Ranking użytkowników

Gromada otwarta gwiazd skatalogowana przez Charlesa Messiera w 1764 roku jako M 35, inne oznaczenie to NGC 2168, znajduje sie w gwiazdozbiorze Bliźniąt. Została odkryta w 1745 roku. Odległość jaka nas dzieli od gromady to 2800 lat świetlnych. Średnica jej to 24 lata świetlne. Wiek gromady szacowany na 110 milionów lat. Na niebie zajmuje obszar około 30 minut kątowych. W jej skład wchodzi około 250 gwiazd o jasności od 8,3 do 13 magnitudo. M 35 składa się głownie z młodych niebieskich gorących gwiazd o temperaturze powierzchniowej 10.000 K, klasy widmowej B3. Znajdziemy tam również żółte i pomarańczowe giganty klasy widmowej G-K. W gromadzie tej astronomowie odkryli już kilka gwiazd zmiennych. Na zdjęciu znajduje sie również inna bardziej zwarta gromada NGC 2158 w odległości 15 minut kątowych od M35 wcześniej uważana była za gromadę kulistą. Jej średnica szacowana na 25 lat świetlnych. Składa się głównie z żółtych gwiazd co świadczy ze jest starsza od M 35. Nie zapomnę gdy oglądałem je przez swój teleskop 350 nie mogłem oderwać od nich oczu. Coś pięknego. Materiał zbierany był w grudni, końcówka na Sylwestra.

