Ranking użytkowników

Mozaika z pięciu kawałków. TS 71/347, Canon 6 d, filtr L-extreme, około 100 x 6 minut na jeden kadr + 40 minut RGB na gwiazdy.

Czystego nieba w 2024! Nie wiem jak to będzie z tym niebem, ale jednego wydarzenia w Poznaniu nie mógłbym przegapić: Brian Cox Space Oddysey w Sali Ziemi 17.04: https://briancoxlive.co.uk/ Udanych obserwacji i nie tylko w nowym roku! Tomek

NGC2403 100xL20xRGB 300s

Wszystkim Dziewczyną i Chłopakom na Forum z okazji 2024r życzę wszystkiego najlepszego w Nowym Roku, pogodnych nocek i dużo zdrówka.

1. Zamknięty kwiat (M44) Mapa ogólna: Tę mglistą plamę na niebie widzieli starożytni i nazywali to dzieciątkiem w gniewie. Mogli sobie wyobrazić jako materac z siana wsparty na trzech otaczających go gwiazdach. W pogodną, ciemną noc patrząc w gwiazdozbiór Raka widok nie jest zbyt trudny do wyobrażenia. W ostatnich czasach przyjęło nazwę Plaster Miodu lub Praesepe (Żłobek). Niektóre znane gromady otwarte nabierają nowego charakteru w lornetce przy powiększeniu 10x niż w teleskopie przy 35x. . Ich wizualizacja kształtu nagle rozkwita w gwiazdy i wzory z daleka. W rzeczywistości M 44 wygląda jak zamknięty kwiat, a nazywanie go Ulem lub Plastrem Miodu naprawdę nie jest dobre. Ta duża, nieregularna gromada otwarta ma rozmiar 2 stopni. Znajduje się pomiędzy gwiazdą gwiazdami 43 Cnc i 47 Cnc, które znajdują się na południe od M 44. W tej gromadzie otwartej znajduje się wiele gwiazd zmiennych. Gwiazdy do 9,5mag dobrze pokażą kształt Zamkniętego Kwiatu w lornetce 50 mm przy 10x. Z łatwością mogłem sobie wyobrazić bzyczenie jednej pszczoły. Większość kwiatów zamyka się w nocy i tylko wtedy można zobaczyć tę gromadę otwartą. 2. Ryba na haczyku Gwiazda naprowadzenia HD 3306 Średnica: 1 stopień Nie dajcie się teraz zmylić z haczykiem na ryby w Byku. Ten asteryzm składa się z jasnych i słabych gwiazd, ale jego podstawowy zarys jest taki wystarczająco jasny, aby można go było dostrzec w lornetce 50 mm przy i 16x powiększeniu. 80mm lornetka pokaże robaka w pysku ryby i rybę w tym przypadku wygląda jak tuńczyk. Grupa gwiazd tworzących robaka wynosi 12 mag. Na zdjęciu Tuńczyk wygląda, jakby był w drodze na powierzchnię, gdzie zostanie zapakowany próżniowo. W tym obszarze jest wiele słabych gwiazd, które nie integrują się w kształt asteryzmu. Dwanaście gwiazd o jasności 9,5 mag i jaśniejszych tworzą kształt ryby, a dwie gwiazdy w tej grupie tworzą żyłkę. Rozmiar całego asteryzmu wynosi 1 stopień i jest na granicy z Hydrą. Ten wzór asteryzmu jest łatwy do złapania podczas łowienia w gwiazdach.

Z telefonu/zoom x2. Dwie wieże-wesja polska.

