Ranking użytkowników

Wreszcie po długiej przerwie mogę tu coś dorzucić swojego :) Ostatnie kilka dni pogody pozwoliły mi załapać pierwsze więzi z moim nowym setupem. Pierwszej nocy nie chciałem dawać mu za dużych wyzwań więc trafiło na Oriona, poza tym jeśli ktoś był na obserwacjach 14 lutego wie, że mgły były niemiłosierne. W dodatku jeszcze trafił się mróz, takie magiczne połączenie zapewniło śmierć sygnału zbyt długiego kabla USB mojego Canona, więc jest to jedyne zdjęcie z tej nocy. Poniżej daję także zdjęcie zestawu w całkowitym zakryciu lodem, niestety na zdjęciu nie widać tego aż tak, jak było naprawdę :D Kiedyś szybko przeskoczyłem z lustrzanek na SBIGa, ale teraz jestem szczęśliwym posiadaczem takiego aparatu :) 18x300s (1,5h) ISO 400 -8 SW 150/750 Canon 1000D HEQ5 FULL tutaj: (trzeba pobrać) https://www.dropbox.com/s/6bipybhhghdrff4/FULL.jpg?dl=0 Obróbka w PS, później zobaczę co będzie w Pixie Edit. Full2: https://www.dropbox.com/s/558s8xvx32qkdtg/M42%20full.jpg?dl=0

Jedna z piękniejszych grup galaktyk, a na pewno jedna z najliczniejszych. Po prawej łuk zwany także Łańcuchem Markariana czyli Virgo A, po lewej Virgo B. Setup: Officina Stellare Veloce RH 200, SBIG STL 11000 M, ASA DDM 60 i niebo w Broku :) Jak nigdy - zapraszam do oglądania poszczególnych galaktyk, a nie tylko kompozycji całości :D Czasy: L:R:G:B- 180:20:20:20. Brok, 13.02.2015.

Dziękuję wszystkim za życzenia. :D Wziąłem dziś wolne w pracy, zapakowałem do auta biegówki, a dzień spędziłem tu: Teraz siadłem z grzańcem w ręku i... Wasze zdrowie!!!

Oto kilka fotek wykonanych w poprzedni weekend w Dolicach u Waldka. Wykonane na EQ6, RC8, Canon 60Da kometa w balansie bieli 3200 K (zapomniałem zmienić ustawienia, wcześniej robiłem zachód planet, Venus i Marsa) iso 1000 czas 240s a tu kometka z dnia wcześniejszego, iso 800 czas 300s kulka M 53 iso 800 czas 480s galaktyka M 94 iso 800 czas 660s galaktyka M81 iso 800 czas 800s

Zlapalem troche nowego materialu - 20 x 360s @ ISO800. Zastosowalem troche mniej agresywna obrobke. Setup jak w stopce.

18 02 2015. Halo wokół Jowisza. Canon 550D, obiektyw 200mm, ISO 800, t=60s, 30s, 20s, 15s,

Cień Ganimedesa z 16 lutego br. Coś tam widać na samym Ganimedesie. Newton 300 F/4 + powermate 5x + PG Chameleon.

Jowisz z 13.02.2015. Pierwsza animacja składa się z 64 zdjęć, a druga z 27. MN190/1000, NEQ6, QHY5LII, Barlow 3x, Ir-Pass

Hej ludziska. W związku z licznymi wiadomościami od Was na PW do Jacka2 w sprawie nicków zasłanianych przez logo FA proponuję coś takiego. Przypatrzeć się, poczytać nicki i pisać o ewentualnych błędach, literówkach czy innych gagach. No i oczywiście zapisywać się na zakup koszulek bo przy 100 zlotowiczach 24 chętnych to wstyd. 1) kapral - 1szt czarna XL 35 zł. 2) MarWo - 1szt czarna L 35 zł. 3) Elmarqo - 1szt czarna L 4) sferoiida - 1 szt. czarna XL 35 zł. 5) JacekE - 1 szt. czarna XL 6) Mirek - 1 szt. czarna "słuszny rozmiar" XXL 7) przemo77 - 1 szt. biała XL 35 zł. 8 sp3occ - 1szt. niebieska XXL 35 zł. 9 Artir - 1szt czarna XL 10 Pawcio - 2szt czarna XL (2 x rozmiar "męski") 11 Kuato - 1 szt czarna L 35 zł. 12) SZKLARZ-1 szt czarna XL 13) Warzyn- 1szt biała M 14) ParadoX - 1 szt. czarna L 15) Tymek -1 szt. czarna L 16) kenny - 1 szt czarna XL 17) Ossek - 1szt, XL, niebieska 18) jolo - 1 szt czarna XL 19) azar4drawno- 1szt czarna L i 1 szt biała L 20) Tranox 1 szt. biała L 21) Mikołaj - 1 szt. czarna M (rozmiar dla osobników o wzorowym BMI) 22) matti_94- 2szt XL- czarna i niebieska 23) Zielu - 1szt niebieska L 24) Gayos - 1 szt. czarna L

Ja to bym jakoś tak to widział, obróbka w PS tylko 3 minutki bo już lecę do pracy!