To może na początek ?suchar?. Czym różni się węgiel kamienny od kamienia węgielnego? Mniej więcej tym, czym picie w Szczawnicy od szczania w piwnicy. Niby to samo, ale jednak co uważniejszy czytelnik dostrzeże te kilka subtelnych różnic? Na tym samym stopniu ?podobieństwa? oparłbym wszystkie serwisy pogodowe. Na pierwszy rzut oka wszędzie to samo i jest nawet jakaś tam zbieżność (choć nie zawsze), ale jak idzie o detale, to już bywa różnie, a na pewno zmiennie. I tak: na jednej z tych wróżebnych stron kilka godzin pogody miało być już 28 grudnia. No ale na 2 godziny przed okienkiem ? odwołali. Okay, bywa. Później wszystkie 3 wyrocznie zapowiadały wielki wyż, bezapelacyjnie przybywający nad mój czerep w piątek 30.12 rano. Najwyraźniej jednak z przyczyn technicznych lub czasowego zamknięcia strefy Shengen, wyż doznał opóźnienia które, w zależności od szkoły magii, wynosiło od kilku do kilkunastu godzin. Na dodatek jedno ze źródeł ciągle uparcie pokazywało jakąś cieniutką warstwę chmur. Ja wiem, że matematyka wyższa, że modelowanie, że efekt motyla etc., ale tak zwyczajnie, po ludzku: człowiek rozbija atomy, ale przewidzenie pogody na kilka godzin naprzód jest jak wróżenie z fusów ? nie irytuje Was to? 31.12.2016 Patrzę przez okno na płonącą łunę w miejscu gdzie przed chwilą spadło Słońce. To jednak nie koniec tragedii na dziś, przez lornetkę dostrzegam też bardzo wąski sierp młodego Księżyca, nieustępliwie płynący za swoją gwiazdą. Początkowo jest dość niepozorny, blady i ginący w pożodze, ale z każdą minutą ogień gaśnie, a rąbek nabiera kontrastu. Po pewnym czasie światło popielate jest tak silne, że nie sposób go nie zauważyć. Jakby tego było mało, powyżej małego kawałka Srebrnego Globu na swoją kolej czekają już następni; to jarząca się mocnym, jasnym światłem Wenus i podążający za nią pomarańczowy Mars. Pierwsza zginie bogini miłości, ale wobec niepowstrzymanego obrotu sfer i wszystkich ? nawet boskich spraw, bóg wojny też nie ma szans. Choć on zejdzie dziś ze sceny jako ostatni. Tymczasem podchodzę do okna po drugiej stronie mieszkania i nie czekam na zakończenie spektaklu. Znam jego finał bardzo dobrze, ponadto pochód zakończy się po zapadnięciu ciemności, a po drugiej stronie nieba już teraz widać Plejady - forpocztę tego na co tak naprawdę czekam. Otwieram okno i wystawiam przez nie łeb. Niebo ma ładną głębię koloru. Gwiazdy nie są przygaszone i jest ich odpowiednia, jak na tę godzinę ilość. Powinno być dobrze. O godz. 20.00 sytuacja jest ciągle przychylna, więc pakuję achromat 152/760 i lornetkę 10x42 i jadę tam, gdzie dokładnie 307 dni temu miałem tak udany, choć dużo chłodniejszy astro-wieczór (http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/9404-13-widoków-zimowego-nieba/#comment-125349). Myśliwy - wojownik Orion już tam jest. To w zasadzie pierwszy raz tej zimy kiedy widzę go w całej monumentalności. Niestety, nie zdziwię się później, jeśli to też ostatni raz w tym sezonie. Najpierw spotkam się z braciszkami a później, na ile czas pozwoli, myśliwy sam stanie się celem. Kastor i Polluks. Dwaj bliźniaczy bracia, którzy pomimo tak wielu podobieństw, różnili się zasadniczo: tylko Polluks był nieśmiertelny. Kiedy więc Kastor zginął w bitwie i musiał zstąpić do świata podziemnego, królestwa umarłych, jego brat nie mogąc znieść tęsknoty ubłagał Zeusa o możliwość bycia razem z nim również i tam. W tym momencie występuje podwójne tłumaczenie ich obecności na nieboskłonie. Pierwsza wersja mówi, że obydwaj znaleźli się tam po prostu w nagrodę za swoją wzajemną miłość. Druga, że jednak sprawiedliwiej by było, aby tylko połowę czasu spędzali pośród gwiazd, resztę zaś tam gdzie pierwotnie powinien trafić Kastor. Osobiście bardziej przypadło mi do gustu to drugie ujęcie historii. No bo jak inaczej wytłumaczyć ich nieobecność przez ok. połowę roku? Hę? Celem adaptacji wzroku i przypomnienia sobie uroku gwiazd podwójnych, na sam początek wziąłem na celownik dwie o których co nieco pamiętałem, bo nie przygotowuje się pod tym względem do obserwacji. W przypadku Kastora dostrzegłem składnik główny, czyli gwiazdę o jasności 1,6mag i chłodnym, stalowym kolorze, oraz nie mniej ?zimną? gwiazdę, obiegającą Kastora A w czasie 467 lat ? to składnik B, znajdujący się teraz w odległości ok. 4? od niego i mający jasność 2,0 mag. Ponadto, jest tam jeszcze składnik C, o jasności 9,8mag i oddalony aż o 73?. Cała trójka była pięknie widoczna w pow. 69x. Później wycelowałem w Meissę (lambda Orionis), gdzie za pomocą tego samego okularu dostrzegłem 2 niebiesko-błękitne gwiazdki przytulone do siebie na podobną jak w Kastorze odległość ? ok. 4? a mające jasność 3,6/5,5mag. ?Cukierek?, czyli NGC 2371/2372 to mgławica planetarna o rozmiarze 74?x54? i jasności 11,2mag. Przyznam, że walczyłem z nią trochę i nie padła z marszu, ale na pewno ją widziałem jako 2 dość mdławe plamki światła zlewające się prawie w jedną. Orion UB bardzo pomógł. NGC 2371/2372 Kolejnym obiektem była gromadka otwarta NGC 2266, która wpadła mi w okular nieomal sama. Niewielkie, ale bardzo ładne skupisko z jedną gwiazdą wybijającą się na pierwszy plan z powodu jasności (nie wiem czy należy do gromady), podczas gdy reszta tworzy prawie idealny trójkąt równoboczny, co w efekcie przywodzi mi na myśl lotkę do badmintona. NGC 2266 Czas na ?Eskimosa? (NGC 2392). Ta naprawdę jasna i niewielka (9,1mag, ok. 45?), mgławica planetarna powinna oberwać przez jakiś krótszy niż 11mm okular, ale nic takiego nie miałem. Zatem? Cel sam w sobie nie jest wymagający, ale w powiększeniu 69x jakim dysponowałem, nie zobaczyłem nic oprócz tarczki z nieco rozpłyniętymi brzegami. Pewną zmyłką może być jedynie dość bliskie położenie gwiazdy o zbliżonej do mgławicy jasności. NGC 2392 Nieco ponad 2 stopnie na wschód od NGC 2392 odnalazłem, moim zdaniem, drugą najpiękniejszą (bo oczywiście w tej kategorii króluje M35) gromadę otwartą w konstelacji Bliźniąt. Mowa o NGC 2420. Klaster jest całkiem spory ? ok. 10? i w powiększeniu 29x widoczny jako srebrny maczek o niewielkim zróżnicowaniu w jasności gwiazd, ale z pewną tendencją do ich rosnącej koncentracji ku centrum. W dwa razy większym powiększeniu daje się niektóre z nich wyodrębnić. NGC 2420 Z podejściem do kolejnego celu miałem pewien problem. Ostatecznie po kilkunastu minutach, krętymi gwiezdnymi szlakami, Mały Pies przywiódł mnie do ?Meduzy?. Tutaj mała dygresja, ponieważ nie wiem kto ma rację ? może wszyscy? Widzę, że Meduza jako nazwa mgławicy w Bliźniętach, pojawia się w internecie zarówno w kontekście obiektu o numerze 21 z katalogu Abella (PK 205+14.1), jak również w odniesieniu do IC 443 (czasami w atlasach jako Jellyfish), która znajduje się w drugim krańcu gwiazdozbioru. Ja w każdym razie widziałem tę pierwszą. W okularze 26mm z filtrem OUB zaskoczyła mnie swoim rozmiarem ? ma ok. 11? średnicy, ale była jak zjawa. Na pierwszy rzut oka: ?coś tam jest?, dopiero później zaczął się wyłaniać jej najjaśniejszy fragment ? ten kawałek nie był jakoś szczególnie trudny, ale reszta to ekstremum majaczące na granicy satysfakcji z dostrzeżenia czegoś więcej i zwidów (nie pijackich, jeszcze nie wtedy). Może OIII zamiast UHC byłby lepszym pomysłem? Niestety, nie miałem. Abell 21 - "Meduza" Tuż przy tym ciekawym i satysfakcjonującym widoku są też 2 gromadki otwarte, które napsuły mi naprawdę sporo krwi. Po pierwsze, miałem jak na dłoni miejsce gdzie powinna być NGC 2395, bo to zaledwie pół stopnia od Abella 21. Tyle że tam nic nie było. Bogiem a prawdą, nie sprawdziłem czego się spodziewać, więc pomyślałem, że to musi być coś naprawdę małego i słabego. Straciłem dobry kwadrans na przeczesywaniu tego obszaru przy użyciu 11mm okularu dającego tylko 1,2 stopnia, aby po powrocie do domu i zasięgnięciu informacji z sieci dowiedzieć się, że ją widziałem. Wszystko wyjaśnia jej klasyfikacja wg. Trumplera: IV2m. Tak, mili państwo, to bardzo luźny zbiór jakby przypadkowych gwiazdek. Nieco na zachód od niej powinna też być NGC 2355. I była. Słabiutka, nieoczywista i łatwa do przeoczenia. Tym bardziej, że zimno zaczęło dawać o sobie znać a rozbłyski fajerwerków irytować coraz bardziej. No ale był przecież ostatni dzień roku. Już po 21. Musiałem przyspieszyć. Refraktory są fajne kiedy trzeba szybko wycelować w jakiś charakterystyczny kawałek nieba. Ot, robisz to z przystawienia rury do oka, nawet nie patrząc w szukacz. Ale kiedy, chcesz zobaczyć coś co wisi wysoko, to oznacza, że ty musisz zejść naprawdę nisko z oczami. Trzeba było rozprostować plecy. A więc lornetka i dalej. NGC 2395 NGC 2355 Najpierw pas Oriona. Objęty jednym kadrem i to ze sporym zapasem ? panorama jest wprost hipnotyzująca! Później M78, która jest widoczna bez najmniejszych problemów i zjazd na dół do kolejnych eMek. Oczywiście był i Collinder 69, czyli gromadka gdzie jest wspomniana już Meissa. Lornetka świetnie pokazuje nawet subtelne różnice w barwach gwiazd a obraz powala ostrością. Powietrze jest jeszcze przejrzyste. Po północy będzie już zgoła inaczej. Gdzieś w oddali wybucha kanonada fajerwerków. Ciężko mi odłożyć lornetkę, ale jednak wracam do teleskopu. Collinder 69 Przez kilka minut szukam gromady NGC 2304. Nie idzie mi to dobrze i ostatecznie odpuszczam. Używając Maxvisiona 26 mm obserwuję w prawie lornetkowym powiększeniu i ponad dwuipółstopniowym polu M 35 i jej mniejsze towarzyszki. To widok wieczoru! W takiej konfiguracji sprzętowej, przyklejona do obiektu Messiera NGC 2158 wygląda jak mgławica. Widok ma tym samym pewną głębię ? czuć, że te 2 gromady nie na jednym planie (sprawdziłem i engiec leży 9 tys. lat świetlnych dalej). Tak pięknego kadru dopełniała malutka IC 2157, a po przesunięciu się nieco na zachód była jeszcze NGC 2129. Tym oto sposobem żarty się skończyły a zaczęły mgławice na pograniczu Bliźniąt i Oriona. Najpierw próbowałem wyłuskać cokolwiek w miejscach gdzie na mapce są IC 444 oraz IC443 (czyli wspomniana już Jellyfish vel Meduza). I co? I nic. Ale następna mgiełka i to powiązana z gromadą otwartą jest naprawdę fenomenalna. Mowa tu oczywiście o NGC 2174/2175, zwanej też ?Głową Małpy?. Ta para to już w lornetce 15x70 naprawdę ładny widoczek, a do wyłapania jest nawet w mniejszych. Potwierdzam 10x42, choć oczywiście wrażenie ?mgławicowości? może sprawiać sama chmara gwiazd. To, co widziałem w teleskopie, to spora, jasna i oczywista plama z gwiezdnym maczkiem w tle i jedną dominującą gwiazdą mniej więcej w środku. Jej prawa strona była jakby ostrzej odcięta od tła, a dało się też zauważyć delikatne wcięcie ? jak na zdjęciu. Polecam! NGC 2174/2175 Czas naglił a obraz w okularze był coraz częściej rozjaśniany przez sztuczne ognie. Powinienem był już zbierać się do domu. Ale jeszcze parę chwil. Złapałem jeszcze NGC 2169 w ramieniu Oriona ? całkiem zgrabna gromadka znów zdominowana przez jedną gwiazdkę. Następnie padła mgławica NGC 1788 znajdująca się ok. 5 stopni na południe od Rigela. Sama mgławica nie stawiała większego oporu, ale też na pewno nie powaliła na kolana. Ot, taka rozciapciana gwiazda. NGC 1788 NGC 2169 Niebo jaśniało raz po raz od wystrzałów, a była dopiero za dziesięć dziesiąta. Spakowałem teleskop do auta, ale? wylazłem jeszcze z lornetką. Rzut oka (w sumie to oczu) na M35 i resztę ferajny. Jest i naprawdę ładny Collinder 89. Są kolory, gwiazdy jak szpileczki, jest przestrzeń, jest nawet kawałek zimy. Jest pięknie. Życzę samych pogodnych nocy w 2017! Wszystkie zdjęcia pochodzą z: http://aladin.u-strasbg.fr

