Cała aktywność

U mnie wczoraj były chmury, ale przedwczoraj było ładnie i wykorzystałem pierwszą godzinkę bez Księżyca na maksa, nawet na miejscówce poza domem. To nic, że 90 procent obserwacji, to była walka z parowaniem okularów i miałem ochotę je wyrzucić w krzaki, bo przecież nie było chmur, a ja mogłem zaopatrzyć się w jakieś palniki. PS Nie wiem, co tam wisi w kraju, ale ja u siebie w bezchmurne noce nie widzę raczej żadnego mleka czy innego syfu (chyba że jest akurat pył z Sahary). Widać oczywiście zmianę przejrzystości, ale jeśli nie ma żadnych niewidocznych chmur, słaba przejrzystość nie robi jakiegoś mleka, czy syfu, które dyskwalifikowałoby całkowicie obserwacje. Oczywiście ma ona ogromny wpływ na widoczność mgławic i galaktyk, ale za mocno przygaszone niebo gołym okiem, obstawiałbym raczej coś innego, może wysokie chmury, albo jakieś dymy. No, chyba że jesteście bardziej wybredni niż ja, to wtedy może faktycznie😉 PPS Ktoś wie może, czy SkippySky to dobra stronka i jak sterować na niej czasem, lub zwalniać animacje?

Miałem jechać przetestować 18" Pablitusa ale brakło sił po całym dniu koszenia trawy 🙂 super, że warunki dopisały. Następnym razem postaram się bardziej zmobilizować 🙂

Gołym okiem było widoczny niemal tak samo jak na fotce, ale niestety bardzo krótko, może z 3-4 minuty max 😕

Wczoraj bardzo dobrze ją widziałem w 12" na podmiejskim niebie, łezkowaty kształt z jaśniejszym jądrem. Pod Krakowem była w końcu pogoda całą noc, z dobrą przejrzystością ale słabym seeingiem.

