Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 18.10.2021 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. 10 punktów
  2. Witam. Chciałbym podzielić się zdobyczą z Zatomia. Niestety moja obróbka jeszcze kuleje i zdaje sobie sprawę z niedoskonałości. Niemniej pierwsze podejście do processingu tego obiektu uważam za całkiem przyzwoite jeśli miałbym porównywać to do moich wcześniejszych zdjęć. Obiekt chyba znany dla wszystkich. Trąba Słonia, która pstrykałem po namowie Łukasza jolo. 119x180 sec plus klatki kalibracyjne Samyang 135 mm Canon 600D mod I-optron cem26 L-enhance Obróbka: ASTAP, Fitswork, PS Postaram się jeszcze powalczyć z gwiazdami, żeby odzyskać kolor. Pozdrawiam, Stefan
    8 punktów
  3. Może wątek nie do końca odpowiedni, ale wrzucę krótką relację kronikarską z Zatomia: Dwa miliardany w Zatomiu
    5 punktów
  4. Wczorajszy. Mak 127 & Sony a58, ISO 200, 1/50 sec.
    4 punkty
  5. A to jak widzisz? ? Moja fotka z 2014 roku z Chorwacji
    4 punkty
  6. Przedstawiam galaktykę spiralną IC 342 w gwiazdozbiorze Żyrafy. Obiekt ten nazywany jest ?ukrytą galaktyką?, ponieważ jego sąsiedztwo z równikiem Drogi Mlecznej powoduje, że jest częściowo zasłonięty pyłami. Gdyby nie ten fakt galaktyka byłaby widoczna gołym okiem, a jej rozmiary kątowe wyniosły by od ? do 2/3 tarczy Księżyca w pełni. Częściowe zasłonięcie pyłami utrudnia również precyzyjny pomiar odległości od Ziemi, który obecnie szacuje się na 7-11 mln lat świetlnych. Źródło: Wikipedia Zdjęcie wykonane na zlocie FA w Zatomiu w dniach 7-10.10.2021. Sprzęt: TS APO 86 SDQ, QHY 168C + UV/IR-Cut Baader, HEQ5 Ekspozycja: 50x600s Obróbka: APP, PS CC
    3 punkty
  7. Coś w tym jest..... Może trzeba wyjść z założenia, że fotki robi się najpierw dla siebie, potem dla innych. Jeżeli Tobie dają "radochę" to faktycznie, nie ma co oglądać się na innych. Natomiast co do krytyki fotek tak ogólnie, to spójrz na to z tej strony: bez krytyki nie było by rozwoju. Czy lepiej dostać merytoryczne uwagi co jest do poprawy i co można zrobić lepiej czy masę "ochów" i "achów" z których niewiele wynika jak np. na FB? Ważne by rzeczowej krytyki nie brać jako złośliwości, tylko raczej odwrotnie - wsparcie i wskazówki, które szczególnie dla mało doświadczonych mogą być bardzo cenne (często / gęsto początkujący zwyczajnie nie wie co dalej robić lub nie wie co robi źle ....).
    3 punkty
  8. Łał! Nareszcie zdjęcie tej galaktyki w "naturalnych" barwach, a nie kolejna wersja artystyczna. Galaktyki spiralne przysłonięte pyłem Drogi Mlecznej zostają "obdarte" przez absorpcje z barwy niebieskiej, i to im mocniejsze zapylenie tym więcej żółci i czerwieni. Efekt ten, można łatwo zauważyć w wizualu ,stosując do takich obiektów filtr j.żółty No8, który wyciąga je z tła i rozjaśnia (stosuje taki trick od lat 90). Więcej na : https://ned.ipac.caltech.edu/level5/Sept11/Buta/Buta15.html
