Ranking użytkowników

Jowisz 12.09.2023 godzina 0:13 do 03:22 LX90 8"/UVIR/ADC/ASI183 PIPP / AS3! / RegiStax6 Animacja 51 klatek (20% z 10000 kl.)

Kometa C/2023 P1 (Nishimura) z soboty rana - ok 4:40 (czasu na zebranie materiału było naprawdę niewiele). W piątek postanowiłem sobie że zapoluję na kometę po pracy pojechałem do teściów rozłożyem się pozbierałem trochę katek M33 zrobiłem flaty biasy i zaczaiłem się na kometę. Musiała wyść wyżej bo atmosfera, kukurydza i linie wysokiego napięcia a tu Słońce goniło - ogólnie do czegokolwiek nadawało się zaledwie 12 klatek po 60s. Aparat EOS760D, ISO 800 , TS 130/910 na EQ6R Biednie ale cos tam wyszło..

Nie ukrywam że chcę powiększyć Radę FA o osoby opiniotwórcze i niegłupie. W ten sposób rozkład głosów będzie b. demokratyczny. Zaprosiłem wiec 2 starych useów, jeden z zaproszonych podziękował, drugi zaś Kolega Felcia97 wyraził aprobatę z jednym warunkiem: Rada FA wyraziła swoją aprobatę co do kandydatury Felcia97. Felcie znam jeszcze ze zlotów czarnkowskich i pierwszych zatomskich i ręczę za niego. Mam jeszcze na oku 2 osoby, ale muszę je wpierw zapytać 🙂 Czekam więc na Wasze opinie!

Uran 12.09.2023 godzina 03:44 LX90 8"/UVIR/ADC/ASI183 PIPP / AS3! / AstroSurface 5% z 5000 kl.

Ahoj, oto znany i lubiany fragment malowniczej NGC 7000 oraz mrocznego obłoku LDN 935 w łabędziu. Ha wyszło 5:30 h, a OIII - 4:10 h - po 600 s. Jeśli pogoda dopisze, dozbieram jeszcze nieco tlenu i może siarki. Zestaw: Askar 107 PHQ, FLI ML8300M, ZWO AM5, Baader Ha i OIII, ASI220 MM Mini jako guider w OAGu. Niebo Bortle ~4,6 Pozdrawiam

Poranny sierpik ustrzelony po godz. 4:00, pojedyncze klatki z ED80+barlow 2x i C60D:

Wenus 12.09.2023 godzina 04:26 LX90 8"/UVIR/ADC/ASI183 PIPP / AS3! / AstroSurface 10% z 10000 kl.

Wskazania ze stronki z pierwszego linku były prawidłowe, WCP miała być ok. 3:35 naszego czasu na środku tarczy Jowisza i była. Warto było wyjść, udało się nakręcić kilka ujęć, całkiem niezłe warunki 🙂 ED80+barlow 5x+C60D, po 20% z 6,5tys. klatek, PIPP, AS3, Registax6, GIMP: Animacja z 12 klatek:

Pożegnanie z P1 przez cienki cirrus (wysokość nad horyzontem 5 stopni, Słońe: poczatek -13; koniec -11 40'), 2023.9.11, 4.57-5.09), 17x20s, FSQ106, Nikon 810A.

Witaj na Forum! A jakie masz doświadczenie obserwacyjne? Miałeś już do czynienie z jakimś teleskopem newtona? Podobnie jak @Mareg uważam, że jeśli to twój pierwszy teleskop, to max 12". Przez około 5lat woziłem na obserwacje 16" trussa i uważam, że to najlepszy stosunek apertury do wagi o ile nie musisz nosić go z któregoś piętra. To mit. Mam aktualnie na stanie dwa teleskopy : 8" i 22" (obydwa f4) i czasami obserwuję spod domu (zaświetlone niebo B5/6) gromady kuliste, mgławice planetarne i planety. Różnica w zasięgu, detalu, jasności obiektów to przepaść, oczywiście na korzyść 22". Przy tej samej źrenicy wyjściowej tło jest tak samo spaskudzone sztucznym światłem w obydwu teleskopach. Odpowiadając na twoje pytanie oczywiście jak największą. Ale apertura to nie wszystko, liczy się też komfort obserwacji.

