Ranking użytkowników

Przedstawiam materiał zbierany podczas wiosennego zlotu w Zatomiu 😉 Miałem kilka podejść do tego materiału, ale żadna wersja nie była na tyle dobra, z której byłbym zadowolony. Ta najnowsza ujdzie 😉 Mgławica Rekin LBN 535 w Cefeuszu z dwoma ciekawymi obszarami Vdb149 oraz Vdb150 oraz ciemną mgławicą LDN1235 NEQ-6 SYN SCAN, TS TRIPLET APO 130/910, TS 8x50, ZWO ASI120MM-S, ZWO ASI 2600MM 158x180s L 45x120s R 45x120s G 45x120s B

Obecnie RPi4 kosztują 1/3 tego co 1-2 lata temu, a na horyzoncie jest już RPi5, więc AA wg mnie wypełnia kryteria drogiego i zamkniętego systemu 🙂 Płacimy za zamknięty soft i aluminową obudowę. Do terenowych sesji jak znalazł, sprzedaje się jak świeże bułeczki, więc nie ma wątpliwości, że zapotrzebowanie jest. Nie każdy chce się dziubać z konfiguracjami, podobnie jak nie każdy ma tygodnie czasu na ogarnianie Pixa czy ogólnie kopanie się ze sprzętem. Można mieć Asi Air, Asi Studio i jeszcze kilka innych Asi i też mieć frajdę - to wszystko tylko narzędzia. Do RPi zamiast astroberry można dać inny system, choćby AstroPi albo StellarMate OS i dzięki temu mamy nowe Kstars. Bo (nie wiem jak obecnie) ale jakiś czas temu astroberry było tylko 32 bit, a nowe aktualizacje Kstars już tylko na 64 bity wychodziły. Ja od ponad roku do wyjazdowego zestawu używam StellarMate OS i bardzo fajnie to działa - plus świadomość, że w jakimś stopniu wspiera się twórców INDI też pomaga.

Jeśli to ma być teleskop automatyczny to Seestar S50, o którym pisze lukost spełnia te wymagania. Nie popatrzycie przez niego "własnym okiem" przez okular, obraz widać na ekranie smartfona czy tabletu. Oczywiście można zrobić fotkę. Natomiast nie liczcie na oszałamiające obrazy z miasta. Można zobaczyć wiele obiektów, ale nic nie zastąpi dobrego nieba. Ale jest to sprzęt mały i lekki, można zabrać go w teren. Jako, że system wykorzystuje kamerę, to obrazy są kolorowe (w klasycznym teleskopie kolorów nie zobaczycie, bo oko przy słabym świetle widzi głównie w czerni i bieli). Podstawowej wiedzy, o której pisze Artur333 nic jednak nie zastąpi. Fotkę z Seestara dostaniesz od razu, ale jeśli ma być porządną, to trzeba się pobawić obróbką. Trochę tak jakby z jednej strony pstryknąć wakacyjną fotkę z komórki, a z drugiej zrobić porządną fotografię. Oj, każdy tak pisze zanim spojrzy pierwszy raz przez jakikolwiek teleskop. Duże powiększenie nie jest przeważnie pożądane. Przydaje się tylko do księżyca i planet, ale do tych obiektów to akurat Seestar się nie za bardzo nadaje. To sprzęt do mgławic i jaśniejszych galaktyk.

Cześć Wszystkim. Wiele mówi się ostatnio o ASI Air jako zastępstwo dla komputera do astrofotografii. Jednak jest to wydatek dość duży, a jednocześnie jest to standard dość zamknięty. Obsługuje tylko kamery ASI ( + Lustrzanki) i Focuser ASI. Ja postanowiłem pójść w inną stronę ze względu choćby takiego, ze już posiadam Astrolink'a 4 mini, oraz nie lubię zamkniętych rozwiązań. Mój sprzęt to: Rasberry Pi 4 model B 4GB ram (to takie minimum). Zainstalowany system to Astroberry. Zalety: - Otwartość oraz darmowy software - Obsługa właściwie wszystkich dostępnych sprzętów zgdnych ze INDI - Access Point WiFi - możliwość podłączenia kablem ethernet - Wyjmowana karta pamięci (max 256GB) - Możliwość połączenia Astrolinka 4 mini wraz ze wszystkimi jego możliwościami - Zdecydowanie niższa cena niż ASI Air (za mój egzemplarz wraz z metalową obudową zapłaciłem 300zł + 24zł za modół GPS) - wbudowany PHD2 - który wszyscy znamy i lubimy - wbudowany ASTAP do celów astrometrycznych oraz synchronizacji położenia teleskopu Są też i Wady: - Troszkę toporne planetarium - Ekos i jego obsługa wymaga nauki nowego softu (do tej pory używałem APT) - Standard INDI zamiast ASCOM (na szczęście popularny sprzęt go wspiera) - Wymaga drobnej znajomości linuxa aby skonfigurować niektóre rzeczy (np Astrolinka) - Rasberry nie posiada zegara RTC - więc trzeba czas synchronizować po każdym uruchomieniu systemu. - Wymaga Rasberry Pi z min 4GB ramu Mój plan jest taki, aby zbudować zestaw do astrofotografii bez potrzeby używania prądożernego komputera przez całą sesję fotograficzną jednocześnie wykorzystując maksymalnie sprzęt który już posiadam. Wstępnie wszystko już podłączyłem i przetestowałem "na sucho" bo niestety pogody cały czas brak. W kolejnych postach załączę instrukcję: - Jak podłączyć astrolinka 4 mini do Astroberry - Jak dołożyć tani moduł GPS i uzyskać z niego synchronizację czasu bez internetu oraz dokładną lokalizację sesji. Samej instalacji i uruchomienia nie będę opisywać, bo do tego jest oficjalna instrukcja na stronie projektu 😉