Oby nam się wiodło ! 😀

Cześć. Przeglądając fora astronomiczne widać mnóstwo pięknych zdjęć obiektów oraz ofert sprzedaży różnego rodzaju astro sprzętu. Niestety coraz rzadziej pojawiają się opisy wrażeń z obserwacji wizualnych. Od ponad roku śledzę większość wpisów na różnych forach i jak do tej pory materiału archiwalnego było na tyle dużo że jakoś tego nie zauważałem. Teraz po przeczytaniu "wszystkiego" zauważyłem że nowych wpisów w tej tematyce jest jak na lekarstwo. Mimo iż nie mam wielkiego doświadczenia a i pisarz że mnie żaden postanowiłem że będę skrobał chociażby dwa zdania z każdej obserwacji jaką przeprowadzę . Z pewnością dla wyjadaczy nie będą to żadne nowe obiekty (póki co gustuję raczej w klasykach DSO) , jednak chcę tym wątkiem zawalczyć o wizualna , tak by nie odszedł tak szybko w zapomnienie i nie przegrał rywalizacji z foto 😉 Drugi cel to zachęcić tych którzy mają dużo więcej do opowiedzenia o napisania żeby również podzielili się tutaj i w ten sposób podtrzymali "ledwie tlący się płomyczek wizualowych relacji". Niby czas nie najlepszy na taki start wszak nocy astronomicznej już nie ma , jednak wczoraj postanowiłem wykorzystać tę kilkadziesiąt minut w miarę ciemnego nieba aby wypróbować nowo zakupiony okular 8.8 mm. Ponieważ czasu mało nie chciało mi się ruszać z dala od domu i rozłożyłem 13 calowego ATM-owego Newtona na podjeździe przed domem. Niebo dodatkowo rozjaśnione łuną z nad Wrocławia więc o "fajerwerkach" nie mogło być mowy. Wg. Lightpolutionmap niebo to około 20.3 mag./arc sec a wg mnie jeszcze słabiej bo ostatnio sporo się zmieniło w okolicy. Na początek kalibracja szukacza na m57 i pierwsze wrażenie w 8.8. efekt fajny i to co zobaczyłem zwiastowało że wieczór a w zasadzie noc może być udana ( zacząłem obserwacje tuż przed północą ). Przeskoczyłem więc na Cygarko oraz Bodego ( która to parka były pierwszymi galaktykami jakie widziałem kiedykolwiek prze teleskop) i tutaj doznałem całkiem przyjemnych odczuć oglądając je w powiększeniu blisko x187. Poprzyglądałem się im w 6.7 mm oraz 14 mm i muszę przyznać że nigdy nie wyglądały tak ładnie tuż przed moim domem. Rozochocony przeskoczyłem na parkę NGC4490 i jej towarzyszkę NGC4485 (jakoś tak na tym etapie najbardziej upodobałem sobie parki oraz galaktyki oglądane od strony krawędzi). Tutaj również bardzo przyjemne wrażenia i nawet doszukać się można było lekkich struktur w tej większej. Poleciałem na chwilkę do M94 zahaczając po drodze NGC4625 i NGC4618 tylko po to by wycelować w kolejną klasyczną parkę... M51 z sąsiadką nie zrobiły większego wrażenia ( te galaktyki oglądałem wielokrotnie pod naprawdę ciemnym niebem) , jednak jak na to miejsce byłem zadowolony faktem iż dostrzegłem zarysy ramion. Jeszcze w pobliżu jest wydarzenie ostatnich tygodni czyli supernowa w M101, postanowiłem więc tam wycelować. M101 owszem była , coś tam w niej jasniało w dwóch miejscach (jedno to z pewnością gwiazda naszej galaktyki a drugie...pewności nie mam). Na koniec poszukiwania galaktyk skierowałem się w stronę smoka po to by zobaczyć "drzazgę" (wspominałem że lubię krawędziaki ?) - udało się. To jedyna tej nocy "nowa galaktyka". Niebo zaczęło jasnieć więc na koniec dawno nie widziany "ogryzek" (ależ był olbrzymi) i królowa gromad kulistych M13. Ależ to było zaskoczenie !!! Nie skłamię jak powiem że gromada którą widziałem ze sto razy wcześniej, wczoraj prezentowała się najpiękniej.... CDN p.s. Przepraszam za wszystkie błędy.Piszę na telefonie a to sztuka nie łatwa. Kolejna obserwacją pewnie już w sierpniu mam nadzieję już pod ciemnym lubuskim niebem

Wszystkiego dobrego i większej ilości pogodnych nocy niż w 2023!!!

Zdrowia, pogody ducha i czystego nieba !

