Ranking użytkowników

Według ostatnich obserwacji kometa C/2014 Q2 (Lovejoy) jest już nieco jaśniejsza od 7.0 mag. Na zdjęciach też wygląda ona już coraz ładniej. Wczoraj np. Rolando Ligustri wykonał takie zdjęcie tej komety: http://www.astrobin.com/full/140447/0/ Długość warkocza na tym zdjęciu to co najmniej 2 stopnie. Oczywiście wizualnie kometa jest znacznie mniej spektakularna, niemniej jednak z ciemnych miejsc warkocz zaczyna być słabo widoczny w teleskopach. Już wkrótce kometę będzie można obserwować także z Polski. Już teraz na południowych krańcach naszego kraju wyłania się nocą spod horyzontu, jednak na razie wznosi się ledwie 1 stopień nad horyzont, więc nie da się jej jeszcze zaobserwować. Jeśli pogoda będzie łaskawa, pierwsze obserwacje tej komety z naszego kraju mogą się pojawić jeszcze przed świętami.

Upolowana wczoraj w nocy M51 z towarzyszka. Tylko 1h5m materialu, wiec szalu nie ma :) Byl to prawdziwy test Idaska D1, ktory wypad pomyslnie - teraz dlugosc ekspozycji skoczyla mi ze 180s do 300s. W nowu pewnie bedzie mozna pociagnac dluzej. SW 150/750PDS, HEQ5, Canon 1200D, Idas D1, 13 x 300s @ ISO800.

Jasiu do mamy:- Jeżeli po kilkukrotnym banowaniu user zakłada nowe konta, to te klony będą się przyjaźnić? - Z adminem nie. :)