Zwycięzcy konkursu Direction: Space przestawili projekty naukowcom ESA i CERN 2024-04-28. Redakcja Koniec wyjazdu studyjnego do ESA i CERN w ramach konkursu Direction:Space. Laureaci konkursu “Direction: Space” zakończyli wyjazd studyjny do najważniejszych ośrodków technologii kosmicznych w Europie. Młodzi naukowcy i inżynierowie z Polski zaprezentowali i skonsultowali swoje projekty eksperymentów możliwych do realizacji na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej z ekspertami z Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) oraz Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN). Pomysłodawcą konkursu jest dr Sławosz Uznański, polski astronauta projektowy ESA. Konkurs “Direction: Space” ma na celu wsparcie i promocję wśród studentów i doktorantów polskich uczelni interdyscyplinarnych projektów związanych z technologiami kosmicznymi i możliwych do zrealizowania na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Jedną z nagród w konkursie był wyjazd studyjny, którego celem było nie tylko zapewnienie zwycięskim drużynom dostępu do światowej klasy ekspertów, ale także rozwijanie ich umiejętności projektowych w realiach przemysłu kosmicznego. Laureaci mieli możliwość odwiedzenia prestiżowych placówek naukowych i technologicznych, co pozwoliło im na nawiązanie kontaktów i zgłębienie wiedzy specjalistycznej niezbędnej w ich przyszłych karierach. „Przy organizacji konkursu zależało nam na zaangażowaniu studentów i doktorantów, którzy nie mają jeszcze możliwości brania udziału w innych projektach umożliwiających dostęp do ISS. Jednocześnie było dla nas niezwykle ważne, aby poszerzyć zakres tych polskich przedsięwzięć badawczych, które mogą zyskiwać na współpracy z sektorem kosmicznym. Takie interdyscyplinarne projekty edukacyjne wspierają dynamiczny rozwój tej gałęzi polskiej gospodarki i budują fundamenty dla edukacji przyszłości” Zuzanna Piasecka, prezes Fundacji Empiria i Wiedza Podczas wyjazdu laureaci konkursu odwiedzili dwa centra ESA (Holandia i Niemcy), gdzie mieli okazję do rozmów z inżynierami pracującymi nad misjami na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) oraz przygotowywaną obecnie stację Lunar Gateway. Celem spotkań było nie tylko zaprezentowanie ich projektów, ale również zdobycie wiedzy o najnowszych technologiach i standardach obowiązujących w branży. Z kolei odwiedziny w CERN pozwoliły uczestnikom na wgląd w najnowsze eksperymenty w dziedzinie fizyki cząstek, które mają bezpośrednie zastosowania w technologiach kosmicznych. Jak mówi Grzegorz Ambroszkiewicz, członek jury konkursu, na co dzień pracujący w ESA ESTEC, “Laureaci konkursu Direction: Space podczas wyjazdu, bez wątpienia zdobyli bardzo unikalne i cenne know-how, które będą mogli wykorzystać w rozwoju swoich projektów. Oprócz wartości merytorycznej, wizyta w sercu europejskiej technologii kosmicznej była dla nich bez wątpienia także niezwykle motywującą przygodą.” Jego słowa potwierdzają uczestniczki i uczestnicy wyjazdu, zainspirowani cennymi spotkaniami: “Wyjazd ten był nie tylko przygodą życia dla nas wszystkich, ale również cennym czasem, który wykorzystaliśmy na rozwój naszych projektów. Nawiązaliśmy ważne kontakty w przemyśle kosmicznym rozmawiając z inżynierami z ESA oraz w świecie badań naukowych przebywając w ośrodku CERN. Rywalizacja między zwycięskimi zespołami przerodziła się we współpracę nad wspólną misją rozwoju człowieka w kosmosie. Mając opiekę specjalistów z ESTEC oraz Space Applications możemy realizować nasze pomysły w zgodzie z najwyższymi standardami przemysłu kosmicznego” Paweł Rukat z zespołu GrowLight z Politechniki Warszawskiej Zdobyte doświadczenia i kontakty wesprą rozwój projektów uczestników konkursu, ale i przyczynią się do strategicznego zaangażowania Polski w międzynarodowe przedsięwzięcia kosmiczne. Jest o tym przekonana dr Milena Ratajczak z Fundacji New Space, która zaznacza: “Spotkania z ekspertami ESA i CERN potwierdzają dojrzałość koncepcji zwycięskich drużyn, zarówno od strony naukowej, jak i inżynieryjnej. Ci młodzi naukowcy bez wątpienia w najbliższych latach będą w stanie tworzyć silne synergie z polskim i europejskim sektorem kosmicznym. To znaczący argument za tym, aby tego typu inicjatywy zyskały swoje stałe miejsce w ramach opracowywanej właśnie Polskiej Strategii Kosmicznej “ dr Milena Ratajczak z Fundacji New Space Finał wyjazdu studyjnego nie oznacza końca procesu realizacji projektów i zaangażowania organizatorów konkursu w pomoc młodym naukowcom. Wrócili oni do Polski z bogatym bagażem doświadczeń, który wykorzystają do dalszego rozwoju i wdrażania swoich innowacyjnych projektów w krajowym sektorze kosmicznym w tym przygotowując eksperymenty do potencjalnej realizacji na pokładzie ISS. Nad rozwojem projektów będą w dalszym ciągu czuwali mentorzy konkursu – eksperci sektora kosmicznego z całej Europy. „Jestem dumny, że to właśnie oni stają się nowym pokoleniem, które będzie rozwijać polski sektor kosmiczny przez najbliższe dekady” dr Sławosz Uznański, pomysłodawca konkursu. Organizatorami konkursu “Direction: Space” są: Fundacji Empiria i Wiedza oraz Fundacja New Space. Konkurs został ogłoszony podczas obchodów Europejskiej Stolicy Młodzieży Lublin 2023, a laureaci konkursu zostali przedstawieni podczas Tygodnia Kosmicznego Europejskiego Miasta Nauki Katowice 2024. Konkurs organizowany jest w partnerstwie z inicjatywą Europejskiej Agencji Kosmicznej Direction Earth/Space, Europejską Organizacją Badań Jądrowych CERN i studiem Science Now. Patronatu honorowego konkursowi udzielili: Prezes Rady Ministrów, Ministerstwo Rozwoju i Technologii, Bank Gospodarstwa Krajowego oraz Polska Agencja Kosmiczna. Więcej o projekcie można przeczytać na stronie: http://www.direction.space (D:S) https://kosmonauta.net/2024/04/zwyciezcy-konkursu-direction-space-przestawili-projekty-naukowcom-esa-i-cern/

