Ranking użytkowników

Pochwalę się Wam, że obroniłam wczoraj pracę inżynierską ? Teraz powoli wracam do "normalności" i nadrabiania zaległości, m.in. planuję w końcu napisać zaległe relacje

Pochwalę się Wam, że wczoraj obroniłam pracę magisterską 😄

Dostałem upomnienie od Rady Reptilian, by szybciej kasować tematy o niedoskonałości ich projekcji na nieboskłonie dysku Ziemii. Reptilianie informują i proszą, o wyrozumiałość. Nibimbru przyleci za 10 lat, do tego czasu muszą pracować na takim warsztacie jaki mają! Pisze Wielki Mistrz Troodon XVI.

Kenny nie dostarczasz Ty przypadkiem papryk do Żabki?? Kuźwa zachciało mi się hot doga z sosem paprykowym ostrym , jak tylko zjadłem to łzy mi popłynęły z oczu, pierwszy raz po papryce bolały mnie też zęby ?. Zaraz mi się Zlot przypomniał i Twoje uprawy.

W 13. numerze Polityki z 20-26 marca, str. 72, jest artykuł Marcina Piątka Noc pod ochroną, poświęcony walce z zanieczyszczeniem świetlnym (light pollution), na przykładzie Sopotni Wielkiej w Beskidzie Śląskim. Zawiera on także sporo wiedzy ogólnej na ten temat, w tym mapę zaświetlenia Europy.

18.30 - 19.00, magiczne pół godziny dla Księżyca przez lornetę. Miejski balkon górą!

Pierwszy raz pod wiejskim niebem od baaaardzo dawna. Uruchomiłem poczciwego Goliata, odkurzyłem "samobieżny" fotel. Także dawno nie "macaną" lornetkę 8,5×44. No i najbardziej klasyczne z klasyków w Andromedzie, Kasjopei, Łabędziu. Witajcie starzy przyjaciele!

Po 2 miesiącach przerwy udało się coś w końcu poobserwować z @Mareg, ostatniej nocy przejrzystość była rewelacyjna, do tego jeszcze lampy w okolicy nie świeciły, zdecydowanie muszę napisać relację (i przy okazji nadrobić tę marcową) ?

Wyszedłem sobie kilkanaście minut temu na drogę, by zobaczyć Księżyc. Od północy słychać żaby. Niby już ciemno, a łuna jeszcze spora. Księżyc znalazłem nisko na zachodzie. Piękny widok przy wtórze odległego rechotu i w dogasającym dniu. Zaraz później, tuż obok Księżyca, po prawej i ciut wyżej, błysnęła jakaś słabiutka gwiazdka. Malutki punkcik. Merkury? Pobiegłem do domu. Stellarium pokazało, że to istotnie Merkury, więc wróciłem na drogę z lornetką 10x50. Razem z Księżycem mieścił się ze sporym zapasem, a tuż po prawej pojawiały się jeszcze chyba słabo Plejady.

10 plam, w tym 2 gigantyczne i 4 okazałe. Wystarczyła lorneta 20x77. Kto może, niech próbuje!

Wesołych Świąt wszystkim! 🙂

Na pierwszy rzut oka myślałem, że to jolo szuka teleskopu pod choinkę. Normalnie nie mogłem się oprzeć 🙂

Na Netflixie, dostępny jest od dziś serial: Życie na planecie Ziemia. Czekałem na niego dość długo , pokazuje historię naszej biosfery A czyta oczywiście Krysia Czubówna... Ziemia to też element kosmosu 😀 https://www.filmweb.pl/serial/Życie+na+planecie+Ziemia-2023-10037633

Czytelnicy miesięcznika "Wiedza i Życie" mogli zauważyć, że w numerze październikowym na comiesięcznej mapce nieba Altair (alfa Orła) otrzymał prawidłową białą barwę, zamiast drukowanej od lat barwy czerwonej. Jam tego, nie chwaląc się, dokonał 🦚

Wyskoczyłem wczoraj zrobić kilka testowych zdjęć. Chwilę po północy patrzę... leci jasna kropka na wschód, no to ciach, niezła krecha wyszła 😉

Nasz Ola w Googlach tuż za Olgą Tokarczuk (i Aleksandrem Łukaszenką) !!!