Ja, kolejny już raz, życzę nam wszystkim, by powyższe życzenia się spełniły. Za potwierdzenie dobrej woli ze wszystkich stron uznam "lajkowanie" mojego wpisu przez wszystkich zainteresowanych. A co, niech i ja coś z tego mam!

Wszystko fajne, tylko po co podteksty pod sąsiednie forum - już tam jest pożywka na statusach. Ludzie związani z FA raczej wiedzą jak funkcjonuje forum i nie trzeba tego dodatkowo pisać, jeżeli sami składają się na funkcjonowanie forum to znaczy, że pewne zaufanie mają. To "twarzoksiążki" są największą konkurencją, wiekszą niż sąsiednie fora. A ew konflikty, podjazdy itp sporo ludzi od for odpychają (a rozmawiałem trochę z ludźmi, co astro się interesują i poważnie zajmują a forach ich nie ma - a ciężko powiedzieć ile stanowią populacji astromiłośników). Zapowiedź "czystek" w opiekunach też nie na miejscu razem z życzeniami noworocznymi. To można byłoby dać parę dni później w sprawach technicznych. Ogólnie też życzę wszystkiego najlepszego w Nowym Roku wszystkich astromiłośnikom niezależnie gdzie piszą :). W końcu astronomia jest jedna :).

Najpierw piszesz "a skupmy się na tym co kochamy - astronomii" a potem piszesz "(np. podpasek czy kremów na porost ...)" - jak tak można ? Dlaczego w temacie w którym są życzenia pojawiają się zazdrość/nienawiść czy jak to by nie nazwać do innej osoby/forum ? Tak właśnie coś psuje wizerunek czy Twojej osoby czy też forum. Nie znam sprawy ale jakie by nie było powód to po co to wywlekać na wierzch ? Tym bardziej że to temat życzeniowy "dobry" - piszesz, ze wierzysz że ten rok będzie lepszy a tak zaczynasz ? Zastanów się. Nie lubię, nie popieram, potępiam gdy gdziekolwiek pojawia się zło - nienawiść, zazdrość czy jak tu dogryzanie komuś. Nie zdziwię się jak post wyleci bo przecież nie wygodny. Życzę by w tym roku było mniej takich sytuacji.

Musiałem dorobić sporo materiału i zupełnie zmienić obróbkę w stosunku do pierwszego nieudanego podejścia sprzed roku. Setup: Veloce RH200, ATIK ONE 9M na ASA DDM 60: LRGB: 12x300 sekund na składnik, Ha: 8 godzin, OIII: 8 godzin.

Na tym forum będziemy robili polski poradnik do programu Sky Safari. Prace będą trwały kilka tygodni. Wątki będą wielokrotnie edytowane i poprawiane(praca zespołowa), więc proszę o wyrozumiałość. Jakby ktoś zobaczył jakiś błąd lub możliwość dodania jeszcze czegoś od siebie to proszę o informację. Jakbyś chciał nam pomóc przy tłumaczeniu to z chęcią skorzystamy z Twojego czasu:)

Wiecie co? W ramach powszechnej zgody, może by zlikwidować ten wątek?

