pmochocki

...oraz Montes Jura. Dokładnie te góry oglądałem przedwczoraj przez mojego małego EDka AT72ED. Łańcuch górski był wtedy cieniu, ale te białe szczyty były widoczne i jakby się z tego cienia wybijały. Dzięki @lulu za super fotkę!

Wczoraj po północy rodzinka już dawno spała, a ja właśnie skończyłem nadrabiać zaległości w pracy. Księżyc zachęcająco zajrzał przez okno, więc szybko sprawdziłem pogodę i bezchmurne okienko miało utrzymać się jeszcze z godzinkę. Niewiele myśląc szybko zacząłem przygotowania do obserwacji: mały EDek, kilka okularów, filtr szary, atlas nieba, inne drobiazgi... kurtka, czapka, po drodze z piwnicy statyw Manfrotto MN 117B. Już miałem pakować wszystko i wyruszać na swoją miejscówkę, gdy stwierdziłem, że w sumie to szkoda czasu i mogę sprzed bloku sobie Księżyc poobserwować. To miały być spontaniczne, ale i leniwe obserwacje. Raczej relaks niż test, co da się wypatrzeć tym maleństwem na księżycu. Do wyciągu trafił pryzmat Amiciego, a teleskop podniosłem na wysokość oczu, aby obserwować księżyc bez schylania się i męczenia kręgosłupa. Na początek delektowałem się całym Księżycem w małym 25-krotnym powiększeniu za pomocą BCO 18mm. Szary filtr miło tłumił jego blask. Nadeszła pora wypróbować nowy nabytek ES 6.7mm. Przy 65-krotnym powiększeniu, pole widzenia wynosi 1.3*, wiec księżyc był nadal cały widoczny, ale ilość detali wzrosła diametralnie. Na samochodach przed blokiem powoli pojawiał się szron. Przejrzystość powietrza i seeing były bardzo dobre uwzględniając, że obserwowałem z centrum miasta. Zacząłem wyszukiwać kraterów w Morzu Deszczów, Morzu Wysp i Morzu Chmur. Sprawdzałem je w atlasie, tak jak to zazwyczaj robię bawiąc się z dziećmi. Gdy powoli zaczęło przykuwać moją uwagę zupełnie coś innego - Karpaty. Przy samym termistorze oświetlone promieniami słonecznymi góry kontrastowały z czarną pogrążoną w cieniu częścią księżyca. Wtedy też moja uwagę zwróciła Zatoka Tęcz. Zmieniłem okular na TS HR 4mm, który daje ponad 100-krotne powiększenie w tym teleskopie. Źrenica 0.7mm to takie minimum, przy którym obserwacje są jeszcze przyjemne. Czarna zatoka płynnie przechodziła w zacienioną część księżyca, ale z tego cienia jakby wystawały góry otaczające zatokę na zachodnio-północnym jej brzegu. Góry, które wyglądały jakby pokrywał je śnieg. Przez bardzo długi czas obserwowałem te góry. Następnie oglądałem liczne kratery na południu księżyca, ale te góry Zatoki Tęcz nie dawały mi spokoju. Wracałem do nich kilkukrotnie i nie mogłem się nacieszyć ich widokiem. Po pierwszej stwierdziłem, że pora się zbierać do domu bo dzieci rano jak zawsze zrobią pobudkę przed budzikiem. Po raz kolejny okazało się, że Księżyc, na który tak narzekam, że nie daje pooglądać DSów w ładna pogodę, też może czymś zaskoczyć. Tak samo jak potwierdziło się, że mały EDek, którego nie trzeba chłodzić jest idealny na szybkie i spontaniczne obserwacje.

Jestem ciekaw czy gdybyś namówił sąsiadów to byłaby opcja wyłączana w godzinach od północy do czwartej rano. No wiadomo, że zanieczyszczenie światłem wpływa negatywnie na rytm snu...

To się rozumie: determinacja i usystematyzowane podejście do tematu. Kurcze, a ja po pierwszych zajęciach z technik wysokich częstotliwości stwierdziłem, że to czarna magia jest...

Jeśli chodzi o Ru 173 to autor potwierdza i wskazuje kolejne błędy w książce związane z tym obiektem: Za dużo chmur i zbyt mało czystego nieba. Człowiek gapi się w książki a nie w niebo

Strona 77: Strona 78: Jestem przekonany, że autor miał na myśli Ruprecht 173. Na stronie 78 powinno być Ru 173 a na stronie 77 gromada powinna być zaznaczona kółkiem bo jest jaśniejsza niż 7mag.

Zgadzam się ze wszystkim co @lulu napisał z jednym ale... Przy AZ4 miałem często problem ze swoim czterolatkiem, że ruszał teleskopem. Ze starszym tego problemu nie było. Więc jeśli dziecko jeszcze nie jest w szkole, albo jest bardzo ruchliwe to EQ3-2 się lepiej sprawdzi.