Właśnie odświeżyłem sobie opis aukcji... sprzedawca pisze że nie chłonie wilgoci, impregnowany, z włókien poliestrowych... Więc są podstawy by wierzyć że będzie OK.

Wszystkiego dobrego i zjawiskowych nocy.

Wenus w Sylwestra wśród zórz porannych zobaczyć - dobra wróżba na nadchodzący rok.🎆 Pogodnego nieba dla wszystkich! 💞

Witam. Opublikowałem ten temat na sąsiednim forum więc wstawię też tutaj. Lubię sobie czasami sam coś zrobić i mieć z tego frajdę a, że od kilku lat próbuję (na razie z mizernym skutkiem ale cały czas do przodu) swoich sił w astrofotografii, to właśnie w tym temacie zrobiłem kilka udogodnień, które działają na razie bez zastrzeżeń. Wykonałem już napęd do swojego montażu EQ3-2 w postaci AstroEQ, Focuser automatyczny z obsługą ascom a w ostatnim czasie zabrałem się za rotator o, którym właśnie w tym temacie chciałbym napisać kilka słów. Któregoś razu przeglądając czeluści internetu w poszukiwaniu jakiegoś usprawnienia astrofotografii, po tym jak przerobiłem swój prosty focuser na focuser "MyFocuser2 Pro" R.Browna, trafiłem na konstrukcję rotatora także R.Browna. Tutaj link do wszystkich plików potrzebnych do uruchomienia rotatora - https://sourceforge.net/projects/arduino-myrotator/files/ Poskładałem całość na pająka i wszystko ruszyło o tzw. kopa ale nie do końca, niestety w projekcie tym nie działa powrót do "Home Position", który jest ustalany na podstawie zbliżenia magnesu do czujnika halla. Powiedziałem sobie trudno, ważne że działał powrót do pozycji zero na podstawie liczenia kroków silnika a to akurat działało na moje szczęście. W późniejszym etapie, podczas zagłębiania się w projekt udało mi się naprawić a raczej zrobić po swojemu powrót do "Home Position" oraz dodałem wyświetlacz, który podczas obrotu pokazuje aktualną pozycję rotatora. W moim projekcie są też dwie diody LED, które sygnalizują ruch rotatora oraz pozycję zero rotatora. Ponieważ nie miałem pod ręką czujnika halla, wykorzystałem do tego celu układ ACS712 (miałem akurat w szufladzie), który zmienia napięcie wyjściowe po zbliżeniu magnesu, pomiar wykonuję na wejściu ADC atmegi 328P. Płytkę do rotatora zaprojektowałem taką żeby pasowała do mojego projektu. Jako konwerter USB-UART użyty jest typowy i tani układ CH340, wyświetlacz oparty jest na układzie TM 1637. jako driver silnika krokowego użyłem powszechnie używany A4899, główny element czyli silnik krokowy to NEMA 17, 12V, 200 kroków na obrót. Schemat ideowy układu rotatora wygląda następująco: Sterowniki Ascom w wersji 1.09 dostępne pod powyższym linkiem niestety nie działają, należy użyć sterownik w wersji 1.08. Teraz trochę o mechanice, na silniku zamontowane jest kółko GT2 20 zębowe a po drugiej stronie napędu koło GT2 o 120 zębach a więc przekładnia to 1:6. Główne koło rotatora zamontowane jest na łożysku 6810Z Obudowę rotatora oraz kółko GT2 120 zębowe zaprojektowałem w programie DesignSpark Mechanical. Wszystko zostało wydrukowane na drukarce Ender 3. Poniżej dwie części obudowy rotatora. Jako głównego elementu do połączenia rotatora z moim teleskopem użyłem oryginalnego rotatora, który kupiłem niedawno wraz z flattenerem. https://www.astroshop.pl/rotatory/skywatcher-rotator-evostar-72-ed/p,62847? Został on odpowiednio wkomponowany w moją obudowę i umożliwia połączenie z teleskopem. Rotator zamontowany jest między wyciąg SW Evostar 72ED a flattener, różnica w odległości między oryginalny zamontowaniem flattenera a flattenerem zamontowanym na rotatorze wynosi około 14 mm. Całość zamontowana na teleskopie wygląda tak: W moim przypadku rotator współpracuje z programem N.I.N.A. Poniżej film z budowy oraz działania rotatora. Oczywiście jest to prototyp i wiele rzeczy można w tym projekcie zmienić, np. silnik można zastosować mniejszy. Można też użyć innego rodzaju połączenie z teleskopem, ja to zrobiłem tak jw. bo tak mi pasowało i na razie tak zostanie 🙂 Jeżeli będą jakieś pytania postaram się na nie odpowiedzieć.