data: 2017-01-01 czas: 21:00-23:00 miejsce: pole w okolicach Figlowa warunki: -2 stopnie, dość silny wiatr, bezchmurne niebo, SQM-L 21,00. Co można zrobić gdy wieczorne niebo prezentuje się tak: ? Oczywiście zapomnieć że nie spało się zbyt wiele przez ostatnie dwie noce, spakować lornetki i jechać w teren! To już ostatnia pogodna noc wyżu który zagościł nad Polską na kilka dobrych dni i nocy. Prognozy mówiły że około północy powinny pojawić już się chmury z których w następnych dniach ma spaść śnieg (spadł). Nie udało mi się jeszcze w pełni odespać poprzedniego wypadu także tym razem pojechałem możliwie blisko domu, na 2-3 godzinki. Po przyjechaniu przywitałem się z Wojtkiem który przyjechał wcześniej i już kończył obserwacje. Szybko zabrałem się do dalszego łowienia obiektów z listy H400. Wcześniej upolowałem tylko IC 342 i NGC 891 z którymi Wojtek mierzył się w mniejszych lornetkach. W 100 milimetrowej lornecie nie stanowiły problemu. Głównym celem dnia były obiekty w rejonach Jednorożca i Rufy ale wcześniej ponowiłem podejście do NGC 1788: NGC 1788 - mgławica refleksyjna w Orionie, rozmiar 8x5': Nalot prosty: od gwiazdy Cursa na północ przez 66 i 68 Eri, mgławica rzuca się w oczy pomiędzy gwiazdami tworzącymi górną krawędź rombu. Widać gwiazdę z niesymetryczną poświatą wokół, niewielka ale widoczna bez kłopotu. Oglądałem ją w powiększeniu 30x, więcej się nie dało ze względu na wiatr. Potem zabrałem się za naszkicowanie objawienia z poprzedniego wypadu - mgławicy Płomień. Bliżej miasta widok w okularze był znacznie mniej efektowny, jednak mgławica nadal tam była, choć charakterystyczne pociemnienie w centrum pojawiało się chwilami i nie pokazywało żadnej struktury. Szkic prezentuje obraz z lornety APM 100 ED APO w powiększeniu 29x, FOV=2,24*. Teraz już właściwe łowy w Jednorożcu i Rufie. NGC 2232 - gromada otwarta w Jednorożcu, 4.29 mag, rozmiar 53': Obiekt w którego granice wkomponowane są gwiazdy 10 Mon i 9 Mon. Bardzo luźne zgrupowanie gwiazd a w zasadzie dwa zgrupowania. Przy gwieździe 9 Mon luźny łańcuszek gwiazd, przy 10 Mon drugie luźne skupisko, bardziej zwarte. Widać kilkadziesiąt jasnych gwiazd, widok bardziej przypominał mi dwa obiekty niż jeden. NGC 2215 - gromada otwarta w Jednorożcu, 8.39 mag, rozmiar 7': Skok na zachód i kolejna gromada widoczna od razu. W tym samym polu widzenia mieści się gwiazda 7 Mon. Gromada niewielka, widoczna jako małe, ciemne zgrupowanie gwiazdek. Zerkaniem wyskakuje ich więcej, na wprost widać kilkanaście jaśniejszych gwiazd. NGC 2185 - mgławica refleksyjna w Jednorożcu, rozmiar 3x3': Chwilę mi zeszło na odnalezienie jej. Po wstępnym zlokalizowaniu dozbroiłem lornetę w filtry UHC ale mgławica całkowicie zniknęła. Mgławica wygląda jak bardzo słaba kulka(małe pojaśnienie wyskakujące zerkaniem), zerkaniem widać gwiazdę w prawej jej części. NGC 2324 - gromada otwarta w Jednorożcu, 8.39 mag, rozmiar 10': W górnej części pola widzenia gwiazda podwójna, pod nią jasne gwiazdy tworzące literę 'Y' a poniżej szukana gromada. Widoczna jako rozległa, owalna mgiełka, 'kaszowata', gdy patrzymy zerkaniem widać pojedyncze gwiazdy. NGC 2301 - gromada otwarta w Jednorożcu, 6 mag, rozmiar 14': Piękna rozległa i jasna gromada, przecina ją sznur z jasnych gwiazd (z północy na południe), patrząc zerkaniem w centrum widać zdecydowanie więcej gwiazd. NGC 2286 - gromada otwarta w Jednorożcu, 7.5 mag, rozmiar 14': Początkowo przegapiłem ją, więc zdecydowanie nie uderzała po oczach. Powróciłem do lokalizacji na podstawie okolicznych gwiazd i po chwili zerkaniem dojrzałem pojaśnienie w tle luźnego zgrupowania gwiazd. NGC 2311 - gromada otwarta w Jednorożcu, 9.6 mag, rozmiar 6': Widoczna jako skoncentrowana, niewielka mgiełka, kaszowata. NGC 2509 - gromada otwarta w Rufie, 9.3 mag, rozmiar 6': Położona na południe od jasnej gwiazdy HR 3131, niewielkie pojaśnienie między dwoma gwiazdami, owalna, kaszowata mgiełka, znacznie zyskująca przy patrzeniu zerkaniem. NGC 2539 - gromada otwarta w Rufie6.5 mag, rozmiar 9': Gromada położona na północ od jasnej gwiazdy podwójnej, luźne skupisko gwiazd z 'ogonkiem' na zachodzie, widoczna na wprost, subtelny widoczek przypominający mi nieco ubogą wersję M67. NGC 2506 - gromada otwarta w Jednorożcu, 7.59 mag, rozmiar 12': 'łatwa' i jasna, wpadła mi od razu w pole widzenia przy wstępnych poszukiwaniach, jaśniejsza niż poprzedniczka, wyraźnie widać 2 jaśniejsze gwiazdy, gromada w centrum mocniej skoncentrowana. Obiekt z listy Caldwella, C54. Szukałem jeszcze dwóch galaktyk w polu widzenia (NGC 2525 i 2517) ale być może widziałem tylko jaśniejszą z nich. M48 - gromada otwarta w Hydrze, 5.8 mag, rozmiar 30': Miałem ją w planie na ten wieczór, choć nie spodziewałem się że jest na liście H400. Piękna, bardzo rozległa, bogata w luźno rozrzucone jasne i jednorodne gwiazdy. Tego wieczoru spojrzałem jeszcze na przecudowną grupkę M46/M47/NGC2423, M42, Rozetę. Zapomniałbym: bardzo kusząco prezentował się Wielki Wóz ale ograniczyłem się do szybkiego obskoczenia emek M81/M82, M97 i M108 - przejrzystość musiała być bardzo dobra - dawno tak wyraźnej M108 nie widziałem. To było tylko szybkie spojrzenie - na galaktyki jednak przyjdzie czas, już niedługo. Bilans H400: podejście 35, 11 obiektów, rezultat 275/400, obserwacje lornetą APM 100 ED APO. Obrazki jak zwykle z Aladin Lite.