    3 punkty
  9. Zachód dzień przed kwietniową pełnią.
    3 punkty
  10. Zdjęcie powstało odrobine przez przypadek, ponieważ wodór był w sporej części palony podczas pełni. Bezksiężycowe noce pozostawiam na nadal jeszcze palony obiekt. Nie miałem pojęcia, czy finalnie to da radę ogarnąć. Zostałem pozytywnie zaskoczony końcowym stackiem. Miałem w zamiarze wykonać głębokie RGB pod otaczające pyły, ale niestety jakość mojego niebo mi to uniemożliwiła. Po 13h zdecydowałem nie kontynuować zbierania materiału. Siarka użyta do przełamania jednolitego wodorowego koloru mgławicy. QHY695A, RedCat51, Ioptron CEM60-EC, filtry Chroma. Finalnie do obróbki trafiło: SII 4h Ha 15h OIII 47h RGB 13h łącznie: 79h link AstroBin Kalmar pobrany z TEGO materiału. Przy okazji podrzucam poprzednia wersje identycznego ujęcia: ED80+QHY8L color. http://astrozdjecia.pl/images_html/sh2_129.html Cieszę się, że na obu wersjach (obecna/stara) dość dobrze zgadzają się kolorki gwiazd. Do kompletu dodaję wersję opisaną oraz starless. W tej pierwszej udało mi się odszukać i opisać dwie gwiazdy węglowe: CASE 745 i LEE 332.
    2 punkty
  11. Ja kupiłem taki: https://www.raig.pl/niemiecki-montaz-rownikowy-meade-lx-70-b18c/ Przestawiłem go w AZ, dorobiłem małe pokrętła (rączki od cięgien z az3) i jest super. Mały refraktor jako szukacz plus szerokie pola (SW 80/400) plus telrad do wstępnego namierzania no i bino Denk; to prawie wszystko co mi na razie potrzebne. Teraz tylko odrosnik z opcją płynnego wyważania wymyślić.
    2 punkty
  12. Czas nadrobić zaległości ? 14.06.2021 cz.3 Wspomnienie tamtej czerwcowej nocy zostanie ze mną na długo. Już nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z centrum naszej galaktyki. Następnym razem postaram się poświęcić więcej czasu na ten piękny, jakże inny rejon nocnego nieba. M 11 " Dzika Kaczka " to obiekt ,do którego będę musiał wrócić. Ta bardzo zwarta gromada otwarta, w małym teleskopie przyjmuje kształt litery " V ". Przyszłość jaka czeka tą gromadę to rozpad, ponieważ poszczególne gwiazdy są wyrzucane jedna po drugiej w wyniku oddziaływania grawitacyjnego. M 22 Ta jedna z najbliższych nam gromad kulistych ( 10600 ly ) pokaże się w czterech calach jako spore pojaśnienie, mimo tego że nie wznosi się wysoko ponad południowy horyzont to bez problemu złapiemy ją w mały teleskop ( można rozbić gwiazdy na krawędzi gromady) czy lornetkę ( widoczna jako kuliste pojaśnienie ). M 22 liczy sobie 12 miliardów lat. M 26 Nie tak efektowna jak pobliska M 11, i o wiele trudniejsza do zlokalizowania. Zagęszczenie gwiazd w tym rejonie nieba utrudnia odnalezienie tej gromady otwartej, dlatego warto przeanalizować mapę nieba przed sesją obserwacyjną. M 28 To niewielkie pojaśnienie zawiera w sobie około 50 000 gwiazd. Szerokość tej gromady kulistej to 60 ly, dla porównania w promieniu 30 ly od Słońca znajduje się zaledwie 400 gwiazd. M 54 Dla czterocalowego teleskopu M 54 to mała zamglona plama. Jest to pozagalaktyczna gromada kulista, która leży 87 400 ly od nas. M 69 Kolejna gromada kulista, która pokaże niezbyt wiele. Dopiero 8-calowy teleskop jest w stanie rozbić ją na pojedyncze gwiazdy. Ciekawostką jest fakt że M69 jest najbogatszą w metale ciężkie ze znanych na gromad kulistych. M 70 Podobnie jak M 69 , M 70 leży blisko centrum Drogi Mlecznej. Zawiera zdecydowanie mniej ciężkich metali niż jej sąsiadka. Spowodowane jest to zupełnie innym ruchem do okoła centrum naszej galaktyki niż M 69. M 69 pozostaje zawsze blisko centrum, M 70 porusza się po orbicie ekscentrycznej.