Wyniki IV edycji konkursu literackiego PFFN 2024-04-27. W dniu 5 kwietnia 2024 roku Polska Fundacja Fantastyki Naukowej (PFFN) ogłosiła wyniki IV edycji konkursu literackiego. W konkursie wzięło udział 170 opowiadań, z których po weryfikacji recenzenci dopuścili 33 teksty. Jury konkursu wybrało pięciu zwycięzców. Pierwsze miejsce zdobyła Agata Francik za opowiadanie "Cztery ściany świata". Utwory zwycięzców zostaną opublikowane. IV edycja konkursu literackiego Polskiej Fundacji Fantastyki Naukowej (PFFN) odbyła się w dniach od 01.07.2023 r. do 30.09.2023 r. Na konkurs należało przysyłać samodzielnie napisany wcześniej nigdzie niepublikowany utwór prozatorski o objętości 15.000 – 50.000 znaków ze spacjami, napisany przez autora, który ukończył 16 lat. Jurorzy przyznawali każdemu opowiadaniu ocenę w zakresie 0-10 punktów. Ocena końcowa stanowi punktację sumaryczną. W przypadku tekstów o takiej samej ocenie końcowej, w celu nadania ostatecznego miejsca, brano pod uwagę oceny cząstkowe, usystematyzowane od najwyższej do najniższej. Oceny opowiadań wahały się od 40 punktów (najlepszy wynik) do 21 punktów (najsłabszy wynik). Zespół recenzentów w składzie: dr Aleksandra Janusz-Kamińska, dr Paulina Klimentowska, Łukasz Marek Fiema oraz Adrian Szczerba zweryfikował 33 tekstów pozytywnie pod względem utrzymania w konwencji fantastyki naukowej, oryginalności fabuły oraz jakości warsztatu literackiego. Jury w składzie: dr Wiktor Jaźniewicz, dr Łukasz Kucharczyk, dr Elżbieta Kuligowska, Hubert Kijek oraz Magdalena Salik przyznało najwyższą liczbę punktów następującym tekstom: 1. "Cztery ściany świata", Agata Francik – 40 pkt. 2. "W cieniu kasztanowców", Mateusz Wyszyński – 38 pkt. 3. "Przebieralnia", Marek Kolenda – 38 pkt. 4. "FILTR", Michał Walasek – 38 pkt. 5. "Echo z Amaltei", Maja Malinowska – 37 pkt. Nagrodzone prace zostaną opublikowane w Antologii Polskiej Fantastyki Naukowej za rok 2024. Kompletną punktację wszystkich ocenionych prac można znaleźć na stronie konkursu. Czwartą edycję konkursu objęły patronatem medialnym miesięczniki popularnonaukowe „Delta” i „Młody Technik”. Podkreślając wpływ, jaki na twórczość science fiction wywierają zagadnienia dotyczące sztucznej inteligencji, patronat honorowy zapewniły Polskie Towarzystwo Informatyczne oraz oficjalna strona internetowa Stanisława Lema. Sponsorami nagród dla autorów najlepszych prac zostały Wydawnictwo Powergraph, Wydawnictwo Stalker Books oraz Wydawnictwo IX, które podjęło się również przygotowania Antologii Polskiej Fantastyki Naukowej za rok 2024. Autorka ilustracji: Vivi Ekhart Źródło: PFFN Paweł Z. Grochowalski URANIA https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/wyniki-iv-edycji-konkursu-literackiego-pffn