Są na niebie miejsca, które zwyczajnie potrafią zaskoczyć. Kiedy parę lat temu, u początku mej przygody z obserwacjami wizualnymi, Don Pablito postanowił mnie zagiąć ze znajomości nieba, rzucił jedno słówko: pokaż coś w Żyrafie. Cóż, wtedy cuda w rodzaju Kaskady Kemble?a, kilku dość znanych żyrafich galaktyk czy nawet jej jasnych gromad otwartych były dla mnie jeszcze nieodkryte. Ale nawet po tym, jak w końcu zapoznałem się z tymi obiektami, Żyrafa miała dla mnie jeszcze jedną niebagatelną niespodziankę: ciemną mgławicę - i to jaką! Jedną z najwyraźniejszych na całym zimowym niebie. Ktoś może zapyta - ale jak to? Przecież aby ciemna mgławica była widoczna, musi za nią coś świecić w tle - jasna mgławica lub Droga Mleczna. Cóż, chociaż obserwator żadnej z nich się w Żyrafie nie spodziewa, ta druga zahacza dość jasnym obłokiem gwiezdnym o południowo-zachodni kraniec konstelacji, przy granicy z Perseuszem. Jeśli do tego dodamy jedną z gęstszych smug pyłowych na niebie, otrzymamy piękny i wyraźny obiekt. źródło: http://aam.8mag.net/coppermine/displayimage.php?pid=287 Obłoki molekularne znajdujące się w tym rejonie tworzą kilka nakładających się grup i planów, dość hojnie obdarowując ten fragment ramienia galaktycznego młodymi asocjacjami gwiazdowymi, z których najbardziej znaną jest Per OB3, znana także jako Gromada Alfy Persei lub Melotte 20. Bohaterka naszego Obiektu Tygodnia leży na jednym z bliższych planów, wchodząc w skład Pasa Goulda - pierścienia jasnych gwiazd dostrzeżonego i wyodrębnionego jeszcze w XIX wieku. Należą doń takie jasne słońca jak choćby Antares wraz z Asocjacją Skorpiona-Centaura, młode, niebieskie gwiazdy Oriona z lśniącym Rigelem na czele, wspomniana już Melotte 20, Asocjacja Wielkiego Psa z kolejnymi miriadami jasnych gwiazd w południowej części konstelacji, i dalsze młode słońca, zdobiące konstelacje Rufy, Żagla czy Kila. Mimo tylu diamentów na nocnym niebie, budulca w Pasie Goulda wciąż jest sporo, nic dziwnego zatem, że znaczna część galaktycznego kurzu zalega jeszcze w wielu miejscach - chociażby w letniej Drodze Mlecznej współtworzy on znaną i spektakularną Wielką Szczelinę, w jesienno-zimowej - między innymi Obłoki Molekularne Perseusza i Byka. Te ostatnie są stosunkowo mało znane, choć ich obecność może zauważyć każdy obserwator. Są one odpowiedzialne za odchudzenie zimowej wstęgi Drogi Mlecznej, za czarną pustkę ziejącą za Hiadami i za to, że smuga odległych gwiazd Galaktyki wygląda najskromniej na pograniczu Perseusza i Woźnicy, a nie w okolicach stóp Kastora, gdzie patrzymy w kierunku dokładnie przeciwnym do centrum Galaktyki. Autor zdjęcia: Robert Gudański, źródło: http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/5410-c2014-q2-lovejoy/?p=90814 Skoncentrujmy się jednak na naszej bohaterce. Jej obecność jako pierwszy zanotował niezawodny w takich przypadkach Edward Emerson Barnard. Ów astronom, oprócz dostrzeżenia i opisania większej ciemnej smugi widocznej w tym miejscu, wyodrębnił kilka bardziej skondensowanych obiektów i nadał im numery 9, 11, i 13 w swoim katalogu. Beverly Lynds wyodrębnia kilkanaście obiektów w tym rejonie, natomiast jeden z najnowszych katalogów mgławic pyłowych autorstwa Kazuhito Dobashi?ego, umieszcza całą smugę pod jednym numerem 994 (Tokyo 994 lub TGU 994) - stąd odnoszę się do barnardziej trójcy jako do jednego obiektu. mapka na podstawie Cartes du Ciel Nalot na Tokyo 994 najłatwiej poprowadzić od prawego kolana Perseusza, czyli nieregularnego czworoboku znajdującego się na południowy wschód od Gromady Alfy Persei, będącego domem dla kilku pięknych gromad, w tym przecudnej urody NGC 1528. Najprościej rzecz ujmując, należy przedłużyć linię od gwiazdy 48 Persei (najbardziej południowej w czworoboku tworzącym kolano herosa) poprzez wspomnianą NGC 1528. Podobnej długości odcinek, jak ten dzielący gwiazdę od gromady doprowadza nas wprost na TGU 994. Po drodze warto zwrócić uwagę na jednostopniowej wielkości, dość charakterystyczny asteryzm - choć trudno mi opisać, czy raczej przypomina ostry grot czy zygzak (patrz: mapka). Bezpośrednio powyżej (na północ) przy dobrej przejrzystości powinniśmy zauważyć