astrobonq

Na Astrolife masz przykład jak to może wyglądać: https://www.youtube.com/watch?v=EQaTZJnpbo4 https://www.youtube.com/watch?v=O07Fjk9aIw8 Mateusz ma Synte 16 z goto i ASI 294. Dla mnie w wizualu wygląda to lepiej, obraz jest bardziej gładki i naturalny. Z drugiej strony kamera przy takiej aperturze i światłosile nawet na czasach rzędu kilka sekund wyciąga takie detale jakich już wizualnie nie zobaczysz.

W Warszawie czysto, mimo to nie udało się nawet zlokalizować Księżyca. Chyba jednak był za mały i zbyt blisko Słońca.

Z tego co widzę, nikt nie dodał jeszcze tematu. O dziwo ICM daje nieco nadziei na przejaśnienia, szczególnie w centralnej i południowej Polsce. 10:45 - początek zakrycia 11:48 - Jowisz powinien się już wychylać zza tarczy Księżyca Godziny wg. SkySafari dla Warszawy. W momencie zakrycia Księżyc będzie oświetlony w 4,1% - sierp od strony prawej, Jowisz będzie się chował za tarczą od lewej. Księżyc będzie ok. 23 stopnie na wschód od Słońca, dość nisko nad horyzontem więc poziom trudności jest dość wysoki. Jest jeszcze dodatkowa atrakcja dla fanów obserwacji dziennych - 4 stopnie na południowy wschód od Księżyca będzie Wenus.

Można więc powiedzieć, że forum jako społeczność i miejsce wymiany idei spełnia swoją rolę Na razie mam raczej niewielką praktykę z takimi powiększeniami na US a szczególnie na Księżycu. Mieszkam w Warszawie, balkonu brak, więc na jakiekolwiek obserwacje muszę jechać za miasto. No a jak już jechać, to bez Księżyca. Ale coś czuję, że teraz i łysol częściej będzie celem obserwacji. Nagle okazało się, że jak już wiesz co konkretnie obserwujesz, jaki krater czy wąwóz, to może być to równie ciekawe co obserwacje DS

Data i czas obserwacji: 18.11.2019 w godzinach 23:00-1:30. Oświetlenie tarczy Księżyca: 60% Wiek Księżyca: 21,2 dni Teleskop: Dobson 8 Zainspirowany zainspirowaniem kolegi @Karol_C i jego walką z Plato również postanowiłem nieco uważniej niż zwykle przyjrzeć się łysemu jegomościowi, którego z reguły większość z nas raczej przeklina niż podziwia. W trakcie obserwacji Księżyc dopiero podnosił się na sensowną wysokość. Ponadto seeing też nie był najlepszy, choć pod koniec obserwacji zrobił się już całkiem przyzwoity. Najwięcej próbowałem z powiększeniami 240 i 300x. Małych kraterów wewnątrz Plato jednak nie odnotowano. Na szczęście nie poświęciłem całych obserwacji na wlepianie wzroku w gładką, choć mocno pływającą powierzchnię Plato. Dłuższą chwilę pobuszowałem za to w okolicach krateru Herschel, które okazały się niezwykle interesujące. Poniżej zdjęcie rejonu wykonane z pokładu Apollo 12: Sam Herschel ma ok. 40km średnicy, dzięki czemu stanowi stosunkowo łatwy cel obserwacji, choć i tu duże powiększenia są jak najbardziej wskazane. Tuż obok jest "ciekawa formacja" której nazwy nie udało mi się odnaleźć a która przy wczorajszym oświetleniu wyglądała bardzo.. hm.. ciekawie. Prawdziwa "truskawka na torcie" czekała jednak nieco dalej a była to rodzinka kraterów Muller. Największy z kraterów ma ok. 23km średnicy. Przy powiększeniu 300x doskonale widać było nie tylko trzy największe z nich (Muller, Muller O i Muller A) ale i 5 kolejnych, ustawionych w eleganckim rządku (Muller F, największy z tych mniejszych, wg Sky Safari ma 6km). Cały ten rejon spodobał mi się bardzo, dzisiaj też powinien być ciekawie oświetlony. Poniżej mizernej jakości fotka z telefonu (powiększenie 300x) pokazująca wczorajszy układ cieni w okolicy. Na szczęście wizualnie wyglądało to dużo lepiej.

Małe co nieco ode mnie: 19. podlaskie mgły, mgławice i nie tylko 20. epicki astrowyjazd za Siemiatyczne - relacja w dwóch częściach (pierwszy i ostatni post wątku), proszę ją potraktować jako jedną całość

Morfeusze to dobre okulary, lepsze od Hyperionów. Problem w tym, ze im większe powiększenie tym ciężej o idealnie ostry obraz. Jowisz i Saturn są teraz bardzo nisko nad horyzontem, dlatego ciężko uzyskać ich zadowalające obrazy. Wypróbuj ten 4,5mm na Księżycu, najlepiej już po pełni i gdy będzie wysoko nad horyzontem. Z obiektów DS duże powiększenia można stosować też na gromadach kulistych (teraz widoczne np M15, M2) czy mgławicach planetarnych (np M57, M76). Koniecznie poczytaj o kolimacji, przy dużych powiększeniach (i nie tylko) jest ona kluczowa dla ładnych obrazów w Newtonie.