Ile znacie mgławic planetarnych, których tarczki można dostrzec przez lornetkę? Nie ma ich wiele, bo raptem cztery. A które to? Zapewne powiecie: Ślimak (NGC 7293) w Wodniku ? zgoda, wspomnicie o Hantlach (M27) w Lisku ? jak najbardziej, komuś przypomni się może NGC 246 w Wielorybie. A czwarta? Hmm, podejrzewam, że wielu z was miałoby niezłą zagwozdkę. Tymczasem ostatnia i chyba najrzadziej obserwowana członkini tego elitarnego grona przyczaiła się nisko nad południowym horyzontem. Odnajdziemy ją w Piecu (łac. Fornax) ? niepozornym i niezbyt wyraźnym gwiazdozbiorze nieba południowego. Zaobserwowana po raz pierwszy w 1859 (lub 1857) roku przez amerykańskiego łowcę komet Lewisa Swifta, jest jednym z trzech obiektów z katalogu NGC, które mają największą ilość niezależnych odkrywców ? obserwowali ją Tempel w 1861, Winnecke w 1868 (część źródeł wskazuje zresztą na niego jako samodzielnego odkrywcę) i Eugen Block w 1879 r. Panie i Panowie, zapraszam na scenę NGC 1360, odległą o jedyne 1150 lat świetlnych od Ziemi. Sklasyfikowanie NGC 1360 jako mgławicy planetarnej nie było początkowo oczywiste; z uwagi na jej niezwykłą, odmienną od innych tego typu obiektów strukturę podejrzewano, że może być mgławicą emisyjną. W jej przypadku nie mamy bowiem do czynienia z tak dobrze znanym kształtem ?pierścionka? czy ?motylka? (co jest domeną mgławic bipolarnych), lecz ? hmm... - rozmytym obłoczkiem. Badania dowiodły, iż owa amorficzność wynika z faktu ustania szybkiego wiatru gwiazdowego, który w ?typowej? mgławicy planetarnej jest odpowiedzialny za to, iż jej centralna cześć staje się ?pusta?, zagęszczając jednocześnie dalsze jej rejony. NGC 1360 nie jest jednak zupełnym outsiderem w świecie ?planetarek? ? jak na mgławicę planetarną przystało, emituje silne promieniowanie w paśmie zjonizowanego tlenu. Warto to wykorzystać, stosując odpowiedni filtr (OIII lub chociaż UHC) przy jej namierzaniu i podziwianiu. A starhopping do NGC 1360 nie jest bynajmniej łatwy, z uwagi na brak jasnych gwiazd odniesienia. Poszukiwania zaczynam od... znalezienia miejscówki z odsłoniętym południowym horyzontem ;) i jasnego Rigela (? Ori), przeskakując do sąsiadującego z Orionem od zachodu Erydanu (konkretnie w rejon gwiazdy Zaurak - ? Eri); następnie odbijam dalej na południe, odnajdując charakterystyczny trapezoid, utworzony z gwiazd ?6, ?7, ?8 i ?9 Eri. Jesteśmy już prawie w domu ? by namierzyć nasz cel udajmy się jeszcze kawałek w kierunku zachodnim, a następnie nieco na południe od linii łączącej gwiazdki SAO 168648 i 168612 (obie o jasności ok. 6 mag). Dość skomplikowane, prawda? Jeżeli zatem szukasz tego obiektu po raz pierwszy, bez mapy nieba raczej się nie obędzie... Mapę wygenerowano przy pomocy CdC ver. 3.11 (by Rokita) Do NGC 1360 podchodziłem kilka ładnych lat. Niestety, okres najlepszej widoczności mgławicy w naszym kraju (późna jesień/wczesna zima) zbiega się z okresem najgorszej pogody. A przecież trzeba jeszcze trafić w tym czasie na bezksiężycową noc... Ech, ciężki jest żywot miłośnika astronomii... Ale dość narzekania. Obiekt jest na szczęście dość duży (11' × 7.5') i stosunkowo jasny (9,4mag), więc większych kłopotów sprawić nie powinien. Pamiętajmy jednak, iż jego jasność powierzchniowa jest znacznie mniejsza niż chociażby takiej M27. Dochodzi do tego (o czym już wspominałem) relatywnie mała wysokość mgławicy - w chwili górowania nawet na południowych krańcach Polski konstelacja Pieca dźwiga się ledwie kilkanaście stopni ponad horyzont. Wszystko to skutkuje koniecznością prowadzenia obserwacji przy dobrej przejrzystości powietrza. A przez co ją podglądałem i co widziałem? W refraktorze o średnicy 80 mm, mimo braku filtra, widoczna była jako spore, owalne, nieco spłaszczone (jajowate) pojaśnienie tła. Podczas tej samej sesji obserwacyjnej (w grudniu ubiegłego roku) spróbowałem dostrzec ją w lornetce 10x50, ale bez powodzenia. Myślę, ze zawinił śnieg, który, odbijając światło, pogarsza widoczność nisko położonych obiektów. Do NGC 1360 powróciłem w październiku tego roku. Tym razem bez większych trudności wypatrzyłem ją już w lornetce 12x50. Po chwili skupienia tarcza mgławicy okazała się widoczna na wprost i nie stanowiła jakiegoś specjalnego wyzwania. W lornecie 28x110 była już oczywista. Przyznam natomiast, że nie pamiętam, czy widziałem wówczas gwiazdę centralną (białego karła) o jasności 11,4mag. Gwiazdka ta była natomiast doskonale widoczna w szesnastocalowym newtonie. Obserwację przeprowadziłem z użyciem okularu 25 mm (pow. 72x, źrenica wyjściowa 5,5 mm). W użyciu był oczywiście niezastąpiony w takich przypadkach filtr OIII ? bez niego mgławica była zdecydowanie bledsza i trudniej dostrzegalna. W tej konfiguracji sprzętowej NGC 1360 ukazała się jako obiekt o eliptycznym kształcie, rozciągnięty na osi północy wschód ? południowy zachód. Nie dostrzegłem żadnych niejednorodności w strukturze mgławicy (choć widać je na fotografiach), niemniej południowa jej część wydała mi się nieznacznie ciemniejsza. Źródło: http://www.adamblockphotos.com/uploads/4/4/2/5/44258693/_4992436.jpg Za pasem zima, zatem koniecznie zajrzyj do Pieca, spróbuj i daj znać, jak poszło!

pierwsza propozycja data i czas przypadkowe (myślę, że można zostawić biały pasek i wypisywać ręcznie)