A nie mówiłem? Hę? Tego nie da się zmienić ani wyplenić. 😉

Pierwsze okno w chmurach od 29 września. Najpierw popadało a potem zrobiło się czysto. Warunki po deszczu słabe ale przynajmniej pokazała się WCP. ED80+barlow 3x+UV/IR Cut+C60D, 20% z 6tys. klatek nagrane w 1:40, PIPP, AS3, Registax6, GIMP:

Tak szczerze mówiąc, tego rodzaju wpis wieszczy rozczarowanie... Jak również mówi o kompletnym braku podstawowej wiedzy... :). Proponuję poczytać najpierw fora o tym co można zobaczyć z miasta, o teleskopach, powiększeniu, zobaczyć szkice obserwacyjne, jest tego mnóstwo ... Odpowiedź , kup dany teleskop nie wystarczy

Mapa ogólna Duża litera „Y” Jasność 4 mag. Obszar 4 stopni. Zeta1 Aqr Dość duży asteryzm, mieszczący się w polu widzenia 3.5 stopnia. Gwiazdy tworzące literę Y mają jasność około 4 mag. Jest to obiekt typowo lornetkowy. Odwrócona choinka Jasność 8 mag. Obszar 0.5 stopnia. HD 196975 Dość mały asteryzm z przeznaczeniem raczej dla teleskopu. Zajmuje obszar taki jak nasz Księżyc. Znajduje się 3 stopnie powyżej gwiazdy Albali (Epsilon Aqr). Gwiazdy o jasnościach 8-10 mag układają się w kształt odwróconej choinki. Jest to mniejszy odpowiednich asteryzmu Choinka w gwiazdozbiorze jednorożca. Mała litera Y Jasność 8 mag. Obszar 1’ Gwiazda naprowadzenia TYC 5778-0594-1 Oprócz wielkiej litery Y, wodnik oferuje także małą literę Y przeznaczoną dla teleskopów. Zajmuje obszar o średnicy tylko 1’, co nadaje się głównie do teleskopowych obserwacji przy dużych powiększeniach. Kąt prosty Jasność 6 mag obszar 2.5 stopnia Gwiazda naprowadzenia 25 Aqr (d Aqr) Dość łatwy asteryzm, w którym gwiazdy układają się w kształt kata prostego. Znajduje się w połowie między gwiazdami Sadalmelik i Sadalsuud. W połowie odległość należy przesunąć się 4 stopnie do góry.

Rzecz w tym, że jest wbudowana na stałe. Po usunięciu prawdopodobnie nie da się ustawić ostrości. Poza tym bez niej będzie jeszcze bardziej widać wady obrazu spowodowane słabą optyką. Jasne. Tylko po co ci to powiększenie? Jak przesadzisz z powiększeniem to obraz będzie ciemny i niewyraźny. Każdy teleskop ma maksymalne użyteczne powiększenie, powyżej którego ilość widocznych szczegółów już nie wzrasta. Za to jasność ze wzrostem formalnej wartości powiększenia zawsze spada. Maksymalne użyteczne powiększenie wynika ze średnicy teleskopu. Przeważnie przyjmuje się dwukrotność średnicy teleskopu wyrażonej w milimetrach. Stąd oczywiście możesz do lunety o średnicy 60mm i ogniskowej 1000mm wstawić okular o ogniskowej 2mm i dostaniesz powiększenie 500 razy. Formalnie, tak, ale to co przez niego wtedy zobaczysz na niebie nie będzie nawet przypominało gotowanej na ciemno kapusty 😉

Ja posiadam AA i Astrolinka z ekosem. Astroberry is simple as 7,8,9... 😁

Możesz to zrobić na N.I.N.A - w drugiej instancji programu jedynie uruchamiasz kamerę i włączasz synchronizację ditheringu.

Jeszcze jedno wspomnienie z 14.10.2023. Nów (oraz krótko przed i po). Walimex Pro 500mm/6.3 & Sony a58, ISO 200, 1/500 oraz 1/320 sec. Filtr OD 5.0.

Jeśli ktoś zadaje sobie trud rejestracji i napisania posta, oraz od tygodnia co noc widzi coś, czego natury nie rozumie, może warto podjąć wyzwanie i choćby samemu, dla własnej satysfakcji i czegoś, co można nazwać "przygodą", spróbować sprawdzić co to jest i podzielić się tą wiedzą na forum.

