyśleć to opcja najdroższa. Pierwsze okulary sensownie łączące te cechy to przytoczone wyżej morfeusze , ich cena na rynku wtórnym to zwykle plus minus 950 zł potem mamy drozsze jeszcze pentaxy nikony czy okulary od telewujka . Z tego co mozna wyczytać pentax czy nikon daje juz tak dobre obrazy planet że osoby o zasobmych portfelach którzy mimo to decyduja sie na wybór dobrych orto to planetrani wyjadacze , koneserzy mający na dobrym montazu eq zawieszony zwykle b drogi refraktor. Nie miałem możliwości porównywać dobrze roznic w tych okularach ale troche tak i duzo czytam i wg mnie jakość obrazu uklada sie następująco. Królują orciaki dobre orciaki ale drogie wieloszklowce jak np nikony są im bardzo bliskie w jakosci, dla wielu obserwatorów roznice będą nieuchwytne, dojrza je osoby o bdb wzroku i doawiadczeniu w obserwacjach przez wiele różnych sprzętów . Na trzecim miejscu plasują sie wspomniane przeze mnie vixeny , te podobno najlepsze lv i nlv to juz tylko rynek wtorny, wciaz dostepne slv są podobno najsłabsze. Później będą celestrony x celle i im podobne jak np popularne ts hr planetary. Oczywiście sa inne okulary ktorych nie wymieniłem jak np wymienione przez Bartoliniego. Napewno porzuc pomysl by okularem planetrnym stal sie jakis ES czy hyperion. Mam esy do obserwcji DS i mam orciaki do US i roznice w jakości obrazu na planetach czy ksiezycu widac bardzo wyraźnie. Co zrobilbym na twoim miejscu ? Kupiłbym na początek okular Starbase 9 mm , dobry i nie drogi w sam raz na początek. Da ci sensowne powiekszenie ktore zwykle ze względu na Polski seeing bedzie tym odpowiednim i pozwoli odpowiedzieć sobiena pytanie jaki w takiej konstrukcji dla mnie jest komfort czy go nie ma ? A wtedy latwiej bedzie decydować co kupić w przyszłości.

Już Marcin nie te czasy. Swan 20mm który chciałem nabyć, na astro-szopie kosztuje 6 paczek 😉

Plama-potwór już znika właśnie za brzegiem tarczy, ale Słońce wciąż jest aktywne i można podziwiać sporo tworów na jego powierzchni. Kilka fotek z dzisiaj - SCT 8", ASI 183MM, filtr ND5 i Ha 35nm. Warunki średnie - granule tylko momentami były widoczne.

Aktualne - cena 12500 zł.

Sonda Juno fotografuje mały Księżyc Jowisza. Oto Amaltea 2024-05-14. Radek Kosarzycki Sonda Juno podczas swojego 59. bliskiego przelotu w pobliżu Jowisza wykonała poniższe zdjęcia tejże planety. Tak się złożyło, że akurat wtedy między sondą a chmurami planety znalazł się jeszcze jeden wyjątkowy gość. Dzięki temu oprócz charakterystycznych pasów Jowisza oraz Wielkiej Czerwonej Plamy, na zdjęciu znalazła się Amaltea, niewielki księżyc planety. Amaltea nie jest w żaden sposób imponującym obiektem, szczególnie w porównaniu do gigantycznej planety, wokół której krąży. Ma ona zaledwie 84 kilometry średnicy i urodę ziemniaka. Przy tak małych rozmiarach nie ma ona wystarczającej masy, aby pod wpływem jej grawitacji przyjąć kształt kulisty jak duże księżyce czy planety. Amaltea została już dokładnie sfotografowana w 2000 roku, kiedy to w jej pobliżu przeleciała sonda Galileo. Wtedy to naukowcy mieli okazję zobaczyć na jej powierzchni kratery uderzeniowe, wzgórza i doliny. Warto tutaj również zauważyć, że księżyc ten znajduje się stosunkowo blisko samego Jowisza, bowiem jest on bliżej niż Io, najbliższy Jowiszowi księżyc galileuszowy. Dzięki temu, mimo rozmiarów samego Jowisza, Amaltea okrąża go w niespełna 12 godzin. Amaltea jest najbardziej czerwonym obiektem w Układzie Słonecznym, a obserwacje wskazują, że oddaje więcej ciepła, niż otrzymuje od Słońca. Może to być spowodowane tym, że gdy orbituje w silnym polu magnetycznym Jowisza, w jej jądrze indukują się prądy elektryczne. Może być też jednak tak, że ciepło pochodzi z naprężeń pływowych spowodowanych grawitacją Jowisza. W momencie wykonania pierwszego z tych dwóch zdjęć sonda kosmiczna Juno znajdowała się około 265 000 kilometrów nad wierzchołkami chmur Jowisza, na szerokości około 5 stopni na północ od równika. Za powyższe zdjęcia odpowiada Gerald Eichstädt, który do ich stworzenia wykorzystał surowe dane zebrane przez instrument JunoCam zainstalowany na pokładzie sondy Juno.. https://www.pulskosmosu.pl/2024/05/sonda-juno-amalthea-ksiezyc-jowisza/