Zobacz koniecznie konstelację Oriona na zimowym niebie Gdy noce są najdłuższe w całym roku, rozpoczyna się najlepszy okres na podziwianie jednego z najbardziej znanych i popularnych gwiazdozbiorów ziemskiego nieba. Mowa oczywiście o Orionie. Gdzie i kiedy można go zobaczyć i sfotografować? Oriona możemy zobaczyć tuż po zachodzie Słońca nad wschodnim horyzontem. Z biegiem wieczornych godzin jego widoczność się poprawia. Orion składa się z m.in. czterech głównych gwiazd, które rozsiane są po czterech kątach gwiazdozbioru. W lewym górnym rogu znajduje się Betalgeza, w prawym górnym rogu gwiazda Bellatrix, w lewym dolnym rogu Saiph, a w prawym dolnym rogu znaleźć można gwiazdę Rigel. Zarówno pierwsze jak i ostatnia gwiazda są najjaśniejszymi. Betalgeza świeci na kolor czerwony, zaś pozostałe gwiazdy Oriona, w tym Rigel, na niebiesko. Zatrzymajmy się na chwilę przy Bellatrix, która jest błękitnym olbrzymem, czyli masywną gwiazdą, której życie nie trwa w skali kosmicznej bardzo długo. Istnieją od kilkudziesięciu do najwyżej kilkuset milionów lat. Warta omówienia jest również Betalgeza, a więc czerwony nadolbrzym. To duża gwiazda, ale charakteryzująca się małą gęstością i niską temperaturą. Gwiazdy takie są 1,5 tysiąca razy większe od Słońca. Te stadium gwiazdy trwa około miliona lat. Podobnie jak wszystkie inne olbrzymy i nadolbrzymy kończą jako supernowe. Najbardziej charakterystyczną częścią Oriona jest oczywiście jego pas, znajdujący się w jego centralnej części. Składa się z trzech gwiazd ułożonych niemal w takiej samej odległości od siebie, są to od lewej: Alnitak, Alnilam i Mintaka. Często są one utożsamiane z piramidami w Egipcie. Poniżej pasa Oriona dostrzec można jedyną tak dobrze widoczną gołym okiem mgławicę na ziemskim niebie. Wielka Mgławica Oriona (M42) znajduje się 1,5 tysiąca lat świetlnych od nas i mieni się barwami czerwieni, różu i fioletu. Nie można nie wspomnieć także o Mgławicy Koński Łeb, która znajduje się nieco poniżej gwiazdy Alnitak i widoczna jest przy użyciu zaawansowanego teleskopu. Zimowe niebo przynosi nam wiele ciekawych obiektów do obserwacji. Wystarczy tylko, że spojrzymy wieczorem lub wczesną nocą na wschodnie i południowe niebo, a z pewnością mimo niskiej temperatury nie będziemy mogli oderwać wzroku od gwiazd. Poniżej zamieszczamy mapę z najbardziej ciekawymi obiektami Oriona. Źródło: Twoja Pogoda. http://www.twojapogoda.pl/wiadomosci/114349,zobacz-koniecznie-konstelacje-oriona-na-zimowym-niebie

Mister Roman ;D(ban dożywotni) Ekolog Dyzmat (klon Ekologa) krauzer (klon Ekologa) Z poważaniem Admin ;D

No i fajnie,ale czy nie lepiej było by zrobić plakaty bardziej uniwersalne tzn.na różne okoliczności,ten jest tylko do tego jednego konkretnego miejsca. Chodzi o to byśmy mogli używać ich kilkukrotnie. Ps.Mogę wykonać drewniane stojaki.

Szczyt roju geminidów przypada na ten weekend admin Rój meteorów, geminidów, powstał na skutek rozpadu planetoidy Phaethon 3200. Od tego czasu regularnie, 14 grudnia, Ziemia przelatuje przez niego, co w rezultacie daje możliwość obserwacji licznych "spadających gwiazd". Planetoida Phaeton 3200 została odkryta dopiero w 1983 roku, dlatego dopiero od tego czasu mamy świadomość pochodzenia tego roju. Obecnie geminidy cały czas spadają i być może znowu uda się zobaczyć coś podobnego do bolidu, który spadł kilka dni temu nad Dolnym Śląskiem. Dokładnie we wtorek doszło tam do upadku meteoru, który spłonął zielonym światłem osiągając jasność przewyższającą Księżyc w pełni. Prawdopodobnie był to właśnie jeden z geminidów. Astronomowie przewidują, że tego roku piękne upadki meteorów będą cieszyć oczy. Między 13 a 14 grudnia może być nawet do jednego bolidu na minutę. Grudzień nie sprzyja przeważnie na obserwacje tego typu, ale tego roku jest nieco cieplej niż zwykle, co można wykorzystać oglądając tegoroczne geminidy Dodaj ten artykuł do społeczności http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/szczyt-roju-geminidow-przypada-ten-weekend