    2 punkty
  13. Dzisiejszy wschód Księżyca nad Wilanowem:
    2 punkty
  14. Do 3 razy sztuka, 2 razy nie dojechałem, teraz postanowiłem że zaklepuję miejsce już wcześniej i na wiosnę jadę choćby się waliło i paliło ?
    2 punkty
  15. To nie filtr, tylko Twoja obróbka. Na początek nie odszumiaj tak agresywnie. Na początek jednak bym radził pokonać problemy techniczne. Ten zestaw ma olbrzymią krzywiznę pola, co widać w owalizacji gwiazd po lewej i prawej stronie obrazu. To są juz bardzo wyraźne kreski. Dlaczego mając taki zapas pola wokół głownego obiektu i zapas rozdzielczości nie cropnąłeś tego po prostu? Nie widziałeś tych krzywych gwiazd? A no i coś co mnie bardzo boli- nazywajmy obiekty prawidłowo. To co jest głównym obiektem to mgławica emisyjna IC 1396, nawet nie samo IC 1396 bo to jest gromada otwarta. Trąba Słonia ma oznaczenie IC 1396A i jest ledwo widoczna na Twoim zdjęciu przy takim FOV.
    2 punkty
  16. Wczoraj wieczór w towarzystwie Wenus canon450D f=35mm ,f/4 ,1/8sek ,ISO400 canon450d f=80mm f/5,6 0,3sek ISO400
    2 punkty
  17. 2 punkty
  18. Jeśli chodzi o gwiazdki to jest minimalnie poruszone, chociaż raz poprawiałem ustawienie na polarną, ale może nie było idealnie, albo jeszcze jakiś czynnik, że montaż nie poprowadził równo tych 90 sek. Trzeba pamiętać, że to jest stary obiektyw, ciężko aby miec gwiazdki z APO/ED. Aberracja też troche jest, chociaż i tak w miarę usunąłem niebieskie otoczki wokół gwiazd. Można by przymykac jeszcze bardziej, ale wtedy raczej ciężej będzie zarejestrować szczegóły mgławicy. Chyba, żeby zbierać osobno materiał mgławicy na niewielkiej przesłonie i gwiazdki na dużej przysłonie i to jakoś połączyć ? Reszta z foto mi się wydaje, że w miarę ujdzie jak na ten sprzęt oczywiście. Jest mgławica wyraźna, dobrze odcieta od tła, wielkiego szumu też nie ma. Mnie się wydaje, że najbardziej to foto przegrywa z ... oczekiwaniami w 2021 r. Przynajmniej na forach jak AP i FA. Poziom czołówki jest mocno wyśrubowany, rządzi głównie astrofotografia mgławic składanych w różnych pasmach z bardzo długimi czasami naświetlania. Publika też się wyrobiła, nie akceptuje żadnych wad, wszystkie foto porównywane są z czołówką. Sprzętowo też liczą się już tylko kilka konkretnych modeli lustrzanek, kilka kamerek ASI, Samyang 135mm, RedCat itd. Z tego co zauważyłem - na zlotach na polu obserwacyjnym zdecydowana większość foci, wizual już w mniejszości, swoimi osiągnięciami w foto dzieli się stosunkowo niewielu. W komentarzach do zdjęć DS za to udziela się zdecydowanie więcej osób niż chwali się swoimi osiągnięciami. To tyle spostrzeżeń. Dziwne, że tego nie ma przy foto US, a też jest różna jakość jeśli chodzi o foto.
    1 punkt
  19. Przymknąłem do f 2,8. Dziś spróbuję w miarę możliwości czasu, przysiąść jeszcze raz i popracuję nad gwiazdami. No ale raczej tego pojechania nie zmienię, co najwyżej kolor i brzydkie halo.
    1 punkt
  20. Widać że sporo się załapało, bo to słaba galaktyka, ale spróbowałbym za jakiś czas jeszcze raz podejść do obróbki. Ale z tego co pamiętam ten obiekt, to nie będzie łatwo, dobrze że zebrane pod ciemnym niebem.