Poprzednio przeskoczyłem dwa dni wprzód, a przecież mieliśmy jeszcze poranek 6 września i piękne księżycowe zjawiska na przyzwoitej wysokości, choć (u mnie) z nieco słabszym seeingiem. Na początek Morze Chmur, poryty rowami Pitatus oraz - a jakże - Rupes Recta... A następnie feria światła, kolorów i faktur - czyli okolice Kopernika:

Saturn 11.09.2023 godzina 21:55 LX90 8"/UVIR/ADC/ASI183 PIPP / AS3! / AstroSurface 20% z 20000 kl.

Neptun 11.09.2023 godzina 23:35 LX90 8"/UVIR/ADC/ASI183 PIPP / AS3! / AstroSurface 20% z 5000 kl.

Jakoś jeśli chodzi o astrofotki, to mam słabość do kwadratów 🙂 - kiedyś chciałbym mieć kamerę z KAF-16803 - na CMOSa z sensorem 1:1 raczej nie ma co liczyć 😞 mam też wersję 3:2 - widać więcej LDN-a:

Jeżeli nie masz problemów z transportem to wybór z zakresu apertury jaki podałeś jest oczywisty - 16". Jeżeli wartości SQM jakie podałeś są realne, mierzone fotometrem, to niebo jest idealne i możesz kupić dowolną aperturę, jeśli wziąłeś je z lightpollutionmap.info to wartości są zawyżone. Moja najlepsza miejscówka ma wg tej strony ma 21.72, a pomiar w SQM-L w zenicie to zwykle około 21.2, i takie niebo na studiowanie szczegółów galaktyk czy dostrzeżenie słabych rozciągłych DS jest za jasne. Mimo to gdyby nie ograniczały mnie względy logistycznie i finansowe bez wahania zamienił bym moją 14" na 20" , bo jest cała masa obiektów które mimo średniego nieba zyskują na aperturze. Druga sprawa, tak jak pisali koledzy powyżej, to doświadczenie, jeśli to ma być twój pierwszy newton, to w oczekiwaniu zanim wyprodukuje się twoja przyszła 16" kup 8" lub 10", potestuj miejscówki, bo znaczenie ma nie tylko SQM, ale też rodzaj podłoża, wysokość, brak przejeżdżających samochodów itp...

Dzisiaj rano kwadrans po piątej, Jowisz i Europa - ED80+barlow 5x+C60D, 20% z 6,5tys. klatek, PIPP, AS3, Registax6. GIMP:

Nad ranem +Zeta leonis(3,45 mag) f=200mm ISO1600 4s

Kolejne podejście z 2023.09.06. Materiał zbierany między 3:38 a 4:49. QHY 163M, Omegon 152/750, HEQ5 L: 19 x 30s, Gain 170, Offset 100 R: 17 x 30s, Gain 170, Offset 100 G: 14 x 30s, Gain 170, Offset 100 B: 12 x 30s, Gain 170, Offset 100 Samo L LRGB Z gwiazdami Oraz porównanie

Tylko gabaryt trudniejszy do dźwignięcia.. ale jest winda 🙂. Z tego co pamiętam @bartolini jeździ na obserwacje 20" i ma patenty jak takiego kolosa przetransportować z bloku windą. Ja kilka razy próbowałem znieść z trzeciego piętra Taurusa16" i odpuściłem, nie na mój kręgosłup. Zawiozłem go do rodziców, do domu jednorodzinnego i wyciągałem z piwnicy po kilku schodkach.

Jeżeli już działasz na 10", to w mojej opini optimum to Taurus T400 w wersji Professional z ogrzewaniem lusterka wtórnego, do tego platforma paralaktyczna. Lepsze lustro przyda się do US, ogrzewanie sprawdzi się w wilgotnych miejscówkach a platforma jest niezastąpiona w dużych powiększeniach.

GSO 10" to 32 kg, Taurus 16" to 31 kg... W większej aperturze zawsze zobaczysz więcej, zwłaszcza pod dobrym niebem, i zwłaszcza na DS-ach.