Miało być abstrakcyjnie, ale nie wychodziło i jakoś zaczęło mi się kojarzyć z granulami :D Linoryt

Dzis na celowniku M35 z NGC2158. Mam dosc dobre warunki - mimo Ksiezyca. Pojedyncza klatka - surowa: SW 150/750 PDS, HEQ5 PRO, Canon 1200D, IDAS D1, 300s @ ISO800.

Zdjęcie wykonane 05.10.2014 na obrzeżach 40 tyś miasta. ISO 800, 30 sek.

No to coś ode mnie. Zdjęcie wykonane 22 sierpnia na zlocie OSA w Izerach. 30 sek. ISO 6400.

Od kilku dni przygotowywałem animację komety przemieszczającej się po niebie i w Układzie Słonecznym. Pozycje komety na niebie, do pobrania animacja: https://www.dropbox.com/s/a5xescp0vz9gpzg/kometa%20C2014%20Q2%20%28Lovejoy%29.exe?dl=0 a tu animacja pozycji względem Słońca i Ziemi oraz kilka przydatnych danych na temat komety: https://www.dropbox.com/s/ymvnhp2ttxxlcmc/kometa%20C2014%20Q2%20Lovejoy%20w%20uk%C5%82adzie%20s%C5%82onecznym.exe?dl=0

Pelna klatka w bin2x, 600 sek w Ha. SWED80 + flattener TS 0,79x, Atik383L, EQ6

Resize 70%, zero obróbki. SW 80ED + flattener TS 0,79x, Atik 383L_900s, EQ6

No to i ja jedną klateczkę z Zatomia wrzucę. IC 5146 Kokon SW 150/750 Canon 450D Mod 600s ISO800

gość pisze że ma już jakiś wynalazek o powiększeniu 16x i to go nie zniechęca, ale gdyby kupił tani teleskop to się zniechęci? przy tym, gdy ma już sprzęt o powiększeniu lornetkowym, namawiacie go na drugi sprzęt o podobnym powiększeniu, mimo że on tęski za czymś nowym? gdzie tu sens? :P

Nie mam niestety doświadczeń z IDASem, ale z tego co czytałem to i tak najmniej ingeruje w balans kolorów. Z tego co piszesz to wynika, że kolor się może zgubił w typowy sposób - podczas wyciągania krzywymi gwiazdy stawały się jaśniejsze i jednocześnie traciły saturację. W czasie wyciągania trzeba zwrócić uwagę nie tylko na cienie, ale też na gwiazdy właśnie. Jest kilka sposobów na zachowanie koloru w czasie obróbki, albo na jego przywrócenie, w necie można znaleźć sporo informacji na ten temat. Czasami podczas obróbki gwiazdy się obrabia całkiem osobno na oddzielnej warstwie, albo przynajmniej zamaskowane. http://www.astropix.com/HTML/J_DIGIT/STARCOLR.HTM Ja osobiście dość sporo nauczyłem się z tutoriali na tej stronie http://atalas.businesscatalyst.com/ Do ustawiania balansu bieli możesz poczytać o metodzie na gwiazdę G2V: http://www.kellysky.net/White%20Balancing%20RGB%20Filters.pdf , http://starizona.com/acb/ccd/advtheorycolor.aspx , http://www.aicccd.com/archive/aic2006/Getting_the_color_right-cschur.pdf albo o eXcalibratorze: http://bf-astro.com/eXcalibrator/excalibrator.htm , http://bf-astro.com/equalHist.htm

Zostaw białą kropę jak dużą gwiazdę w dacie albo dwie w dniu i miesiącu.

Allano,oczywiście masz rację,ale początkujący chcą zobaczyć Księżyc,planety w trochę większym powiększeniu,ja też taki byłem i wcale tego nie żałuję. Ludziska chcą się gapić w niebo,niech się gapią W mniejszym telepie też można podziwiać niebo.