Przed nami Forum Sektora Kosmicznego 2024 2024-04-27. Polska Strategia Kosmiczna, technologie kosmiczne w służbie bezpieczeństwa oraz współpraca z podmiotami zagranicznymi – to główne tematy czwartej edycji Forum Sektora Kosmicznego. W jego trakcie spotkają się polscy przedsiębiorcy związani z kosmosem, przedstawiciele rządu i administracji oraz goście z Europejskiej Agencji Kosmicznej i czołowych europejskich firm. Najważniejsze gospodarcze wydarzenie na kosmicznej mapie Polski odbędzie się 4 czerwca w Warszawie. Ostatnie lata były dla polskiego sektora kosmicznego czasem intensywnego rozwoju. Podniesienie składki członkowskiej do Europejskiej Agencji Kosmicznej, ogłoszenie udziału Polaka w locie na Międzynarodową Stację Kosmiczną czy podjęcie decyzji o stworzeniu polskiej konstelacji satelitów to tylko niektóre wydarzenia ostatnich miesięcy. O kluczowych osiągnięciach, ale przede wszystkim szansach i wyzwaniach stojących przed polskim sektorem kosmicznym będą rozmawiać uczestnicy najważniejszej konferencji kosmicznej w Polsce - Forum Sektora Kosmicznego. W trakcie Forum odbędą się trzy panele dyskusyjne poświęcone tematom: Polskiej Strategii Kosmicznej oraz Krajowego Planu Kosmicznego, możliwości współpracy między Polską a podmiotami europejskimi, oraz Space Security. ”Polski sektor kosmiczny stabilnie rozwija się już od dekad, jednak ostatnio widzimy, że zmiany w jego obrazie zachodzą znacznie szybciej. Dlatego podczas tegorocznej edycji Forum Sektora Kosmicznego chcemy zaprosić uczestników do rozmowy o tym, jaka jest kondycja naszego sektora, jak mądrze wykorzystać szanse, które się przed nami otwierają w związku z udziałem w programach ESA, ale też z jakimi wyzwaniami, chociażby w zakresie bezpieczeństwa, przyjdzie nam się zmierzyć w nadchodzących latach” - wskazuje Paweł Wojtkiewicz, Prezes Zarządu Związku Pracodawców Sektora Kosmicznego. Forum Sektora Kosmicznego odbędzie się 4 czerwca na terenie Expo XXI przy ul. Prądzyńskego w Warszawie, powracając do formuły stacjonarnej po spotkaniu online z 2021 roku. To już czwarta edycja wydarzenia organizowanego przez Związek Pracodawców Sektora Kosmicznego od 2016 roku. Za każdym razem w Forum bierze udział około 400 uczestników: przedstawicieli firm, ośrodków naukowych, rządu i administracji. Wydarzenie składa się z części merytorycznej, stanowiącej platformę wymiany wiedzy i doświadczeń sektora kosmicznego, oraz części wystawienniczej, w której polskie przedsiębiorstwa prezentują swoje najnowsze technologie i projekty. Uczestnicy będą mogli skorzystać również z warsztatów skierowanych do firm i instytucji działających w sektorze kosmicznym. Trwają prace nad szczegółowym programem wydarzenia, który zostanie ogłoszony niebawem. Współorganizatorami Forum Sektora Kosmicznego 2024 są Ministerstwo Rozwoju i Technologii, Polska Agencja Kosmiczna oraz Agencja Rozwoju Przemysłu. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Krajowy Punkt Kontaktowy Programów Badawczych UE przy NCBR objęły wydarzenie patronatem honorowym, a patronami zostały Europejska Fundacja Kosmiczna oraz New Space Foundation. Więcej informacji o działaniach ZPSK znajduje się pod załączonym linkiem. Źródło: Informacja prasowa ZYSK Autor. ZPSK Autor. Ministerstwo Rozwoju i Technologii SPACE24 https://space24.pl/przemysl/sektor-krajowy/przed-nami-forum-sektora-kosmicznego-2024