sporą, dość szeroką ciemną linię rozciągającą się na dobrych kilka stopni - Tokyo 994. Warto przywołać tutaj oryginalny wpis Edwarda E. Barnarda, widniejący co prawda pod numerem 9 w katalogu, lecz de facto odnoszący się do całego regionu: Ciemna, nieregularna pustka. Jest to środek większego, pustego obszaru rozciągającego się na wschód i zachód, którego nierozerwana część ma 2 1/2° długości i około 1/2° szerokości. W rzeczywistości rozciąga się w mniej lub bardziej złamanej formie na jakieś 6° (...). Na wschodzie rozpada się w mniej lub bardziej oddzielone plamy, po trochu przypominając te we wschodniej części wielkiej smugi odchodzącej od Rho Ophiuchi, ale w przeciwieństwie do owej smugi, nie bierze swego początku w większej pustej przestrzeni lub mgławicy. Jej granice nie są tak wyraźne jak w przypadku smugi Rho Ophiuchi. (...) mapka na podstawie Cartes du Ciel Uważniejsze przypatrzenie się pozwoli na wyłuskanie poszczególnych obiektów z katalogu Barnarda. Spośród owego zagęszczenia, z pewnością najbardziej wybija się podłużna sylweta Barnarda 11. Ułatwieniem w jego identyfikacji jest równoległe ułożenie względem najdłuższego boku trójkąta, wyznaczanego przez wyraźne, acz niezbyt jasne gwiazdy leżące tuż na północ. Na zdjęciach widać nieregularny kształt mgławicy, przez lornetkę - jedynie dość regularny, wydłużony, lecz wyraźny owal. W 16x70 B11 jest dość oczywisty, ale i 10x50 jest w stanie sobie z nim poradzić. Dwa okoliczne ciemne obłoki - B9 i B13 - są trudniejsze do jednoznacznego wyodrębnienia, chociaż ich układ nie pozostawia wątpliwości co do fizycznej ich przynależności do wspólnej smugi pyłowej. Łatwiejszy z nich jest Barnard 13, szczególnie w swej wschodniej części. Sprawia wrażenie niewiele mniejszego niż B11, lecz znacznie chudszego. Natomiast Barnarda 9 widywałem zwykle z zauważalnie większym trudem. Z całej trójki, to ten obiekt zdawał się najbardziej zatapiać w przepastnym tunelu TGU 994 . Jeśli dysponujemy kilkoma lornetkami lub okularami, warto przyjrzeć się całemu kompleksowi mgławic w różnych powiększeniach, lecz sugerowałbym trzymanie się zakresu 7-20x, ze względu na rozmiary obiektów. Większe apertury i powiększenia pięknie wyszczególnią nam owale Barnardów, podczas gdy te mniejsze - pokażą w szerszym polu całą smugę, w której bardziej skondensowane obłoki są zatopione. Poszczególne obiekty wyszczególnione przez Barnarda mogą nie być zbyt oczywiste, lecz cały kompleks Tokyo 994 jest tak wyraźny, że nawet początkujący obserwatorzy powinni dać sobie z nim radę - o ile tylko poradzą sobie w ogólnym nalocie na obiekt. Co ciekawe, obecności Tokyo 994 można się również dopatrzyć na mapach nieba w postaci podłużnej pustki między zaznaczonymi gwiazdami. Kręcąc się w tej okolicy, warto poszukać leżącego nieopodal Barnarda 12 (LDN 1407/Tokyo 1003), leżącego tuż na południe od B13. Jest to drugi pod względem wyrazistości i łatwości wyodrębnienia obiekt z katalogu Barnarda w tym rejonie. Szczególnie wyraźna jest jego południowo-wschodnia krawędź, lecz w dobrych warunkach lornetki są w stanie wyodrębnić cały owal tego obiektu. Również wart trudu jest Barnard 21. Jego sylweta - mała, podłużna, ułożona nieco ukośnie do osi TGU 994 - nie daje się tak łatwo wyłuskać z tłą, ale jest bardzo przyjemnym uzupełnieniem łowów w tej okolicy. Podobnie warta odwiedzenia jest leżąca nieopodal mało znana, lecz jasna i wyraźna (nawet w niewielkich lornetkach) gromada otwarta Alessi 2. Prawdę mówiąc, wiele razy sama wpadła mi w oko, na długo przed tym, jak w końcu wypatrzyłem ją w jednym z atlasów nieba. Na deser - wróćmy do Tokyo 994. Największą niespodzianką, jaką ten obiekt przynosi jest? jego widoczność gołym okiem! Wypatruj nad prawym kolanem Perseusza ukośnej, ciemnej drzazgi, ukośnie ułożonej do równika galaktycznego, wbijającej się śmiało w pojaśnienie Drogi Mlecznej. Cała smuga ma dobre 6 stopni długości, więc rozmiar nie stanowi najmniejszej przeszkody w dostrzeżeniu obiektu. Żyrafa wciąż wisi wysoko na niebie, więc i Tokyo 994 jeszcze dobry miesiąc będzie się znajdować w bardzo dogodnym położeniu. Wystaw więc nos na mróz, spróbuj i daj znać jak poszło!