Jedyny zakup który nie doprowadzi Cie do szewskiej pasji (w takiej kwocie oczywiście) to lornetka. Myślę że na tym powinien się skończyć ten temat. Co do konkretnych modeli lornetek, wystarczy wpisać w wyszukiwarce forum "lornetka", czy też wejść w odpowiedni dział, albo w ogóle zapytać wujaszka google. Myślę, że powinieneś posłuchać wszystkich którzy Ci odradzają takiego teleskopu, gdyż za tę cenę to otrzymasz telep który może Cie tylko zniechęcić (o ile już nie masz w sobie odpowiedniej pasji). Lornetki za tę kwotę to już całkowicie inna bajka, którą polecam :)

Przecież miało być nowe i z gwarancją!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ktoś nas tu wkręca Panowie. "Głupoty" musimy wypisywać, kolega autor ma naszą opinię w dupie, musi się upewnić co do swojego gównianego wyboru, a że nie uzyskał aprobaty, to trolluje dalej. Sorry, ale albo to prowokacja, albo autor nie jest do końca ten tego.

Oj będzie się działo 8) Poczytam i w czym mogę pomogę :)

Codziennie siedzę na tablicy,allegro i giełdach astro,jeśli wyrazisz chęć jestem w stanie czegoś ci poszukać. Do tej pory za 300 zł za sprzętu,którego kupno ma sens widziałem :130/900 i 90/900.

Lornetka 15x70 z folią na statywie.

Byłem w Galerii i obejrzałem miejsce obserwacji. Poziom dachu (parking +3) jest na poziomie szczytów dachów okolicznych budynków, jedynie wieża ratuszowa wystaje z horyzontu na azymucie ok. 80st. plakaty: przydałoby się rozwiesić w następujących miejscach (formaty określane na oko): - 2 szt. przy wejściu od strony Tuwima (format max A1) - 2 szt. przy wejściu od strony Deotymy (format max A1) - 1 szt. drzwi wejściowe z parkingu na poziomie 2 (format ok. 30x30cm) - słupy konstrukcyjne między schodami ruchomymi, są okrągłe, więc trzeba będzie zawinąć wokół przy efektywnej powierzchni ok. 50x30 cm, łącznie 5 szt. (parter niski przy schodach w górę 1 szt., oraz poziomy 0 i 1 po obu stronach) aby nie bawić się w różne formaty, będzie dobrze jeżeli ograniczymy do formatu A3 w układzie pionowym - 10 szt. !!! Cały czas wszyscy myślimy na temat druku, możne ktoś ma dojścia? Czekamy też na propozycje graficzne !!! Czekając na odzew pana J. aktualizuję listę: grupa nocna: - Michał + Frania 14" - Tomek-Mak 127 - Andrzej z Karwic Synta 10 - sferoida zestaw astrofoto + ewntualnie GSO 10 - Radek-SW 120/600 - Cypis + Synta 8" - ??? i koniecznie garść laserów !!! grupa słoneczna: - Jacek Pała-Lunt 60 - sferoida Lunt 60 (choć jeszcze czekam) - Cypis + Synta 8" z folią - ??? może jeszcze ktoś wymyśli coś do Słonka, może lornetka z folią? Gdy będziemy proponować obserwacje Słońca to trochę mało. Zapisywać się, są jeszcze miejsca :) Widzę już media, wywiady, lampy błyskowe. Na następne wybory jak znalazł ;D