Hej. Zauważyłem, że kolega @Paweł Sz. nie dojedzie na zlot. Jeżeli zatem nikt nie czeka w kolejce to zgłaszam się na ochotnika do Pyry 1 🙂

@Dżordan, serdecznie witamy na Forum ! Logistyka się nie liczy jak można obserwować z ogródka przy domu. Czy się jedzie 20 minut, czy godzinę, pakowanie i wypakowywanie kosztuje tyle samo zachodu. Poza tym czym większy sprzęt, tym dłużej adaptuje się termicznie. Różnica pomiędzy 10" i 16" będzie spora. Jak dla mnie 10" możesz kupować w ciemno, 12" pooglądaj w internetach, 14" lepiej zobacz i ponoś na żywo, 16" koniecznie. Jeśli to ma być Twój piereszy Newton, może nie zaczynaj od więcej niż 12". Ja wolałbym obserwować często 12" niż 16" tylko czasami. Za duży sprzęt może zniechęcić. Za mały powoduje tylko rozmyślania o większym, co może nawet stymulować rozwój. Jak masz jak obserwować spod domu i niebo jest nie gorsze niż 21 mag, możesz mieć dużą frajdę obserwując 16" bez wyjazdów. Ja bym miał na pewno nawet z 12". Poza tym jest jeszcze Układ Słoneczny. Księżyc i planety w większym sprzęcie na dobrej optyce, w dobrych warunkach, to jest też coś, co warto zobaczyć.

Małe zestawienie z ostatnich nocek. Seeing był przyzwoity, ale nie czekałem na górowanie Jowisza, bo to nie do końca moja pora obserwacyjna 🙂 SCT8", barlow 2x, PlayerOne Saturn-C, 400 albo 600 z 2000 albo 3000 klatek.

Fajne warunki nie chce mi się nawet robić obróbki zbytnio jest fajny jaki jest 😄 MAK180/EQ5/462MC

Korzystając z weekendu ja też rozpocząłem sezon na Jowisza. W tygodniu jakoś potem ciężko się pozbierać po takim podglądaniu do rana... SCT8", barlow 2x, PlayerOne Saturn-C, 400 z 2000 klatek.

W poniedziałek nad ranem przypadkowo trafiłem na częściowe zakrycie Ganimedesa przez tarczę Jowisza. A że trafiły się wyjątkowe warunki, mogłem obserwować Taurusem 300/1500 z powiększeniami dochodzącymi do 625 (Vixen HR 2.4) i po raz pierwszy spróbowałem skupić się na samym Ganimedesie. No i ku mojemu zaskoczeniu było pięknie widać jego tarczę, nawet jak była sporo zasłonięta przez Jowisza, pewnie w dużej mierze dzięki pociemnieniu brzegowemu dające ciemniejsze tło. Podczas obserwacji zrobiłem zrzutkę ekranu ze SkySafari wtedy, kiedy jeszcze wyraźnie widziałem kawałeczek tarczy Ganimedesa. Po ustawieniu takiego samego czasu, wykadrowaniu i bez czerwonych filtrów (podczas obserwacji na telefonie mam włączony Twilight), Ganimedes wystawał mniej więcej tyle: Także przyglądnąłem się, jaką przerwę pomiędzy tarczami Ganimedesa i Jowisza jestem w stanie wyraźnie zobaczyć i wtedy też zrobiłem zrzut ekranu. Wyglądało to wtedy mniej więcej tak: Tarcza Ganimedesa była okrąglutka, tylko nieznacznie falowała. Nie mogę jednak powiedzieć, że widziałem na niej jakieś szczegóły. Co ciekawe, w źrenicy 0.5 mm Ganimedes wydawał mi się wciąż bardzo jasny, może nawet za jasny na wypatrywanie na nim jakichś szczegółów. Podczas tych obserwacji pole widzenia było 4’, tak że Jowisz (≈ 45”) zajmował prawie 1/5 pola w okularze. Do takich obserwacji musiałem wyregulować napęd platformy dokładniej niż zwykle. Ale największa jazda była z ustawieniem ostrości: wystarczyło jakieś 1/8 obrotu gałki na przekładni 1/10 wyciągu żeby przejechać od - do całkowitego rozogniskowania. Seeing testowałem rozdzielając składniki 36 Andromedae o separacji 1.2”, często ze sporym zapasem. Ganimedes ma średnicę kątową 1.7”. Bardzo ciekawe jest to, że kawałek Ganimedesa wystający z za tarczy Jowisza i przerwa pomiędzy obiema tarczami na powyższych zrzutkach ekranu stanowią pewnie jakieś 1/5 - 1/4 średnicy Ganimedesa, czyli nie więcej niż 0.4”. Dwie noce wcześniej też obserwowałem Tuarusem i seeing przy domu był nawet lepszy. W podobnych powiększeniach mogłem cieszyć się wyjątkowymi obrazami Księżyca, planet i jasnych planetarek.

