Janko

Trochę to tak, jak z chęcią kupna samochodu dobrego, ładnego i niedrogiego - trzeba kupować trzy. Jednak ludzie kupują samochody niekoniecznie trójkami. Więc potrzebny jest kompromis. Żeby nie był to tzw. zgniły kompromis, czyli nikogo nie zadowalający, należy wycelować w lornetkę uniwersalną, której nie schowasz do szafy po kilku próbach. W moim odczuciu taką lornetką jest dobrej jakości instrument o parametrach 12x56. Pokaże wszystkiego po trochu a nada się także do podglądania ptaszków. Tylko co to znaczy "dobrej jakości"? Diabeł siedzi w szczegółach a najbardziej na dnie kieszeni/ Parę porad znajdziesz tutaj.

Słowację po prostu kocham. Choć nigdy nie udało mi się zorganizować wyjazdu stricte astronomicznego, to jadąc czy na narty czy też na górskie łazęgi zawsze miałem moje ulubione lornetki i zawsze coś uszczknąłem z czystego nieba górskiego. Czas wrócić na stare szlaki.

Cienko u mnie z obserwacjami od dłuższego czasu, oj, cienko. Jednak ostatnie pogodne wieczory pozwoliły cieszyć się Orionem, Bykiem i Bliźnietami, które o tej porze roku wiszą wieczorami przed moim balkonem. Majestatyczne, wielokolorowe Hiady najlepsze w Kowie12x56, Plejady, Miecz Oriona i Żłóbek raczej w Vortexie 25x56. Że mała źrenica wyjściowa, to dobrze na okoliczną feerię miejskich latarń i oświetlonych okien. Moja źrenica też wąziutka w tych warunkach. Jednak widać, i to znacznie więcej, niż sobie kiedyś wyobrażałem. Wszystkiego mieć nie można, a ja mam więcej, niż kiedyś chciałem, gdym kupował pierwszą lornetkę. Witam starych przyjaciół na nieboskłonie. Cieszę się, że wracają do mnie co roku.

Kupuj, kupuj. Żadnych niemoralności tam nie ma, czysta sprawa. Ważne, żeby maluczkich nie zgorszyć informacją o tym, co człowiek nosi w majtkach.

Jeśli także chrumkało, to raczej ktoś inny.

Maras redivivus. Wiele sobie po tym obiecuję ???

Kkiedy księżyc i spacerują kobiety w kwiaciastych sukniach, Zdumiewają mnie ich oczy, rzęsy i całe urządzenie świata. Wydaje mi się, że z tak wielkiej wzajemnej skłonności Mogłaby wreszcie wyniknąć prawda ostateczna. Czesław Miłosz KIEDY KSIĘŻYC

O 10.30? Może to wieczorem (p.m.)?