Borneo z kosmosu na zdjęciach japońskiego satelity Satelita Alos Japońskiej Agencji Kosmicznej wykonał niezwykłe zdjęcie południowej części wyspy Borneo w Azji Południowo-Wschodniej. Borneo jest podzielone między do Brunei, Malezję oraz Indonezję. Przedstawiony na zdjęciu obszar przynależy do indonezyjskiej części - Kalimantan. Na górze, w środkowej części zdjęcia znajduje się miasto Amuntai. Białe linie to konstrukcje, które stworzył człowiek. Są to między innymi domy, które wybudowane zostały wzdłuż rzek i dróg. Kolorem ciemnoniebieskim zostały oznaczone bagna. Informacje o roślinności Fałszywe barwy na zdjęciu dostarczają szczegółowe informacje na temat roślinnego pokrycia terenu. Dzięki tym barwom eksperci są w stanie rozróżnić rodzaj rośliny, oraz stan. Zdjęcia takie są niezwykle potrzebne do monitoringu rolnictwa. Większość zdjęcia jest zrobiona w czerwonych barwach. Obszary w okolicach bagien są żółte i pomarańczowe. Kolory wskazują, że na tych obszarach uprawiane są inne rośliny (prawdopodobnie ryż) niż w "czerwonych" miejscach na tym zdjęciu. Jasna czerwień na fotografii wskazuje tereny, które pokryte są grubszą warstwą roślinności. W górzystej części Borneo znajduje się jeden z najbardziej zróżnicowanych lasów deszczowych na świecie, a zasoby tego ekosystemu mają ogromną wartość społeczną i gospodarczą na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym. Satelity monitorują Ziemię Górzysty teren Borneo porastają lasy deszczowe należące do największych i najbardziej zróżnicowanych na świecie. Zasoby te zmniejszają się w ostatnich latach przez rozwój plantacji, górnictwa, a także zwiększenie częstotliwości pożarów. Satelity obserwacyjne pomagają monitorować i oceniać sytuację. Źródło: space.com Autor: mab/rp http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pogoda/swiat,27/borneo-z-kosmosu-na-zdjeciach-japonskiego-satelity,152466,1,0.html Roślinność na Borneo

a ja nie żałuję wizyty w kinie. nie wiem jak go dobrze opisać - niektóre sceny i pomysły były tak beznadziejne że nie mogłem uwierzyć że coś takiego może się zdarzyć w poważnym filmie poważnego reżysera, ale też dużo było scen genialnych. więc jednak polecam tę niezwykłą mieszankę, dla tych lepszych fragmentów :) po obejrzeniu dodatkowo dukaj wytłumaczył mi dlaczego tak ciężko o dobre s-f w kinie i gdzie można go czasem znaleźć, obowiązkowo do przeczytania dla każdego miłośnika s-f: Jacek Dukaj - "Podróż międzywymiarowa, czyli z biblioteki do kina i z powrotem. Wokół ?Interstellar? Christophera Nolana"

Za oknem kicha, więc jeszcze słówko rzeknę. SkyLux do SkyLux-a podobny i SkyMaster do SkyMaster-a też, szczególnie na obrazkach. Na razie mamy obrazek z zapowiedzią co nam Lidl zafunduje pod choinkę i nikt nie pomacał jeszcze tego sprzęta. Na razie Lidl gwarantuje, że to cóś się nazywa SkyLux i tyle. Nie wiadomo czy to jest ten SkyLux co 5 lat temu. Rok, czy dwa lata temu, dokładnie nie pamiętam, kuzyn przytachał do mnie z Lidla do szybkiej oceny teleskop Meade ETX 70 GOTO, taki mały maksutow zrobiony na niebiesko, jak to robi Meade. Pani z kasy pozwoliła mu do dwóch godzin zdecydowawać czy go odda czy nie i dlatego przyleciał z tym do mnie bo mieszkam niedaleko owego Lidla. ETX 70 cały by zrobiony z plastiku, obudowa, statyw z nóżkami, przekładnie (jedną było widać) menisk, co do lustra to już nie powiem bo go nie rozbierałem. Leciutki był jak piórko. Akurat z mojego balkonu był widok na Jowisza, więc była okazja sprawdzić. Z wielkim trudem wycelowałem w planetę i zobaczyliśmy rozmytą jajowatą plamę. Nie było żadnych szans wyostrzyć obrazu, po prostu nie było takiego punktu. Okropnie się to wszystko chybotało na tych plastikowych nóżkach a na komendy z pilota podskakiwało radośnie zanim ruszyło z chrobotem gorszym niż w EQ6. GoTo już nie sprawdzaliśmy. To była oferta Lidla na gwiazdkę dla potencjalnych astronomów. Innym razem widziałem lornetę SkyMaster 25x100. Było to trzy lata temu w Jałcie w sklepie optycznym. Wszedłem zaciekawiony ponieważ wielkie to wisiało w oknie wystawowym. Jak wziąłem ją do ręki to wszystko już wiedziałem. Ważyła może 1,5 góra 2 kilogramy. Jak spojrzałem przez to dziwadło to zaraz poraziła mnie śmiertelnie abera, zwaliła mnie prawie z nóg. Byłem zdumiony bo myślałem, że plastikowe soczewki nie dają abery tylko szkło. To był SkyMaster made in china na rynek ukraiński. Zapewniam Cię kolego kisiel, że Twój SkyMaster Celestrona jest nieco inny. Nie jest to lorneta z górnej półki ale da się nią oglądać, sam widziałem. To w Jałcie nadawało się zamiast kalejdoskopu. Póki co dyskusja jest o jakimś bliżej nieokreślonym SkyLux-ie, który można zobaczyć na razie na obrazku i lada dzień będzie dostępny jako dobry prezent pod choinkę. pozdrawiam