Gromada otwarta jedna z trzech najjaśniejszych i największych gromad w gwiazdozbiorze Woźnicy, odkryta przed 1654 rokiem przez Giovani Batista Hodierna. W katalogu Messiera oznaczona jako M 37, inne oznaczenie to NGC 2099. Odległość jaka nas dzieli według różnych obliczeń to 3,6 - 4,7 tyś. lat świetlnych. Do gromady zalicza się prawie 500 gwiazd, z czego 150 gwiazd jest jaśniejsze niż 12,5 magnitudo. Przynajmniej 12 z nich to czerwone olbrzymy. Wielkość rzeczywista to 20 lat świetlnych. Na niebie widoczna jako obiekt 6,2 magnitudo. Wiek gromady szacowany jest w przedziale 350 a 550 milionów lat. Całość zbierana w ostatni dzień roku. Niebo było dla mnie łaskawe więc tak żegnałem stary rok.

Wiecie dlaczego w Ustce taki sztorm jak pokazałem w ,,Brak pogody"? Bo przyszła do mnie paczuszka od Michała , jak otworzyłem to się za głowę złapałem.... jak On w tym upchnął zasilacz do SBIGa ????? Dla porównania wygląda to tak: Ciężkie, masywne i napędzane 230Voltami - o grubym sztywnym kablu już wspominałem. A to Michałowe - leciutkie jak piórko, złączka dinowa cięższa od tego Czy On tam cokolwiek wetknął... nie rozkręcę żeby mnie krajali - jego pytajcie Nie ukrywam, że podłączałem TOTO drżącymi rękami, choć Michał testował na swoim SBIGusiu. Ale raz kozie śmierć. I Działa !!!!!!!!! Pracowała ponad godzinę, oczywiście w pokoju bo na dworze sztorm i cały zestaw by mi porwało, razem zemną zresztą Zasilaczyk zimniutki a efekty jego pracy poniżej A teraz już przymocowana, jedna czynność mniej przy rozkładaniu setupu - wtykanie złączki dinowej no i odpowiedź na tytuł mojego założonego tematu. Tak dzięki Takim Kolegom jak Michał można się pozbyć topornego kabla zasilającego jak również samego zasilacza, teraz moja rozdziałka SBIGusia zasila Tak wygląda przymocowany do kamerki na taśmę dwustronną 3M Michale - WIELKIE, WIELKIE, WIELKI DZIĘKI

To jest jakiś pomysł, bo nikt - prócz Janka* - nic na nim nie zyskuje. * Janko ma chociaż lajki...

A ja Was szczerze pozdrawiam i życzę wspaniałego 2017 roku - bez cienia ironii, a nawet akomercyjnie.

Fotografia którą znajdziecie poniżej jest efektem 4 sesji fotograficznych. Na zdjęciu jest najjaśniejsza gwiazda na niebie ? Syriusz wraz ze swoim słabym towarzyszem w postaci białego karła. Separacja obu składników jest obecnie dość spora i wynosi około 10 sekund kątowych (10??). Pomimo tej odległości obserwacja i fotografia tego układu podwójnego jest ekstremalnie trudna. Jak się pewnie domyślacie wynika to z ogromnej różnicy jasności obu składników: -1,47 vs 8,44 mag Biały karzeł po prostu i dosłownie tonie w blasku głównego składnika układu. Niemniej jednak, w przypadku dobrego seeingu i po zastosowaniu odpowiednio długiej ogniskowej, dodatkowo manipulując odpowiednio czasem rejestracji, wzmocnieniem i gammą byłem w stanie na kilkuset (z kilkunastu tysięcy!) klatkach złapać Syriusza B. I tylko podczas trzeciej sesji kiedy seeing był na tyle dobry, że krążki dyfrakcyjne wokół głównego składnika były całkiem równe. W pozostałych przypadkach było widać pobliską gwiazdkę 10mag oddaloną o około 40?? i dalsze gwiazdy ale śladu białego karła nie było. Całość rejestrowana była przy ogniskowej 4,4 metra. Wybrane klatki zestackowałem i wyostrzyłem. Dodałem też kolor RGB ale czerwień i zieleń rejestrowała się w nikły sposób tylko blisko głównego składnika. Zdecydowanie dominował niebieski J Poniżej fotka ? pomimo, że są to tylko dwa punkty ? jeden duży drugi mały to dla mnie osobiście jest w tym zdjęciu coś takiego majestatycznego i ujmującego. Punkcik wielkości Ziemi o masie Słońca?. Działa na wyobraźnię PS: Syriusz B to ten mikry punkcik na godzinie 10

Witam serdecznie, pragnę poinformować ,że XIII Edycja Festiwalu Nauki będzie miała miejsce w dniach od 20 - 26 marca 2017 roku i odbędzie się w Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej, i jak co roku będziemy jego współorganizatorami. Już teraz serdecznie zapraszam. Szczegółowy program niedługo Dariusz W. Nelle Szkolne Obserwatorium Astronomiczne ZS 1 Dąbrowskie Koło Miłośników Astronomii i Astronautyki im.St.R. Brzostkiewicza