Jaszcze tylu nas naraz nie widziałem

Kometa obecnie przemyka przez mój znak zodiaku, więc to dobra okazja na zdjęcie (każda okazja jest dobra :) ): Jej jasność bez filtra wyznaczyłem w Maximie na 13.5 mag przy aperturze 30".

No to żeby zadowolić najbardziej wymagających - fotka z poprawionym tłem, bo było lekko syfiaste. Lepiej nie będzie, nie umiem...

Po dodatkowej obróbce - niestety brakuje detalu ale to pewnie ograniczenia kamerki, obawiam się, że z Firefly nic więcej już nie wycisnę.

Chmurki z dzisiaj pod Gdańskiem :) Zachód Słońca

Saudyjski duchowny: Słońce krąży wokół Ziemi! W trakcie wykładu na uniwersytecie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich saudyjski duchowny wprawił studentów w osłupienie, przekonując, że Słońce krąży wokół Ziemi. Szejk Bandar al-Chajbari nie od dziś słynie z kontrowersyjnych poglądów. Jak przypomina portal Al-Arabija, Saudyjczyk w przeszłości publicznie przekonywał, że nikt nigdy nie wylądował na Księżycu, a relacja z tego wydarzenia to nic innego, jak "hollywoodzkie sztuczki". Nigdy nie dolecimy do Chin Tym razem Al-Chajbari wprawił w zdumienie studentów uniwersytetu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W czasie wykładu przekonywał, że Ziemia jest "stacjonarna i nie porusza się". W internecie można zobaczyć nagranie, na którym widać, jak szejk przy użyciu szklanki z wodą próbuje obalić teorię, że to Ziemia krąży wokół Słońca. - Skupcie się: to jest Ziemia - pokazuje szklankę. - Jeśli ktoś twierdzi, że Ziemia się kręci, to jeśli wylecimy samolotem z lotniska w Szardży (w Emiratach) i będziemy lecieć powiedzmy do Chin, a nasz samolot zatrzyma się nieruchomo w powietrzu, to według waszej teorii, Chiny będą się zbliżać do nas, tak czy nie? - pyta. - A jeśli polecimy w przeciwnym kierunku, nigdy nie dolecimy do Chin, bo Chiny też będą się przemieszczać, prawda? - dodaje. Urodziny Galileusza Studenci błysnęli humorem i zamieścili nagranie wykładu w internecie 15 lutego, w dniu urodzin Galileusza - 16-wiecznego włoskiego astronoma, zwolennika heliocentrycznej budowy świata i teorii Mikołaja Kopernika. Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,75477,17453196,Saudyjski_duchowny__Slonce_krazy_wokol_Ziemi_.html#ixzz3SDDSAsZG ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ??? Podrzucę jeszcze jeden niezbity fakt. Ziemia nie jest okrągła. Nie jest również płaska. Jest wklęsła. Gdyby była okrągła, buty wycierałyby się po środku. A wycierają się na czubkach i piętach, czyli musi być wklęsła.

