Leon

Bardzo sensowne spostrzeżenia

Dodam tylko by robić astrofoto to trzeba mieć odpowiednie warunki , kasa też ma znaczenie Nie wyobrażam sobie by ktoś robił to z centrum dużego miasta ,(nie każdy ma możliwość wyjazdu) ciekawe było by też ilu użytkowników FA jest z małych miasteczek i wsi a ilu z dużych miast, niektórzy użytkownicy całkowicie taką informację ignorują

Tubus maka 127 ma średnicę 145 mm,może bardziej przypasowałyby obejmy do reflektora Newtona 130 mm niestety nie wiem jaką średnicę zewnętrzną ma tubus tego teleskopu, jeżeli była by ona troszę większa to te obejmy nadawały by się idealnie

Obejmy mogą być troszkę większe od średnicy tubusa , ewentualny luz bez problemu można zniwelować.

Lornetka do wszystkiego powinna być w miarę lekka ze źrenicą wyjściową co najmniej 5 mm ( tu liczy się też wiek obserwatora), bardzo dobra mechanicznie i odporna na warunki pogodowe, ma mieć dobre odwzorcowani bieli (brak zażółcenia), poza tym powinna charakteryzować się jak największym polem widzenia, a czy powiększenie będzie 7 czy 10 razy nie ma większego znaczenia

Dobra robota,sądze że jeżeli ktoś nie ma drukarki to taki szukacz może sobie wystrugać z kawałka płyty pilśniowej i kawałka odpowiedniej listewki

Dobra robota, Ci którzy nie mają drukarki mogą skprzystać z odpowiedniej wielkości puszki. Zamiast podkładek można wsypać trochę drobnego złomu i zalać jakimś lepiszczem, np.parafiną ze świec.

A można wiedzieć co to za montaż jest to najważniejsza część teleskopu oczywiście poza tubą optyczną

Na mikroruchach i dużych powiększeniac mi nie zależy , powiedz mi tylko jak zachowuje się ten AZ-4 w wysokich elewacjach aż do zenitu tzn. czy tubus nie opada i czy hamulec trzyma bez problemu , jeżeli tak to bardzo dobrze, planuję właśnie taki zakupić do 102 na 460 na nogach aluminiowych (chodzi o wagę i rozstaw nóg które są pewnie mniejsze niż stalowe)

Dodam jeszcze że można zmienić kształt abażura i dodać na nim akcenty astronomiczne (zdjęcie , rysunek malunek , itp )

Modyfikacja albo drugie życie. Długo zastanawiałem się, czy wstawić to na forum, bowiem nie jest to stricte astronomiczne lub optyczne, ale co mi tam. Nie jest to mój pomysł i inspiracje czrpałem z netu, jednak niektóre rozwiązania są moje. Myślę, że same zdjęcia wystarczą by zobaczyć jak wygląda coś z niczego i że warto zbierać optyczne badziewia.

sprawdza się bardzo dobrze tylko teraz brak małych owadów a elektroniką to niespecjalnie się interesuję

Posiadając obiektywy fotograficzne M-42 o ogniskowych 58,100 i 135mm postanowiłem zbudować dwuoczny mikroskop do małych powiększeń i dużej odległości roboczej dochodzącej do 26cm. W zasadzie to do budowy wszystko miałem, niektóre dokupiłem. Miroskop składa się z: 1) częścu z walizkowego powiększalnika CCCP 2) nasadki binokularowej PZO 3) pierścieni makro M-42 4) oświetlenia 4 diody 12V z zasilaczem 5) no i oczywiście z obiektywów i okularów, które pozwalają na powiększenia od 9 do 64 razy "Żonglując" obiektywami, pierścieniami i okularami zmieniamy powiększenia, odległość roboczą i pole widzenia. Te powiększenia obliczyłem z prostego wzoru P = f ob x f ok i nie brałem długości toru optycznego pod uwagę a którego zmierzenie byłoby trudne. Obraz jest dobry, możemy równierz wstawić w tor optyczny kątówkę Amiciego 90* 1,25". Obraz będzie wtedy taki jak gołym okiem (nieodwrócony). Wykonanie takiego miroskopu jest dosyć łatwe. Z narzędzi wystarczą te ręczne. Ponadto mikroskop po rozłożeniu można schować do walizki. Rozłożenie i złożenie zajmuje parę minut. Tak wygląda on z obiektywem 100mm o krotności 2,5x i okularami Keller 12x. Pokrętło ostrości makro jest na kolumnie a mikro w obiektywie.