Jeszcze astroclassic. I Bresser.de

Na forum miłośników astronomii nie otrzymasz raczej odpowiedzi innej niż "zielony laser" Jeśli masz swoje typy, co to może być, podziel się proszę. A najlepiej wsiąść w samochód, pojechać i sprawdzić.

Ano, prędzej zobaczymy zorzę na Księżycu pewnie 🙂 A tu fotka ostatniej zorzy z samolotu nad Krakowem od Lubuskich Łowców Burz (a może zórz?)

Witajcie. Mam takie pytanie do Was o najbardziej zautomatyzowany teleskop, z najprostszą obsługą i możliwością zobaczenia jak największej ilości obiektów w możliwie największym powiększeniu. Uzbieraliśmy 4000 złotych i w całości chcemy przeznaczyć na ten cel. Jesteśmy początkujący ale ambitni. Całe niebo do zdobycia😀 Mieszkamy w mieście, na ostatnim piętrze, mamy możliwość wyniesienia teleskopu na dach. Czy to będzie dobry wybór, czy moglibyscie doradzić coś lepszego godnego polecenia? Celestron astrofi 127 sc ?? Z podziękowaniami Ewa

Wygląda, że żyjemy w ciekawych czasach jeśli chodzi o skomputeryzowanie popularnego sprzętu astronomicznego. Do niedawna skomputeryzowany teleskop z kamerą był drogi i był domeną ludzi od astrofotek. EAA, czyli astroobserwacje wspomagane elektronicznie były obszarem mało popularnym wśród amatorów. Poskładanie zestawu było może tańsze, ale nadal prawie tak trudne, jak skompletowanie skomputeryzowanego zestawu astrofoto. To nie była ścieżka dla początkujących czy "humanistów" 😉 (czyli ludzi, którzy boją się konstruowania własnych amatorskich rozwiązań technicznych) etc. Potem przyszedł Vaonis... Ich Stellina stała się rozwiązaniem dla każdego, ale pod warunkiem posiadania bardzo grubego portfela. Pojawił się też prostszy model - Vespera - nadal jednak drogi. I wtedy do gry weszło ZWO... i wywróciło stolik. Seestar S50 - chyba okazał się bardzo trafiony (patrząc na długość oczekiwania na dostawę 😉). Stosunkowo tani, funkcjonalnie bardzo podobny do Vespery. Już wcześniej na rynku było jeszcze jedno rozwiązanie - jednak nie było popularne (przynajmniej u nas). Dwarf II. Jednak właśnie ze zdziwieniem zauważyłem, że pojawił się on w Astroshopie, w cenie podobnej do Seestara. Wygląda na bardzo ciekawą alternatywę. Niby ogniskowa krótsza (100mm, a w S50 jest 250), ale piksel o połowę mniejszy, więc skala zdjęcia podobna. Zanosi się na ciekawy pojedynek w tym segmencie sprzętu.

Tak się zaczynało na Islandii, około 18tej 4 listopada , niestety 5tego byłem już w Polsce wieczorem.

Widoczna gołym okiem przez około 15-20 minut. Niesamowity spektakl.

Wczorajszy, wieczorny obrót tarczy Jowisza (godzina 21:00 - 22:00). W sumie zebrałem 32 ujęcia (10.000 klatek na ujęcie), następnie po wstępnej obróbce, de-rotowałem po trzy ujęcia by uzyskać finalną klatkę animacji. W wyniku tego procesu, na animację złożyło się 30 ujęć. Obraz statyczny jest wynikiem de-rotacji 15-sto minutowego materiału. CC 8" + ASI462MC, ogniskowa 3.100 mm Filtry: UV/IR Cut AS3! => WaveSharp => ImPPG => PS 32 x 20% z 10.000 klatek Resize 150% w AstroSurface

Materiał z 1.11.2023. Stack z 11 avi a każdy po 8000 klatek. Derotacja w WinJupos.

Cisza w wątku, pogoda... chmurwa, albo gorzej Wczoraj wieczorem przez chwilę dało się coś zobaczyć, więc na poprawę humoru i pogody wrzucam balkonowy widoczek z miasta (Bortle 8). Złapałem raptem 76 minut (456x10s z filtrem) sensownych klatek zanim się na dobre zachmurzyło. Złapane "zabawką", czyli Seestarem. Przycięte z góry i z dołu (bo w narożnikach rotacja pola już solidnie wyszła). Obróbka w Sirilu.

Wczorajszy Jupiter. Stack z 9000 klatek. SCT 11, ZWO ASI 585 mc, PM TV 2x, UV/IR cut, HEQ5 mod. Seeing 4/10

Autorytetem w szkicowaniu obiektów lornetkowych jest niewątpliwie Rony de Laet. Przykładowo, Żłóbek w jego wykonaniu: Zaś główne podręczniki do obserwacji lornetkowych napisał Phil Harrington. Tutaj masz tłumaczenia artykułów Harringtona z Cloudy Nights w wykonaniu kolegi Polarisa (Astronoce).