Astrofizyk o ucieczce ludzi z Ziemi. Wyprowadzi nas nowy Mojżesz 2024-04-27. Paula Drechsler "Kto byłby Mojżeszem dla nowej społeczności kosmicznej? To dziecko mogło już się urodzić", powiedział czołowy badacz z Harvardu na temat prawdopodobnej migracji ludzi z Ziemi w kosmos. Avi Loeb zajmuje się astrofizyką i kosmologią, znany jest ze swoich profesjonalnych badań na temat pozaziemskich obiektów i potencjalnych cywilizacji. Teraz podzielił się swoimi nowymi przemyśleniami. "Moja wizja jako astrofizyka jest prosta: nasz kosmiczny exodus oznaczałby wyzwolenie ludzi z ograniczeń ziemskiej grawitacji. Co zastąpiłoby Boga w tej historii? Zaawansowana cywilizacja pozaziemska", powiedział Avi Loeb, izraelsko-amerykański fizyk teoretyczny, od lat zajmujący się astrofizyką i kosmologią. Loeb jest profesorem nauk ścisłych i dyrektorem Instytutu Teorii i Obliczeń Centrum Astrofizyki - Harvard-Smithsonian. Profesor podzielił się niedawno swoimi przemyśleniami na temat prawdopodobnej ucieczki ludzi z Ziemi. Swoje rozważania oparł nie tylko na nauce, ale i na wierzeniach. Migrację ludzkości w kosmos porównał bowiem do biblijnego exodusu - wyjścia Izraelitów z Egiptu. Ludzie opuszczą kiedyś Ziemię. Ekspert mówi o exodusie niczym w Biblii Loeb w swoich przemyśleniach nawiązał m.in. do osoby Mojżesza, sugerując, że przywódcę, który poprowadzi ludzkość z Ziemi w kosmos, można porównać właśnie do postaci z Biblii - i że taka osoba mogła już się urodzić. To sugeruje, że exodus może nadejść już w ciągu kilkudziesięciu lat. Potrzeba jednak wielu zmian. - Mojżesz uwierzył w nadludzką istotę, "Boga", gdy zobaczył płonący drzew, którego nikt nie podpalił. Czy napotkanie niewyjaśnionych zjawisk powietrznych (UAP) byłoby takim momentem przełomowym, jakim płonący krzew był dla Mojżesza? - zastanawia się w swych rozważaniach astrofizyk. - Jeśli tak, to czy odtajnione raporty, przygotowane dla Kongresu USA w 2021, 2022 i 2023 roku oraz te, których nie ujawniono, zawierają już jakiekolwiek oznaki UAP, które przypominają płonący krzew? - nawiązał ekspert do wzbudzających wiele emocji dokumentów. Czy UFO i UAP noszą znamiona technologii cywilizacji pozaziemskich? Loeb zastanawia się także nad nieznanymi, jaki i w jakiś sposób sklasyfikowanymi już obiektami pozaziemskimi, które wzbudzają gorącą dyskusję nie tylko w świecie naukowym, ale i wśród całej społeczności. Czy nietypowe właściwości meteoru IM1 i pozasłonecznego przybysza Oumuamua wskazują na istniejące gdzieś kosmiczne technologie? Wszelkie pozaziemskie anomalie technologiczne mogą ustanowić naszą więź z nadludzką istotą, tak jak to miało miejsce w przypadku Mojżesza, i zainspirować nas do wyruszenia w podróż do gwiazd - rozmyśla ekspert. Choć najnowsze przemyślenia badacza nie są jednoznacznym twierdzeniem naukowym, to profesor z Harvardu znany jest z tego, że od lat prowadzi profesjonalne badania dotyczące pozaziemskich obiektów i cywilizacji. Jego publikacje regularnie pojawiają się w najbardziej szanowanych czasopismach naukowych. Chętnie cytowany jest także przez rozmaite media na całym świecie. Co czeka nas w kosmosie? Gdzie osiedli się społeczność uciekająca z Ziemi? Jak podaje astrofizyk, nasza kosmiczna ucieczka oznaczałaby porzucenie ograniczeń w postaci ziemskiej grawitacji, a więc i konieczność rozwoju nowych, zaawansowanych technologii, które umożliwią skrócenie czasu podróży w kosmos i swobodne rozwijanie się w odmiennych od ziemskich warunkach. W swoich rozważaniach Loeb zastanawia się, gdzie, jeśli udałoby się tego wszystkiego dokonać, osiedliłaby się nasza nowa społeczność kosmiczna. - Izraelici osiedlili się w Kanaanie po 40 latach wędrówki przez pustynię. Ten długi okres był im niezbędny do ustanowienia nowego sposobu myślenia [...] Gdzie osiedliłaby się nasza nowa społeczność kosmiczna? Ich Kanaan najprawdopodobniej byłby możliwą do zasiedlenia planetą krążącą wokół innej gwiazdy. Jak dodaje ekspert, czas potrzebny do opracowania nowych sposobów przemieszczania się w kosmosie oraz do pokonania odpowiedniej odległości mógłby uwolnić społeczeństwo od "ziemskiego sposobu myślenia". Autostopem przez galaktykę, na skróty, w nieznane Avi Loeb w swoich rozważaniach podaje, że w zasadzie można sobie wyobrazić, że istnieją konfiguracje przestrzeni i czasu, które pozwalają także na skrót, w którym można dostać się z jednego punktu do drugiego inną ścieżką, która jest krótsza. "Jest to dozwolone w ogólnej teorii względności Einsteina", zaznaczył naukowiec. Profesor dodał też, że najpewniej tylko wybrana grupa ludzi zdoła wyruszyć z ziemi w podróż do gwiazd, by znaleźć nową Ziemię Obiecaną. - To niezwykłe, że biblijna historia z naszej przeszłości może zainspirować naszą przyszłość wśród gwiazd. Wszystko, co musimy zrobić, to dostroić nasze kamery i teleskopy, a także otworzyć nasze umysły, aby dopuścić możliwość, że możemy zostać uratowani od naszych ziemskich nieszczęść przez nadludzką istotę - stwierdził Loeb. Ekspert rozważaniami podzielił się w związku ze świętem Paschy. Dodał przy tym, że "wszyscy powinniśmy zastanowić się nad naszą przyszłością wśród gwiazd i mieć nadzieję, że wiadomość o pokoju i dobrobycie zostanie wkrótce dostarczona do naszej skrzynki pocztowej w postaci pozaziemskiego pakietu technologicznego". Jeśli rzeczywiście dojdzie do kosmicznego exodusu, jak będą wyglądać cykliczne obchody tego historycznego wydarzenia? Związane z tym uroczystości opowiedzą historię cudów technologicznych, które wyzwoliły kosmiczną społeczność ludzi z Ziemi i ustanowiły ich więź z nadludzką istotą - rozważa astrofizyk. Źródła: avi-loeb.medium.com, metro.co.uk, naukawpolsce.pl, nubtv Avi Loeb, czołowy astrofizyk z Harvardu podzielił się przemyśleniami na temat ucieczki ludzi z Ziemi. /Lane Turner/The Boston Globe /Getty Images Profesor Avi Loeb zastanawia się nad przyszłością ludzkości, prognozując, że mała grupa może nawet w niedalekiej przyszłości wyruszyć z Ziemi w kosmos, by osiedlić się w nowym miejscu. /123RF/PICSEL https://geekweek.interia.pl/astronomia/news-astrofizyk-o-ucieczce-ludzi-z-ziemi-wyprowadzi-nas-nowy-mojz,nId,7475313