No pięknie, w zasadzie to już masz plenerowe obserwatorium . a przynajmniej wycinek takiego

Te dwa świerki to skojarzyły mi się z Stonehenge , nie wiesz czasami na jakim azymucie z miejsca obserwacji one rosną, a może takich parek jest tam więcej

Posiadając od zawsze ( czyli tak od 50lat ) część okularową z półtora krotnym odwracaczem obrazu i okularem Hugensa 40 mm, postanowiłem dać jej drugie życie. W tym celu kupiłem teleskop ? Astar? 50x600 na połamanym statywie za 35zł, w celu pozyskania obiektywu. Zakupiłem też metr mosiężnej rury 60mm za równe 100zł ( potrzebne było 70 cm ) oraz teleskop ? Optisan Star? 60x700 AZ-2 w stanie nieomal sklepowym w celu pozyskania drewnianego statywu za 140zł. Widły tego montażu były bez tego pręta deklinacji, co mnie bardzo ucieszyło ponieważ jest on zupełnie zbędny. Efekt wygląda tak: powiększenie 22,5x biorąc pod uwagę ogniskową wypadkową , czyli 900mm Zgadzałoby się to mniej więcej ze źrenicą wyjściową około 2,2mm, którą zmierzyłem. Wolałbym co prawda obiektyw 50x800, ale i z tym obraz jest bardzo dobry. Służyć ma on w zasadzie jako vintage :icon_smile: , ale też jako jak najbardziej użyteczna luneta.

Montaż , najlepiej AZ . Ale taki by w wyższych elewacjach tuba z 2" kątówką i ciężkim 2" okularem , lub nasadką binokularową nie opadała.

Pomysł całkiem dobry pod warunkiem że dodamy do niego czerwoną kropkę czyli Red Dot

No cóż mogę tu napisać, założyłem do niego2" kątówkę z Maka i okular Let 28 mm z którego wykręciłem diafragmę by zwiększyć pole operacja taka jest całkowicie odwracalna niczego nie niszczymy a pole zwiększa się z 55 do ponad 70* tak przynajmniej twierdz Endriu z Astromaniaka i rzeczywiście jest większe choć nie mierzyłem o ile. Gdyby przyjąć że ma 72* to przy powiększeniu 16,5 X pole widzenia wynosi ponad 4,3* a to już robi wrażenie to jak wyglądają gwiazdki przy brzegach nie ma dla mnie żadnego znaczenia bowiem służy to tylko by się pogapić i to byłoby na razie tyle

Ja kupiłem jednak 102 x 460 choć 600 mm też brałem pod uwagę i jestem bardzo zadowolony szczególnie z pola widzenia . Lubię po prostu pogapić się w niebo bez ściślej określonego celu co by popatrzeć na mrowie gwiazd które w rożnych częściach nocnego nieba jest inne i uważam że ten teleskop jest do tego stworzony, nie potrzeba tu jakiegoś wypasionego i ciężkiego montażu (pantografu) który byłby raczej do lornety o tej aperturze niezbędny choć lorneta ma też zalety

Takie zerkanie na tłumaczenia ma też swoje dobre strony , bowiem można " łyknąć " przy tym troszkę Łaciny, choć nazwy polskie łatwiej się utrwalają i taka mapka jest jak najbardziej potrzebna. Sam postaram ją sobie wydrukować w zakładzie fotograficznym , niestety tylko w formacie A 3, a jak dobrze wyjdzie to może nawet w jakiejś drukarni w większym formacie.

Myślę że kolejność ma znaczenie najlepiej zacząć od krótkiego refraktora, jest on najbardziej uniwersalny, choć Mak też może być. Dobson może Cię niemile rozczarować, a nawet zniechęcić