    1 punkt
  21. Na pewno może, przy f/2 (nie pamiętam czy przymykałeś) głębia ostrości to 10-20um. Jak jakiś adapter ma luzy, to brak sukcesu gwarantowany ? Modyfikacja aparatu z zachowanie prostopadłego położenia matrycy z taką dokładnością to też wyzwanie. Przy f/4 - f/5 może być cacy, ale przy f/2 wyjdzie niestety każde zło ? Ale generalnie nie jest najgorzej, widziałem dużo bardziej zryte gwiazdki z SY135 i modyfikowanych aparatów.
    1 punkt
  22. Pewnie może. Zawsze to jednak mały piksel i każda niedokładność zabija jakość. Coś Ci doradzę - zapamiętuj obrazek po każdym kroku obróbki - abyś mógł się cofnąć w razie niezadowolenia z wyniku.
    1 punkt
  23. Marcin świetna relacja.? Dziękuję za uznanie z powodu mojego skromnego odkrycia nowej jednoski miary. ? Super, że udało nam się wspólnie spędzić czas na zlocie. Stara ekipa, "poznańska" ponownie w komplecie. Może na wiosnę dołącza do nas nasi towarzysze z Folwarku? Gorąco zachęcam. Niebo w Zatomiu ma potęcjal.
    1 punkt
  24. Oj Łukasz ma rację... co te gwiazdki Wam w Zatomiu zrobiły. że je tak traktujecie? Cyberboss a teraz ty... ?
    1 punkt
  25. Co ci te biedne gwiazdy zawiniły, żeś je tak zmasakrował? I w dodatku pływają w kisielu odszumionego tła....
    1 punkt
  26. W miniaturce nawet fajne, ale po powiększeniu - sam chyba widzisz. Gwiazdki potraktowałeś, no, bardzo niemiło. ?
    1 punkt
  27. Trochę za mocno potraktowałeś redukcję szumu... A kolor galaktyki to taki jest ,, naturalny,,? Inny, niż te co oglądałem? ale może tak ma być. Nie widziałem wcześniej tej galaktyki. Pozdrawiam
    1 punkt
  28. Kolejna część ,zbiorów szkico-obserwacyjnych, z lata tego roku. NEWTON 14" f/4.2 Wokół mgławicy dostrzegłem rysujące się halo,trochę słabo widoczne na szkicu (taki skan niestety) CLS i CCD blue, pokazały ja na granicy percepcji,spora. Zaskoczyła mnie ta planetarka. Niby NGC,ale bez użycia filtra, prawie nie widoczna Filtr ma tutaj wyłącznie zastosowanie "polepszające seeing" Pozdrawiam Irek.
    1 punkt
  29. RGB 40 x 8 minut, Ha 32 x 7 minut z filtra L-enhance. Canon 6d, Newton 200/1000, Heq5.
    1 punkt
  30. Parę zdjęć, głównie z wypadów w plener
    1 punkt
  31. 10.10.2021 Po małej przerwie wracam. Od czerwca minęło trochę czasu ale dla wszechświata była to pauza tak niezauważalna jak dla nas przerwa miedzy dwiema nanosekundami. Pisząc słowo "nanosekunda" zastanawiałem ile to dokładnie jest. Wpisując hasło w Wikipedii czytamy że jest to jedna miliardowa sekundy, mierzymy w tych jednostkach czas dostępu do danych w pamięci ram (dla najstarszych pamięci DDR RAM są to 4 ns , dla najnowszych 0,8 ns). Światło pokonuje w ciągu nanosekundy 30 centymetrów. Wracając jednak do Messiera, dzisiejsza szybka sesja pozwoliła mi na dopisanie dwóch ostatnich obiektów: M55 i M14 (ten obiekt umknął mojej uwadze). Tym oto sposobem udało mi się zrealizować plan z listopada 2020. Teraz trzeba nadrobi zaległości z grafikami - zostało około 20. I wrócić do tworzenia przewodnika ...