No ale rozstawianie sprzętów do DSów na balkonie w Płocku i tak mija się z celem. Prawda, ale w mojej karierze tylko raz miałem z tym problem, gdy obserwowałem ze zbocza pagórka w Grecji, bo nie było już czasu szukać innej miejscówki. Zawsze można coś podsypać lub zrobić sobie podstawkę, ale ona zmniejsza mobilność. Tuba SCT 8" ponad 5.5kg, same nogi stalowe 5.5kg, do tego montaż, okulary, kątówka, szukacz... Lepiej by było jednak żebyś daleko od samochodu nie musiał chodzić. Prawda, ale zalecamy obserwacje bliżej zenitu. Wtedy mniej atmosfery jest do pokonania. To by pomogło. Jestem przekonany, że ktoś się znajdzie, kto obserwuje koło Sierpca.

Wenus to wbrew pozorom trudny obiekt. Trochę więcej info poniżej, z góry przepraszam, że po angielsku. Mam nadzieję, że jutro znajdę chwilkę to przetłumaczę... It would be easy to think that given its relative closeness and apparent brightness the planet would be an easy target to observe, yielding quite readily to telescopic scrutiny. Alas, this is not the case, and out of all of the planets in the Solar System, Venus is probably the most difficult of the lot. This does not mean it is impossible or indeed not worth bothering with. Rather it means that we must take a different approach to the planet. So what is it that makes Venus such a challenging object to study? The answer is, of course, the very thing that draws us to it in the first place ? its brilliance and the cause of it, the clouds. The thick Venusian clouds reflect a lot of light, which means that there is a lot of glare to contend with. When viewed in the morning or evening sky, the planet is rather low down, so this exacerbates the situation further. [...] Observing in daylight has advantages; for one thing the planet is high in the sky, and so is much less affected by poor seeing. The glare of the planet is also considerably reduced. The main downfall of observing in the day is of course that you have to be very keen sighted indeed! Many observers use setting circles (i.e., the R. A. and dec dials on their telescopes) to find the planet in these conditions. I should interject a word of warning here. If you are trying to observe Venus during the day, be very careful of the Sun! Even a second?s glimpse in the viewfinder is enough to do a lifetime?s worth of damage! If you are inexperienced, or unsure of the planet?s location, it is best to observe the planet when it is in the early morning or evening sky. Although the planet will be quite low down, there will be no difficulty in finding it. To cut down the glare an apodizing screen is most helpful, and of course filter work can be undertaken due to the brilliance of the planet. As you will no doubt discover, Venus does not tolerate high magnification well, and a power of 160 ×? 200 × is generally more than enough. When observing the planet, you will find it helpful to experiment with the magnification. Use a power that matches the conditions. It may well be the case that your telescope can go up to 400 ×, but if all you get in the eyepiece is a wobbly steam pudding, then there will be little point in using such high powers. Most people who spare Venus a quick glance through a telescope will see very little (or indeed nothing). Abel, Paul G.. Visual Lunar and Planetary Astronomy (The Patrick Moore Practical Astronomy Series)

Pasuje wsztsto. Na AZ-4 szukacz wypada w złym miejscu. Ja mam drugą podstawkę pod szukacz przyklejona do tuby. Jak kupujesz wersję 2" to masz dość fajny okular 28mm. Więc pierwszym zakupem pewnie będzie okular do planet i księżyca. BOC 10mm czy SW WA 9m 66*. Do tego filtr szary i atlas księżyca. To na początek... Potem jakbyś chciał trochę DSów to SWAN 33mm i SWAN 20mm. Mi bardzo pomógł przy szukaniu DSów szukacz kątowy z ziemskim obrazem w połączeniu Red Dot Finderem.

Gdynia dziś rano...

Jestem w stanie uwierzyć, że w dużym Newtonie, który pewnie miał f/4.5, ES 30mm się nie sprawdza.

4mm to sanowczo za mało do tego teleskopu. Co oznacza w miarę mobilny. Wziąść tubę z piwnicy i położyć na tylnie siedzenie. Wziąść montaż i wrzucić do bagażnika. Córka na przednim siedzeniu. Na miejscu przeniesienie całości 5m od samochodu. Jeśli uznamy Synte 8" jako punkt wyjścia do dyskusji. Oraz jeśli opiszesz dlaczego powyższy scenariusz jest nieakceptowalny to pewnie coś wymyślimy.

O ES 4.7mm nie pomyślałem. Chyba dopisze na listę zakupową... Podobnie jak Maxvision 34mm lub Panoptic 35mm. Ja poniżej 0.5mm nie schodzę. 4mm to dla mnie max. Do planet używam raczej BCO 6mm. Choć ES 4.7mm wygląda kusząco.