To ja także przyłączam się do życzeń i : Choć się osobiście nie znamy To wspólne astro-poletko uprawiamy Ty Łukaszu to guru wyśmienity Ja to Twó uczeń wirtualno - ukryty Ale kiedyś się poznamy I wspólnie astro - poletko pouprawiamy Wszystkiego najlepszego i spełnienia marzeń ode mnie :)

Wczorajszej nocy wypatrzyłem ją przez Miyauchi 20x77 i Vortexa 15x56 bez filtrów. Nie było lekko, ale słabe, rozległe pojaśnienie niewątpliwie było tam, gdzie powinno. Noc była bardzo dobra, choć do ideału przejrzystości ciut brakowało

Problem rozwiązany. Okazało się że coś ze starszym laptopem zrobionym pod astro jest nie tak. Jak podłączyłem pudełko pod drugi nowszy laptop to huby, kamerki i prolifiki wykrył normalnie i wszystko śmiga jak ta lala. Na obydwu lapkach jest ten sam system, ale coś jednak staremu nie pasuje że fisiuje. Dzięki za odzew koledzy.

18 02 2015. Halo wokół Jowisza. Canon 550D, obiektyw 200mm, ISO 800, 10s, 8s, 7s, 5s

Zapowiedź jutrzejszego spektaklu na niebie oraz kilka zdjęć z wcześniejszych dni. Czytaj wpis

Super wyszło - ubiegłeś mnie z M42 :) 3x narrow po 10 minut bin1, Atik383, newton 200/800

Pojedyńcza klatka 480 sek. 60% i 100%. SW 80ED - Astrolumina QHY8L kolor, minus 20 st. - EQ6. Bez darków. Podstawowa obróbka w PS.

W Delcie powariowali,takich promocji jeszcze nie widziałem : http://deltaoptical.pl/prezenty.php

Tak już poczytałem i puszczę pw do roofera- ziemio Zatomska drżyj bo nadchodzimy. :D

Szanowni Państwo kablelkologia ważna nie przeczę. ALE - aby tą kabelkologię rozwinąć w przyszłości, trzeba mieć miejsce... Ostatni tydzień lutego pozostał.. Robert czy pan Pyra określił się co do terenu ??? Jak będzie przebiegała współpraca z Kolegą Roferem ?? Czy po prostu tak jak napisał: Cytat Czyli wchodzi w dogodnym mu czasie i równa ?? Moim skromnym zdaniem jakieś stanowisko właściciela gruntu powinno się tu znaleźć ....... To już tylko 30 dni i 10 godzin - tak zegarek pokazuje ::)

Jolo Twoja skrzynaczka działa! Nie miałem problemów z załadowaniem kodu jak Koledzy, chyba mam inną wersję arduino. Przy okazji serdecznie gratuluję kolegom sukcesu! U mnie, ponieważ używam Nikona, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana. Nie ma programów do automatycznego działania focusera. Robię to tak: do obsługi aparatu używam DigitCamControl a do ustawiania ostrości JoloFocuser poprzez FocusMax lub Maxim. Przydała by mi się zdalna, ale ręczna obsługa ostrości. Biorę się więc ambitnie (ambitnie jak na moje znikome umiejętności) za obsługę poruszania silnikiem poprzez pilota IR. Dodałem do pliku focuser linie: #include <IRremote.h> //dodane schm #define irPin 12 //dodane schm zgodnie ze schematem jest nieużywany IRrecv irrecv(irPin); //dodane schm decode_results results; //dodane schm i do pliku serial w funkcji void initializeSerial irrecv.enableIRIn();//dodane schm pozostaje obsługa w case kodów wysyłanych przez pilota IR. Kody mam zczytane i tu zaczyna się problem. Nie bardzo wiem jakie funkcje z biblioteki AccelStepper.h za co odpowiadają. Częściowo da się to odczytać z Twoich komentarzy w pliku serial. Ale może masz gdzieś linka do opisu biblioteki AccelStepper.h i IRremote.h. jakoś nie mogę trafić na sensowny opis Dla przykładu: case 'aabbcc': ctx.pwmRun = constrain(stringToNumber(param), 0, 100); break; Co ta komenda robi. Czy po odczytaniu z portu szeregowego aabbcc będzie kręcić silnikiem do skutku czyli do zmiany wielkości odczytanej z portu szeregowego? Poza tym mm jeszcze jedno pytanie czy twój sterownik ASCOM wysyła znak nowej linii na zakończenie każdej transmisji do portu szeregowego? Wydaje mi się że tak powinno być? Pozdrawiam

Po mojej obserwacji przez 20" w OIII uważam, że jest nie łatwym obiektem. Przyłożyłem się do szukania, oczywiście z filtrem OIII. Wyglądała prawie jak na szkicu Uwe Glahna (z wykorzystaniem szesnastocalowego teleskopu i filtra OIII). Pamiętam, że umnie była "gęstsza". Co dla doświadczonych obserwatorów. Tutaj ukłon w stronę Lukost i Panasa. Jest nie trudnym obiektem. Dla mnie zdecydowanie wymagało przyłożenia się do obserwacji. Chcę jeszcze sprawdzić w lornetce, tylko że mam 10x56 i pewnie będzie nie osiągalna pod niebem 6mag. Ale może w ED 100mm ... I sprawdzę, czy jest nie trudnym obiektem ;) Tym jednak dziękuję za opisy i inspirację. Pogodnego nieba !