Sztuczna inteligencja i archiwum Hubble’a. W tle 1000 nieznanych obiektów! 2024-04-27. Wiktor Piech Już od około 30 lat Kosmiczny Teleskop Hubble’a umożliwia dokonywanie wielkich odkryć. Teraz naukowcy spojrzeli do archiwalnych danych z tego urządzenia. Dzięki sztucznej inteligencji i tysiącom ochotników odkryto setki nowych ciał kosmicznych w naszym Układzie Słonecznym. Astronomowie z Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) połączyli siły z naukowcami-amatorami i sztuczną inteligencją. Wspólnie dokonali wielkiego odkrycia - zidentyfikowano ponad 1000 nowych planetoid w naszym Układzie Słonecznym. W trakcie prac zastosowano nowe podejście służące do dokumentowania obiektów znajdujących się w zbiorach danych sprzed dziesięcioleci. Badacze wskazują, że można tę metodę zastosować także do innych zestawów danych. Archiwum Hubble’a ujawnia wiele intrygujących informacji Zespołem badawczym kierował Pablo García-Martín z Wydziału Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Autonomicznego w Madrycie (UAM). Specjaliści wskazują, że obserwowanie planetoid, które przybierają najróżniejsze wielkości i formy, jest wyjątkowo trudne. Badacze znają pozycję Hubble’a w trakcie wykonywania przez niego zdjęć kosmosu i dalej mierzą krzywiznę powstałych smug planetoid. Na ich podstawie można określić odległość danego obiektu, a także kształt orbity. Jak mówi Martin: - Coraz głębiej obserwujemy mniejszą populację planetoid pasa głównego. Byliśmy zaskoczeni tak dużą liczbą potencjalnych obiektów. Istniały pewne wskazówki, że ta populacja istnieje, ale teraz potwierdzamy to losową próbką populacji planetoid uzyskaną przy użyciu całego archiwum Hubble'a. Jest to ważne dla zapewnienia wglądu w modele ewolucyjne naszego Układu Słonecznego. Według przyjętej teorii mniejsze planetoidy powstały wskutek zderzeń większych planetoid - ma to trwać od miliardów lat, zaś wygląd obiektów wciąż się zmienia. Istnieje także konkurencyjna teoria głosząca, że tak małe ciała niebieskie obecnie wyglądają niemal identycznie jak w momencie swojego powstania. W 2019 roku został uruchomiony projekt nauki obywatelskiej Hubble Asteroid Hunter (HAH), którego celem jest identyfikacja planetoid w archiwalnych danych z Hubble'a. W sumie cały zespół składał się z 11 482 ochotników, którzy przeanalizowali do tej pory 37 000 zdjęć z Hubble’a na przestrzeni 19 lat. Dostarczono w sumie prawie dwóch milionów danych identyfikacyjnych. Kolejnym krokiem było wykorzystanie specjalnego zestawu szkoleniowego dla zautomatyzowanego algorytmu identyfikacji planetoid, które bazowało na uczeniu maszynowym. Skutkiem tego przedsięwzięcia było odkrycie 1031 nieznanych wcześniej planetoid, z których około 400 miało rozmiar poniżej 1000 m. Pozycje asteroid zmieniają się z czasem i dlatego nie można ich znaleźć, po prostu wprowadzając współrzędne, ponieważ w różnych momentach może ich nie być. Jako astronomowie nie mamy czasu na przeglądanie wszystkich zdjęć asteroid. Wpadliśmy więc na pomysł współpracy z ponad 10 000 wolontariuszy zajmujących się nauką obywatelską przy przeglądaniu ogromnych archiwów Hubble’a - powiedział Martin. Tajemnica archiwum Hubble'a, odkryto setki nowych planetoid /austler /123RF/PICSEL https://geekweek.interia.pl/astronomia/news-sztuczna-inteligencja-i-archiwum-hubblea-w-tle-1000-nieznany,nId,7473417