Za wiedzą lokatorów zmieniam Pyrę 7 na Pyrę 1 🙂 1. Stiopa - pyra 5 - 406 zł - 3 x (pełne wyżywienie + noclegi) 2. Zielu +1 - pyra 7 - 220 zł - dwie osoby od piątku 2 x 2 (nocleg bez wyżywienia) 3. Gayos - Pyra 5 - 406 zł - 3 x (pełne wyżywienie + noclegi) 4. stefanchm - Pyra 5 - 406 zł - 3 x (pełne wyżywienie + noclegi) 5. Pery-pyra4 6. Alien - pyra 2 7. Mirek - Pyra 6 8. kenny - pyra 2 - 160 zł - 3 x (nocleg bez wyżywienia) 9. blazer1983 - pyra 5 - 406 zł - 3 x (pełne wyżywienie + noclegi) 10. Acidtea - Pyra 1 11. Thomas - Pyra 1 12. Polaris - Pyra 1 13. Maciej - Pyra 1 14. Piotr K. - Pyra 3 15. Jarek J. - Pyra 3 - 160 zł - 3 x (nocleg bez wyżywienia) 16. Virus - Pyra 5 - 247 zł - dwie doby od piątku po śniadaniu (pełne wyżywienie + noclegi) 17. micropoint - Pyra 1 - 406 zł - 3 x (pełne wyżywienie + noclegi) 18. Robert - Pyra 5 19. Artir - Pyra 6 20. Midimariusz - Pyra 5 - 406 zł - 3 x (pełne wyżywienie + noclegi) 21. Charon_X - Pyra 2 22. Duser - Pyra 5 23. Haze - Pyra 3 24. darius - Pyra 2 25. Marcin122 - Pyra 7