Przyjaciółki i Przyjaciele FA, mamy za sobą kolejny rok z naszą wspaniałą społecznością. Nie będę Wam wyliczył marketingowych statystyk, bo ma to dla forum akomercyjnego raczej pejoratywny wydźwięk, zostawmy aspekt komercyjny webmasterom a skupmy się na tym co kochamy - astronomii. Rok nazwałbym udanym, gdyż (pozwólcie, że przypomnę) Odbyły się dwa udane zloty w Zatomiu oraz i jeden mniej udany w Bieszczadach. Przeprowadziliśmy jak zwykle kilka udanych konkursów, tu wymienię: Konkurs im. Heńka Kowalewskiego na Astro-Fotografię Roku Konkurs na najlepszą relację w zakresie obserwacji wizualnych Konkurs szkiców astronomicznych Należy także pamiętać o Master of Processing oraz Obiekcie Tygodnia Wydaliśmy kalendarz FA na 2017, wydaliśmy album astrofotograficzny. Na początku roku przeprowadziliśmy skuteczną "Akcję- naszywkę", z której to puli finansowaliśmy Forum. Rok kończymy z dodatnim budżetem, który będziemy jeszcze sukcesywnie spieniężać, na potrzeby działania Forum Saldo 580,23zł W grudniu przekroczyliśmy liczbę 5.000 zarejestrowanych użytkowników, jesteśmy więc już małym Miasteczkiem. Przypomnę, że działamy ponad połowę krócej od konkurencji. Może nie zabijamy ilością postów, ale zawsze stawialiśmy na meteorytykę, uciekając od bezsensownego bicia piany i pisania dla samej sztuki pisarskiej. Mimo ogólnego, niekorzystnego trendu dla specjalistycznych for internetowych pożeranych przez twarzo-książki, przemy sukcesywnie na przód. edit Jeśli korzystamy z podmiotów komercyjnych i ich reklam, to są to reklamy na zasadzie barterowej: nagrody za baner. Dbamy by nagrody przypadły użytkownikom a nie wzbogacały portfela właściciela. (Nie zakładałem tej społeczności by na niej zarabiać. ) Tu wszystko wnika w społeczność, jest transparentne, publicznie ogłaszane i rozliczane. Bo taka jest nasza rola! Teraz....Chciałbym podziękować: Moderatorom Globalnym (Radzie FA)- za bezinteresowną i mrówczą pracę na rzecz naszej społeczności. Podziękować (niestety) nielicznej grupie aktywnych opiekunów merytorycznych za ich wkład . edit Dziękuję też sponsorom naszych konkursów, firmom ale szczególnie hojnym, zwykłym, użytkownikom ? naszym Kolegom z Forum za ufundowanie cennych nagród. Dziękuję Adminowi technicznemu za czas poświęcony na zabiegi techniczne. Dziękuję darczyńcom, którzy swoimi cegiełkami wspierali serwer, hosting, domenę, abonamenty i zakupy aplikacji itp. I na końcu WRESZCIE dziękuję naszemu suwerenowi! Społeczności FA: za aktywny udział, wspaniałe i merytoryczne wątki, przepiękną astrofotografię i astro-szkice, cudowne relacje z obserwacji, newsy, tutoriale. itp. Dziękuję też za samą Waszą obecność! Za to, że dzień rozpoczynacie z FA... Z całego serca dziękuję za Waszą lojalność, za fakt że widzicie sens inwestowania własnego, prywatnego czasu w naszą akomercyjną społeczność. Wspieracie ją dodając prestiżu swoją obecnością. Dostrzegacie wymiar mentalny naszej społeczności, misji na rzecz rozwoju astronomii w kraju i na świecie. Wierzę, że ten Nowy 2017 Rok, będzie dla nas jeszcze lepszy! Czeka nas może budowa obserwatorium Zatomiu, czeka nas kolejny konkurs z cennymi nagrodami ?INTERDYSCYPLINARNY KONKURS ASTRONOMICZNY. Może ruszymy problem ochrony ciemnego nieba w Drawieńskim Parku. Przed nami kolejne dwa zloty! Nie mogę się już doczekać spotkania z Wami w Zatomiu, za trzy miesiące. Naszych pogawędek, przy ognisku i gapienia się w gwiazdy, wykładów w świetlicy! Życzę Wam szczecinowego Nowego Roku! ...I wspierajcie nas w Naszej misji, bo bez Was sobie nie poradzimy! Wasz Admin

Głos oddany, ale tak po prawdzie równie dobrze mógłby być oddany inne prace (może nawet wszystkie) . Trochę to niesprawiedliwe z mojej strony. Niezwykle wyśrubowany poziom. Gratulacje dla wszystkich Artystów!

Troszkę mylnie zinterpretowaliście moje słowa. Miał być to zarys tego co zrobiliśmy i plany tego co może zostanie zrobione. Nikogo personalnie do raportu nie zamierzałem stawiać a chciałem prostu nakreślić schemat działania. To był najzwyklejszy anons nic więcej : efektem którego są (proszę bardzo) zgłoszenia na opiekunów działów . Tak miało być! Post osiągnął zamierzony cel! Jeśli kogoś bym funkcji pozbawił, to po wcześniejszych konsultacjach. Nic bez wiedzy osób zainteresowanych. Co do komercyjności i ideowości, to reagujecie jak byście mnie nie znali. Zawsze tak argumentowałem nie celując w nikogo personalnie. Użyłem ogólnego słowa "konkurencja" i agresywne reklamy Google. Przecież pisałem o tym czego nie mamy na FA (dzięki czemu jest takie wyjątkowe) a nie co jest na innych forach, a co uważam za złe. Nie argumentuję w ten sposób. Każdy Żyd swój towar chwali, a ja chwalę swoją społeczność, to chyba logiczne! Nie piszę o tym na innych forach tylko tu! Ale aby nie powodować zadrażnień i fermentu, nie dokonywać interpretacji ,które mogą epatować dwoistością znaczeń, temat "orędzia noworocznego" wyedytowałem. Robię to tylko dla naszej społeczności. Przepraszam też tych naszych forumowiczów, których nieopacznie obraziłem. Pozdrawiam Administrator

Tak dla odmiany, przy zachodzie Słońca trochę się przetarło, tylko na kilka minut.

Niech po prostu ku przestrodze przyszłościowej wygaśnie - to zapewne miał lukost na myśli - niech wygaśnie. A niewygodny niestety jest Pięknego nieba życzę - bez takich i naturalnych chmurw - amen.

no to czekam aż powstanie JedynySłusznyKomitetKolejkowy coby się zapisać

W związku z fermentem, jaki powstał po życzeniach noworocznych Admina, jako dotychczasowy moderator FA chciałbym mocno podkreślić, że niezbyt delikatnie przemycane zarzuty Admina wobec sąsiedniego forum nie są ani moją oceną sytuacji, ani moim stanowiskiem.

Maciek - Ta była najlepszą bazą do delikatnej kosmetyki, moim skromnym zdankiem oczywiście.

Myślałem, że mod glob ma więcej lajków ale niestety tylko jeden Janku życzę Ci za takie życzenia (pani od polskiego za masło maślane by mnie zrugała) tysiąca lajków

http://m.fotopolis.pl/newsy-sprzetowe/branza/27976-naukowcy-opracowali-plaskie-obiektywy-ktore-juz-niedlugo-moga-pojawic-sie-na-rynku

Używam tego programu w wersji Pro, od ponad roku i z powodzeniem zastępuje mi atlas nieba jest... fenomenalny

Ja się piszę w miarę czasu i możliwości na pomoc w tłumaczeniu.