Wczoraj obserwowałem IC 5146 mgławice kokon przez lornetkę 10x50 z filtrami ? jakie wczoraj mialem niebo to dawno nie widziałem. Myśle, że skrobnę pamięciówkę, wszystkie mgławice czyniły spustoszenie w moim mózgu, były tak wyraźne w 10?.

Się okazuje, że do Księżyca mamy 8000 m. Wskakuję w rolki i jadę...

Byłem dziś na spacerze i miałem przyjemność oglądać światło zodiakalne. Jakoś tak zwykle mam z tym zjawiskiem, że zawsze je dostrzegę, jak o nim nie pamiętam, nie planując. Wyszedłem sobie spontanicznie jakoś za dwadzieścia szósta i o. Światło miało swój początek gdzieś w Rybach, pod Pegazem, i wspinało się w górę podobnie jak Droga Mleczna, jednak pod nieco innym kątem, jak gdyby miało swoim torem przeciąć gdzieś dalej, za Plejadami, DM. Smuga wydawała się również nieco intensywniejsza od delikatniej zarysowanej Drogi Mlecznej. Kątem oka było wyraźnie widać, że wciąż świeci na tle Barana, a nawet pnie się wyżej ? ostrożnie mówiąc, do około połowy odległości pomiędzy charakterystycznymi gwiazdami Barana a Plejadami. Było to jakoś tuż przed godziną 18.

Melotte 111 - skupisko gwiazd w Warkoczu i kita ponad lwim ogonem - Denebolą (Beta Leonis). Gromada olśniewająca w lornetce 12×56 nawet z miejskiego balkonu.

Nie wiem jak u Was, ale w Poznaniu faktycznie się ściemniło podczas zaćmienia. Temperatura tez trochę spadła.

Spojrzałem przed chwilą (godz. 18) na sierp Księżyca tuż nad dachami Ursynowa i obok, na wciąż jasnym niebie dostrzegłem czerwony punkt Antaresa (lornetka 15×56).

Właśnie oglądam program na SCI "Tajemnice lądowania na Księżycu". Padło tam piękne zdanie , charakteryzujące osoby produkujące i powielające teoria spiskowe, Oni nie są idiotami, oni są po prostu niedoukami, tam gdzie jest ciemnota zawsze rodzą się teorie spiskowe...

Dziś wczesnym rankiem zaczęliśmy powrót z kreteńskich wakacji i na wschodnim horyzoncie pożegnał nas widok Syriusza opartego o pobliski pagórek z pięknym Orionem nad nim. Kiedyś taki widok zwiastował wylewy Nilu, dzisiaj daje sygnał na koniec wakacji 😞

Ale odkopałam wątków około chmurowych! A mam jeszcze trochę zdjęć naszykowanych do wątku "zdjęcia chmur", ale to może dodam już w dzień, bo wypadałoby iść spać 😆

Gdzież ja się to znalazłam - od stóp do głów wśród planet, nawet nie pamiętając, jak mi było nie być. Wisława Szymborska

Kiedy jest ci smutno i źle, pamiętaj, że zawsze możesz liczyć na chmury. One cię nigdy nie zawiodą.

W listopadowym numerze Świata Nauki (edycja polska Scientific American) jest duży artykuł pt. "Ratowanie nocnego nieba". Problem zaczyna być widoczny. Cieszmy się.

Spoko koncercik elektronicznej muzy z komentarzem znanego głosu ?

Plamy dzisiaj - że paluszki lizać.

Przedwczoraj "odkryłem" swojego pierwszego IFNa ? Przejrzystość była naprawdę super. Załadowałem do 8" f4 naglerka 26mm z redukcją 0.9x i filtrem CCD B. Akurat szukałem N5907, gdy w okolicy Eta Draconis pole widzenia przecięła mi wielka, z dość wyraźną granicą, wstęga "mgławicowości". Ale fart! Ps dzięki @Erik68 za inspirację! ?

Dziś zrozumiałem, co znaczy powiedzenie "dać plamy". Tylko kto to daje? Chyba Helios? ?

Rupes Recta, wczoraj!

Po doświadczeniach z astrofoto kwestie związane z wyjazdowym użytkowaniem teleskopu 350 mm mogę określić słowami "grab&go", "plug&play" itp. ?

Dzisiejszy Księżyc jak typowy facet po czterdziestce: trochę krągławy, trochę garbaty ?