ARP Space Academy: kurs projektowania satelitów 2024-05-14. Redakcja Ciekawy kurs dotyczący projektowania satelitów. Agencja Rozwoju przemysłu w ramach programu ARP Space Academy ogłosiła rozpoczęcie nowej edycji kursu “Introduction to Space Engineering: Satellite Design Phases 0/A/B”. Kurs przeznaczony jest dla inżynierów, studentów inżynierii oraz każdego, kto chce poszerzyć swoją wiedzę i umiejętności w dziedzinie technologii kosmicznych. Uczestnicy kursu zdobędą praktyczną wiedzę na temat projektowania satelitów, analizy misji i projektowania systemów. ARP Space Academy to inicjatywa zapewniająca szkolenia dedykowane inżynierom, specjalistom i wszystkim zainteresowanym, którzy chcą rozpocząć pracę w sektorze kosmicznym, a także pracownikom technicznym mającym doświadczenie w innych branżach i chcącym przekwalifikować się na pracę w sektorze kosmicznym. Szkolenia dają podstawy teoretyczne i praktyczne w różnych dziedzinach: od inżynierii kosmicznej, przez logistykę, podstawy prawne, po organizację procesów. Kurs Introduction to Space Engineering: Satellite Design Phases 0/A/B” skupia się na kluczowych aspektach projektowania technologii kosmicznych, takich jak analiza założeń misji, czy studia wykonalności i kontrola procesów. Uczestnicy będą mogli zgłębić tematy związane z projektowaniem podsystemów satelitarnych, mechaniką orbitalną i interakcjami środowiska kosmicznego z satelitami. Program szkoleniowy obejmuje również case studies i sesje interaktywne z ekspertami. Kadra prowadząca kurs to doświadczeni specjaliści i akademicy związani z takimi instytucjami jak Centrum Badań Kosmicznych, czy Politechnika Warszawska. Wśród wykładowców znajdują się także praktycy – przedstawiciele sektora kosmicznego. Dzięki ich doświadczeniu uczestnicy kursu będą mieli możliwość zdobycia unikalnych umiejętności i wiedzy na wysokim poziomie. Program szkoleniowy obejmuje 82 godziny nauki online, rozłożone na pięć weekendów, począwszy od 17 maja 2024 roku. Koszt uczestnictwa w kursie to 3800 PLN plus VAT. Dostępnych będzie jedynie 25 miejsc. Absolwenci otrzymają dyplom ukończenia kursu doszkalającego wydany przez Politechnikę Warszawską. Dodatkowe informacje można uzyskać, kontaktując się z Krystianem Skotnickim (e-mail: [email protected], tel. +48 887 898 365), a także na stronie internetowej Agencji Rozwoju Przemysłu. (ARP) https://kosmonauta.net/2024/05/arp-space-academy-kurs-projektowania-satelitow/