Osoby opracowujące poradnik: Adam_bie SS 4 Plus midiMariusz SS 5 Plus chavez (Amadeusz) SS 5 Plus orzeszek1916 (Marcin) SS 4 Plus Jolo (Łukasz) SS 4 Plus Fruktek (Rafał) SS 5 Plus barto32 (Bartek) SS 5 Plus

Ziemia znajduje się dziś najbliżej Słońca. Co to oznacza? 2017-01-04 Dzisiaj szczególny dzień dla mieszkańców Ziemi. Nasza planeta znajduje się bowiem najbliżej Słońca, bliżej niż w jakimkolwiek innym dniu w całym roku. Dlaczego ma to miejsce w środku zimy, a nie latem i co to dla nas oznacza? Postaramy się to wyjaśnić. Dzisiaj o godzinie 15:18 planeta Ziemia znalajdzie się najbliżej Słońca, podczas swej corocznej, ciągłej wędrówki wokół naszej dziennej gwiazdy. Oba ciała niebieskie dzielić będzie wówczas odległość 147 milionów kilometrów (dokładnie 147.100,993). Znajdziemy się więc o niecałe 5 tysiące kilometrów dalej od Słońca niż przed rokiem. Ziemia na swej orbicie wokół Słońca przemieszcza się w tej chwili z największą w tym roku prędkością ponad 100 tysięcy kilometrów na godzinę. Gdyby nasze pociągi poruszały się tak szybko, to drogę z Gdańska do Zakopanego pokonalibyśmy w zaledwie 20 sekund. Od jutra z każdą kolejną dobą zaczniemy się oddalać od Słońca średnio o 1-2 tysiące kilometrów. Wbrew temu co mogłoby się wydawać Ziemia najbliżej Słońca jest każdego roku na początku stycznia, czyli zimą, a najdalej na początku lipca, czyli latem. Dzieje się tak dlatego, że Ziemia porusza się wokół Słońca nie po idealnym okręgu lecz elipsie, która w dodatku jest nieznacznie przesunięta, przez co Słońce nie znajduje się dokładnie w jej centrum. Dzisiaj Ziemia znajduje się w tym najbliższym Słońcu punkcie elipsy. Dla mieszkańców północnej półkuli dzieje się to zimą, a dla południowej latem. W najbardziej odległym momencie, czyli 3 lipca o godzinie 22:11, od Słońca dzielić nas będą aż 152 miliony kilometrów (dokładnie 152,092,511). Jednak odległość od Słońca przez cały rok w skali astronomicznej niewiele się zmienia i ma to znikomy wpływ na temperaturę panującą na naszej planecie. W 90 procentach ma na nią wpływ długość dnia, kąt padania promieni słonecznych oraz masy powietrza, dzięki którym jest albo cieplej, albo też zimniej, wbrew temu czy są chmury, czy nie. Jest jednak 3-4 procentowa różnica w wielkości tarczy słonecznej, gdyż zimą Słońce na niebie jest minimalnie większe od tego widocznego w lecie, właśnie z powodu dzielącej nas odległości. http://www.twojapogoda.pl/wiadomosci/116610,ziemia-znajduje-sie-dzis-najblizej-slonca-co-to-oznacza

Oczy pięknymi fotkami nacieszyłem i głos oddałem

Kolejna udana detekcja egzoplanety CoRoT-2 b przez polskiego astronoma amatora Wysłane przez tuznik w 2017-01-03 W nocy z 7 na 8 sierpnia 2016 roku dwaj miłośnicy astronomii z PTMA oddział w Białymstoku przeprowadzili kolejną udaną transmisję internetową dotyczącą egzoplanety CoRoT-2 b, której już sama próba detekcji stanowiła niemałe wyzwanie. Po przeprowadzonej niedawno analizie pomiarów potwierdzono ostatecznie zarejestrowanie planety pozasłonecznej CoRoT-2 b na tle macierzystej gwiazdy. Planeta pozasłoneczna CoRoT-2 b o jasności 12,57 mag, znajduje się w konstelacji Orła, a jej spadek jasności oszacowano na 0,0322 mag, podczas detekcji w nocy z 7 na 8 sierpnia 2016 roku. Czas trwania tranzytu wyniósł 136,8 minuty. Jej odkrycie ogłoszono prawie 10 lat temu, a miało ono miejsce 20 grudnia 2007 roku. Na podstawie wykonanych pomiarów i tym razem było możliwe wykonanie tzw. krzywej jasności, jak twierdzi poszukiwacz egzoplanet - Gabriel Murawski z PTMA Białystok: "Statystycznie, przy takim rozrzucie pomiarowym (+/- 0,07 mag) powinny być widoczne spadki nie mniejsze niż 0,01 mag. Taki charakter krzywej jasności dla tranzytu o głębokości 0,0322 mag jest bardzo prawdopodobny (95%) i nie powinien wynikać z błędu pomiarowego. Szkoda tylko, że wystąpił mały pik o amplitudzie około 0,02 mag - tak byłby czysty spadek do dołu. Różnicę między pierwszą a drugą połową widać wyraźnie, blask się zmienił? ?Krzywa jest średnią kroczącą dla 39 sąsiednich pomiarów. Pojedyncza ekspozycja wynosi 8 sekund, a więc integracja wynosi 312 sekund (5 minut). To 0,0035 części dnia, czyli 1/3 szerokości pomiędzy dwiema podziałkami na osi X. Moje pomiary są oznaczone na niebiesko. Te czarne oraz niebieska linia, to dopasowanie z krzywych dostępnych na ETD." Dłuższe pomiary tamtej nocy zostały uniemożliwione z powodu zaparowania lustra wtórnego niedługo po rozpoczęciu zjawiska co nie pozwoliło na prowadzenie obserwacji dalszego przebiegu zjawiska, gdyż generowało to coraz większy rozrzut pomiarowy. Opracował: Adam Tużnik Więcej informacji: Polski miłośnik astronomii wyznaczył czas trwania roku na egzoplanecie HD 189733 b Na ilustracji: Wykres prezentujący krzywą zmiany jasności CoRoT-2 b w Orle. Wykres Gabriel Murawski. http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/kolejna-udana-detekcja-egzoplanety-corot-2-b-przez-polskiego-astronoma-amatora-2801.html

Skoro już jesteśmy przy korektach - Mewa to IC 2177. PS Gratuluję Abella 21. Fajny, nie? No i spróbuj jeszcze sił w starciu z Jones - Emberson 1 w Rysiu. Szanse są.