To może być przełom. Teleskop Webba odkrył wodny świat - planetę pokrytą oceanem 2023-09-12. Bogdan Stech AUTOR Czy istnieje życie poza Ziemią? To pytanie nurtuje ludzkość od wieków. Naukowcy z NASA odkryli nowe dowody, które mogą przybliżyć nas do odpowiedzi. Za pomocą potężnego teleskopu kosmicznego Jamesa Webba, zbadali atmosferę odległej planety, która może być całkowicie pokryta wodą. Planeta ta nazywa się K2-18 b i jest jednym z wielu światów, które krążą wokół innych gwiazd niż nasze Słońce. Takie planety nazywamy egzoplanetami. K2-18 b jest około dziewięć razy cięższa i dwa i pół razy większa niż Ziemia. K2-18 b okrąża chłodnego karła K2-18 i leży 120 lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Lwa. Znajduje się w tzw. ekosferze, strefie mieszkalnej swojej gwiazdy, czyli obszarze, w którym temperatura jest odpowiednia do istnienia ciekłej wody. Niesamowite odkrycie na K2-18 b Woda to kluczowy składnik życia, jakie znamy. Dlatego naukowcy szukają jej na innych planetach, mając nadzieję, że tam też mogą żyć jakieś organizmy. Wcześniej teleskop Hubble wykrył parę wodną w atmosferze K2-18 b, co sugerowało, że planeta może mieć ocean na powierzchni. Teraz Kosmiczny teleskop Jamesa Webba potwierdził to odkrycie i znalazł dodatkowe ślady gazów, takich jak dwutlenek węgla i metan. Te gazy mogą pochodzić z procesów geologicznych lub biologicznych na planecie. Naukowcy nie są pewni, co je wytwarza, ale mają podejrzenie, że może to być oznaka życia. Teleskop Webb wykazał bowiem możliwą obecność bardzo ciekawej substancji zwanej siarczkiem dimetylu (dimetylosulfidem, DMS). Na Ziemi DMS jest produkowany tylko przez żywe istoty, głównie przez plankton w oceanach. K2-18 b pełna niespodzianek Czy to oznacza, że na K2-18 b żyją jakieś mikroorganizmy? Nie wiemy tego na pewno. Potrzebujemy więcej badań i obserwacji, aby potwierdzić lub wykluczyć tę hipotezę. Może się okazać, że DMS ma inny źródło niż życie na tej planecie. Ale jest to bardzo intrygująca możliwość, która zachęca do dalszych poszukiwań. Nadchodzące obserwacje Webba powinny potwierdzić, czy DMS rzeczywiście występuje w atmosferze K2-18 b w znaczących ilościach - wyjaśnia Nikku Madhusudhan, astronom z Uniwersytetu w Cambridge i główny autor artykułu o odkryciu. K2-18 b jest przykładem planety typu hyceanicznego. Są to planety większe niż Ziemia, ale mniejsze niż Neptun, które mają grubą atmosferę zdominowaną przez wodór i bogatą w parę wodną. Na ich powierzchni znajdują się rozległe oceany o głębokości nawet tysięcy kilometrów. Nie są one podobne do żadnej planety w naszym układzie słonecznym. Naukowcy uważają, że takie planety mogą być dobrymi kandydatami do poszukiwania życia poza Ziemią. Są one łatwiejsze do zaobserwowania niż mniejsze i skaliste planety, ponieważ mają silniejszy sygnał atmosferyczny. Są one też liczniejsze niż planety podobne do Ziemi. Może więc istnieją całe światy pełne życia, które czekają na odkrycie. Kosmiczny teleskop Jamesa Webba eleskop Webb jest najnowocześniejszym narzędziem do badania egzoplanet. Jest to ogromny teleskop kosmiczny o średnicy lustra ponad 6 metrów. Został wystrzelony w kosmos w grudniu 2022 roku i od tego czasu dostarcza niesamowitych zdjęć i danych z odległych zakątków wszechświata. Może on badać światła podczerwone, które przenikają przez chmury i mgły, i wykrywać składniki atmosferyczne na planetach. Dzięki teleskopowi Webb możemy lepiej poznać K2-18 b i inne egzoplanety. Możemy dowiedzieć się więcej o ich klimacie, geologii i ewentualnym życiu. Możemy też odkryć nowe planety, które jeszcze nie zostały zauważone. Teleskop Webb otwiera przed nami nowe horyzonty i daje nam nadzieję na rozwiązanie zagadki życia poza Ziemią. Główna ilustracja: Koncepcja artysty pokazuje, jak mogłaby wyglądać egzoplaneta K2-18 b na podstawie danych naukowych. K2-18 b, egzoplaneta 8,6 razy masywniejsza od Ziemi, krąży wokół chłodnego karła K2-18 w strefie zamieszkiwalnej i leży 120 lat świetlnych od Ziemi. Nowe badanie przeprowadzone za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba w K2-18 b ujawniło obecność cząsteczek zawierających węgiel, w tym metanu i dwutlenku węgla. Obfitość metanu i dwutlenku węgla oraz niedobór amoniaku potwierdzają hipotezę, że pod atmosferą bogatą w wodór w K2-18 b może znajdować się ocean wodny. Źródło: NASA, CSA, ESA, J. Olmsted (STScI), N. Madhusudhan (Cambridge University) Widma K2-18 b, uzyskane za pomocą teleskopów Webba NIRISS (Near-Infrared Imager and Slitless Spectrograph) i NIRSpec (Near-Infrared Spectrograph), ukazują obfitość metanu i dwutlenku węgla w atmosferze egzoplanety, a także możliwe wykrycie cząsteczki zwanej siarczkiem dimetylu (DMS). Wykrycie metanu i dwutlenku węgla oraz niedoboru amoniaku potwierdzają hipotezę, że pod atmosferą bogatą w wodór w K2-18 b może znajdować się ocean wodny. Źródło: NASA, CSA, ESA, R. Crawford (STScI), J. Olmsted (STScI), N. Madhusudhan (Cambridge University) https://spidersweb.pl/2023/09/teleskop-webba-odkryl-wodny-swiat.html

I super. Zmień to na liście zlotowej.