Dziś rano

Trochę zachodów z ostatniego pół roku 🙂 Lipcowy zachód w Krakowie w towarzystwie chmur altocumulus stratiformis Tutaj wydaje mi się, że mamy cirrocumulus albo cirrus homomutatus oraz cirrus uncinus, wrzesień, Kraków Toruński zachód z połowy września, w tle cirrus lub cirrostratus fibratus, niżej stratocumulusy Tym razem październik w Krakowie, cirrusy i altocumulusy Wieczór zaćmienia księżyca, stratocumulusy Połowa grudnia, altocumulus stratiformis, na drugim zdjęciu widać ładnie takie jakby dziury w chmurze, to odmiana lacunosus Przepiękny zachód słońca z ubiegłego wtorku z altocumulusami, na pierwszym i ostatnim zdjęciu widać też virgę. Na końcu dorzucam krótki timelapse 🙂 PXL_20231219_145448875.mp4

Na miejscówce byłem przed północą o po kilkunastu minutach rozstawiania sprzętu przystąpiłem do obserwacji. Wiedząc że za kilka godzin idę do pracy nie chciałem tracić czasu na poszukiwanie "nowych" zdobyczy, wolałem ten czas poświęcić na przypomnienie sobie widoku jasnych i dobrze znanych obiektów. Zacząłem więc od Adromedy i jej galaktyk po to by przeskoczyć na wzbijające się w górę "cygaro". Było tak jasne że raziło w oczy 😉, potraktowałem je więc różnymi powiększeniami z 350x włącznie . Jak zawsze wyglądała pięknie i dłuższą chwilą rozkoszowałem się jej widokiem. Przy okazji przelotu na M81 obok zauważyłem tę trzecią ngc3077 , której wcześniej nie oglądałem. Po nasyceniu oka całą serią okularów poogladałem miecz Oriona (tak na marginesie to nie wiem czy miecz to najlepsze określenie tego miejsca po środku między jego nogami). No jest to mega jasny obiekt który ukazuje bardzo ciekawe struktury (czas chyba pomyśleć o jakimś filtrze). Czas mijał szybko i coraz wyżej wznosił się Lew. Będzie na niego jeszcze pora jednak nie mogłem sobie odmówić aby zerknąć w okolicę jego głowy. Ngc2903 na początek, ale później skierowałem się na lwią szyję aby popatrzeć na nie widziany przeze mnie wcześnie "wesoły" kwartet ngc3193,3189, 3187, 3185. Dostrzegłem wprawdzie tylko 3 z nich ale też i nie szukałem za bardzo, bo zrobiła się późna pora i stwierdziłem że jeszcze przyjdzie na nie czas. Zawinąłem się tuz przed godziną drugą, tak aby jeszcze zdrzemnąx się przed pracą. po tak długiej przerwie czułem się niemal jak bym był na obserwacji pierwszy lub drugi raz.

Nie wiem ile dokładnie, ale z pewnością ponad 2 miesiące minęły od moich ostatnich obserwacji. Nie żebym stracił zapał. Przeciwnie. Cały czas wypatrywałem chociaż kilku godzinnej dziury która pozwoliłaby zerknąć w kosmos. Bezskutecznie. Wczoraj wreszcie po wielu dniach ciemnych i zwalistych chmur zasłaniających niebo, prognozy zapowiadały bezchmurną noc. Początkowo miało się wypogodzić o 21.00 i tak nastawiłem się na wyjazd (w miarę sensowną miejscówkę mam 5 km od domu), jednak o 21.00 ... tak samo jak zwykle. Zerknięcie w prognozy i okazuje się że i owszem będzie dobrze ale za 2 może 3 godziny. Poniedziałek rano do pracy , więc sprawa się pokomplikowała i już miałem rezygnować , jednak po wyjściu na zewnątrz i spojrzeniu w niebo nie mogłem zrezygnować.