Dwie godzinki temu spróbowałem zobaczyć Teleskop Jamesa Webba przez mój teleskop 12". Nie udało się, zasięg był zbyt słaby. Może to między innymi przez ten śnieg (noc wcześniej też wynosiłem teleskop i było chyba jeszcze gorzej). Do polowania zainspirował mnie pewien live, na którym JWST wydawał się być jaśniejszy niż gwiazdka 14.75mag (15.2mag według Sky-map.org) i pomyślałem, a co tam, spróbuję. Po 15 minutach wstępnej adaptacji wzroku, poświęciłem na obserwacje kolejne prawie 30 minut. Rozpocząłem o 22.50, kiedy to Teleskop miał znajdować się tuż przed linią łączącą dwie gwiazdy 10.1mag i 10.95mag (mniej więcej po środku), o godzinie 23 miał dotrzeć na wysokość owej linii, a po kolejnych dziesięciu minutach miał zauważalnie tę linię minąć. Niestety w tym miejscu nie było widać żadnego przemieszczającego się punktu. Tuż obok świeciła dość słabo gwiazdka 13.35mag (13.75mag wg Sky-map.org). Innej gwiazdy, o jasności 13.9mag wg Stellarium (14.25mag wg Sky-map.org), nie dostrzegłem wcale, więc zasięg, jak na Syntę 12, był bardzo słaby. Nawet gromada otwarta NGC 2112, znajdująca się nieopodal, ukazała zaledwie kilka co jaśniejszych słońc spowitych bardzo subtelną mgiełką. Jedynie M78 była podobna do samej siebie, z kolei Płomień tlił się ledwo ledwo. M42 co prawda ucieszyła oko, ale w Trapezie widać było tylko cztery główne składniki.

Mikołaja sobie zrobiłem. Sigma art 18-35/1.8 dotarła. Co prawda do użytku codziennego, ale nie omieszkam kiedyś sprawdzić na gwiazdkach.

W sobotę oglądałem M42 przez 10" z okularem ES 5.5 mm 100 stopni i filtrem UHC Baadera... Nie pamiętam kiedy widziałem ją lepiej. Power 230x, mgławica pięknie wypełniała pole widzenia, materia w pobliżu trapezu była pięknie rozświecona i pokręcona. Reszta również przerzedzona filtrem wyglądała jak kłębowisko materii. Masakra, szkoda, że seeing był słaby.

Na to warto dłużej popatrzeć. Totalny odjazd! https://www.astrobin.com/83vinp/

Czy więcej jest gwiazd na niebie czy ziaren piasku? Otóż: Jest 200 tryliardów (200 000 000 000 000 000 000 000) gwiazd we wszechświecie. Zaś: Ilość ziarenek piasku na Ziemi szacuje się na około 5 tryliardów, czyli 5 000 000 000 000 000 000 000. Z kolei w jednym ziarnku piasku jest więcej atomów niż gwiazd we Wszechświecie.

Księżyce Urana Odsłonięte Drodzy pasjonaci astronomii, dzisiaj mamy dla Was prawdziwy diament w koronie naszych obserwacji - zdumiewające zdjęcie Urana, jednej z najbardziej zagadkowych planet naszego Układu Słonecznego! To wyjątkowy moment, który zawdzięczamy utalentowanemu obserwatorowi, Michałowi Wąsowiczowi, oraz niezastąpionemu teleskopowi SW 150/750 na montażu HEQ5 Go-To, który został wykorzystany przy tej niezwykłej sesji. Dodatkowym atutem była kamera Canon 600D, która pozwoliła uwiecznić tę planetę w wyjątkowym świetle. Zdjęcie to jest prawdziwym dziełem sztuki, a jasność została specjalnie podkręcona, abyśmy mogli ujrzeć nawet najmniejsze szczegóły tej odległej planety oraz jej niewielkie towarzystwo. Na obrazie rzucają się w oczy trzy księżyce Urana: Tytania, Oberona i Umbriel. To niezwykłe uczucie widzieć te małe punkciki, które towarzyszą olbrzymowi, jakim jest Uran. Co więcej, mamy podejrzenie, że na zdjęciu może kryć się jeszcze jeden księżyc, Ariel, ale potrzebujemy dalszych badań, aby to potwierdzić. Warto zauważyć, że zdjęcie to, choć niesamowicie piękne, nie ukazuje nam szczegółów powierzchni Urana. Dlaczego? To właśnie efekt podkręcenia jasności, które pozwoliło nam dostrzec te małe księżyce. Uran to gazowy olbrzym z atmosferą zdominowaną przez wodór i hel, o niezwykle nieprzewidywalnej pogodzie. Jego niezwykła orbita sprawia, że krąży on na dużej odległości od Słońca, co sprawia, że jest mniej zbadany niż jego bliżsi sąsiedzi. Dziękujemy Michałowi Wąsowiczowi za to wyjątkowe zdjęcie oraz wkład w nasz projekt "Observatio Uranii et Neptuni". Wspólnie odkrywamy nowe tajemnice naszego kosmicznego otoczenia i uczymy się coraz więcej o odległych olbrzymach, które tak pięknie zdobią nasz nocny nieboskłon. Czekamy na Wasze komentarze i refleksje! Jesteśmy dumni, że możemy być częścią tak wspaniałej społeczności miłośników astronomii. #Astronomia #UraniEtNeptuni #ObserwacjaKsiężycówUrana #Uran Pokaż mniej