    1 punkt
  32. Foto relacja z dzisiejszego poranka. Kolejny udany zlot za nami. Do zobaczenia na wiosnę ?
    1 punkt
  33. Koniunkcja Jowisza, Księżyca i Saturna z 21 sierpnia 2021 r. D5200+Nikkor 50 mm, F2.8, ISO 800, 1 s.
    1 punkt
  34. Moje styczniowe podejście do Głowy Wiedźmy na Podhalu ? Po przejechaniu 150 km i kilkugodzinnych problemach ze sprzętem (spalony sterownik montażu), byłam przekonana, że nocka z głowy... wkurzona wrzuciłam na SWSA mojego Evostar 72ed z Canonem 6d. Poniżej prezentuję efekt 2-godzinnej sesji. Canon 6d mod, Evostar 72ed, flattener/reduktor 0,85x, SWSA, 130x60sek, ISO 3200
    1 punkt
  35. Za namową miłego kolegi, którego miałam okazję poznać wczoraj wieczorem, zaprezentuję kilka moich ostatnich astrofotek. Mgławica Koński Łeb i Płomień, ponad 5h materiału zbieranego w ubiegły weekend, w okolicach Zakopanego Canon 6d, Evostar 72ed, EQM-35pro, 170x120sek, ISO1600
    1 punkt
  36. Poprawiłam fotkę - jest trochę ciemniej i mniej niebieskiego.
    1 punkt
  37. Niedawny zachód - Księżyc 10%. Moon10proc.mp4
    1 punkt
  38. Wenus, Księżyc, Plejady i bonusowy przelot ISS nad Pałacem w Królikarni (Warszawa) 26.03. Uprzedzając pytania: na spacerze byłem sam, zachowywałem możliwie największy odstęp od ludzi i było to blisko domu. W pewnym momencie nawet pojawiła się policja, na szczęście zaparkowali tylko jakieś 100m dalej, postali 10min i pojechali dalej. Trzymajcie się zdrowo!
    1 punkt
  39. 3 kwadra przy bardzo słabej przejrzystości.
    1 punkt
  40. Pegaz oferuje kilka fajnych, galaktycznych celów takich jak N7331, N7479 czy N7814. W ich cieniu lezy sobie całkiem ładna parka galaktyk NGC7332 i NGC7339. Galaktyki są dość niewielkie, raptem 4' i 3', ale dość jasne, odpowiednio 11 i 12.3magnitudo i leżą tylko 5 minut kątowych od siebie! W dodatku obydwie są ustawione do nas krawędzią. . źrodlo:http://www.jwinman.com/starcharts/ Nie będę zanudzał naukowymi faktami, poza jednym: obydwie tworzą rzeczywisty układ podwójny i okrążają się wzajemnie. Także tamtejsze ufoludki mają pewnie imponujący widok ze swoich planet Starshopping jest dość łatwy. Odbijamy od Beta Peg na południowy zachód. Mijamy Mu i Lam Peg i po jakichś dwóch stopniach jesteśmy na miejscu: źródło:http://www.jwinman.com/starcharts/ Parka jest naprawdę ładna. Tworzy fajny kadr w powiększeniu 240x. N7332 na sporą jasność powierzchniową, gwiazdopodobne jądro i wrzecionowaty kształt galaktyki widzianej z boku. Lubię ją obserwować, bo w odróżnieniu od wielu innych, szarych mgiełek tutaj od razu widać , że mamy do czynienia z galaktyką widzianą z boku. Natomiast 7339 jest jak duch. Ma niższą jasność powierzchniową, wydłużony kształt i brak w niej wyróżnionego centrum. Zamieszczam tutaj szkic Uwe Glahna z 16" spod ciemnego nieba. Widać cętkowanie w NGC7339. Podobno w dużych dobsach, rzędu 24" można dostrzec w niej północne pasmo pyłowe. źródło: http://www.deepsky-visuell.de/ i szkic w mojej interpretacji wykonany przy super seeingu ,zasięgu ~6mag. Newton 16", Delos 14mm + barlow 1.8x i Delite 5mm (240x i 370x). Niestety musiałem go zmasakrować obróbką, żeby usunąć ślady palców moich pociech. Chyba jeszcze raz trzeba będzie do niego podejść. Spróbujcie i dajcie znać jak poszło!
    1 punkt
  41. Zdjęcie z dzisiejszego poranka, jeszcze przed pracą :) Canon 450D + Jupiter 37A 135mm F3.5 ISO 100
    1 punkt
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)