Dzięki za pomysł. Temat zaadoptuje u siebie na balkonie. A same tyczki w plenerze mogłyby być stabilizowane dodatkowo przez linki połączone ze śledziami namiotowymi (na wzór siatki do siatkówki plażowej)

Jaka malutka, ale lepsza taka jak żadna 🙂

Wczoraj ok. godz. 23 trochę się rozpogodziło u mnie i chociaż wisiał jakiś syf wystawiłem na chwilę sprzęt. Wycelowałem w C/2023 A3 która była w Pannie niedaleko gwiazdy Heze. Długo nie zaszalałem - smród dymu był nie do zniesienia, strzeliłem 22 klatki, parę darków i biasów i musiałem wiać, ktoś rozpalił takim dymem z komina, że nie było nieba widać... Tyle wyszło, widać kometę, gdzieś tam przebijają już NGC 5183 i 5184, ED80/600+flattener, C60D, 22x15s ISO 1600, stack w DSS+GIMP:

Wczoraj jak za starych dobrych czasów, spora frekwencja i piękne niebo, do następnego razu 🙂

No ja walczyłem w podszczecińskim Bezrzeczu w piątek. Zapowiadało się bardzo optymistycznie, stanowisko ładnie przygotowane, księżyca brak, parawan rozstawiony... Zdążyłem jedynie obejrzeć podwójną Epsilon Monocerotis A+B w Jednorożcu i przez chwilę Choinkę (która była jednym z głównych celów na tą noc). Już zaczynałem główną zabawę, nawet prawdopodobnie zaczęła mi majaczyć mgławica Stożek, ale dosłownie z 5-10min później, gdy próbowałem mniejszego okularu, stwierdziłem, że jakieś to takie o dziwo niewyraźne... po czym zorientowałem się, że to chmury, które coraz bardziej podnosiły się znad horyzontu przyspieszyły i w dosłownie 10-15min praktycznie całe niebo było zabetonowane. Wczoraj poranne prognozy nie zapowiadały niczego szczególnego, więc plany na wieczór ustaliłem inaczej. Gdy po 23:00 zbierałem się do wyra spojrzałem przez okno... i jedynie X&$^@% wyszło z moich ust. Pociesza mnie jedynie stwierdzenie Koszy69, że przejrzystość była nijaka (takie też miałem wrażenie: niby gwiazdy są, ale jakieś takie mętne to wszystko), dlatego nawet nie chciało mi się rozkładać lornetki. Ja tam jednak w prognozach widzę szansę na majówkę. Trzymajmy kciuki.

O ja! To po prawo na chmurach było widoczne gołym okiem? Czy wyszło na foto? Jak długo się utrzymywało?