Ciekawe... A w jakim teleskopie to było? Możesz troszkę rozwinąć temat? Ja go używam regularnie w EDku 120 z f/7.5 i jestem bardzo zadowolony. W Newtonie f/5 używam raczej ES 24mm, bo źrenica wyjściowa w ESie jest za duża. To bardzo fajne propozycje, zbierające dobre opinie. Specjalnie dla małej źrenicy zaproponowałem ESa oraz BCO, aby była opcja z małą ilością szkła i dużą transmisją. Barlow to pójście w drugą stronę.

Ciasne układy podwójne. Planetarki... Od czasu do czasu używam w swoim EDku 120. SWAN 33mm 72* o wiele gorzej wypadał niż ES 30mm 82*. No jest okular asferyczny Baader Hyperion 36mm 72*. Ale nie używałem, a opinie są różne. Ja nie biorę.

Witam, SW ED80 czyli f/7.5. Proponuję: ES 30mm 82*: powiększenie 20x, pole 4.1*, źrenica wyjściowa 4.0mm ES 14mm 82*: powiększenie 43x, pole 1.9*, źrenica wyjściowa 1.9mm ES 6.7mm 82*: powiększenie 90x, pole 0.9*, źrenica wyjściowa 0.9mm BCO 6mm 52*: powiększenie 100x pole 0.5* źrenica wyjściowa 0.8.mm TS TH 4mm 58*: powiększenie 150x pole 0.4* źrenica wyjściowa 0.5.mm

Po prawo najstarsza działająca szkoła podstawowa w Gdyni. W oddali port kontenerowy. A u góry chmury, które mają wieczorem zniknąć.

Dadzą Tobie możliwość użycia okularów w standardzie 2". Czyli np taki https://deltaoptical.pl/okular-william-optics-swan-33-mm-2-quot (mój ulubiony w MAKu). On ma pozorne pole 72*. Nie znajdziesz okularu o długości ponad 20mm, który ma około 70* w standardzie 1.25. Wiec zamiast SWAN 33. będziesz musiał użyć coś w stylu BCP 32mm https://deltaoptical.pl/okular-baader-classic-plossl-32-mm-1-25-quot, który ma pozorne pole około 50*. Ale w związku z tym, że pole (pole pozorne okularu podzielone przez powiększenie) jakie MAK daje nie przekroczy i tak 1.5* to jeśli masz kupować nowy i miałbyś sporo dopłacić to ja bym sobie odpuścił. AZ5 ma raczej słabe opinie. Konstrukcja ramienia jest podatna na drgania. Ja bym wybrał AZ4. EQ3-2 możesz używać w trybie paralaktycznym, ale możesz tez używać w trybie AZ (po zastosowaniu pilnika do metalu). W trybie AZ nie musisz przy MAKu używać przeciwwag, więc ciężki nie jest. Czy trudny w użyciu... mój czterolatek ogarnia:

Wygląda imponująco! Staram sobie wyobrazić jak takim bino się robi star hopping. Czy możesz na zdjęciu zaznaczyć gdzie jest lub jest planowany szukacz?

? A ja cały czas bym chciał przeczytać co i czym kolega oglądał tym refraktorem? Może okular miał 4mm i to były paprochy na źrenicy. A może to była Wenus, bo na czarnym niebie tak zachęcająco wyglądała. Jak tak to ciekawe czy w dużym Newtonie byłoby znacznie lepiej? Doceniam i nawet bym powiedział, że lubię Newtony, ale czy to najlepszy teleskop do obserwacji z dzieckiem z miasta? Znalazłem taki wątek, który kiedyś czytałem: https://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=10&t=16233

OK sprawdziłem działanie przycisku i masz rację nie o to mi chodziło. Rozumiem i jest to poważny argument. Może kolega @lulu i ja za szybko wpadliśmy w tryb proponowania rozwiązań, ale to ko kolega opisuje: jest jednak uciążliwe. Ja mam spory problem z edycją na komórce. Więc może możnaby chwilkę poświęcić i zastanowić się czy są jakieś opcje, aby poprawić trą sytuację.

Łańcuch Markariana na tym zdjęciu zachęca, aby odkurzyć duży teleskop i poczesać troszkę galaktyk w Pannie...

Wydaje się, że na urządzeniach mobilnych edycja jest dość ograniczona. Jak się wstawi cytat lub ikonkę, czasem trudno ją skasować. Problem obchodzę wstawiając przed i za jakiś tekst, wtedy mam możliwość zaznaczenia całości i użycia opcji wytnij. Na komputerze możliwości są większe. Zgadzam się z @lulu, że możliwość włączenia widoku kodu, czy htmla, czy jak inaczej to określić by się dość często przydała. EDIT: Właśnie sprawdziłem. Na laptopie jest ikonka kod: </> i tego właśnie brakuje na komórce.