Gdy dzisiaj, pisząc te słowa, spoglądam za okno na listopadową szarugę, wydaje mi się, że popełniam jakąś okropną nieprzyzwoitość, wręcz perwersję. Pocieszam się jednak tym, że pisanie ku pokrzepieniu serc ma u nas długą tradycję, zaś pogoda zmienną jest i czasem kwadrans czystego nieba pozwala zaspokoić głód duszy. Coraz cieniej jest z moimi obserwacjami. Wyjazdów pod prawdziwie ciemne niebo nie było już od lat, zresztą, gdzie takiego nieba szukać? Pod średnim niebem wiejskim też pobyty są sporadyczne a ostrożność związana z metryką dodatkowo ogranicza warunki, czas trwania obserwacji i dobór miejscówki. Pozostaje działanie ?na dopadacza?, korzystanie z okazji i dobrego nastroju, słowem ? oportunizm. Tak było i ostatnio, gdy wyciągnąłem lornetę na balkon korzystając z chwilowego rozpogodzenia. Wprawdzie wisiała mgiełka nad horyzontem, lecz Księżyc i Jowisza było widać. Po stwierdzeniu, że Księżyc przed pełnią stanowi piękny widok, zaś jowiszowe księżyce leżą w jednej linii, dostrzegłem całkiem na zachodzie jasną gwiazdę przebijającą przez mgiełkę. Czyżby Arktur? Nie, przecież gwiazda jest biała a nie pomarańczowa. Wiec Wega. Skierowałem na nią lornetę i natychmiast ujrzałem powyżej tzw. double-double ? parę epsilonów Lutni. Jednak poniżej Wegi też coś było widać, i to całkiem ciekawego. Para gwiazd znacznie ciaśniejsza niż epsilony formowała z epsilonami i Wegą trójkąt niemal równoramienny. Źródło: http://www.sky-map.org/ Powinienem pamiętać, co to jest, jednak z tą pamięcią różnie bywa. Więc do atlasu ? PSA (Pocket Sky Atlas) prawdę Ci powie. No i rzeczywiście, to była podwójna gwiazda zeta Lutni (? Lyrae). Źródło: http://www.astronomicalangrenus.it/rumak12/zetalyr3.jpg O tej porze (ok. godz. 21) gwiazdki leżały równolegle do horyzontu, były rozdzielone bardziej niż Albireo i różniły się dość wyraźnie barwą. Ta z prawej (bardziej na zachód) była biała, ta druga zaś żółtawa. Źródło: https://www.cloudynights.com/topic/415859-zeta-lyrae-colors/ Ładne, więc może by dowiedzieć się o nich czegoś więcej? No i się zaczęło! Już Wikipedia mówi, że są to gwiazdy wcale nie takie przeciętne a poza tym jest tam ich znacznie więcej. Zaś nieoceniony prof. Jim Kaler w swoim serwisie STARS and STARS OF THE WEEK kolejny raz wciągnął mnie w gwiezdne otchłanie, objaśniając to, co objaśnić się dało i jeszcze bardziej zaciekawiając zagadkami kryjącymi się w układzie ? Lyrae. Więc po kolei: Widziane przeze mnie składowe ?1 i ?2 Lyrae są na nieboskłonie oddalone od siebie o niemal 44 sekundy kątowe (?). Najmarniejsza lornetka musi je więc rozdzielić. Ich jasności widome to odpowiednio 5,74 mag oraz 4,37 mag, co nie wystarcza, by je dostrzec gołym okiem z miejskiego balkonu. Ich barwy, zapewne przesunięte u mnie nieco ku czerwieni (dość nisko na zachodzie + mgiełka) to biel i kolor kremowy. Barwy te wydały mi się całkiem kontrastowe. Wynikają jak wiadomo z typu widmowego a więc z temperatury i składu chemicznego. I tu zaczyna się najciekawsze. ?1 Lyrae, jaśniejsza i bielsza składowa jest przedziwnego, złożonego typu widmowego kA5hF0mF2. Jest to bardzo ciasny układ spektroskopowo podwójny, przy czym zmienny w niewielkim zakresie. Powolny ruch wirowy doprowadził do grawitacyjnej separacji lżejszych i cięższych pierwiastków na powierzchni i we wnętrzu, co dodatkowo skomplikowało widmo. Kremowa ?2 Lyrae jest prostszego typu widmowego F0 IVn, gdzie n oznacza nebulous, czyli zamglone linie widmowe. Jest to wynikiem tym razem bardzo szybkiej rotacji. Znaczna różnica szybkości rotacji składowych ? Lyrae jest dziwna dla gwiazd rzeczywiście związanych grawitacyjnie.Według Kalera, także skladowa ?2 Lyrae może być gwiazdą podwójną, na co wskazuje zmienność jej widma. W pobliżu pary ?1 i ?2 znajdują się jeszcze trzy słabsze gwiazdy związane grawitacyjnie. Ich jasności: 10, 11,5 oraz 12,5 mag oraz separacje: 26, 46 i 62 sekundy łuku mogą pozwolić na dostrzeżenie przez amatorski sprzęt, choć niekoniecznie pod ursynowskim niebem. Należy się jednak z tym pospieszyć, bo taki układ jest niestabilny i jego składowe będą wyrzucane w przestrzeń. Tak więc, jeśli tylko niebo przetrze się choć na chwilę, spróbuj zapolować na Zety Lutni. No a potem, oczywiście, daj znać, jak poszło!

https://noizz.pl/nauka-i-technologia/trzeba-miec-w-sobie-milosc-do-nocnego-nieba-polak-wygrywa-miedzynarodowe-konkursy/2v5r04f Brawo! ???????????

Lornetki nie znam, więc moje uwagi będą raczej natury ogólnej. Jednakże - odradzam. Dlaczego? Nawet zakładając idealną jakość lornetki, konstrukcja kątowa przy parametrach 16x70 jest moim zdaniem nieporozumieniem. Jak na typowy sprzęt do astro, ma za małe powiększenie i za małą średnicę obiektywów. Powinno być minimum 20x i na pewno więcej niż 70 mm. Lornetka jest ciężka. Lornetka będzie wymagać solidnego statywu/montażu. Lornetka jest droga. Lornetka będzie wymagać celownika/szukacza. Przynajmniej dla mnie, celowanie lornetą kątową bez szukacza to udręka. Lornetka nie ma podanego pola widzenia (prawdopodobnie jest wstydliwie małe). Reasumując: dla parametrów 16x70 warto szukać dobrej lornetki prostej. Będzie lżejsza, mniej wymagająca, bardziej uniwersalna. Dla lornety kątowej lepiej szukać parametrów minimum 20x80, najlepiej z wymiennymi okularami. Szukacz typu red dot da się na ogół dopasować. Zaś dla powiększenia 15-16x warto mieć dobrą lornetkę myśliwską z obiektywami 56 mm.

Dzisiejszy wschód Księżyca nad Wilanowem:

A po tobie płyną łzy jak woda ???

Każda pliszka swój ogonek chwali, jak to mawiano ?

To lubię, rzekłem, to lubię. Oj, trzeba odkurzyć dwururki. Noce będą ciepłe i nie ma zmiłuj, że covid, reumatyzm czy zaćma ?