Nie mogłem się powstrzymać i wysuszyłem (oops, wysmażyłem) coś takiego: Łukasz z Targu Nowego, Właściciel teleskopu wielkiego, Na przełęczy się rozkłada, Wdzięki Panny pilnie bada. Powstrzymaj się trochę, kolego! Łukasz, zdrówko jeszcze raz!

Po długim braku pogody ustrzeliłem konika. Sprzęt edek 80 SW + QHY8L + EQ6. Obrabiać nie potrafię ale co mi się udało zrobić to pokazuję. Lepsze to niż nic.

Coś tam niby wyrównałem. Jest mniej zielonego a więcej niebieskiego. Szkoda, że nie mam wyrobnika od tego. Materiał mogę zbierać ale obróbka to jest masakra.

Boguś, że tak sobie pozwolę z tego JPGa na szybciutko ;) Coś mi tu jak zamieszczę bardzo ciemno wychodzi ??..... Przed edycją mam jaśniej i mniej zielonego.

Dziś był piękny i w miarę ciepły dzień, błękitne niebo i jak się można było spodziewać po 19.00 chwycił lekki mrozik ..wytaszczyłem Capellę by odnaleźć dawno zaplanowaną Kometę C/2014 Q2 Lovejoy. Zasięg podmiejskiego nieba oscylował między 4,5 -5 magnitudo, lekko przymglone niebo nie rzucało na kolana, mimo to było na tyle przejrzyste, że można było od biedy zrealizować kometarny punkt programu :), natomiast lekka mgiełka w parze z mroźnym powietrzem tylko stabilizowała atmosferę. Piękna i jasna Kometa królowała dziś na granicy Perseusza i Andromedy niedaleko gwiazdy Alamah . Jest naprawdę przecudna, Rozmyta tarczka doskonale widoczna była w szukaczu 5cm, a jasność Komety określiłem na jakieś 5 magnitudo z ogonkiem ;) . Początkowo postanowiłem odnaleźć Kometę w powrze 45X i w aperurze 41cm. Oczywiście znalazłem ją bez trudu w szukaczu..jednak w Swanie 40mm i w takim powiększeniu nie rzucała na kolana... aż prosiło do wyjścia stereo stojące nieopodal w "telesklopowni" ;) W szerokim polu lornety Vixena Giant Arc 16x80 środek kadru wypełniła nagle poświata. Pojawił się też delikatny wręcz kosmetyczny ( jak w mgławicy planetarnej )przebłysk zieleni. Kometa to jakby jasna aureola zawieszona na czymś w rodzaju miniaturowego asteryzmu Łabędzia. Znajomy układ tworzyly w miniaturze 4 gwiazdy: z lewej żółtawa HD 1152 po środku niebiesko-biała Hd 11188, z prawj biała HR 526. Rdzeń komety płynął przez środek Hd 11188 przytłumiając jej blask. A u dołu niczym miniaturowe Albireo -ten wydumany asteryzm zamykał biało żółty SAO 37533, gwiazda lśniła już w Perseuszu - oddalona od nas o 520 lat świetlnych. Jak pisałem wyżej Vixen pokazał delikatny zafarb komety -tak subtelny jak światło "dużej" kątowo mgławicy planetarnej... zaś delikatny, dostrzegalny niemal zerkaniem snop światła strzelał pionowo w górę. Twór ten był niezwykle słaby i rozmyty, ludzkie oczy mimo adaptacji do ciemności nie mogły by efektywnie wychwycić tej majaczącej granicy ogona komety z mrokiem kosmosu. Można rzecz, jasna ujrzeć było chmurę, obłok strzelający w górę niczym gejzer. Na uwagę zasługiwał także kontrast ..lawirowanie subtelnych stróżek przytłumionej bieli z szorstkimi ogonkami odległych gwiazd. Ale jego granica była mętna. Cały ten mini -łabędź zajmował (biorąc pod uwagę powieszenie 16x w polu Vixena ok minuty łuku.. Zjawisko na tyle zachwyciło mnie swoim pięknem, że pobiegłem po ołówek i kartkę od ksero...przez 20 minut nanosiłem gwiazdy na pospiesznie nakreślony talerzykiem okrąg. Efekt tego macie niżej. Zachęcam do obserwacji C/2014 Q2 Lovejoy-przepiękna, rasowa kometa!

Wszystkiego najlepszego, Łukaszu! Zdrowia, szczęścia, radości z obserwacji, ciemnego nieba i lekkiego pióra! Inspiruj nas dalej swoimi wspaniałymi tekstami, zarówno relacyjnymi, jak i obiektotygodniowymi - nawet nie wiesz, jak skutecznie potrafisz nakręcić człowieka na kolejne cele :)

Sto lat, sto lat. Zdówka i pochodnych nowy :) Pijemy i pijemy, moja wątroba :)

Jasny meteor spłonął na niebie nad USA admin Nad Pensylwanią zaobserwowano bardzo jasny bolid, który rozświetlił niebo w nocy 17 lutego 2015 roku. Meteor spalił się w atmosferze wybuchając w stratosferze. Według szacunków NASA kosmiczna skała, która spowodowała to zjawisko miała około 60 cm średnicy i ważyła mniej więcej 225 km. Obiekt wszedł w atmosferę na zachodzie stanu Pensylwania gdzie został dostrzeżony przez 3 z wielu należących do NASA kamer śledzących upadek tego typu ciał niebieskich. Ustalono, że prędkość tego meteora to 72 420 km/h, co oznacza, że pochodził on z kosmosu. Gdy meteor spalał się w atmosferze zdołał osiągnąć jasność przewyższająca Księżyc w pełni. Z obserwacji wynika, że obiekt uległ dezintegracji na wysokości około 21 km. http://tylkoastronomia.pl/wideo/jasny-meteor-splonal-niebie-nad-usa Zdjęcie:

Do zlotu 30 dni? . Na stronie DO pokazuje do zaćmienia 28 dni i 16 godzin (według kalendarza tak jakoś wychodzi), a zlot zaczyna się dwa dni wcześniej. Któryś zegar trza przestawić :) .

Kurcze ja też nie wiem .... Ludzie o czym Wy tu piszecie - niedawnego naszego kolegę forumowego bardziej rozumiałem :D .... nie lepiej gotowca

Łukasz, wszystkiego najlepszego i przyjemności z ciemnego nieba przynajmniej przez 100 lat ! To, że życzę Ci jeszcze większej lornetki jest chyba oczywiste :)

Dzięki, dzięki, dzięki. W domu, z ochotą, do testów :D

Mam pierwszą wstępną wycenę (dzięki Jacek!) wykonania urządzenia w zakresie: - zaprojektowanie płytki pcb - koszty dokumentacji i wykonania pcb - zmontowanie elementów - frezowanie obudowy - montaż w obudowie i etykiety opisowe za 150zł netto za sztukę. Czas realizacji minimum 6 tygodni. To oczywiście cena bez elementów. Dlaczego wciąż myślę o zleceniu budowy pudełka? Bo sam montaż to nie jest wszystko - musimy jeszcze zaprojektować i zamówić płytki PCB (30-40zł), zaprojektować i zamówić frezowanie obudowy (40-60zł) i potem połączyć to wszystko w całość. Oczywiście da się to wszystko zrobić samemu, ale zaoszczędzimy na tym wg mnie maksymalnie 60zł na pudełku, a i większe prawdopodobieństwo pomyłki czy błędu, kiedy coś się robi raz w życiu albo raz na rok. Dziękuję jeszcze raz wszystkim za ofertę pomocy przy montażu, ale jak widzicie wciąż jeszcze sporo pracy zostałoby dla mnie związanej z przygotowaniem i zaprojektowaniem całości, a jest jeszcze sporo innych aktywności, którym chciałbym się oddawać :) A tak dostaniemy gotowe urządzenia, które tylko zaprogramuję i wyślę chętnym :) I będziemy mieli profesjonalne etykiety na obudowie :) Dodatkowym plusem będzie fakt, że jeśli znowu nazbierają się chętni, to bez problemu będzie można zlecić wykonanie kolejnej serii urządzeń. Prace nad prototypem trwają, potem przygotuję schemat i będzie gotowa wycena.

100 lat w zdrowiu i samych pogodnych nocy!

Dołączam się do słów poprzedników, koło twoich relacji nie można przejść obojętnie, kawał dobrej roboty. 100 lat i wszystkiego najlepszego :)

.....Wariaci jesteście... .. Ano jesteśmy,tylko,że mieszkańcy Słupska coś z tego mają. Pokaz, taki większy planujemy już od dawna,ale z tego pisania i gadania nic nie wynika. Sam nie wiele zdziałam. PANOWIE ZRÓBMY TO PORZĄDNIE ! ! !

Mniej spotykane ujęcie tego rozległego i interesującego gwiazdozbioru nieba letniego. Celując, chciałem przede wszystkim umieścić w kadrze Mgławice Kokon która mi umykała do tej pory (a byłem w pobliżu ). Roboczo nazwałem kadr połnocno-zachodni róg cygnusa. Opiera się na trójkącie Ameryki, Kokona i LG3 czyli tego dużego obszaru ciemnej materii który dzięki dobremu niebu pokazał nam trochę swojego mniej ciemnego środka. Canon 5DmII, 135@F4 ~2h Jeden z tych szerokich kadrów, którego nie sposób dokładnie opisać. Ciemne mgławice się przeplatają a mniejsze gromady otwarte giną w tym gąszczu gwiazd. Poglądowo opisałem tak aby nie zamazać zdjęcia.

No dobrze, tym razem poczyniłem trochę więcej uporządkowanych obserwacji. Nie mam tu wprawdzie drukarki, więc muszę sobie szkicować plany tego co chciałbym obejrzeć, ale to tez ma swój urok :) Tym razem już nie tylko gołym okiem, ale przede wszystkim lornetką, Sprzęt jakim dysponuję to typowy Celestron SkyMaster 15x70. Postanowiłem skupić się na południowo-wschodniej części nieba, a i to nie w całości. Zacząłem od Wielkiej Niedźwiedzicy i na start poszły klasyki M101 i M51, które bez większego problemu znalazłem. Próbowałem też NGC 5474, przede wszystkim po to, żeby określić, czy da się w ogóle da - cóż, niestety mi się nie udało. Dalej już poszło płynnie w kierunku Psów Gończych - najpierw M63, następnie M94, a na koniec NGC 4490 i to było pewne wyzwanie. Nie od razu dostrzegłem pojaśnienie nad Charą, ale zważywszy na łatwą lokalizację i brak obiektów, wprowadzających w błąd, po dłuższej chwili dostrzegłem. Dla pewności popatrzyłem jeszcze chwilę dookoła i potwierdziłem zerkaniem. Na moje oko to jest mniej więcej graniczna jasność jaką tu mogę wycisnąć z tej lornetki. Stellarium pokazuje że to jest 9.8mag i myślę że nic ponad 10mag nie jestem w stanie wycisnąć. Następnie dość szybkim ruchem przeszedłem przez Warkocz Bereniki gdzie próbowałem wyłowić iglę (NGC4565) ale bez sukcesu - jeszcze z nią powalczę :) Przesuwając się wciąż na południe zacząłem studiować Lwa - dużo sobie po nim obiecywałem, bo swego czasu sporo czasu spędziłem przeglądając go Newtonem 8". Na początek poszedł pierwszy tryplet (M65,M66, NGC 3628) - tutaj bardzo pomógł charakterystyczny układ gwiazd, w związku z czym bez większego problemu wypatrzyłem wszystkie trzy. Tutaj też podjąłem jeszcze jedną próbę wypatrzenia ciemnego obiektu jakim jest NGC 3607 i tym razem jestem przekonany że udało mi się dostrzec pojaśnienie. Ręki sobie nie dam uciąć, ale tutaj lokalizacja też była dość łatwa i niewiele obiektów przeszkadzających. To już jednak zdecydowanie kres moich możliwości tą lornetką. Idąc dalej postanowiłem oczywiście spróbować drugi tryplecik (M95,M96,M105) i ten układ również udało mi się wypatrzyć, choć nie było to już tak proste jak w przypadku poprzedniego. M95 zajęła mi dłuższą chwilę. Na koniec trochę jeszcze pogapiłem się na Jednorożca i Wielkiego Psa i połapałem trochę klasyków M48, M47, M46,NGC2423 i pare innych. Cóż więcej mogę dodać - mimo że przejrzałem spory kawałek nieba, to nie spędziłem na tym bynajmniej całej nocy, anie dwóch - łącznie może ze 2-3 godziny Niebo jest takie, że większość klasyków wyłapuje się bardzo szybko, a swoboda manewrowania lornetką pozwala na błyskawiczny przegląd. Warunki póki co są idealne - dziś wybraliśmy się na połoninę Wetlińską z której podziwialiśmy odległe o 200km, pięknie podświetlone słońcem Tatry - wspaniały widok. :) A tymczasem pozdrawiam z Bieszczad :)

Bedąc rano ( 6.00) na spacerze z psem, także zauważyłem bardzo zacny widok naszego satelity. Wróciłem do domu i zza bloku wyłonił się wąski sierp Księżyca, tuż przed nowiem. Obok Księżyca miał znajdować się Merkury, ale jego nie udało mi się dostrzec (niebo robiło się coraz jaśniejsze) Zdjęcie robione z ręki o godz. 6.31 aparatem Olympus E 420, obiektyw kit 150 mm, F/5,6 czas naświetlania 1/180 s

Dzisiejsza randka zdecydowanie lepsza niż wczorajsza :)

Zdzisław nie przejmuj się. Wszystko jest obcykane.