W moim przypadku nie mam problemu z wbijaniem, wchodzą same, dość łatwo. Jak trafię na bardziej twardy grunt pomagam sobie metalowym prętem, którym robię mniejszy otwór, a potem to już samo idzie. Wszystko ręcznie, bez żadnych młotków. Tu chyba istotna jest sama tyczka, jej twardość i budowa. Ja kupiłem PCV Verve w Castoramie (10zł za 2,1m, 1,8m za 8zł). Są dość solidne, karbowane i zaostrzone na jednym z końców. Ostatnio widziałem też na Astrohop za ok. 100zł opatentowane, czerwone okulary firmy Noctutec, podobno chroniące adaptację wzroku. Zastanawiam się, czy warto w to zainwestować. Tu link. Z wykresu wynika, że wycina światło o długości do ok. 580nm.

Dzięki za wspólne oberwacje! Dla mnie pierwszy raz od kilku miesięcy i od razu szok: żadnego dobsona! Nawet @polaris i @Thomas mieli małe refraktorki (podobnie jak ja, ale się nie umawialiśmy). Były chyba jeszcze dwa inne plus mały maczek, no i lornetki. No i nie było tych oczo... świateł, które zapamiętałem z ostatniego razu. Miejscówka wraca do łask 😉. Ja po powrocie do domu jeszcze miałem do zwinięcia drugi sprzęt, który łapał fotony. Dziś sprawdzę, czy efekt będzie taki jak z seastara Thomasa 😉 Jak słabszy, to sprzedaję w chol... i kupuję seastara (i zostanie mi jeszcze na Starsense z dodatkiem) 😉 Mam jedno pytanko. Po powrocie zauważyłem, że cały sprzęt jest "czymś" pokryty. Widać dobrze na zdjęciu płyty korekcyjnej sct. A że telep skierowany był na M51, to przez 4h ładnie zebrał ten pyłek razem z fotonami. Zastanawiam się co to jest: pył znad Sahary, zwykły wioskowy, czy może rzepak? Zauważyliście coś takiego u siebie? Do następnego razu! Oby niedługo 😉

1) Baader Hyperion Modular 17mm. Stan dobry (-) . Zauważalne oznaki użytkowania) Na styku oka i soczewki-niewielkie prawie niezauważalne ryski na powłokach, największy, który może rzucać się w oczy, to zaledwie milimetrowy ubytek . Powstały prawdopodobnie podczas przecierania zaparowanego szkła -w trakcie obserwacji. Wada nie ma wpływu na cokolwiek prócz estetyki. Zestaw zawiera: Okular, mieszek, zaślepki dodatkową muszlę oczną. Cena 350zł + przesyłka najchętniej inpostem. 2) Meade Super Plossl 26mm 60 st. z serii 5000. Stan dobry (+) optyka czysta, Nieoryginalne zaślepki - połowa obudowy (pudełka) przepadła. Cena 300zł + przesyłka najchętniej inpostem.

Długo polowałem na ten kadr. Nikon Z6II+Sigma 60-600.

No ok. Poprawiłem zgodnie z sugestiami. Tematy Giełda Forum

Wczoraj dupa dzisiaj dupa kolejny weekend bez obserwacji, szlak czlowieka trafia a i na majowke dla rejonu Szczecin nie za dobre prognozy, zaraz kurna białe noce i tyle by z tego było. Kpina po prostu . Wudze inne części kraju mają jako takie niebo ale do czystego nieba chyba daleko i tak bo cos wisi. No masakra Edit: od okolo 23 przyszło rozchmurwienie ale transparentność nieba bardzo przeciętna cos jednak udalo sie polornetkowac , niestety stacjonarnie juz w tej sytuacji

Udanych obserwacji.

Ostatecznie zakotwiczyliśmy na polu.

Witam. Na sprzedaż mam dwa okulary: - Celestron xcell lx 9mm. Kupiony na aliexpress. Stan nowy, nie uzylem go ani razu, ale pyłki zdążyły sie przyczepić do gumy, żadnych wad na optyce sie nie dopatrzyłem. Sprzedaje bo jednak zostawiam sobie esa 9mm 100°. Cena 315zł + wysyłka - Nikon nav sw 10mm. Stan bardzo dobry z minusem. Pod dolną soczewką widać dwie małe kropki. W żaden sposob nie wypływają na otrzymywane obrazy. Guma na obudowie rowniez nałapała troche pyłków. Ogólnie chwalony okular, w tej samej lidze co delos i xw - 10mm. Cena 1250 + wysyłka.

Możecie podać z Googla namiary na nową miejscówkę?