Cześć. Tym, którzy się zapisali na Zlot przypominam, że termin wpłaty mija w niedzielę 17.09.2023. W poniedziałek wysyłam pieniądze i zamykam listę. Dla niezdecydowanych, którzy chcą się zapisać - można - bo są wolne miejsca.

Gromada otwarta Messier 52 i Mgławica Bąbel NGC 7635 to obiekty dobrze znane podobnie jak ich otoczenie. Ciekawostką na moim zdjęciu jest mgławica planetarna KjPn 8 (PN G112.5-00.1, K3-89) . Szczegółowy opis można znaleźć na stronie zdjęcia referencyjnego , a ja tutaj pozwalam sobie przetłumaczyć jego najciekawszy kawałek: " KjPn 8 (PN G112.5-00.1, K3-89) to dwubiegunowa mgławica planetarna odkryta przez M.A.Kazaryana i Eh.S.Parsamyana w 1971 r. oraz niezależnie przez Kohoutka w 1972 r. Jest jedną z najdziwniejszych i prawdopodobnie najbardziej unikalnych mgławic planetarnych na niebie. Na zdjęciu widzimy ją po lewej stronie kadru, poniżej środka. Mgławica planetarna składa się z zwartego czerwonego jądra (pozorny rozmiar to około 3–4 sekundy łuku średnicy) otoczonego ogromną dwubiegunową strukturą płatkową o wymiarach 12x5 minut łuku. Istnieje możliwość, że te dwie oddzielne struktury to dwie oddzielne mgławice planetarne utworzone z obu członków układu podwójnego gwiazd wchodzących w fazę mgławicy planetarnej w odstępie kilku tysięcy lat. Dziękuję @Herbert West za inspirujące dane ! Proszę nie regulować odbiorników - całe tło jest zaśmiecone świecącym wodorem! Setup : Officina Stellare Veloce RH200, ATIK One 6.0 na ASA DDM 60. Filtry LRGB Baader, Ha: Astronomik ASHA 6nm, OIII: Antlia OIII 3 nm PRO. Czasy: LRGB: po 21x150 sekund na kanał, Ha: 21x900 sekund , OIII: 21x900 sekund. Wrzesień 2023.

Dzięki za piątkowe obserwacje, udało mi się zaliczyć lornetką sporo klasyków, notka na stronie: Niebo przez lornetkę - Żegnamy Lagunę, witamy Plejady

Bieżące informację o niebie

Pierwsze podejście do Wenus na porannym niebie, nagrywana rano ok. 6:00 - telepała się koszmarnie nad dachami, gołym okiem było widać a co dopiero na ekranie aparatu. Ale coś tam udało się z tego wyciągnąć: ED80+barlow 5x, filtr niebieski #80A, C60D, 12% z 10tys. klatek, PIPP, AS3, GIMP:

Kilka ciekawych miejsc z dzisiejszej porannej sesji, po godz. 5:00 - ED80+barlow 2x+C60D: Tutaj rzucająca się w oczy jasna ściana Pythagorasa widoczna przy samej krawędzi tarczy: Ciemności pochłaniające Zatokę: Gassendi i okolice: Hainzel świecił jeszcze górną krawędzią, Schiller prawie cały w cieniu: Wyraźnie widoczne i rzucające cień pasmo ciągnące się od Schillera w dół do Segnera z kompleksem kraterów Weigel gdzieś w połowie i dalej w prawo tonące w mrokach kratery Zucchius, Bettinus i Kircher:

Sprzed chwili. Nagrany telefonem + standardowa obróbka. Sprzęt Achromat 102/900.