O ile nie chodzi o jakieś rozlane słabizny typu Kalifornia czy Ameryka Północna, to Mak rzeczywiście daje radę. Nie miałem zbyt wielu okazji do obserwacji tym teleskopem, ale pamiętam że gromady kuliste czy M42 wyglądały zacnie. Z kolei np M33 wyglądała dużo lepiej w moim 120/600. Do niektórych obiektów po prostu potrzeba większego pola widzenia, żeby je ładnie wyłuskać z tła. Nie testowałem jeszcze u siebie żadnego bino. Barlow powinien załatwić sprawę. Pozostaje tylko dobrać odpowiednie okulary. Może być tylko problem z uzyskaniem dużego pola widzenia - niewiele jest okularów o ogniskowych powyżej 30-40mm w standardzie 1,25", a te co są z reguły nie mają zbyt dużego pola własnego. Nawet jak już taki okular znajdziemy (np Baader Asferyk 36mm, pole własne bodajże 70 stopni) to pewnie się okaże, że mamy winietowanie przez mały przelot optyczny, który cechuje większość nasadek bino. Poza tym więcej szkła w torze optycznym to potencjalne dodatkowe straty światła, którego przy tej aperturze i tak nie mamy zbyt wiele, tak więc takie rozwiązanie pewnie najlepiej sprawdzi się jednak do US, ewentualnie do jasnych i zwartych DSów. Ale to już bardziej moje gdybanie, niech się @lolak89 wypowie jak to funkcjonuje

Jak pisałem, że da się 120/600 czesać Księżyc czy planety to nikt nie chciał uwierzyć Aberracja oczywiście jest, ale również w moim odczuciu jest ona akceptowalna. Najgorzej jest niestety na Jowiszu, ale i do tego da się przywyknąć. Nauczyłem się nie zwracać uwagi na kolorową obwódkę i skupiać się na detalach, które w dobrych warunkach potrafią zaskoczyć. Mój max w tej tubie to Vixen SLV 4mm co daje power 150x. W takiej konfiguracji widziałem np WCP, tranzyty bodajże Io i Ganimedesa, przerwę Cassiniego czy ciemny pas w atmosferze Saturna. Co do Księżyca to mam filtr polaryzacyjny zmienny Meade, ale niestety pogarsza on jakość obrazu. Jako alternatywę stosuję UHC-S Baadera. Łysy robi się zielony, za to jego jasność jest na odpowiednim poziomie a i detal się nie pogarsza. Oczywiście dużo lepszy detal wyciśniemy np z dobrze skolimowanego Dobsa, co do tego nie ma żadnych wątpliwości, ale i achromatem f/5 da się pooglądać US.

100 lat, 100 idealnych nocy w roku i 100-calowego telepa PS. Ja też dziś świętuję

Ja bym podszedł do tego od zupełnie innej strony: najpierw prawko, potem sprzęt. Mobilność w tym hobby jest jednak bardzo ważna, poza tym przyda ci się to nie tylko do wożenia teleskopu. Obserwując tylko z balkonu będziesz jednak mocno ograniczony jeśli chodzi o DSy.

Nie ma czegoś takiego jak "optymalny zestaw". Dwucaloza Złośliwa wciąż krąży w poszukiwaniu kolejnych ofiar.

Taki teleskop na AZ4 chodzi jak po maśle. U mnie problem z wyważeniem pojawia się dopiero jak założę Luminosa 23mm (okular waży 700g). Zestaw 120/600+nasadka kątowa 2"+Luminos+Red Dot (który nic nie waży) wychodzi jakieś 5,5kg. Przy tej konfiguracji nawet jak dokręcę blokadę na maksa teleskop ma tendencje do opadania, szczególnie przy obserwacjach w okolicy zenitu. 100/500 jest o jakieś 1kg lżejszy, więc nie powinieneś mieć takich problemów. W moim przypadku nawet 100g robi różnice - z Omegonem Panorama 21mm montaż trzyma już dobrze

Kup sobie Red Dota jak jeszcze nie masz. Można tym błyskawicznie wycelować w dowolny obiekt, szukacz optyczny jest tu rzeczywiście zbędny. Ja swego czasu myślałem nad przesiadką ze 120 na 150, też f/5. Ostatecznie wziąłem po taniości od Piotrka jego Dobsa 8. Od dłuższego czasu brakowało mi jednak apertury

Witaj w świecie krótkich achro Może będzie kiedyś okazja, to porównamy tego malucha ze starszym bratem. Polecam jasne DSy ze źrenicą wyjściową ok. 2mm. Takiego Oriona można męczyć nawet i przy źw 1mm. No i oczywiście wszelkie rozległe słabizny, których duży Newton już nie obejmie. Co do montażu to do takich przeglądowych obserwacji dużo lepiej sprawdzi się AZ4.