NGC7640 50xL30xRGB 300s

Kij golfowy Asteryzm kij golfowy wygląda trochę jak Kaskada Kemble’a. Z otwartą przestrzenią widoczna jest długa linia gwiazd. Ciąg kończy się zgięciem. Gromada otwarta NGC 752 tworzy piłkę. Użyj lornetki, aby zobaczyć ten asteryzm, ponieważ tak jest stosunkowo duży. Narysuj linię pomiędzy gwiazdami α w Triangulum i Almach (γ) w Andromedzie. Znajdziesz NGC 752. Obok niej będzie asteryzm.

Sporządzona prze ze mnie na podstawie kilkuletnich obserwacji różnych obiektów przez noktowizor P8079HP. Oto lista 94 obiektów do obserwacji przez noktowizor lub dodatkowo z filtrem H-Alfa. Gotowy katalog pod Sky Safari (SS 6 PRO) do pobrania TUTAJ. 1. M 42 Orion Nebula 2. IC 434 3. NGC 2024 = Flame Nebula Christmas Tree Nebula 4. M 78 = NGC 2068 5. NGC 2238 = C 49 = Rosette Nebula 6. IC 2177 = Seagull Nebula 7. Gum 1 8. NGC 246 = C 56 = Skull Nebula 9. NGC 7009 = C 55 = Saturn Nebula 10. IC 5070 = Pelican Nebula 11. NGC 7000 = North America Nebula 12. NGC 6888 = C 27 = Crescent Nebula 13. NGC 6523 = M8 = Lagoon Nebula 14. NGC 6514 = M20 = Trifid Nebula 15. NGC 6611 = M6 = Eagle Nebula 16. NGC 6618 = M17 = Omega Nebula 17. NGC 3031 = M81 = Bode's Nebulae 18. NGC 3034 = M82 = Cigar Galaxy 19. NGC 5194 = M51 = Whirlpool Galaxy 20. NGC 3587 = M97 = Owl Nebula 21. JnEr 1= Jones-Emberson 1 = ARO 121 22. NGC 6720 = M57 = Ring Nebula 23. NGC 6853 = M 27 = Dumbbell Nebula 24. NGC 6341 – M92 25. IC 443 26. IC 405 = C 31 = Flaming Star Nebula 27. NGC 5272 = M3 28. NGC 5904 = M5 29. NGC 1499 = California Nebula 30. IC 1805 31. IC 1848 = Soul Nebula 32. NGC 896 = IC 1795 33. NGC 6934 = C 47 34. NGC 7078 = m15 35. IC 5146 = C 19 = Cocoon Nebula 36. NGC 6838 = M71 37. NGC 6760 38. NGC 6779 = M56 39. NGC 1177 = IC 281 40. NGC 7822 41. NGC 7635 = C 11 = Bubble Nebula 42. Sh 2-155 = C 9 = Cave Nebula 43. IC 1396 = Elephant Trunk 44. IC 1318 = Gamma Cygni Nebula i okolice 45. Sh 2-108 = LBN 234 46. NGC 1931 47. IC 417 48. NGC 7293 = C 63 = Helix Nebula 49. Sh 2-129 50. NGC 1491 51. NGC 1579 52. NGC 1624 53. NGC 2264 = Cone Nebula 54. Sh 2-261 = Lower's Nebula 55. IC 2118 = Witch Head nebula 56. Cr 69 57. Sh 2-276 = Barnard's Loop 58. NGC 281 = Pacman Nebula 59. NGC 6960 = C 34 = Veil Nebula 60. NGC 6995 = C 33 = Eastern Veil Nebula 61. Sh 2-27 62. NGC 6974 63. Sh 2-101 64. Sh 2-119 65. Sh 2-54 66. Sh 2-41 67. Sh 2-115 68. Sh 2-112 69. Gum 80 = Sh 2-46 70. NGC 6823 71. Sh 2-88 72. Sh 2-92 73. CB 107 = B 86 74. Sh 2-157 75. Gum 68 = Sh 2-13 76. Sh 2-22 77. IC 4685 78. B 92 = LDN 323 79. B 93 = LDN 327 80. B 307 81. B 314 = LDN 445 82. B 315 = LDN 346 83. Sh 2-132 84. NGC 7380 85. Sh 2-158 86. Sh 2-170 87. Sh 2-188 88. NGC 6334 = Cat's Paw Nebula 89. NGC 6357 90. Sh 2-240 91. Sh 2-168 92. IC 410 93. Ced 214 = LBN 581 94. Sh 2-135