🌟 Wspaniały Świat Jowisza - Twarzą w Twarz z Olbrzymem! 🌠 Kochani miłośnicy astronomii i pasjonaci Jowisza! Dziś mamy dla Was coś naprawdę wyjątkowego - zapraszamy na podróż do serca naszego Układu Słonecznego, na obłoki tajemniczej planety, której piękno wzbudza zachwyt od wieków. 🪐 Niedawno mieliśmy przyjemność obserwować Jowisza, naszego gigantycznego sąsiada, za sprawą dwóch utalentowanych obserwatorów: Dawida Brzóski i Tymoteusza, wykorzystujących teleskopy - 8" oraz 12". Ich pasja i determinacja pozwoliły nam rzucić okiem na to, co skrywa niezwykła powierzchnia tego gazowego giganta. Zdjęcia zostały uwiecznione w różnych zakresach falowych, zarówno w podczerwieni (850nm), jak i w świetle widzialnym. Wyniki tych obserwacji trafiły prosto do projektu "Jupiter Gas Bands Chronicle", który ma na celu zgłębianie tajemnic atmosfery Jowisza. To ogromny krok w badaniach nad tym fascynującym gazowym olbrzymem, który może ujawnić nam nie tylko struktury chmur, ale również ukryte procesy zachodzące w jego wnętrzu. Jowisz jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych planet na niebie. Jego ogromna masa i potężne pole grawitacyjne wpływają na ruch innych ciał w Układzie Słonecznym. Ale to nie wszystko! Jowisz ma także piękne, zmiennie ukazujące się pasy i strefy chmur, a Wielka Czerwona Plama to prawdziwa ikona, znana już od wielu lat. Przypominamy, że obserwowanie Jowisza to nie tylko fascynująca przygoda w nieskończoność kosmosu, ale także prawdziwa lekcja pokory. Ta ogromna planeta pokazuje nam, jak małe i kruche jesteśmy w obliczu niezmierzonych sił natury. Niech ta wiedza i pasja, której jesteśmy świadkami, inspirują nas wszystkich do dalszego poznawania tajemnic naszego Wszechświata! Dziękujemy Dawidowi i Tymoteuszowi za ich pracę i wkład w nasz projekt "Jupiter Gas Bands Chronicle". Wspólnie rozwijamy naszą wiedzę o Wszechświecie. 🌌💫 Zapraszamy Was do dzielenia się swoimi obserwacjami, pytaniami i spostrzeżeniami na temat Jowisza w komentarzach! Razem tworzymy niesamowitą społeczność miłośników astronomii! 🔭✨ #Jowisz #Astronomia #ProjektJupiterGasBandsChronicle

Wenus w koniunkcji z młodym Księżycem nad Okęciem zobaczyć - szczęście w miłości murowane 💕

Hmm, po kliknięciu na baner "Gryziemy Caldwella po polsku" wyskakuje mi, że nie mam uprawnień do wyświetlenia tej zawartości. Czy to przypadkiem nie powinno przekierowywać do odpowiedniego wątku?

VISUAL GUIDE TO MESSIER BOJECT do pobrania za free

Kto może i ma przez co to niech patrzy na Słońce bo jest "na bogato" z plamami ?

"Główną kuźnią pierwiastków ciężkich w kosmosie pozostają zatem koalescencje dwóch gwiazd neutronowych. Zderzenia innych obiektów zwartych i wybuchy supernowych produkują tych pierwiastków istotnie mniej." Wiedza i życie styczeń 2022, str. 33.