Podoba mi się :) Choć moje skojarzenia ze świata w makroskali idą bardziej w mikro : http://quarrylifeproject.files.wordpress.com/2014/07/gloeotrichia-echinulata-lomag-jlybarton.jpg No ale abstrakcja ma swoje prawa ;) :D

Na początek moze być...mogłbyś coś lepszego sobie sprawić ale skoro kwotę masz ograniczoną to jest ok ....a jak po czasie bedziesz chciał czegoś wiecej to se kupisz i tyle. Podpisuję się pod tym bo to chciałeś usłyszeć

Według mnie, nie ma reguły czy dany sprzęt kogoś zachęci czy zniechęci. To zależy od konkretnej osoby, jednego zachęci widok przez lornetkę z bazaru za 30zł a innego zniechęcą widoki przez synte 12"... dużo zależy od oczekiwań, ale też od tego czy astro zawładnie naszą duszą czy raczej to chwilowy kaprys. Ja zaczynałem ponad dwa lata temu, w tym samym czasie kupiłem używane : lornetkę nikon action VII 10x50 oraz refraktorek SW 90/900. Uczyłem się nieba za pomocą obu tych instrumentów. Ale to lornetka bardziej utwierdziła mnie w przekonaniu że astro to jest to co sprawi mi radość i satysfakcję na wiele lat. Jeśli będzie Ci to pisane to i lidlowy szajs popchnie Cię do dalszego zgłębiania kosmosu. Nikt za Ciebie decyzji nie podejmie, rad było już wiele. Jak ja koniecznie chciałbym kupić taki sprzęt, to i tak pewnie kupiłbym w którymś ze sklepów astro bo ceny podobne a i montaże wydają się ciut stabilniejsze. http://teleskopy.pl/product_info.php?cPath=21_86&products_id=1310&lunety=Teleskop_Sky-Watcher_Synta_R-70/700_AZ-2 I nikt nie pisze tam głupot że powiększenie 525x.

Parę minut po północy w przerwie pomiędzy chmurkami udało mi się parę klatek naświetlić południowego nieba. Tak czystego nieba dawno nie widziałem i to nad trochę mocno zaświetlonym osiedlem na którym mieszkam. Złapałem więc za Canona i zacząłem chytać fotony z dalekiej przeszłości :). 50mm, f5,6, iso12800, 1s 18mm, f5,6, iso3200, 8s 50mm, f5,6, iso12800, 1s Moon i Jupiter w powiększeniu. I znowu te chmury >:( Jako statywu użyłem parapetu i ramy okiennej :).

Ten teleskop ma jedną wadę - brak zalet. Jedyny mój zakup optyczny, którego żałowałem. Owszem Księżyc, Jowisz i Saturn są OK z racji dużej jasności. Żaden inny obiekt nie będzie w tym teleskopie wyglądał lepiej niż w przeciętnej lornetce 10x50, a Celestron 15x70 (też do kupienia za 270zł) zostawia go daleko w tyle pod względem jakości obrazu, pola widzenia, zasięgu, łatwości obsługi, gabarytów etc.

Tu masz lekturę o statywach : http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/2105-jakie-macie-statywy-pod-lornetkami/ A tu coś o twoim Małym Wozie : http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/6131-obiekt-tygodnia-10122014-plejady/#entry81681

nauka nie idzie w las :) Może przy następnej sesji zaczne jakis materiał zbierać:) M13 SW 150/750 Canon 60da ISO800 1x 300sek M31 SW 150/750 Canon 60da ISO640 1X270sek M45 SW 150/750 Canon 60da ISO800 1x300sek M42 i M43 SW 150/750 Canon 60da ISO800 1x180sek