Mam dokładnie tak samo. Nigdy się nad tym nie zastanawiałem,zresztą wtedy jestem już "głową w gwiazdach". Tak w skrócie ,trio Draco jest ,tak trochę dziwnie usytuowane, i czasem sam ma problem żeby w niego trafić, nie wspominając o ducie przybiegunowym (NGC 2276-2300),przy którym zawsze się namęczę,zanim go znajdę.Problemem w tym przypadku są bardzo podobne asteryzmy gwiazd i trzeba dobrze obczaić w atlasie, który to ten właściwy. Wracając do tio smoka,najłatwiej złapać eliptyczną NGC5982, spiralna NGC5985,jest nieco trudniejsza,ale przy takim warunie (bortle3)w twojej 13" powinna spokojnie zdradzić "zwichrowanie"(kierunek nawinięcia ramion).NGC5981 swoją trudność zawdzięcza szerokiemu pasowi pyłowemu ,który znacznie osłabia jej światło,analogiczna do niej to również kantująca -NGC891wAnd. NGC4236 (Dra),to jedna większych galaktyk na niebie ,jej długość to nie całe 0.5*!(22'),po za tym to tzw .gal.magellaniczna ,o indeksie barwy B (mocno niebieska) i niskiej jasności powierzchniowej,co czyni ją nieco problematyczną do detekcji.Potrzeba dobrej przejrzystości, szerokiego pola widzenia i małego powera. Parka NGC 5965,spiralna kantująca,komentarz identyczny jak przy(NGC891,NGC5981),jej sąsiadka NGC5963 ,ma bardzo słabo zarysowany dysk ,przez co dostrzegalne jest głównie jądro wraz ze zgrubieniem centralnym,które ma niecałe 2' wielkości kątowej.W swojej 14"przy powerze 150x bardzo łatwo było przegapić takie maleństwa,musiałem chwile popatrzeć żeby coś złapać. PS. NGC 2276-2300 to Cefeusz, nie M.Niedżwiedzica.😀

Miałeś całe letnie niebo do poglądania. Rozumiem fascynację M82, ale trochę szkoda takiego ciemnego nieba na sunącą po horyzoncie Wielką Niedźwiedzicę 😉Wybierając obiekty głównie kieruję się tym kiedy górują, masz wtedy najlepsze warunki do ich obserwacji. Z tego co piszesz, to rzeczywiście musiałeś trafić na średnie warunki. Pamiętam obserwacje na przełęczy Wyżnej z teleskopem 16" . Takich obrazów wiosennych galaktyk nigdy nie zapomnę. Żeby to docenić trzeba też trochę doświadczenia obserwacyjnego i uwrażliwienia na każde pojaśnienie jakie pojawia się w okularze. Na wilgoć dobrze jest się zaopatrzyć w odrośnik np. z czarnej karimaty. Ja mam zrobioną z kartonu i wyklejoną czarnym flokiem. Nawet deczko poprawia kontrast. A dopiero jak już to nie pomoże, to w ruch idzie suszarka. Ja mam coś takiego, że jak zdejmę opaskę z oka to obraz jest jak w noktowizorze - mocna prześwietlony i z takim ziarnem, albo szumem. Nigdy nie zastanawiałem się dlaczego tak jest.

poprawka przy pomocy Pana Profesora Prestonqa