Po wielu namysłach i pomysłach przedstawiam najbardziej prawdopodobny zestaw funkcjonalności w projektowanych urządzeniach AstroLink 4.0 i 4.0 mini. Przy czym najpierw powstaje wersja mini. Tak że można będzie zawczasu sobie zaplanować swoje wymagania i dobrać / poczekać na odpowiednią wersję. Parametr AstroHub 3.0 AstroLink 4.0 mini AstroLink 4.0 Wyjścia DC 4 wyjścia 4 włączane Max obciążenie 5A 3 wyjścia, w tym 2 włączane Max obciążenie 5A 4 wyjścia 4 włączane Max obciążenie 5A Osobny pomiar prądu na wyjściu nr 4 Wyjścia PWM 4 wyjścia Max obciążenie 3A 3 wyjścia Max obciążenie 4A 4 wyjścia Max obciążenie 4A Wyjścia na silniki krokowe 2 wyjścia DB9 Max obciążenie 0.6A Silniki bipolarne i unipolarne (Robofocus) 1 wyjście DB9 Max obciążenie 1.5A Silniki bipolarne i unipolarne (Robofocus) 2 wyjścia DB9 Max obciążenie 1.5A Silniki bipolarne i unipolarne (Robofocus) Możliwość dołożenia modułu sterowania mikrokrokowego Wyjścia na silniki DC (motofocus SW) 1 wyjście RJ Max obciążenie 0.6A 1 wyjście RJ Max obciążenie 1.5A 1 wyjście RJ Max obciążenie 1.5A Dodatkowe wyjścia napięciowe 1 wyjście regulowane 3-10V / 2A 1 wyjście 5V / 2A 1 wyjście regulowane 3-10V / 3A 1 wyjście regulowane 3-10V / 3A 1 wyjście 5V / 1A 1) Napięcie zasilania 11-14V DC 11-14V DC 11-14V DC Maksymalny prąd pobierany przez wszystkie peryferia 12A 10A 15A Pomiar prądu Prąd całkowity Prąd całkowity Prąd całkowity Prąd pobierany przez wyjście DC nr 4 Wymiary 185x136x40mm 147x92x36mm 185x136x40mm Pomiar napięcia Napięcie wejściowe Napięcie regulowane Napięcie wejściowe Napięcie regulowane Napięcie wejściowe Napięcie regulowane Napięcie 5V Pomiar pobranej energii Tak, Wh i Ah Tak, Wh i Ah Tak, Wh i Ah Podłączenie do komputera Port USB B (Arduino) Port USB B, wbudowany konwerter FT232RL Port USB B, wbudowany konwerter FT232RL Możliwość podłączenia sterowania ręcznego tak tak tak Możliwość podłączenia sterowania pilotem Nie nie tak Pomiar temperatury i wilgotności 2 wejścia na czujniki DHT22 1 wejście na czujnik DS1820 1 wejście na czujnik DHT22 1 wejście na czujnik DS1820 2 wejścia na czujniki DHT22 1 wejście na czujnik DS1820 1 wewnętrzny czujnik temperatury Sygnalizator dźwiękowy Tak, konfigurowalny Tak, konfigurowalny Tak, konfigurowalny Wyświetlacz LCD Możliwość podłączenia LDC 4x20 Brak możliwości podłączenia Wbudowany TFT 320x240px kolor Moduł GPS Możliwość podłączenia Brak możliwości podłączenia Wbudowany uBlox NEO-6M Hub USB Brak Brak Wbudowany, wyjścia 3 porty USB 2.0 A Możliwość podłączenia dodatkowych modułów Wyprowadzone złącza portu szeregowego oraz magistrali I2C. Możliwość podłączenia dodatkowych urządzeń takich jak: ? Dodatkowe wejścia / wyjścia sterujące ? Miernik temperatury nieba MLX Brak możliwości podłączenia Wyprowadzone złącza portu szeregowego oraz magistrali I2C. Możliwość podłączenia dodatkowych urządzeń takich jak: ? Dodatkowe wejścia / wyjścia sterujące ? Miernik temperatury nieba MLX ? Sterowanie bezprzewodowe BlueTooth ? Inne w opracowaniu 1) wyjście 5V DC jest współdzielone z zasilaniem huba USB i dodatkowymi modułami. Maksymalna obciążalność zależeć będzie od ilości podłączonych modułów i urządzeń

Sylwestrowa noc spędzona pod gołym niebem nad jeziorem rożnowskim . A oto efekt jaki udało mi się uzyskać wraz z galaktyką andromedy . Nikon D3200 , Tamron 17-50 , 17mm , f/2.8 , 20s , iso 1600 .

I znów zabiegany zapomniał bym zagłosować! Całe szczęście znalazłem dziś chwilę czasu na przejrzenie FA. Obowiązek spełniony. Zdjęcia, pierwsza klasa! pzdr.

Ok głosowanie niezwykle trudne - za dużo dobrych prac ale już zaznaczyłem te najlepsze! muszą wygrać Panie i Panowie brać się do roboty i głosować! czas ucieka!

W zasadzie, to cięzko powiedzieć. Kiedyś był z nami na obserwach, i o ile dobrze pamiętam - wyglądał wtedy tak:

NGC 7129 - gromada otwarta, wg ostatnich badań zawierająca ponad 130 gwiazd o wieku poniżej 1 miliona lat. Gromada ta związana jest z mgławicą refleksyjną IC 5134, którą rozświetla światło młodych gwiazd. Mgławica przypomina kształtem pąk róży - młode gwiazdy wydmuchały wielki "balon" w chmurze molekularnej, która otaczała je podczas ich narodzin. Klejnoty te znajdują się w Cefeuszu, około 3000 lat świetlnych od Ziemi. Towarzyszy im gromada otwarta NGC 7142, odległa 6200 - 7600 lat świetlnych od Ziemi. Zastanawiałem się czy publikować to zdjęcie, podszedłem do niego nieco innym sposobem obróbki, a jak wyszło... oceńcie sami HEQ5 mod, 150/750 mod, QHY9 LRGB, L: 24 x 600 sek, RGB (7:7:9) x 300 sek

Kolejna supernowa na koncie chłopaków, odkryta rzecz jasna z obserwatorium Rantiga. Chciałbym zwrócić jednak Waszą uwagę na datę i godzinę odkrycia: 2017/01/01.226, czyli Nowy Rok, godzina 5:25 !! Jest to oczywiście pierwsza supernowa odkryta w tym roku - 2017A. Gratulacje !!! Szczegóły: galaktyka UGC 10104, pos: RA=15:57:28.35, DEC=+30:03:39.10, mag=17.4

Czyli jednak... z miesiąca na miesiąc coraz ciekawsze prace, i oczywiście głos oddany z trudem. Niech zwycięży najlepszy!

U mnie to samo.

Jak daję punkt na drugą pracę z kolei, to ten na pierwszą znika. Coś nie tak...

Tu po za kliknięciem "lubię to" muszę napisać dwa słowa : Przepiękne ujęcie

na temat huba USB ja ostatnio spotkałem się z układem, który musiałem wymienić w swoim hubie USB. Jest to scalak FE1.1s używany w sporej ilości hubów USB. Układ jest bardzo tani (około 2.76$ za 5szt. + freeShipping u Chinoli), jest w obudowie SMD i wymaga minimalnej ilości elementów peryferyjnych. Jako ciekawostka: