MichalKaczan

Szkice świetne! Sporo detalu udało ci się uchwycić. Też już mam Fuji 6mm, tylko chwilowo nie mam go jak użyć, a 4mm to już soczewka jak szpilka! Ps w drugim szkicu zapewne chodziło o NGC 7008.

Korzystam z tej listy, może Ci się przyda: Microsoft Word - PlanetaryNebula v2.doc (faintfuzzies.com) jest o tyle fajna, że ma miniaturki zdjęć, co pomaga przy wyborze celów. Dodatkowo mapki i podstawowe informacje o obiekcie. Trzeba tylko wziąć poprawkę na to, że niektóre mgławice wyglądają w wizualu lepiej niż na tych miniaturkach, a niektórych nie widać w 16" ?

Niezły pomysł. A jak jest z wielkością pola widzenia i punktowością gwiazd w takim szukaczu?

Rzeczywiście, żadnej tancerki tam nie widziałem. Może w jakimś innym kierunku należało spojrzeć? ;)

Kuma to była pierwsza gwiazda podwójna, którą obserwowałem świadomie ?Było to ze 30 lat temu, a obserwacje prowadziłem ruską lunetką Tourist 20x50. Na tę podwójną naprowadził mnie wtedy opis z książki "Niebo na dłoni":

Nie wiem jak jest z tym kapturem, ale czasem obserwuję z głową przykrytą kocem i jeśli trzymam okulary w kieszeni, to są na tyle ciepłe, że wilgoć na niech nie osiada.

Super sprawa! Dobre wsparcie duchowe to więcej niż połowa sukcesu ?

Dzięki ? Tak, wszystkie trzy dość ochoczo wyskoczyły z tła. Tam jest jeszcze galaktyczka eliptyczna niedaleko gwiazdy 10mag. Myślę, że do wyłuskania, jednak nie znalazłem jej jasności wizualnej.

Wrzucam szkic już z flatami i poprawionymi gwiazdkami ? Szkic pochodzi z jednej z wczesnowiosennych sesji obserwacyjnych na miejscówce koło Złotego Stoku (700m npm) przy świetnej przejrzystości i zasięgu. Teleskop T16", okulary BCO 10mm (186x) i Delos 8mm (232x). Z początku widać było jasne centrum otoczone zwiewnym halo z dwiema gwiazdkami na tle ngieca. Po chwili mogłem określić kierunek wirowania i dostrzec wyskakujące i chowające niejednorodności w strukturze halo. Jednak oznak wyraźnej spiralnej struktury nie było. Dopiero długotrwałe zerkanie ujawniło dwa obszary o nieco mniejszej jasności powierzchniowej i zakręcające łukowato w przeciwne strony . Były ekstremalnie słabe i właściwie na granicy dostrzegalności. Mniej więcej tak to wyglądało:

Czyli, jak rzekł klasyk, warto mieć większego ?

Wróciłem w ten rejon podczas przedwczorajszych obserwacji. To naprawdę świetny obiekt ukazujący sporo detalu w T16". Zrobiłem szkic na brudno (wrzucę jak tylko doprowadzę go do porządku) i sam ten proces rysowania spowodował, że udało mi się zaobserwować nieco z otoczenia. Obserwacje samej parki poczyniłem okularem Delite 5mm (370x), ale spokojnie można więcej. Tak więc udało się wyłuskać jaśniejsze regiony gwiazdotwórcze i nieregularności w samym Arpie oraz rozciągniętą otoczkę w kierunku IC694 (15mag, 0.3'x0.3'). Samego Icka też widać, jednak jest bardzo ulotny, przypomina nieostrą słabą gwiazdkę i pojawia się czasami zerkaniem. Podobnej trudności jest najjaśniejszy składnik Arpa 296 (PGC 35345). Także rejon bardzo ciekawy, a sam Arp299 jest na pewno dostępny w sporo mniejszej aperturze. AL Arp Peculiar Galaxy Program with EAA - Page 2 - Electronically Assisted Astronomy (EAA) - Cloudy Nights

I to jest to, opis obserwacji plus szkice to jest wartość. Sam się łapię na tym, że same opisy gdzieś mi się rozpierzchły po szufladach i postach na forum, natomiast do szkiców mam stosunek bardzo sentymentalny i trzymam je razem w zeszycie. Może dlatego, że kosztowały więcej pracy.

Można tak powiedzieć ? Usunąłem szkiełko i przykleiłem wyprofilowany kartonik. Ale tak jak pisze @Mareg przy mniejszej intensywności światła wystarczy zamknąć oko. Zobaczę o ile obniży się świecenie ekranu po zainstalowaniu tej apki.

Właśnie wczoraj kolimowałem kolimator GSO - zataczał kółko o średnicy około 2cm. Cała operacja justowania tymi 3 śrubkami jest upierdliwa i chyba fartem ustawiłem go tak, że zataczał kólłka o średnice kilku milimetrów. Później pojechałem na obserwacje i skolimowałem teleskop. Po wystudzeniu się zwierciadeł (seenig lepszy niż przeciętny) mogłem stosować powiększenia ok 400x uzyskując ostrość i punktowe obrazy słabszych gwiazd. Także wg mnie takie odchyłki jak opisałeś są niezauważalne podczas obserwacji. Tak naprawdę mocując kolimator w wyciągu i ściskając go clamping ringiem w różnych pozycjach i z różną siłą odchylam bieg promienia lasera czasem o kilka milimetrów, a mimo to nie zauważyłem wpływu na np punktowość.

Dzięki za podpowiedź o tej apce. Podobnie jak kolega @Mareg mam dokładnie takie same problemy z jasnym ekranem w Sky Safari. Obszedłem to w ten sposób, że ze starych okularów zrobiłem sobie okulary "adaptacyjne" z zasłoniętym okiem dominującym. Jak muszę zerknąć w komórkę zakładam okulary. Podobnie kiedy robię jakiś szkic, to niby mam lampkę czerwoną o mocno ograniczonej sile świecenia, jednak przy pełnej adaptacji, odbita od białego papieru powoduje delikatny powidok. Na razie spisują się, choć są nieco upierdliwe, jak szukam jakiegoś trudniejszego obiektu.

Dokładnie przeczytaj zdanie pierwsze, które napisałeś i odnieś je do podlinkowanego filmu. Światło uległo załamaniu w atmosferze. Ps ok to już wiadomo z kim mamy do czynienia. Dzięki @SZKLARZ

To jest pikuś, a wiesz, że można zobaczyć część tarczy słońca mimo, że ta fizycznie znajduje się pod horyzontem? Proponuję zapoznać się z tym zjawiskiem: Refrakcja atmosferyczna ? Wikipedia, wolna encyklopedia

Nie no, większej głupoty dawno nie czytałem. I to wygłoszona z takim przekonaniem.

Z tego timelapsa widać, że całkiem szybko idzie wam rozkładanie 24". Trzy sekundy i gotowa ? I w kombiaku się mieści. Można powiedzieć teleskop wyjazdowy ?

Szkic i relacja super! Bardzo realistycznie to pokazałeś. Taki opis uzupełniony szkicem to jest to.

A samą PV Cep udało się wam dostrzec? Fajnie się czyta relację z obserwacji takim kolosem! tu już jest o czym pisać ?

No to 03.05.2021 zapowiada się ciekawa lektura ?

Gratuluję nowego nabytku! ?? No właśnie ciekawy jestem twoich wrażeń nt BCO 6mm i Fuji 6mm jeśli chodzi o widoczność detalu na obiektach DSO. Coś ci się udało porównać?

Dobra robota! Eh, szkoda, że Nikon wypadł gorzej. Powoli dojrzewam do decyzji kupna orciaka ok 6mmm, choć się przed tym wzbraniałem. Tylko w zestawie powinni dawac lupkę, żeby powiększyć tą mikrusią soczewę ?

NGC 4298/4302 to piękna para galaktyk znajdująca się ok 55mln lat świetlnych od nas. Świecą w gwiazdozbiorze Panny zaledwie 40' obok znanej i lubianej M99. Cała trójka piękne prezentuje się w okularze przeglądowym dającym pole 1 stopień i większym. www.klostersternwarte.de/templates/yootheme/cache/Klostersternwarte_NGC4298_4302_M99-20200328-29-Feld-11ea30d1.jpeg Obie są dość jasne, ale nie grzeszą rozmiarami: NGC4298: 11.18mag 2.5'x1.4' (to ta owalna) NGC4302: 11.15mag 6.0'x1.1' (to ta podłużna) Z ciekawostek: NGC 4298 w swym centrum może zawierać średniomasywną czarną dziurę, co jest ewenementem wśród galaktyk. Masa takiej czarnej dziury ma się zawierać w przedziale 20tys-500tys mas słońca. Pomimo braku widoczych efektów oddziaływania, obydwie galaktyki wchodzą w zajemną interakcję. Świadczyć ma o tym odkryty niedawno most pływowy pomiędzy nim. Także tamtejsze istoty mają zapewne niezły spektakl na niebie ? A co widać? Już pierwsze spojrzenie w okular ujawnia różnice w kształcie obydwu galaktyk, z tym że NGC 4302 może być trudniejsza w mniejszych teleskopach, ze względu na jej niższą jasność powierzchniową. Zresztą, jestem ciekaw jak prezentują się w mniejszej aperturze. Kilka wrażeń z obserwacji T16": NGC4298 po pierwszym rzucie oka ukazuje dość jasne jądro otoczone owalną otoczką. Po dłuższej chwili można dostrzec, że jądro jest wydłożone i jaśniejsze w kierunku pobliskiej jasnej gwiazdy i od N4302. Są momenty, gdy zdaje się, że jasność otoczki nie jest równomierna, ale większa w pasie skierowanym w kierunku N4302. Jest to bardziej wrażenie, które powraca raz po raz. NGC4302 - pojawia się od razu jako cienki, wydłużony pas światła o wyraźnie mniejszej jasności niż towarzyszka. Z początku, bez szczegółów, ale uważne przyjrzenie się ujawnia pewien detal. Centrum galaktyki jest jaśniejsze i to dość łatwo je zauważyć. Natomiast pas pyłowy widoczny na zdjęciach to był dla mnie prawdziwy challenge. Wyskoczył tylko w tym pojaśnieniu centralnym i właściwie 3 - 4 razy, gdy seeing był najlepszy. Dodatkowo udało mi się zauważyć rozmyty punkt w górnej części galaktyki - na zdjęciach można zauważyć tam i gwiazdę i obszar gwiazdotwórczy. Obydwie galaktyki zatopione są w kilku dość jasnych gwiazdach tła, które dodają uroku całej scenerii. Szkic poniżej wykonany przy teleskopie 16" w różnych powiększeniach (232x,300x,370x) okularami BCO 10mm, Delos 8mm i Delite 5mm w bardzo dobrych warunkach (przejrzystość, zasięg ok 6.5mag) i będący efektem około godzinnych obserwacji. Intensywność detalu znacznie zwiększona. Spróbuj i daj znać jak poszło!