90x20sek, FSQ106ED, Nikon 810A, crop 20sek - klatka

Kometa z 2023.09.05. Materiał zbierany między 3:34 a 4:50. QHY 163M, Omegon 152/750, HEQ5 L: 14 x 60s, Gain 120, Offset 100 R: 16 x 60s, Gain 120, Offset 100 G: 13 x 60s, Gain 120, Offset 100 B: 11 x 60s, Gain 120, Offset 100 Samo L LRGB Z gwiazdami II wersja

Materiał z 2 września, godzina 1:15- 1:45. CC 8" + ASI462MC, ogniskowa 3100 mm Filtry: UV/IR cut PiPP => AS3! => RegistaX => PS 20% z 10.000 klatek (obrót x6) W towarzystwie z Io, 3 x 20% z 10.000 klatek

Dzisiejszy, godzina 1:15- 1:45. CC 8" + ASI462MC, ogniskowa 3100 mm Filtry: UV/IR cut PiPP => AS3! => RegistaX => PS 20% z 10.000 klatek (pojedyncza klatka + obrót x10) Z Io i Ganimedesem, 20% z 10.000 klatek

Dzisiejsze spotkanie z Sigma Arietis (w towarzystwie Europy), godzina 1:00- 1:30. CC 8" + ASI462MC, ogniskowa 3100 mm Filtry: UV/IR cut PiPP => AS3! => AstroSurface => PS 20% z 5.000 klatek (obrót x8)

Dzisiejszy, okolice godziny 2:00. CC 8" + ASI462MC, ogniskowa 3100 mm Filtry: #47 (fioletowy), IR PASS 685 nm oraz UV/IR cut PiPP => AS3! => AstroSurface => PS 20% z 20.000 klatek Składak z księżycami, 50% z 3.000 klatek na tło.

Wyjątkowo sugestywne zjawisko z poniedziałkowego ranka. Układ obiektów był niezwykły, ale wbrew pozorom nie są to 4 księżyce galileuszowe, co od razu widać po ich jasności. Kallisto jest znacznie ciemniejszy od reszty, a w tamtej chwili znajdował się daleko na wschód od tarczy planety. Ciepły w kolorze Io znajduje się najbliżej tarczy i rzuca na nią cień. Po lewej widoczny jest Ganimedes, a niżej Europa. Ostatni, błękitny obiekt to Sigma Arietis - gorąca gwiazda o typie widmowym B.

Pod koniec sesji z Saturnem jeszcze przed godziną pierwszą skierowałem teleskop na Jowisza, za wcześnie na niego było, za nisko wisiał nad dachami i się gotował. Czekać do przynajmniej 2:00 już nie miałem siły więc na razie symbolicznie tyle udało się z tego wyciągnąć. ED80+barlow 5x+C60D, 20% z ok. 8tys. klatek, PIPP, AS3, Registax6, GIMP:

Dzisiejszy, godzina 2:00- 2:30. CC 8" + ASI462MC, ogniskowa 3100 mm Filtry: UV/IR cut PiPP => AS3! => AstroSurface => PS 10 x 20% z 5.000 klatek na obrót Jowisza, 20% z 5.000 klatek plus resize 300% na tarczę Ganimedesa 3 x 20% z 5.000 klatek, Jowisz w towarzystwie Europy, Io i Ganimedesa.

2023.07.27 godzina 4:23 LX90 8" / UVIR / ADC / ASI183MC PIPP / AS3! / RegiStax6 / AstroSurface Stack 10% z 10000 kl 2023.07.27 godzina 3:44 LX90 8" / UVIR / ADC / Barlow 2x / ASI183MC PIPP / AS3! / RegiStax6 / AstroSurface Stack 10% z 10000 kl

Jowisz - mała korekta wyostrzenia zdjęć z dnia 2023.07.19 godzina 3:46 i 4:08 LX90 8" / UVIR / ADC / Barlow 2x / ASI183MC PIPP / AS3! / RegiStax6 / AstroSurface Stack 10% z 5000 kl Andrzej wielkie dzięki za pomoc !!! 🙂

2023.07.19 godzina 3:46 i 4:08 LX90 8"/UVIR/ADC/Barlow 2x/ASI183 PIPP / AS3! / RegiStax 6 Chciałem przetestować barlowa 2x. Nie wiem czy polepszył czy pogorszył ? Pomijam mój brak umiejętności w wyostrzaniu 🙂